Η Ιερά Εξέταση,Σούπουλη-Τσιτσιλιάγκου
•Download as PPTX, PDF•
1 like•384 views
Το τρομερό δικαστήριο της Καθολικής Εκκλησίας αφάνισε χιλιάδες ανθρώπους ονομάζοντάς τους αιρετικούς. Θύματά του οι αραβικής καταγωγής κάτοικοι της Ιβηρικής Χερσονήσου, και στη συνέχεια πλήθος άλλων (επιστημόνων, αλλόθρησκων ή άλλου δόγματος, Εβραίων...). Παρουσίαση των οργάνων βασανισμού.
Recommended
Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Similar to Η Ιερά Εξέταση,Σούπουλη-Τσιτσιλιάγκου
Similar to Η Ιερά Εξέταση,Σούπουλη-Τσιτσιλιάγκου (18)
More from Iliana Kouvatsou
More from Iliana Kouvatsou (20)
Recently uploaded
Recently uploaded (17)
Η Ιερά Εξέταση,Σούπουλη-Τσιτσιλιάγκου
- 1. ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
- 2. Τι είναι η Ιερά Εξέταση; Η Ιερά Εξέταση (Sacra Inquisitio) υπήρξε ένας θεσμός της Δυτικής Εκκλησίας που αρχικά είχε ως σκοπό την καταπολέμηση των αιρέσεων, αλλά στην πορεία εξελίχθηκε σε ένα «εργαλείο» που το εκμεταλλεύτηκαν οι ηγεμόνες της εποχής για να εξοντώνουν τους πάσης φύσεως εχθρούς τους, εξασφαλίζοντας έτσι την απολυταρχική εξουσία τους. Οι ιεροεξεταστές ήταν έκτακτοι εκκλησιαστικοί δικαστές, που αντλούσαν την εξουσία από τον παπικό διορισμό. Έργο τους η καταστολή της αίρεσης με καταδίωξη όλων των ανθρώπων που σχετίζονταν με το δόγμα, ακόμη και αυτών που δεν κατέδιδαν αιρετικούς. Στη συνέχεια προστέθηκαν στα παραπτώματα η μαγεία, η μαντεία, η μοιχεία, η σοδομία, η βλασφημία, η ιεροσυλία και η τοκογλυφία. Ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα για να καταπολεμήσει την αίρεση των Καθαρών ή Αλβιγίων, που ήταν μια εξέλιξη της αίρεσης των Παυλικιανών- Βογομίλων και δρούσε μέχρι τα τέλη του 15ου αιώνα.
- 3. Το «λουρί» Τα χέρια του ανακρινόμενου δένονταν πίσω απ’ την πλάτη του και συνδέονταν με ένα σχοινί το οποίο κρεμόταν απ’ τον τοίχο. Στη συνέχεια, τον σήκωναν στον αέρα και στηριζόταν μόνο από τα χέρια. Ο πόνος στους ώμους και στα χέρια ήταν εξασφαλισμένος και αφόρητος. Πολλές φορές, μάλιστα, άφηναν το σχοινί ελεύθερο και το σταματούσαν απότομα, για να εξαρθρώσουν τους ώμους του κατηγορούμενου και να εντείνουν το βασανιστήριο.
- 4. Το «ράφι» Ο «αιρετικός» ξάπλωνε σε ένα ξύλινο κρεβάτι και τα άκρα του δένονταν με σχοινιά. Με τη βοήθεια μοχλών, οι βασανιστές τέντωναν τα σχοινιά, τραβώντας τα άκρα του κατηγορούμενου. Συνήθως σταματούσαν, όταν τα άκρα εξαρθρώνονταν. Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις, που οι βασανιστές συνέχισαν, μέχρι που τα άκρα αποκόπτονταν τελείως και ο κατηγορούμενος πέθαινε από αιμορραγία.
- 5. Η «κούνια του Ιούδα» Ένα από τα πιο άγρια και ντροπιαστικά βασανιστήρια της Ιεράς Εξέτασης. Το θύμα καθόταν πάνω σε μια μικρή ξύλινα πυραμίδα, ενώ σχοινιά τραβούσαν τα πόδια του προς τα κάτω. Σκοπός ήταν η κορυφή της πυραμίδας να τρυπήσει τον πρωκτό, μέχρι να πεθάνει από αιμορραγία, εκτός αν νωρίτερα ομολογούσε την ενοχή του. Συνήθως μάλιστα ήταν γυμνός για να τον ντροπιάσουν περισσότερο. Η πυραμίδα δεν πλενόταν ποτέ. Αν και αγνοούσαν την έννοια των μικροβίων, είχαν παρατηρήσει ότι σίγουρα υπήρχε μόλυνση.
- 6. Ο «ισπανικός γάιδαρος» Το αγαπημένο βασανιστήριο της Ιεράς Εξέτασης. Ο άνθρωπος τοποθετούνταν πάνω σε μια μυτερή ξύλινη επιφάνεια, σαν να καβαλάει ένα γαϊδούρι. Στα πόδια του έδεναν βαρίδια, έτσι ώστε να τραυματίζονται τα γεννητικά όργανα.
- 7. Ο «μαστοβγάλτης» Βασανιστήριο αποκλειστικά φτιαγμένο για γυναίκες. Πυρωμένα σίδερα «μάγκωναν» στο στήθος των γυναικών και το ξέσκιζαν, με αποτέλεσμα τον θάνατο από αιμορραγία.
- 8. Το «αχλάδι της αγωνίας» Άλλο ένα βασανιστήριο σχεδιασμένο για αμαρτωλές. Η συσκευή είχε κυλινδρική μορφή και χρησιμοποιούνταν για να τραυματίζει σωματικές κοιλότητες όπως ο κόλπος, ο πρωκτός ή το στόμα. Το μέρος που έμπαινε στις κοιλότητες, αποτελούνταν από δύο ξεχωριστά «φύλλα» που άνοιγαν, μέχρι που έσπαγαν το σαγόνι ή ξέσκιζαν τη σάρκα.
- 9. Το «ισπανικό γαργαλητό» Είναι γνωστό και ως το «πόδι της γάτας». Ήταν μία συσκευή, που αποτελούνταν από 4 μυτερούς γάντζους, που ξέσκιζαν τη σάρκα των ανθρώπων. Ήταν έτσι σχεδιασμένο, ώστε να μην τραυματίζει βασικά όργανα και να μην προκαλεί γρήγορο θάνατο.
- 10. Τεχνητός πνιγμός Αυτό είναι ένα βασανιστήριο, που γίνεται μέχρι και σήμερα. Γέμιζαν το στόμα του θύματος με ένα κομμάτι ύφασμα και μετά έριχναν στο πρόσωπό του μεγάλη ποσότητα νερού, με αποτέλεσμα να νιώθει ότι πνίγεται. Δοκιμασμένη και διαχρονική μέθοδος, χάρη στη CIA. Φυσικά, αυτά είναι μερικά από τα βασανιστήρια της εξέτασης, που στην πραγματικότητα δεν είχε τίποτα το ιερό. Ξυλοδαρμοί και αυτοσχέδια σαδιστικά βασανιστήρια ποικίλουν ανά περιοχή, ή εξεταστή. Οι περισσότεροι γνώριζαν τη φήμη των βασανιστών και ομολογούσαν οτιδήποτε. Αρκεί να μην βασανίζονταν. Για αυτό, η απειλή και μόνο της Ιεράς Εξέτασης, έλυνε τα στόματα των αμαρτωλών. Άλλωστε, αργά ή γρήγορα θα ομολογούσαν και θα ζητούσαν τη συγχώρεση του Κυρίου.
- 11. Το Βασανιστήριο του Πριονιού Απλή στη σύλληψη, η μέθοδος περιλάμβανε το ανάποδο κρέμασμα του θύματος, κι αυτό για να τρέχει το αίμα στο κεφάλι του κρατώντας το έτσι διαρκώς σε εγρήγορση, καθώς μια λιποθυμία θα χαλούσε όλο το αρρωστημένο κέφι. Ο δήμιος πριόνιζε τις σάρκες του δράστη μέχρι να τον κόψει στα δύο, αν και συνήθως σταματούσε στην κοιλιά, ώστε να παραταθεί το μαρτύριο.
- 12. Ο Μπρούτζινος Ταύρος Επρόκειτο για ένα κούφιο ορειχάλκινο άγαλμα που έμοιαζε στην όψη σε πραγματικό ταύρο. Τα θύματα τοποθετούνταν εντός του, με τις γλώσσες τους να κόβονται συνήθως πριν. Η πόρτα έκλεινε και μετά ξεκινούσε η ιεροτελεστία της φωτιάς: πύρινες γλώσσες τύλιγαν τον ταύρο, αφήνοντας το θύμα να «βράσει» στο εσωτερικό του, μέσα σε κραυγές οδύνης και πόνου. Οι κινήσεις απόγνωσης και τα ουρλιαχτά του θύματος έκαναν τον ταύρο να μοιάζει ζωντανός, γεγονός που έκανε το φιλοθεάμον κοινό να παραληρεί από τη μακάβρια φαντασμαγορία (ο σχεδιασμός του ήταν τέτοιος που να ενισχύει τον ήχο, κάνοντάς τον να μοιάζει με βρυχηθμούς ταύρου). Ο θρύλος το θέλει να είναι Έλληνας ο εφευρέτης της αποτρόπαιης αυτής συσκευής, ο Πέριλλος, που τον κατασκεύασε για τύραννο της εποχής. Κι ενώ περίμενε μια γενναιόδωρη αμοιβή για την επινοητικότητά του, ο Πέριλλος έμελλε να γινόταν ο πρώτος που θα τον δοκίμαζε.
- 13. Η Καρέκλα του Βασανισμού Επίσης γνωστή ως Καρέκλα του Ιούδα, η φρικιαστική συσκευή έγινε σταθερά στα μπουντρούμια του Μεσαίωνα και παρέμεινε μάλιστα σε λειτουργία στην Ευρώπη μέχρι και τον 19ο αιώνα, για τέτοια επιτυχία μιλάμε. Η καρέκλα της φρίκης ήταν διακοσμημένη με 500- 1.000 καρφιά και διέθετε λουριά ώστε να καθηλώνεται το θύμα. Σιδερένια συνήθως, διέθετε ακόμα και χώρο για να θερμαίνεται, προσθέτοντας το κατιτίς παραπάνω στον πόνο του άτυχου που κάθιζαν βίαια πάνω. Η θέα της και μόνο αλλά και η διαβόητη φήμη της έκανε τους ανθρώπους να ομολογούν χωρίς πίεση, καθώς έπειθε και τον πλέον κακόπιστο για τον πόνο που μπορούσε να ενσταλάξει.
- 14. Ο Σφιγκτήρας Αντιχείρων Ένα από τα πλέον ύπουλα εργαλεία βασανισμού του Μεσαίωνα, αφού το θύμα δεν πέθαινε από την εφαρμογή του, υπέφερε απλώς από αβάσταχτους πόνους. Τρεις μεταλλικές μπάρες ασφάλιζαν τους αντίχειρες του θύματος, με το μεταλλικό έλασμα να συνθλίβει τα δάχτυλα ανεπανόρθωτα (κάποιες φορές χρησιμοποιούνταν και στα μεγάλα δάχτυλα των ποδιών, ενώ άλλα διέθεταν και μεταλλικές απολήξεις στον μηχανισμό τους για ακόμα μεγαλύτερο πόνο). Ο Σφιγκτήρας Αντιχείρων αποτελούσε μάλιστα «ανθρωπιστική» εξέλιξη σε σχέση με την παλιότερη συσκευή που έλιωνε και τα δέκα δάχτυλα του θύματος. Οι πρώτες αναφορές για τη χρήση του κάνουν λόγο για τον ρωσικό στρατό, ως τρόπο τιμωρίας της απείθειας των στρατιωτών, και είμαι μάλιστα από τις πρώτες μεθόδους φρίκης που χρησιμοποιήθηκαν στον ιστορικό Μεσαίωνα.
- 15. Ο Τροχός Οι ρόδες χρησιμοποιήθηκαν ιστορικά σε πολλές τεχνικές βασανισμού, αν και οι μεσαιωνικοί δήμιοι παραήταν εφευρετικοί για να αφήσουν τον τροχό στον υποδεέστερο βοηθητικό του ρόλο. Επίσης γνωστός ως Τροχός της Αικατερίνης, το θύμα δενόταν λοιπόν σε έναν μεγάλο ξύλινο τροχό και κατόπιν αφηνόταν να κυλήσει από την πλαγιά ενός λόφου, ήδη από την αρχαιότητα.
- 16. Το Βασανιστήριο του Λαιμού Επώδυνο και εξευτελιστικό, το βασανιστήριο σκοπό είχε να δοκιμάσει τις αντοχές του θύματος, καθώς το κλείδωμα του λαιμού μέσα σε μεταλλικό ή ξύλινο δακτύλιο εμπόδιζε το σώμα να πάρει μια πιο βολική στάση. Κι έτσι ο άμοιρος δεν μπορούσε να ξαπλώσει, να οριζοντιωθεί ή ακόμα και να φάει για μέρες. Σαφώς περισσότερο φρικιαστικό απ’ όσο δείχνει ή ακούγεται, μπορούσε να αποβεί ακόμα και μοιραίο αν το σώμα δεν συμμορφωνόταν και δεν πήγαινε με τα νερά του…
- 17. Το Παλούκι Το να καείς πάνω στο παλούκι ήταν συνήθως η τελευταία στάση στο μακάβριο ταξίδι του βασανισμού, μιας και η τεχνική αυτή ήταν μοιραία για τη ζωή του θύματος. Σε επίπεδο ιδεών, η λειτουργία του παλουκιού παραήταν απλή: ένας σωρός από ξερά ξύλα με ένα παλούκι στο κέντρο, γύρω από το οποίο δενόταν το θύμα, ήταν το λαχταριστό σκηνικό για μια φωτιά που θα κατέκαιγε τις σάρκες του. Έπαιρνε συνήθως μισή ώρα μέχρι να χάσει το θύμα τις αισθήσεις του, όταν ωστόσο ο άνεμος απομάκρυνε τη φλόγα από το ανθρώπινο κορμί, το βασανιστήριο μπορούσε να κρατήσει μέχρι και 2 ώρες. Το παλούκι ήταν ο τελευταίος σταθμός στο βασανιστήριο, το σώμα ήταν λοιπόν ήδη κακοποιημένο μέχρι να φτάσει η ώρα για την πυρά.
- 18. Το Πιρούνι του Αιρετικού Το εργαλείο τοποθετούνταν μεταξύ στέρνου και πηγουνιού και ασφαλιζόταν στη θέση του με ένα δερμάτινο λουρί. Το θύμα ήταν συνήθως δεμένο ανάποδα ή σε οποιαδήποτε άλλη στάση, αρκεί να μην μπορούσε να ξαπλώσει. Αιρετικοί, ψεύτες και πρωτεργάτες βλασφημιών υποβάλλονταν συνήθως στο μαρτύριο του Πιρουνιού, καθώς ο σκοπός ήταν να μην μπορούν να ανοίξουν το στόμα τους και να σκεφτούν έτσι την αποκοτιά τους να λοιδορήσουν τα θεία.
- 19. Ο Κλοιός Δύο παράλληλες ξύλινες επιφάνειες ασφάλιζαν τον λαιμό και τους καρπούς του θύματος αφήνοντάς το έρμαιο στις κολασμένες βουλές του δήμιου. Ο κλοιός δεν αποτελούσε συσκευή βασανισμού από μόνος του, αν και σίγουρα δεν θα ένιωθε άνετα ο άνθρωπος εκεί μέσα. Η συσκευή τοποθετούνταν σε δημόσια θέα με σκοπό να ταπεινωθεί και να εξευτελιστεί το θύμα για τα κρίματά του.Το κοινό εκσφενδόνιζε αντικείμενα κατά του εγκληματία, από περιττώματα, μουχλιασμένα λαχανικά και νεκρά ζώα μέχρι πέτρες και άλλα αντικείμενα. Η «θητεία» στον κλοιό διαρκούσε ανάλογα με το αδίκημα και τις ορέξεις του κόσμου, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που τα θύματα ξυλοκοπούνταν μέχρι θανάτου από το πλήθος.
- 20. Το Βασανιστήριο του Φέρετρου Εδώ μιλάμε για την πιο τιμημένη τεχνική βασανισμού του Μεσαίωνα, τη μέθοδο που λατρεύτηκε και ταυτίστηκε με τα Σκοτεινά Χρόνια όσο καμιά! Το θύμα κλεινόταν μέσα στο μεταλλικό κλουβί, που ήταν κατά τι μεγαλύτερο από το ανθρώπινο σώμα. Ο σκοπός εδώ ήταν το σώμα να παραμένει στριμωγμένο στο εσωτερικό του κλουβιού, το οποίο κρεμόταν συνήθως από δέντρο ή αγχόνη. Το φρικτό με το Φέρετρο είναι ότι το θύμα αφηνόταν για τόσο καιρό μέσα που το κλουβί ξανάνοιγε μόνο όταν τα όρνια είχαν τραφεί με τα απομεινάρια του.
- 21. Η Σιδηρά Κόρη Πρόκειται για τόσο διαβολική συσκευή που για καιρούς πιστευόταν ότι ανήκε στη μυθιστορηματική φαντασία ή σε λαϊκούς θρύλους. Κι όμως, υπήρξε! Οι διπλές πόρτες της κατακόρυφης σαρκοφάγου, που διέθεταν καρφιά στις εσωτερικές τους επιφάνειες, άνοιγαν από μπροστά για να μπει το θύμα μέσα στη συσκευή. Κι όταν έκλειναν οι πόρτες της κολάσεως, τα στρατηγικά τοποθετημένα καρφιά έβλαπταν ανεπανόρθωτα τα ζωτικά όργανα του ανθρώπου.
- 22. Ο Διαχωριστής Γονάτων Δύο ξύλινες επιφάνειες με καρφιά τοποθετούνταν μπροστά και πίσω από το γόνατο και μετά τον πρώτο λόγο έπαιρναν οι βίδες. Επίσης απλή σε σύλληψη και εκτέλεση, η συσκευή του μαρτυρίου τραυμάτιζε ανεπανόρθωτα το γόνατο, καθιστώντας το άχρηστο. Σύμφωνα μάλιστα με τη φύση του αιρετικού εγκλήματος, ο Διαχωριστής Γονάτων θα είχε από τρία έως είκοσι καρφιά σε κάθε ξύλινη επιφάνεια.
- 23. Η Κόρη του Οδοκαθαριστή Η αποτρόπαιη συσκευή αποτελείται από έναν σιδερένιο κρίκο με έναν σφιγκτήρα στο κέντρο του. Το θύμα έπρεπε να συρθεί σκυφτό στη συσκευή, την ώρα που αυτή ασφαλιζόταν περιστρεφόμενη γύρω από την πλάτη του. Ο δήμιος χρησιμοποιούσε τη βίδα για να σφίξει κατά βούληση τον κλοιό, συνθλίβοντας το θύμα ολοένα και περισσότερο. Εντέλει, στέρνο και πλευρά έσπαγαν, την ώρα που η σπονδυλική στήλη γινόταν κομμάτια. Κι όταν το πράγμα έπρεπε να γίνει θανατηφόρο, ο κλοιός έκλεινε τόσο πολύ που το αίμα εκτοξευόταν από τις κοιλότητες του σώματος.
- 24. Ο Τσακιστής Κεφαλιών Το θύμα ακουμπούσε το πηγούνι του στη βάση της συσκευής και το μεταλλικό καπέλο τοποθετούνταν στο κεφάλι του. Το μόνο που είχε να κάνει ο δήμιος ήταν να περιστρέψει αργά και βασανιστικά τη χειρολαβή, συντρίβοντας τα κόκαλα του προσώπου και το κρανίο τελικά του δύσμοιρου. Δόντια και σαγόνι ήταν παραδοσιακά τα πρώτα θύματα του Τσακιστή. Ακόμα και όταν ο σκοπός δεν ήταν ο θάνατος, η καταστροφή των μυών αλλά και της δομής του προσώπου ήταν μόνιμη και εκτεταμένη. Όταν ο θάνατος ήταν το ζητούμενο, πριν συντριβεί το κρανίο τα μάτια πετιόνταν έξω από τις κόγχες τους.
- 25. Ο Διαχωριστής Γλωσσών Ένα υπερμέγεθες ψαλίδι που μπορούσε να ξεριζώσει τη γλώσσα του θύματος ήταν άλλο ένα εργαλείο της μεσαιωνικής φρίκης. Το στόμα του θύματος κρατούνταν ανοιχτό με άλλο εργαλείο, καθώς ο Μεσαίωνας λάτρευε τις επινοήσεις της ανατριχίλας, όταν και έπιανε δουλειά ο Διαχωριστής.
- 26. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΑΣ ΣΟΥΠΟΥΛΗ ΜΑΡΙΑ ΤΣΙΤΣΙΛΙΑΓΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ