Nds szw0500940-b1

Ministerie van Sociale Zaken
en Werkgelegenheid
AAN
colleges van Burgemeester en Wethouders
i.a.a.
Directeuren Sociale Dienst
Hoofden Sociale Zaken
Hoofden Financiën
Directeuren/hoofden I&A
Gemeenteraadsleden p/a griffier
Hoofdkantoor en vestigingen CWI
Hoofdkantoor UWV
Hoofdkantoor IWI
Postbus 90801
2509 LV Den Haag
Anna van Hannoverstraat 4
Telefoon (070) 333 44 44
Telefax (070) 333 40 33
Onderwerp
Verzamelbrief december 2005
Datum
22 december 2005
Door middel van de Verzamelbrief informeer ik u over enkele relevante ontwikkelingen op
het terrein van werk en inkomen. Deze maand bevat de brief informatie over de volgende
onderwerpen:
1. Lichte daling aantal bijstandsontvangers
2. Participatiebanen
3. Forse vooruitgang aanpak bijstandsfraude door subsidieregeling Hoogwaardig Handhaven
4. Vervallen uitbestedingsverplichting reïntegratie
5. Gevolgen van de iWIA voor de IOAW en IOAZ
6. Verrekening van periodieke uitkeringen uit stamrecht- of lijfrenteverzekering met een
IOAW- of IOAZ-uitkering
7. Verantwoording:
a. Wijziging verantwoordingsformulierenWWB 2005
b. Verantwoording WWB-inkomensdeel in 2005
c. Verantwoording WWB, IOAW, IOAZ, Bbz 2004 en WWIK in het jaar 2006 in relatie
tot het kabinetsstandpunt Brinkman
d. Verantwoording WWB-werkdeel: voorzieningen in eigen beheer en uitvoeringskosten
8. Wijziging bedragen WWB, IOAW, IOAZ en WWIK per 1 januari 2006
9. Loonaangifte 2006 en kasstelsel
10. Nieuwsbrief onderhoudstraject verdeelmodellen WWB
11. Evaluatie WWB: Verordeningen Geordend
12. OntwikkelingenSZW-begroting
13. De Zorgverzekeringswet

2
14. Vaststelling RUK 2004
1. Lichte daling aantal bijstandsontvangers
Vrijdag 25 november heeft het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in een persbericht
voor het eerst in tien jaar dalende cijfers over het aantal uitkeringsontvangers in 2005 gemeld.
Deze daling vindt plaats over de gehele linie van de sociale zekerheid. Het betreft cijfers over
de eerste acht maanden van 2005. Vanaf april 2005 laten de cijfers een dalend aantal
bijstandsontvangers jonger dan 65 jaar zien. Ultimo december 2004 waren er 339 duizend
WWB-uitkeringen (jonger dan 65 jaar) en ultimo augustus 2005 waren dat er volgens het
CBS 334 duizend. De cijfers van de meest recente maanden zijn nog voorlopig en minder
betrouwbaar dan de cijfers over de eerste maanden van het jaar.
Het Centraal Planbureau (CPB) verwacht dat er in 2005 vijftienduizend minder mensen
werkloos zullen zijn dan in september nog werd verwacht. Dat blijkt uit de CPB-Nieuwsbrief
van december. De raming van de werkloze beroepsbevolking is bijgesteld tot 490 duizend. In
2006 zal dit dalen tot 445 duizend. Dat betekent dat in 2006 dertigduizend minder mensen
werkloos zullen zijn dan in september was verwacht. Dit betekent dat ook de instroom in de
bijstand in 2006 als gevolg van de conjunctuur minder hoog zal zijn dan eerder verwacht.
De cijfers hebben geen gevolgen voor de gemeentelijke bijstandsbudgetten voor 2005, omdat
realisatiecijfers over het lopende jaar conform de WWB niet verwerkt worden in de budgetten
van het lopende jaar. Dat betekent dat alle gemeenten samen over 2005 vermoedelijk geld
zullen overhouden. De budgetten voor 2005 zijn in oktober definitief vastgesteld. Ze zijn
gebaseerd op 359 duizend bijstandsontvangers (jonger dan 65 jaar). De thans gepubliceerde
aantallen zijn iets lager dan waar mee is gerekend voor het macrobudget 2006. In april wordt
een nieuwe raming voor het macrobudget 2006 gemaakt, waarbij alle dan beschikbare
informatie wordt verwerkt. Behalve alle gerealiseerde maandcijfers over 2005 betreft dat ook
een nieuwe CPB raming van de gevolgen van de conjunctuur, en eventuele aanpassingen in
samenhang met relevante ontwikkelingen in het rijksbeleid.
2. Participatiebanen
Op 5 december jl. heb ik een brief naar de Tweede kamer verstuurd met daarin een voorstel
voor de vormgeving van de participatiebanen. In de brief wordt aangegevendat het Kabinet
via een wetswijziging het mogelijk wil maken om bijstandsgerechtigden twee jaar te laten
werken met behoud van uitkering. De verruiming van de bestaande mogelijkheden is vooral
bedoeld voor mensen die langdurig werkloos zijn en van wie niet kan worden verwacht dat ze
op korte termijn doorstromen naar een gewone baan.
Gemeenten kunnen de participatiebaan niet alleen inzetten voor mensen in de bijstand, maar
ook voor oudere werkzoekenden met een IOAW- of IOAZ-uitkering. Bij de uitwerking van
het voorstel voor de participatiebanen is ernaar gestreefd om zoveel mogelijk aan te sluiten bij
het decentrale karakter van de WWB en gemeenten maximale beleidsvrijheid te laten
behouden. Het is aan gemeenten om te bepalen of zij dit instrument willen inzetten en indien
zij hiervoor kiezen om nadere invulling te geven aan de indicering van deelnemers aan
participatiebanen en aan de inhoud van die banen. Van gemeenten wordt wel verwacht dat zij
voor een goede begeleiding van de betrokkene zorgen en de periode dat iemand op een

3
participatiebaan werkt gebruiken om te kijken naar de problemen die ten grondslag liggen aan
de afstand tot de arbeidsmarkt van de betrokkene. Met dit inzicht kan een ander reïntegratie-
instrument of hulpverlening in worden gezet om deze problemen aan te pakken. Dit kan na
twee jaar zijn, maar het is ook mogelijk dat al na een korte tijd geconstateerd wordt dat het
goed is om via een andere weg de problemen aan te pakken. Bijstandsgerechtigden met een
participatiebaan werken met behoud van uitkering en blijven dus meetellen bij de vaststelling
van het macro-budget I-deel van het WWB-budget. Het Kabinet zal het benodigde
wetsvoorstel vóór het zomerreces naar de Tweede Kamer sturen, zodat gemeenten vanaf 1
januari 2007 de mogelijkheid hebben om bijstandsgerechtigden een participatiebaan aan te
bieden. De volledige brief met het voorstel voor de vormgeving van participatiebanen is te
vinden op het gemeenteloket (officiële publicaties, 5-12-2005).
3. Forse vooruitgang aanpak bijstandsfraude door subsidieregeling Hoogwaardig
Handhaven
De Tijdelijke Stimuleringsregeling Hoogwaardig Handhaven, die per 1 april 2005 is
beëindigd, heeft zijn doel bereikt: het heeft gemeenten in belangrijke mate gestimuleerd om
(meer) invulling te geven aan het handhaven van de regels die verbonden zijn aan de
bijstandsverlening.
Sinds de invoering van de WWB is het voor gemeenten nog belangrijker om fraude tegen te
gaan. Gemeenten hebben er nu financieel voordeel bij als zij voorkomen dat misbruik van de
bijstand wordt gemaakt.
Uit het onderzoek dat het ministerie van SZW heeft laten verrichten naar de resultaten van
deze regeling blijkt dat op de vier visie-elementen van hoogwaardig handhaven te weten
vroegtijdig informeren, controleren op maat, optimaliseren van de dienstverlening en
daadwerkelijk sanctioneren aanzienlijke vooruitgang is geboekt.
In het onderzoeksrapport staan de stappen beschreven die de gemeenten de afgelopen jaren al
hebben gerealiseerd. De gemeenten zijn goed uit de startblokken gekomen, maar handhaven is
nooit af. Daarom wordt in het rapport een aantal aanbevelingen beschreven die de gemeenten
de komende jaren kunnen oppakken om het handhavingsbeleid en de uitvoering verder te
ontwikkelen.
Het rapport zal, samen met een bijbehorende DVD, nog deze maand door SZW aan alle
gemeenten worden verzonden. Het onderzoeksrapport kunt u tevens vinden op het
gemeenteloket (officiële publicaties, 6-12-2005).
4. Vervallen uitbestedingsverplichting reïntegratie
De wijziging Wet werk en bijstand en enige andere wetten in verband met het vervallen
uitbestedingverplichting voor reïntegratie voor gemeenten (nr. 30 202) is door de Eerste
Kamer aanvaard. Deze wijziging wordt per 1-1-2006 van kracht, zodat op deze datum de
uitbestedingverplichting voor reïntegratie voor gemeenten is vervallen. In verband hiermee
zal ook artikel 4.1 van het besluit SUWI per 1-1-2006 worden aangepast. De strekking van
deze aanpassing zal zijn dat de voorwaarden die in artikel 4.1, eerste lid, Besluit SUWI zijn
opgenomen - met betrekking tot ondermeer verantwoording en kwaliteit - slechts gelden
voorzover gemeenten de keuze maken om reïntegratiediensten bij derden in te kopen. Anders
geformuleerd: gemeenten hoeven m.i.v. 1 januari 2006 niet meer verplicht uit te besteden

4
maar doen zij dit wel, dan gelden voor gemeenten net als voor UWV de bepalingen die
opgenomen zijn in artikel 4.1 eerste lid.
5. Gevolgen van de iWIA voor de IOAW en IOAZ (zie bijlage pag. 13)
Hierbij informeer ik u over de gevolgen van de Wet invoering en financiering Wet werk en
inkomen naar arbeidsvermogen (iWIA) (Kamerstukken II, 2004/05, 30 118) voor de IOAW
en IOAZ.
Met de inwerkingtreding van de iWIA wordt geregeld dat per 29 december 2005 één van de
maximeringsbepalingen in de Toeslagenwet (TW) wordt geschrapt. Het betreft de
maximering die regelt dat de toeslag niet meer bedraagt dan ten hoogste 30% (voor
gehuwden), 27% (voor een alleenstaande met kind) en 21% (voor alleenstaanden) van het
minimumloon. Daarmee wordt aanvulling tot het relevante sociale minimum via de TW
mogelijk voor personen met een gedeeltelijke WAMIL, WAJONG, WIA, WAO en WAZ en
voor personen met een WW, ZW, WAZO of die recht hebben op loon, bedoeld in artikel 629
van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek.
In bijlage 5 vindt u nadere informatie over de volgende onderwerpen:
• De reden van het schrappen van één van de maximeringsbepalingen in de TW
• Nieuwe instroom TW, WAMIL, WAJONG en WIA
• Zittend bestand WAO en WAZ
• Overgangsrecht zittend bestand TW, IOAW en IOAZ
• Overige informatie
6. Verrekening van periodieke uitkeringen uit stamrecht- of lijfrenteverzekering
met een IOAW- of IOAZ-uitkering (zie bijlage pag. 16)
Hierbij informeer ik u over de gevolgen van een uitspraak van de Centrale Raad van Beroep
(CRvB) over de verrekening van periodieke uitkeringen uit een stamrecht- of
lijfrenteverzekering met een IOAW- of IOAZ-uitkering. De door de CRvB gegeven uitleg
over deze verrekening sluit mogelijk niet aan bij uw beleid en uitvoeringspraktijk gezien een
eerder hierover gegeven interpretatie vanuit SZW. In afwachting van een definitief standpunt
mijnerzijds kunt u uw huidige uitvoeringspraktijk voortzetten. In bijlage 6 treft u hierover
meer informatie aan. Ook wordt daar ingegaan op de uitspraak van de CRvB en op de
gevolgen van deze uitspraak.
7a. Wijziging verantwoordingsformulieren WWB 2005
Als bijlage bij de Verzamelbrief van december 2004 (d.d. 23 december 2004, kenmerk:
Intercom/2004/85999) is aan de colleges van burgemeester en wethouders en de hoofden van
sociale diensten de complete set van verantwoordingsdocumenten WWB 2005 verzonden.
Onder andere als gevolg van het vervallen van de aanbestedingsregels uit het Besluit SUWI is
wijziging van de verantwoordingsformulieren noodzakelijk geworden. Zoals ik in de
Verzamelbrief van juni 2005 (d.d. 22 juni 2005; kenmerk: Intercom/2005/39394) heb
aangegeven mogen de colleges van burgemeester en wethouders in hun verantwoording

5
WWB over 2005 handelen alsof de aanbestedingsregels al vanaf 1 januari 2005 zijn vervallen.
Dit betekent dat gemeenten zich niet meer behoeven te verantwoordenover de verplichte
aanbesteding, dat deze ook niet behoeft te worden gecontroleerd ten behoeve van de
verantwoording aan SZW, en dat de verplichte aanbesteding daarmee ook geen rol meer
speelt bij het oordeel over de rechtmatigheid van de wetsuitvoering.
De wijzigingen in de verantwoordingsformulieren zullen marginaal zijn ten opzichte van de
eerder vastgestelde en gepubliceerde modellen. De verantwoordingsformulieren, met een
uniek nummer per gemeente, zullen begin januari 2006 aan de gemeentebesturen worden
verzonden. Voor het indienen van de verantwoording kan uitsluitend gebruik worden gemaakt
van de door het ministerie verstrekte verantwoordingsdocumenten. Deze herkent u aan de
oranje balk in het SZW-logo.
De gewijzigde verantwoordingsdocumenten WWB 2005 zullen in elektronische vorm ook
beschikbaar zijn op het gemeenteloket (uitvoering / verantwoording).
7b. Verantwoording WWB-inkomensdeel in 2005
In de Verzamelbrief van december 2004 (d.d. 23 december 2004, kenmerk:
Intercom/2004/85999) is gemeenten de mogelijkheid geboden om bij de verantwoording van
het WWB-inkomensdeel 2004 – onder voorwaarden – af te wijken van het kasstelsel, indien
strikte toepassing van het kasstelsel zou leiden tot een verantwoording over slechts 11
maandbetalingen. Gemeenten die voor 2004 van deze mogelijkheid hebben gebruikgemaakt,
wordt deze mogelijkheid ook geboden voor de verantwoording van het WWB-inkomensdeel
2005. Uitgangspunt is dat de gemeente zich altijd financieel verantwoordt over 12
maandbetalingen, niet meer en niet minder. Dit is niet alleen van belang voor de raming en
vaststelling van het macrobudget, maar ook voor de vaststelling van de verdeelmaatstaven op
individueel gemeentelijk niveau (historisch model) en voor de eventuele aanvraag van een
aanvullende uitkering bij een budgettekort op het inkomensdeel.
7c. Verantwoording WWB, IOAW, IOAZ, Bbz 2004 en WWIK in het jaar 2006 in
relatie tot het kabinetsstandpunt Brinkman
Het kabinetsstandpunt Brinkman heeft belangrijke gevolgen voor de wijze waarop gemeenten
zich over specifieke uitkeringen zullen gaan verantwoorden aan het Rijk.
(Zie: www.minbzk.nl/contents/pages/42400/kabinetsstandpunt.pdf )
Het kabinetsstandpunt gaat ten aanzien van specifieke uitkeringen onder meer uit van ‘single
audit’ (het Rijk verbindt in beginsel geen specifieke controle-eisen aan de besteding van
specifieke uitkeringen) en ‘single information’ (de door het Rijk gevraagde informatie sluit
zoveel mogelijk aan bij de informatiebehoefte en verantwoordingsmomenten van de
gemeenten zelf).
Op het ogenblik worden de consequenties van het kabinetsstandpunt Brinkman voor de
verantwoording van gemeenten aan het ministerie van SZW nader bezien. In verband hiermee
heb ik besloten vooralsnog geen nieuwe verantwoordingsmodellen (i.c. model Verslag over
de uitvoering, model Accountantsverklaring, model Controle- en rapportageprotocolen model
Voorlopig verslag) vast te stellen voor het jaar 2006 voor de WWB, IOAW, IOAZ, Bbz 2004
en WWIK. Dit impliceert dat de huidige (voor het jaar 2005 vastgestelde)
verantwoordingsmodellen hun geldigheid behouden. Gemeenten mogen ervan uitgaan dat er

6
voor het verantwoordingsjaar 2006 geen informatie-uitvraag zal worden toegevoegd, en dat er
geen inhoudelijke of technische wijzigingen in de bestaande informatie-uitvraag zal
plaatsvinden.
7d. Verantwoording WWB-werkdeel: voorzieningen in eigen beheer en
uitvoeringskosten
Op grond van artikel 7, eerste lid, onderdeel a, van de Wet werk en bijstand (WWB) is het
WWB-werkdeel bedoeld voor voorzieningen ter ondersteuning van personen bij de
arbeidsinschakeling. De reïntegratievoorzieningen, die gericht dienen te zijn op het verkrijgen
van algemeen geaccepteerde arbeid, zijn voorbehouden aan de wettelijke doelgroep van
personen die algemene bijstand ontvangen, van personen met een uitkering op grond van de
Algemene nabestaandenwet en van niet-uitkeringsgerechtigdendie bij het CWI staan
geregistreerd als werkloze werkzoekende.
De bestedingsmogelijkheden van het WWB-werkdeel zijn groot, ook bij de uitvoering van
reïntegratievoorzieningen in eigen beheer. Op grond van artikel 69, eerste lid, WWB mag het
WWB-werkdeel niet worden besteed aan uitvoeringskosten, omdat gemeenten hiervoor een
bijdrage ontvangen via de algemene uitkering uit het Gemeentefonds. Bij uitvoeringskosten
gaat het om kosten ter uitvoering van de wettelijke opdracht aan het college van B&W, zoals
de kosten van het bepalen van de noodzaak van een reïntegratievoorziening (bijv.
bestandsanalyses) en het aanbieden ervan (bijv. het gesprek met de cliënt en het maken van
afspraken). Echter, zoals eerder ook is gecommuniceerd via het gemeenteloket, zijn kosten die
direct aan een reïntegratievoorziening zijn toe te rekenen, géén uitvoeringskosten. Met andere
woorden: als de gemeente zelf werkzaamheden uitvoert die ook onderdeel hadden kunnen
uitmaken van door reïntegratiebedrijven uitgevoerde voorzieningen, dan worden die kosten
niet aangemerkt als reguliere uitvoeringskosten en mogen dus ten laste worden gebracht van
het WWB-werkdeel.
Niet anders dan bij de verantwoording van uitbestede voorzieningen dient bij de
verantwoording van voorzieningen in eigen beheer te worden uitgegaan van de daadwerkelijk
door de gemeente gemaakte kosten, en dus niet van vergelijkbare, marktconforme tarieven.
Het begrip ‘kosten van voorzieningen’ (artikel 69, eerste lid, onderdeel a, van de WWB)
impliceert dat bij de verantwoording van het WWB-werkdeel een ‘winstopslag’ (d.w.z. een
opslag op de daadwerkelijke kostprijs van de reïntegratievoorziening) ten behoeve van de
gemeente niet is toegestaan. Dit laat onverlet dat de gemeente bij uitbesteding van
reïntegratievoorzieningen mag uitgaan van de met het reïntegratiebedrijf overeengekomen
tarieven.
8. Wijziging bedragen WWB, IOAW, IOAZ en WWIK per 1 januari 2006 (zie
bijlage pag. 18)
Het wettelijk minimumloon wordt per 1 januari 2006 vastgesteld op € 1 272,60 per maand
(Regeling van 16 november 2005, Stcrt. 2005, 228). Bovendien veranderen per 1 januari a.s.
de belastingtarieven en de AWBZ-premie en vindt er een wijziging plaats in het bruto-netto
traject als gevolg van de invoering van de Zorgverzekeringswet per 1 januari 2006. In verband
hiermee zal het netto minimumloon, als bedoeld in artikel 37 van de Wet werk en bijstand
(WWB) per genoemde datum eveneens een wijziging ondergaan. Uiteraard heeft dit gevolgen
voor de aan het nettominimumloon gerelateerde bijstandsnormen en grondslagen IOAW en

7
IOAZ. Ook de bruto bedragen genoemd in de Wet werk en inkomen kunstenaars (WWIK)
wijzigen per 1 januari 2006.
De wijziging van de WWB-normen en de WWIK-bedragen vindt van rechtswege plaats. Van
de nieuwe bedragen wordt, namens de staatssecretaris, door de directeur Werk en Bijstand
mededeling gedaan in de Staatscourant. Ook de besluiten tot wijziging van de overige
bedragen zullen binnenkort in de Staatscourant worden gepubliceerd.
In bijlage 8 vindt u nadere informatie over de volgende onderwerpen:
1. In de algemene bijstand begrepen vakantietoeslag
2. Bijstandsnormen voor personen van 65 jaar of ouder
3. Tegemoetkoming aan AOW-gerechtigden
4. Belasting over bijstandsuitkeringen
5. Zorgverzekeringswet en zelfstandigen met een Bbz-uitkering
6. Personen in een inrichting
7. Regeling WWB
8. Grondslagen IOAW en IOAZ
9. Vereveningsbijdrage
10. Toepassing van artikel 9, vierde en vijfde lid, van de IOAW
11. Inkomenseis ex artikel 5 van de IOAZ
12. Bedragen genoemd in de Regeling financiering en verantwoording IOAW, IOAZ en Bbz
2004
13. Wet werk en inkomen kunstenaars (WWIK)
Aansluitend op deze informatie zijn in bijlage 8 de volgende overzichtenopgenomen:
Bijlage I : de bijstandsnormen zoals deze per 1 januari 2006 zullen gelden.
Bijlage II : de berekening van de bijstandsnormen per maand voor een echtpaar, een
alleenstaande ouder en een alleenstaande van 21 tot 65 jaar.
Bijlage III : De netto in de IOAW en de IOAZ genoemde bedragen, die uitgangspunt vormen
voor de grondslagen.
Bijlage IV : de grondslagen ingevolge de IOAW en de IOAZ.
Bijlage V : de WWIK-bedragen.
Bijlage VI : formules en percentages genoemd in paragraaf 6 (vakantietoeslag) van de
Regeling WWB voor het jaar 2006.
Bijlage VII : herziening bedragen genoemd in de Regeling financiering en verantwoording
IOAW, IOAZ en Bbz 2004 per 1 januari 2006.
9. Loonaangifte 2006 en kasstelsel (zie bijlage pag. 32)
In de Verzamelbrief van 18 oktober 2005 is in het onderdeel over Loonaangifte 2006
ingegaan op het kasstelsel. Aangegeven is dat Loonaangifte 2006 voor 2006 geen wijziging
brengt in de mogelijkheid om de in januari 2006 uitbetaalde uitkering over december 2005
voor de belasting- en premieaangifte toe te rekenen aan 2005. Op verzoek van gemeenten en
automatiseerders is, in overleg met het Ministerie van Financiën, een nadere uitwerking
opgesteld voor gemeenten die de bijstandsuitkering maandelijks achteraf betalen, met name in
verband met de jaarovergang. In bijlage 9 vindt u nadere informatie over het uitgangspunt en
de uitwerking voor het kasstelsel.

8
Voor gemeenten die de bijstandsuitkering in een maand voor die maand uitbetalen, speelt de
jaarovergang en daarmee samenhangend de toelichting in de bijlage geen rol.
10. Nieuwsbrief onderhoudstraject verdeelmodellen WWB (zie bijlage pag. 33)
SZW heeft in overleg met de VNG, Divosa en een aantal andere partijen een
onderhoudstraject ontwikkeld voor de verdeelmodellen WWB. Doel van het onderhoud is de
kwaliteit van de verdeelmodellen WWB te waarborgen en (zo mogelijk) te verbeteren. Het
onderhoudstraject biedt gemeenten en parlement de garantie dat extreme uitkomsten van de
verdeelmodellen onderzocht en bekeken worden, en dat de uitkomsten voor gemeenten
herkenbaar zijn.
Om gemeenten tussentijds te informeren over de voortgang van het onderhoudstraject, wordt
een aantal keren een nieuwsbrief uitgestuurd. De eerste nieuwsbrief vindt u in bijlage 10 van
deze verzamelbrief.
11. Evaluatie WWB: Verordeningen Geordend
De nota Verordeningen Geordend is op 25 november 2005 naar het parlement verzonden.
Deze nota geeft invulling aan de toezegging van de staatssecretaris van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid aan de Eerste Kamer om anderhalf jaar na invoering van de WWB inzicht
te verschaffen in de verordeningen die de gemeenten op grond van de WWB moeten
opstellen. De nota geeft een beeld van de invoering en vormgeving van de verordeningen en
is inventariserend van aard. Voor deze rapportage is in belangrijke mate gebruik gemaakt van
een inventarisatie door de Inspectie Werk en Inkomen.
De notitie is digitaal beschikbaar op het Gemeenteloket (in het dossier WWB).
12. Ontwikkelingen SZW-begroting (zie bijlage pag. 37)
Bij nadere beschouwing van het koopkrachtbeeld heeft het kabinet besloten om voor gerichte
ondersteuning van de groep mensen met een laag inkomen die – door een veelheid van
factoren – geconfronteerd wordt met bijzondere financiële problemen in 2006 eenmalig een
extra dotatie van € 35 miljoen aan het Gemeentefonds te verstrekken ten behoeve van de
bijzondere bijstand in 2006.
De tekst van de brief van 12 december 2005 waarmee de Minister van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid en de Minister van Financiën de Tweede Kamer over dit onderwerp hebben
geïnformeerd is bijgevoegd in bijlage 12.
Voorts heeft de Tweede Kamer tijdens de begrotingsbehandeling van het ministerie van SZW
het amendement van mevrouw Noorman – Den Uyl aangenomen dat regelt dat € 25 miljoen
wordt vrijgemaakt voor gemeenten voor extra middelen voor de schuldhulpverlening. Op dit
moment wordt onderzocht of dit kan worden geëffectueerd door toevoeging aan het
gemeentefonds.

9
De Tweede Kamer heeft bij de begrotingsbehandeling tevens een amendement van mevrouw
Verburg aangenomen. Als gevolg van dit amendement wordt er € 31 miljoen vrijgemaakt
voor samenwerking tussen reïntegratie en onderwijs. Het departement zal het initiatief nemen
om voorstellen te ontwikkelen voor die samenwerking. Het reïntegratiebudget (W-deel
WWB) is met dit bedrag verlaagd. De voorlopige budgetten 2006 waarover gemeenten in
oktober een beschikking ontvingen zullen naar rato worden aangepast.
13. De Zorgverzekeringswet (zie bijlage pag. 38)
In de zomer van 2005 heeft de Minister van VWS, op verzoek van de Eerste en Tweede
Kamer, een werkgroep ingesteld om knelpunten en oplossingen in kaart te brengen met
betrekking tot de positie van onverzekerden na inwerkingtreding van de Zorgverzekeringswet
(Zvw) per 1 januari 2006. In de werkgroep hadden, naast ambtenaren van het Ministerie van
VWS en SZW ook vertegenwoordigers zitting van het College voor zorgverzekeringen en
Zorgverzekeraars Nederland. Ten einde richting te geven aan het door de werkgroep op te
stellen rapport en zodoende te zorgen voor bestuurlijk en maatschappelijk draagvlak is tevens
een stuurgroep ingesteld. De stuurgroep bestond uit vertegenwoordigers van de meest bij het
onderwerp “onverzekerden” betrokken veldpartijen. Naast de genoemde organisaties waren
hierin verder de Nederlandse Patiënten en Consumenten Federatie, Divosa, de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten (VNG), GGZ Nederland en de Federatie Opvang vertegenwoordigd.
Op 13 december jl. heeft de minister van VWS het rapport ‘zorg verzekerd’ aan beide
Kamers aangeboden. De werkgroep heeft de hierna volgende opties uitgewerkt welke haars
inziens goed ingezet kunnen worden om (de gevolgen van) onverzekerdheid tegen te gaan.
Het betreft achtereenvolgens:
a. het bevorderen van collectieve (aanvullende) verzekeringen voor bijstandsgerechtigden en
andere sociale minima;
b. het bewerkstelligen van een koppeling in gegevensbestanden zodat gemeenten
automatisch geïnformeerd kunnen worden indien een bijstandsgerechtigde een
gekwalificeerde betalingsachterstand heeft;
c. het aanbieden van een begeleidend schrijven bij het uitschrijfbewijs bij het einde van een
verzekering;
d. het rechtstreeks overmaken van de zorgtoeslag naar de zorgverzekeraar; en
e. het bevorderen van automatische incasso.
Ten aanzien van optie a is de minister van VWS voornemens gemeenten financieel tegemoet
te komen voor met name administratieve lasten die samenhangen met het afsluiten van
collectieve verzekeringen en de kosten van voorlichting. De minister VWS denkt hierbij aan
een bedrag van vijf miljoen euro voor 2006 en drie miljoen structureel voor de periode
daarna. Het is aan de gemeente te bepalen hoe dit geld voor de betreffende groepen kan
worden ingezet. De minister VWS streeft er naar om bij de budgettaire besluitvorming bij de
voorjaarsnota deze financiële tegemoetkoming beschikbaar te krijgen.
In bijlage 13 van deze Verzamelbrief treft u een afschrift aan van de brief van de Minister van
VWS aan de Tweede Kamer, waarin de vorengenoemde opties nader zijn uitgewerkt.

10
Bij de totstandkoming van het rapport van de werkgroep is voorts gebleken dat een van de
grote zorgen van de gemeenten, de wethouders van de G4 hebben dit expliciet aangegeven,
het antwoord is op de vraag bij wie uiteindelijk het bonnetje gaat neerkomen van de kosten
van zorg die aan een onverzekerde is verleend: bij de betrokkene zelf, bij de zorgverzekeraar,
bij de zorgaanbieder of bij de gemeenten. Vanuit die hoek is gepleit voor het inrichten van
een waarborgfonds voor zorgaanbieders. Ook de VNG en Divosa zijn voorstander van het
inrichten van een dergelijk fonds. Een waarborgfonds onverzekerden biedt als zodanig geen
oplossing voor het voorkomen of verkleinenvan onverzekerdheid. De werkgroep is niettemin
van oordeel dat het instellen van een dergelijk fonds gezien kan worden als sluitstuk om de
nadelige gevolgen van onverzekerdheid op te vangen. Deze oplossing biedt namelijk soelaas
aan de zorgaanbieders wanneer deze medisch noodzakelijke zorg moeten leveren.
In zijn brief merkt de minister van VWS op dat hij in beginsel positief staat tegenover het
oprichten van een dergelijk fonds voor zorgaanbieders. Wel merkt hij op dat het instellen van
een dergelijk fonds gezien moet worden als sluitstuk om de nadelige gevolgen van
onverzekerdheid op te vangen. Een dergelijk fonds laat onverlet dat vooral gezocht moet
worden naar oplossingen die het onverzekerd zijn structureel aanpakken. Wat de al dan niet
volledige vergoeding betreft zal bij de inrichting van een dergelijk fonds moeten worden
voorkomen dat zorgaanbieders en zorgverzekeraars een soepel incassobeheer gaan voeren
omdat de rekening toch wel bij een dergelijke fonds kan worden ingediend. Hiertoe zou
bijvoorbeeld bepaald kunnen worden dat slechts een zeker percentage van de rekening kan
worden ingediend. Hiermee blijft er voor de zorgaanbieders een prikkel bestaan om
incassomaatregelen te treffen. De situatie kan bij illegalen anders liggen dan bij andere
onverzekerden. Bij de oprichting van een dergelijk waarborgfonds dient verder een aantal
andere afwegingen te worden gemaakt. Allereerst natuurlijk over de vorm van het fonds,
mede in verband met de vraag of het fonds al dan niet moet worden beschouwd als
verzekeraar. Verder moet onder andere worden vastgesteld hoe het fonds wordt gevoed, of de
kosten van de zorg in alle gevallen al dan niet volledig vergoed moeten worden, of uit dit
fonds de kosten van zowel eerste- als tweedelijnszorg moeten worden vergoed en of met het
bestaan van dit fonds de Stichting Koppeling en de beleidsregel dubieuze debiteuren moet
worden gehandhaafd. De Minister VWS volgt de aanbeveling van de werkgroep, om
vooruitlopend op de resultaten van de monitoring het oprichten van een waarborgfonds
beleidsinhoudelijk voor te bereiden, zodat als de beslissing wordt genomen dat een
waarborgfonds moet worden ingesteld op korte termijn duidelijk is hoe dit gestalte moet
krijgen.
14. Vaststelling RUK 2004
Veel gemeenten hebben het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid laten weten
dat zij problemen ondervinden bij de verantwoording van de Regeling Uitkeringen
Kinderopvang 2004 (RUK). Veel contracten of beschikkingen tussen gemeenten en
kindercentra blijken niet aan de voorwaarden vande RUK te voldoen. Consequentie zou zijn
dat 50% van de uitkering van de RUK zou worden teruggevorderd.
Vanwege het feit dat een aantal gemeenten heeft aangegeven te kunnen aantonen dat de
subsidie wel conform de doelstelling van de RUK is besteed, heeft de Minister besloten een
begunstigend beleid te voeren. Dit betekent dat de huidige vaststellingsprocedure met
betrekking tot de RUK wordt opgeschort.

11
Nadere informatie volgt zo spoedig mogelijk via de verzamelbrief en het gemeenteloket.

12
E-event
Op 19 januari van 10.00 tot 11.30 uur kunt u via internet en telefoon met collega’s en
beleidsmedewerkers van SZW discussiëren over het starten van een eigen bedrijf als middel
voor duurzame uitstroom. Kernwoorden voor de discussie zijn: meer mensen aan het werk als
ondernemer, verlagen van drempels, vereenvoudiging van regels en ondersteuning waar
nodig.
Het e-event houdt in dat u op een afgesproken tijdstip inlogt en wordt gebeld. U krijgt hierna
een presentatie en vervolgens kunt u met elkaar in discussie ofvragen stellen met behulp van
telefoon en computer. U heeft geen reistijd en het is eenvoudig om deel te nemen. U kunt zich
opgeven voor 5 januari via gemeenteloket@minszw.nl. Graag in de mail uw naam,
telefoonnummer, organisatie en functie aangeven.
Wilt u de verzamelbrief in het vervolg digitaal ontvangen, dan kan dat. Stuur een e-mail met
uw naam, gemeente, functie en e-mail adres naar verzamelbrief@minszw.nl. De eerste tijd
zult u tevens de papieren versie blijven ontvangen. E-mail berichten die meer informatie
bevatten dan bovenstaande onderwerpen, zullen niet worden beantwoord. Voor vragen met
betrekking tot de verzamelbrief kunt u een e-mail sturen naar gemeenteloket@minszw.nl.
De Staatssecretaris van Sociale Zaken
en Werkgelegenheid,
(H.A.L. van Hoof)

13
Bijlagen bij Verzamelbrief december 2005

14
Bijlage 5. Gevolgen van de iWIA voor de IOAW en IOAZ
De reden van het schrappen van één van de maximeringsbepalingen in de TW
In de huidige situatie kan er voor gedeeltelijk arbeidsgeschikten sprake zijn van samenloop
van drie of vier uitkeringen (WAO + TW + IOAW en/of WWB) om een uitkering op sociaal
minimum te bereiken. Bovengenoemde maximeringsbepaling in de TW leidt er namelijk toe
dat gedeeltelijk arbeidsgeschikten, die een lager uitkeringspercentage hebben dan 70% (van
hun dagloon), met de eventuele toeslag, toch lager kunnen uitkomen dan hun sociale
minimum. Als gevolg van deze maximering is een aanvullend beroep op de IOAW en soms
WWB nodig. Door deze maximering in de TW te schrappen, wordt het mogelijk de WIA-
uitkering via de TW aan te vullen tot maximaal het relevant sociaal minimum. Hiermee wordt
een aanvulling vanuit de IOAW overbodig (zie onderstaand schema).
Schema 1: Aanvulling tot wettelijk minimumloon in de oude en nieuwe situatie
TW
TW
WIAWAO
IOAW
0%
100%
oude situatie nieuwe situatie
Minimumloon
Het schrappen van één van de maximeringsbepalingen in de TW betekent een vereenvou-
diging van regelgeving (zowel voor de IOAW als voor de TW). Daarnaast zorgt het voor een
vermindering van samenloop tussen uitkeringen en uitkeringsinstanties, hetgeen een efficiën-
tere uitvoering en meer eenvoud voor de burger inhoudt.
Nieuwe instroom TW, WAMIL, WAJONG en WIA
Uit iWIA volgt dat de maximeringsbepaling in de TW vervalt op het moment van
inwerkingtreding van het wetsvoorstel zijnde 29 december 2005. Dit betekent dat op dat
moment nieuwe toeslaggerechtigden in aanmerking kunnen komen voor de verhoogde toeslag
(nieuwe instroom).
Het laten vervallen van de maximering in de TW betekent ook dat uitkeringsgerechtigden die
vanaf 29 december 2005 een gedeeltelijke WAMIL, WAJONG of WIA-uitkering gaan
ontvangen (nieuwe instroom) in de regel geen beroep meer hoeven doen op een IOAW-
uitkering. De IOAW-uitkering van gedeeltelijke arbeidsongeschikten wordt voor hen als het
ware geïncorporeerd in de TW en de IOAW-uitkering wordt voor hen overbodig. In de iWIA
is daarom artikel 2, onderdelen c en d IOAW geschrapt.

15
Zittend bestand WAO en WAZ
Personen wier eerste arbeidsongeschiktheidsdag is gelegen op of vóór 31 december 2003
kunnen nog een beroep doen op de WAO. Rekeninghoudend met de
loondoorbetalingsverplichting van de werkgever (één jaar) zal er dus vanaf 30 december 2004
in beginsel geen nieuwe instroom in de WAO meer zijn1
. Voor degenen die op het moment
van inwerkingtreding van de WIA recht hebben op een WAO-uitkering, blijft het recht op
WAO bestaan. Het laten vervallen van de maximeringsbepaling in de TW betekent dat
gedeeltelijk arbeidsgeschikte WAO’ers vanaf de datum van inwerkingtreding van iWIA
aangevuld kunnen worden in de TW tot het relevante sociale minimum. Zij komen in de regel
niet meer voor een IOAW in aanmerking.
Hetzelfde geldt voor WAZ-gerechtigden. In de iWIA is daarom artikel 2, onderdeel b, IOAZ
geschrapt. Instroom in de WAZ is niet meer mogelijk sinds 1 juli 2004.
Overgangsrecht zittend bestand TW, IOAW en IOAZ
Voor de gedeeltelijk arbeidsongeschikten die op 28 december 2005 een IOAW of een IOAZ-
uitkering of een TW ontvangen is een overgangsregeling vastgesteld.
Voor degenen die op 28 december 2005 naast een gedeeltelijk arbeidsongeschiktheids-
uitkering op grond van de WAO, WAMIL, WAJONG en WAZ eveneens een IOAW of
IOAZ-uitkering ontvangen is bepaald dat het recht op de verhoogde toeslag ontstaat op een bij
ministeriële regeling te bepalen tijdstip. Ditzelfde geldt voor toeslaggerechtigde die op 28
december 2005 een toeslag ontvangen. Ook voor hen geldt dat het recht op de verhoogde
toeslag ontstaat op een bij ministeriële regeling te bepalen tijdstip.
In overleg tussen gemeenten en het UWV is het tijdstip vastgesteld op 1 januari 2006. Vanaf
die datum hebben de toeslaggerechtigden met een WAO-, WAJONG-, WAMIL- of WAZ-
uitkering en een aanvullende IOAW of IOAZ-uitkering op 28 december 2005 recht op een
WAO-, WAMIL-, WAJONG- en WAZ-uitkering met een verhoogde TW-uitkering. Het recht
op aanvullende IOAW of IOAZ-uitkering komt vanaf 1 januari 2006 in beginsel te vervallen.
Een aantal gedeeltelijk arbeidsongeschikten komt niet in aanmerking voor een toeslag op
grond van de TW. Dit heeft te maken met de zogenoemde ‘1990-maatregel’2
. In dat geval
blijft voor gedeeltelijk arbeidsongeschikten die op 28 december 2005 een IOAW- of IOAZ-
uitkering ontvangen, de IOAW- of IOAZ-uitkering gehandhaafd.
UWV zal in de beschikking de belanghebbenden expliciet erop wijzen dat zij een wijziging
van de toeslag direct bij uw gemeente dient te melden. Voorts kunt u contact opnemen met
GSA, telefoonnummer 020-6872543, om wijzigingen in de toeslag van uw betreffende
IOAW- en IOAZ-gerechtigden op te vragen.
Overige informatie
Omdat de IOAW en IOAZ en TW verschillende wetten zijn, dient het UWV het recht op de
verhoogde toeslag per besluit aan de betrokkene mee te delen. In dit besluit dienen eveneens
de in de TW geldende rechten en plichten van de betrokkenen te worden gemeld.
Gemeenten dienen, indien het recht op verhoogde toeslag vaststaat, de IOAW of IOAZ-
uitkering op 1 januari 2006 per besluit te beëindigen en nadien de resterende verplichtingen
middels een beëindigingsonderzoek af te wikkelen.
1
Instroom na 30 december 2004 is nog slechts in een beperkt aantal situaties mogelijk, bijvoorbeeld wanneer sprake is van een
samengestelde wachttijd, toepassing van een loonsanctie of in geval van nawerking van de verzekering.
2
De 1990-maatregel houdt in dat de gehuwde uitkeringsgerechtigde met een partner geboren na 31 december 1971 geen recht op toeslag op
grond van de TW heeft, tenzij er een eigen, aangehuwd, of pleegkind tot de huishouding behoort dat jonger is dan 12 jaar (art. 3 TW).

16
Vorderingen in het kader van ten onrechte of teveel verstrekte IOAW/Z-uitkering worden niet
overgeheveld naar UWV. UWV heeft geen rechtsgrond om die vorderingen te innen.
Gemeenten blijven verantwoordelijk voor het IOAW/Z-debiteurenbeleid. Als na de bij
ministeriële regeling te bepalen datum van overdracht blijkt dat er voor die datum ten
onrechte of teveel IOAW/Z-uitkering is verstrekt, neemt de gemeente het besluit tot
terugvordering en draagt zorg voor de invordering.
De over te hevelen doelgroepen betreffen ontvangers van een WAO-, WAJONG-, WAMIL-,
en WAZ-uitkering met een aanvullende IOAW-uitkering. De reïntegratieactiviteiten voor
deze groep komen reeds voor rekening en onder verantwoordelijkheid van UWV.
Bezwaarschriften worden ingediend bij het bestuursorgaan dat het besluit heeft genomen. Als
de beslissing in bezwaar of beroep zodanig is dat het gevolgen heeft voor de uitkering, dan
dienen de gemeenten de rechtsgevolgen tot en met 31 december 2006 uit te voeren en UWV
te informeren. UWV beoordeelt of de uitspraak gevolgen moet hebben voor de TW-verlening.

17
Bijlage 6. Verrekening van periodieke uitkeringen uit stamrecht- of
lijfrenteverzekering met een IOAW- of IOAZ-uitkering
Uitspraak CRvB
In artikel 7, tweede lid, onder b, Inkomensbesluit IOAW wordt een eenmalige vergoeding die
na beëindiging van de dienstbetrekking aan een werknemer in verband met die beëindiging
wordt betaald (verder: eenmalige ontslagvergoeding) uitgezonderd van het inkomensbegrip in
de IOAW. In zijn uitspraak van 19 april 2005 (02/4792, LJN: AT4952) oordeelt de CRvB dat
deze uitzondering alleen ziet op een eenmalige ontslagvergoeding die aan de werknemer
wordt betaald, en derhalve niet op een bedrag dat – in het kader van de beëindiging van de
dienstbetrekking – door de werkgever rechtstreeks wordt betaald aan de verzekeraar bij wie
een lijfrenteverzekering wordt afgesloten. De CRvB oordeelt dat gezien artikel 7, eerste lid,
onder g, en artikel 7, tweede lid, onder b, van het Inkomensbesluit IOAW de periodieke
uitkeringen uit deze lijfrenteverzekering bij de IOAW-uitkering in aanmerking dienen te
worden genomen. Of al dan niet sprake is geweest van een vrije keuze van de belanghebbende
in de besteding van de eenmalige ontslagvergoeding is naar het oordeel van de Raad niet van
belang.
Hiermee heeft de CRvB geoordeeld dat een eerder hierover vanuit SZW gegeven interpretatie
van het bepaalde in artikel 7, tweede lid, onder b, Inkomensbesluit IOAW geen juridische
basis heeft. Deze interpretatie houdt in dat indien de eenmalige ontslagvergoeding door de
werkgever wordt aangewend om ten behoeve van de werknemer een stamrecht of lijfrente aan
te kopen de daaruit bedongen periodieke uitkeringen in het kader van de IOAW en IOAZ
buiten aanmerking kunnen blijven, mits de belanghebbende de vrije keuze had in de besteding
van de ontslagvergoeding en de vrije bestedingsmogelijkheid kan aantonen. Deze interpretatie
is in het verleden vanuit SZW breed gecommuniceerd. Het is mogelijk dat u deze interpretatie
tot de uwe hebt gemaakt. Ik kan mij dus voorstellen dat de vanuit SZW gecommuniceerde
interpretatie heeft bijgedragen tot het doen ontstaan van een bestendige uitvoeringspraktijk in
uw gemeente die afwijkt van de door de CRvB gegeven uitleg.
Vervolg
Ik beraad mij thans op de gevolgen van de betreffende uitspraak. In het kader van het
Actieplan vereenvoudiging SZW-regelgeving heb ik het voornemende Inkomensbesluiten op
grond van de Algemene nabestaandenwet, de Algemene Ouderdomswet, de Toeslagenwet, de
Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen, de IOAW en de IOAZ te harmoniseren en te
vereenvoudigen. Bij de ontwikkeling van een Algemeen Inkomensbesluit zal ik ook de
uitspraak van de CRvB over verrekening van uitkeringen uit hoofde van een stamrecht en het
regiem van de vrijstelling van de eenmalige ontslagvergoeding betrekken. Het parlement zal
uiterlijk 1 april 2006 door middel van een voorhangprocedure worden betrokken bij de
totstandkoming van het ontwerpbesluit Algemeen Inkomensbesluit. Bij een eventuele
wijziging zal zo nodig ook aandacht worden besteed aan de overgangsproblematiek.
In het belang van een zorgvuldige totstandkoming van het hiervoor genoemde Algemeen
Inkomensbesluit is het gewenst uw beleid en uitvoeringspraktijk ten aanzien van het bepaalde
in artikel 7, tweede lid, onder b, Inkomensbesluit IOAW en in artikel 2, eerste lid, onder c en
artikel 4, eerste lid, onder b Inkomensbesluit IOAZ tot aan de inwerkingtreding van een
Algemeen Inkomensbesluit voort te zetten. Dit geldt voor stamrecht- en

18
lijfrenteverzekeringen die zijn afgesloten zowel voor als na de publicatie van de
eerdergenoemde uitspraak van de CRvB.
Voor de onlangs door u ingezonden verantwoording over de uitvoering van de IOAW, IOAZ
en Bbz 2004 in het jaar 2004, heeft de uitspraak van de CRvB geen gevolgen. Voor de
verantwoording over 2005 en later betekent mijn oproep aan u niet dat daardoor een
onrechtmatige uitvoering wordt gecreëerd waarop het reguliere maatregelenbeleid van
toepassing is. Indien u uw beleid en uitvoeringspraktijk ten aanzien van het bepaalde in artikel
7, tweede lid, onder b, Inkomensbesluit IOAW en in artikel 2, eerste lid, onder c en artikel 4,
eerste lid, onder b Inkomensbesluit IOAZ continueert, kunt u deze, in het kader van het in te
dienen Verslag over de uitvoering en tot aan de datum waarop het Algemeen Inkomensbesluit
formeel in werking treedt, als rechtmatig kwalificeren.

19
Bijlage 8. Wijziging bedragen WWB, IOAW, IOAZ en WWIK per 1 januari 2006
1. In de algemene bijstand begrepen vakantietoeslag
In artikel 19, derde lid, van de WWB is aangegeven hoe hoog het aandeel is van de in de
algemene bijstand begrepen vakantietoeslag. Het in dat artikel genoemde percentage geeft de
verhouding weer tussen de netto aanspraak op vakantietoeslag en het maandloon inclusief
vakantietoeslag die bij het netto minimumloon bestaat. In verband met de gewijzigde
verhouding verandert het percentage per 1 januari 2006. De in de bijstandsnorm/ -uitkering
begrepen vakantietoeslag bedraagt per 1 januari 2006 4,9 procent (was 4,8%).
2. Bijstandsnormen voor personen van 65 jaar of ouder
Ten aanzien van de bijstandsnormen voor personen van 65 jaar of ouder wordt aangesloten bij
de netto AOW-bedragen. Daarbij wordt rekening gehouden met de voor AOW-gerechtigden
geldende algemene heffingskorting, de ouderenkorting en - voor zover van toepassing - de
aanvullende ouderenkorting. Ten aanzien van het normbedrag voor de persoon van 65 jaar of
ouder met een partner die jonger is dan 65 jaar wordt daarbij tevens in aanmerking genomen
de algemene heffingskorting voor de (minstverdienende) jongere partner voor zover de door
de bejaarde partner verschuldigde loonheffing daarvoor toereikend is. Deze algemene
heffingskorting voor de jongere partner moet door de betrokkene bij de Belastingdienst
worden aangevraagd. Gelet op de bepalingen van de WWB dient deze als middel in
aanmerking te worden genomen bij de bepaling van de hoogte van de uitkering.
3. Tegemoetkoming aan AOW-gerechtigden
Met ingang van 1 januari 2006 zal de tijdelijke tegemoetkoming aan AOW-ers worden
omgezet in een structurele regeling. Voor 2006 bedraagt de tegemoetkoming € 9,66 bruto per
maand en resulteert in een netto hoger bedrag van € 9,03 per maand. Voor gehuwden is de
netto tegemoetkoming € 9,03 per gerechtigde, voor beide partners samen dus € 18,06.
Voor de toepassing van de Wet werk en bijstand geldt dat de tegemoetkoming naar zijn aard
niet tot de middelen wordt gerekend. Dit is geregeld in artikel 31, tweede lid, onderdeel p, van
de Wet werk en bijstand.
4. Belasting over bijstandsuitkeringen
A. Bijstandspercentagetarief gedurende het jaar 2006
Als gevolg de wijziging van belasting en premie volksverzekeringen en de invoering van de
Zorgverzekeringswet wijzigt het bijstandspercentageratief voor de categorie “overige
personen” per 1 januari 2006. Het percentage dat gedurende het jaar 2006 dient te worden
gehanteerd bedraagt 24 %, en wordt berekend over de netto bijstandsuitkering verhoogd met
de werkgeversvergoeding ingevolge de Zorgverzekeringswet. Het opslagpercentage voor de
werkgeversvergoeding ingevolge de Zorgverzekeringswet bedraagt per genoemde datum
8,19% (zie bijlage I).
B. Rekenvoorschrift voor de berekening van de loonbelasting/premie
volksverzekeringen aan het eind van het jaar 2006
De belastingtarieven en premies die gelden voor het jaar 2006 hebben ook gevolgen voor het
rekenvoorschrift voor de berekening van de loonbelasting/premie volksverzekeringen
aan het eind van het jaar. In bijlage Ia zijn de nieuwe percentages en bedragen opgenomen.
Het gewijzigde rekenvoorschrift geldt voor het hele jaar 2006.

20
5. Zorgverzekeringswet en zelfstandigen met een Bbz-uitkering
De bijstand aan zelfstandigen ter voorziening in de algemeen noodzakelijke kosten van het
bestaan wordt in de regel eerst als lening verstrekt. Na afloop van het kalenderjaar, als de
ondernemingsresultaten bekend zijn, wordt het definitieve recht op bijstand beoordeeld.
Indien de bedrijfsresultaten daartoe aanleiding geven, kan een deel van de lening worden
omgezet in een bedrag om niet.
Over een lening is geen loonbelasting/premie volksverzekeringen (loonheffing) verschuldigd
en dus ook geen inkomensafhankelijke Zvw-bijdrage. Wanneer de uitkering definitief is
vastgesteld en (een deel van) de lening wordt omgezet in een bedrag om niet, is er sprake van
een belaste periodieke uitkering en is de inkomensafhankelijke Zvw-bijdrage verschuldigd.
De inkomensafhankelijke Zvw-bijdrage wordt vergoed door de gemeente, bedraagt 6,5% en
wordt berekend over de netto bijstandsuitkering verhoogd met de verschuldigde loonheffing.
De grondslag voor de berekening van de verschuldigde loonheffing is het bedrag aan bijstand
dat in 2006 definitief is omgezet in een bedrag om niet, exclusief de inkomensafhankelijke
Zvw-bijdrage. Over deze grondslag is - rekening houdend met de algemene heffingskorting
(AHK) - een loonheffing verschuldigd van 57,16%, te berekenen volgens de formule:
57,16%*(netto uitkering - AHK) –AHK.
Voor meer informatie zie “Rekenregels en handleiding loonheffingen over
bijstandsuitkeringen” die binnenkort op www.belastingdienst.nl/ccs worden geplaatst.
6. Personen in een inrichting
Als gevolg van de invoering van de Zorgverzekeringswet en de intrekking van de
Ziekenfondswet zijn personen in een inrichting met een uitkering ex artikel 23, eerste lid, van
de WWB met ingang van 1 januari 2006 ook de nominale premie ingevolge de
Zorgverzekeringswet verschuldigd. Een inkomensafhankelijke bijdrage is hier niet aan de
orde omdat de uitkering onbelast is. Omdat de nominale premie - zoals dat vóór 1 januari
2006 ook het geval was - niet uit de norm behoeft te worden voldaan zal de WWB op dit
onderdeel worden aangepast in die zin dat de uitkering zal worden verhoogd met een bedrag
waaruit de nominale premie kan worden voldaan. Deze verhoging van het normbedrag is
gelijk aan het verschil tussen de nominale rekenpremie en de maximale zorgtoeslag.
7. Regeling WWB
A. Artikel 7 (Vrijlating uitkeringen en vergoedingen)
Het kabinet heeft in het Belastingplan 2006 voorgesteld de kostenvergoeding voor
vrijwilligerswerk met ingang van 1 januari 2006 te verhogen tot € 150,= per maand met een
maximum van € 1500,= per jaar. Vrijwilligerswerk kan een goede manier zijn voor
uitkeringsgerechtigden om nuttige ervaringen op te doen die hen kunnen helpen een betaalde
baan te vinden. Dat is waarom de regering de gemeenten bij de uitvoering van de WWB de
mogelijkheid wil bieden om in het geval het vrijwilligerswerk plaats vindt in het kader van
een voorziening gericht op de arbeidsinschakeling aan te sluiten bij de kostenvergoeding zoals
deze per 1 januari 2006 zal worden opgenomen in (artikel 2, zesde lid van) de Wet op de
loonbelasting 1964. Het gaat hierbij dus om die gevallen, waarin het college het aanbieden
van vrijwilligerswerk noodzakelijk acht in het kader van de arbeidsinschakeling. In alle
andere gevallen bedraagt de hoogte van de kostenvergoeding € 95 per maand met een
maximum van € 764 per jaar. Het betreft hier de bedragen in de huidige regeling
onkostenvergoeding vrijwilligerswerk die ingevolge artikel 38, tweede lid, van de WWB zijn
opgehoogd met de procentuele wijziging van het netto minimumloon zonder de daarin

21
begrepen vakantieaanspraak op vakantiebijslag. Voorts is het weekbedrag omgerekend naar
een maandbedrag. Wanneer de bedragen genoemd in artikel 2, zesde lid van de Wet op de
loonbelasting 1964 wijzigen zullen genoemde € 95 en € 764 worden herzien met het
percentage van deze wijziging.
B. Paragraaf 6 (Vakantietoeslag)
De formules die ten behoeve van de forfaitaire berekening van de in aanmerking te nemen
vakantietoeslag in paragraaf 6 van de Regeling WWB zijn opgenomen zijn gebaseerd op de
per 1 januari 2006 geldende belasting- en premietarieven. In verband met de wijziging per
1 januari 2006 van belastingtarieven en premies moeten de in genoemde regeling vermelde
bedragen en percentages worden aangepast. In bijlage VI bij deze brief zijn de bedragen en
premies opgenomen gebaseerd op de tarieven zoals die vanaf 1 januari 2006 gelden.
8. Grondslagen IOAW en IOAZ
De bruto grondslagen ingevolge de IOAW en de IOAZ worden zodanig vastgesteld dat deze
netto gelijk zijn aan de in die wetten genoemde netto bedragen. Als gevolg van de wijziging
van het netto minimumloon veranderen ook de netto bedragen en daardoor de grondslagen per
1 januari 2006.
In de bijlagen III en IV zijn de netto IOAW- en IOAZ-bedragen, respectievelijk de daaraan
gekoppelde grondslagen, opgenomen zoals die per 1 januari a.s. van toepassing zullen zijn.
Bij de vaststelling van de grondslagen is ten aanzien van de in te houden loonheffing rekening
gehouden met de algemene heffingskorting. Bij de vaststelling van de grondslagen voor
alleenstaande ouders is daarnaast de alleenstaande-ouderkorting in aanmerking genomen. In
de praktijk komt het er op neer dat de inhouding van de loonheffing via de te hanteren groene
loonbelastingtabel tot een hogere loonheffing, dus een lagere netto uitkering leidt. Dit wordt
gecompenseerd door de Voorlopige Teruggaaf (VT) die maandelijks door de Belastingdienst
wordt uitbetaald. De VT moet wel door de belanghebbende zelf bij de Belastingdienst worden
aangevraagd. De VT wordt - evenals overige heffingskortingen die als VT worden uitbetaald -
in het kader van de IOAW en de IOAZ niet als middel in aanmerking genomen. Tezamen met
de als VT uitbetaalde alleenstaande-ouderkorting levert de eerdergenoemde lagere netto
uitkering het in de wet genoemde netto uitgangspunt op.
9. Vereveningsbijdrage
De bruto uitkeringen ingevolge de IOAW en de IOAZ moeten worden verminderd met de
vereveningsbijdrage. De vereveningsbijdrage is het equivalent van het werknemersdeel in de
Awf-premie. Het werknemersdeel in de Awf-premie is per 1 januari 2006 vastgesteld op
5,2%. De franchise verandert niet per 1 januari a.s. en bedraagt € 1256,67 per maand. De
vereveningsbijdrage wordt berekend over de bruto IOAW- of IOAZ-uitkering. Gezien de
hoogte van de franchise zal een inhouding van de vereveningsbijdrage bij de berekening van
de netto IOAW- en IOAZ-uitkering in de regel overigens niet aan de orde zijn.
10. Toepassing van artikel 9, vierde en vijfde lid, van de IOAW
Door de verhoging van het bruto minimumloon per 1 januari 2006 dienen de
toetsingsinkomens van IOAW-gerechtigden, die zijn onderworpen aan de beperkende
werking van artikel 9, vierde en vijfde lid van de IOAW, eveneens te worden aangepast. Deze
aanpassing is gelijk aan de procentuele stijging van het bruto minimumloon, te weten 0,62%.
11. Inkomenseis ex artikel 5 van de IOAZ

22
Het inkomen bedoeld in artikel 5, tweede lid, onder 3° en derde lid, onder 2°, heeft betrekking
op het inkomen dat de gewezen zelfstandige naar verwachting duurzaam zal behalen. Bij de
vaststelling van de hoogte van dit inkomen dient derhalve rekening te worden gehouden met
de invoering van de Zorgverzekeringswet per 1 januari 2006. In verband hiermee wordt in
deze berekening de premie voor een particuliere ziektekostenverzekering vervangen door de
(verlaagde) inkomensafhankelijke bijdrage ingevolge de Zorgverzekeringswet. Deze nieuwe
berekeningswijze leidt ertoe dat de bedragen genoemd in artikel 5, tweede lid, onder 3° en
derde lid onder 2° ten opzichte van 2005 lager zullen worden vastgesteld. Voor de berekening
van het bedrag genoemd in artikel 5, tweede lid, onder 2° (inkomen in de laatste drie
boekjaren) wordt de gebruikelijke berekeningswijze gehanteerd, omdat de invoering van de
Zorgverzekeringswet hierop (nog) geen effect heeft.
12. Bedragen genoemd in de Regeling financiering en verantwoording IOAW, IOAZ en
Bbz 2004
De bedragen genoemd in de Regeling financiering en verantwoording IOAW, IOAZ en Bbz
2004 volgen de ontwikkeling van de lonen en mutaties in werkgeverspremies. In verband
hiermee worden de bedragen genoemd in artikel 5 van die regeling per 1 januari 2006
aangepast. De nieuwe bedragen zijn in bijlage VII opgenomen.
13. Wet werk en inkomen kunstenaars (WWIK)
De WWIK kent een bruto uitkeringsstructuur en is daardoor in dat opzicht enigszins
vergelijkbaar met de IOAW. Een belangrijk verschil in dit verband is dat de WWIK geen
aparte vakantie-uitkering kent en geen gesplitste uitbetaling. De bruto bedragen zijn zodanig
vastgesteld dat ze netto gelijk zijn aan de van het netto minimumloon afgeleide netto
bedragen; deze zijn inclusief vakantie-uitkering. Deze netto uitgangspunten zijn op dezelfde
wijze vastgesteld als in de oude WIK. Op de uitkeringen dient de normale groene
loonbelastingtabel te worden toegepast. Bij de vaststelling van de bruto bedragen is ten
aanzien van de loonheffing rekening gehouden met de algemene heffingskorting. Bij de
vaststelling vande bedragen voor alleenstaande ouders is daarnaast – evenals bij de IOAW -
rekening gehouden met de alleenstaande ouderkorting. Bij gehuwden is rekening gehouden
met de algemene heffingskorting voor de (minstverdienende) partner. In de praktijk betekent
dit dat de inhouding van de loonheffing via de te hanteren groene loonbelastingtabel tot een
hogere loonheffing, dus een lagere netto uitkering leidt. Dit wordt gecompenseerd door de
Voorlopige Teruggaaf (VT) die maandelijks door de Belastingdienst wordt uitbetaald. De VT
moet wel door de belanghebbenden zelf bij de Belastingdienst worden aangevraagd. De VT
wordt - evenals overige heffingskortingen die als VT worden uitbetaald - in het kader van de
WWIK niet als middel in aanmerking genomen. Tezamen met de als VT uitbetaalde
heffingskorting levert de eerdergenoemde lagere netto uitkering het beoogde netto
uitgangspunt op.
Door de invoering van de Zorgverzekeringswet is de kunstenaar met een uitkering op grond
van de WWIK een inkomensafhankelijke bijdrage verschuldigd van 6,5% van zijn uitkering.
Deze wordt vergoed door de inhoudingsplichtige, i.c. de gemeente. De inkomens-afhankelijke
Zvw-bijdrage wordt ingehouden op de bruto uitkering. Als de definitieve WWIK-uitkering na
afloop van een kalenderjaar op een ander bedrag wordt vastgesteld dient de reeds door de
centrumgemeente ingehouden en afgedragen inkomensafhankelijke bijdrage Zvw te worden
herberekend.

23
Bijlage I : Overzicht van de bedragen genoemd in de Wet werk en bijstand en het Bbz 2004 per 1
januari 2006. De oude bedragen zijn tussen haakjes opgenomen.
1-1-2006 (oud)
I. Wet werk en bijstand
Belanghebbenden jonger dan 21 jaar zonder ten laste komende kinderen (art. 20, eerste lid
- alleenstaanden € 207,55 (€ 199,39 )
- gehuwden; beide echtgenoten 18, 19 of 20 jaar € 415,10 (€ 398,78 )
- gehuwden; één echtgenoot 21 jaar of ouder € 808,15 (€ 776,37 )
Belanghebbenden jonger dan 21 jaar met een of meer ten laste komende kinderen (art. 20, tweede lid)
- alleenstaande ouder € 447,79 (€ 430,18 )
- gehuwden; beide echtgenoten 18, 19 of 20 jaar € 655,34 (€ 629,57 )
- gehuwden; één echtgenoot 21 jaar of ouder € 1.048,39 (€ 1.007,16 )
Belanghebbenden van 21 jaar of ouder doch jonger dan 65 jaar (art. 21)
- alleenstaande € 600,60 (€ 576,98 )
- gehuwden, beide echtgenoten jonger dan 65 jaar € 1.201,20 (€ 1.153,96 )
Belanghebbenden van 65 jaar of ouder (art. 22)
- alleenstaande € 913,18 (€ 869,52 )
- alleenstaande ouder € 1.133,09 (€ 1.095,23 )
- gehuwden, beide echtgenoten 65 jaar of ouder € 1.261,72 (€ 1.221,02 )
- gehuwden, een echtgenoot jonger dan 65 jaar € 1.261,72 (€ 1.221,02 )
Maximale toeslag (art. 25, tweede lid) € 240,24 (€ 230,79 )
Verblijf in een inrichting (art. 23, eerste lid)
- alleenstaande of alleenstaande ouder € 267,46 (€ 256,95 )
- gehuwden € 416,04 (€ 399,69 )
NB. De hierbovengenoemd e bedragen zijn inclusief vakantietoeslag
Deze bedraagt van de betreffende bijstandsnorm c.q. toeslag (art. 19,
derde lid):
4,9% ( 4,80% )
Verhoging genoemd in artikel 23, tweede lid, (premie Zvw)
- alleenstaande € 51,= -
- gehuwden € 73,= -
Niet tot de middelen te rekenen bedragen (art. 31, tweede lid)
premie in kader van voorziening gericht op arbeidsinschakeling
(onderdeel j)
€ 2.054,= (€ 1.976,= )
onkostenvergoeding voor het verrichten van vrijwilligerswerk bedoeld in onderdeel k
- bedrag per maand ten hoogste € 95,= (€ 21,= ) *)
- maximum bedrag per jaar € 764,= (€ 735,= )
idem, in kader van voorziening gericht op arbeidsinschakeling
- bedrag per maand ten hoogste € 150,= -
- maximum bedrag per jaar € 1.500,= -
maximaal vrij te laten inkomsten uit arbeid (onderdeel o) € 172,= (€ 165,= )
Bijzonder inkomen (art. 33, tweede lid)
In aanmerking te nemen inkomen uit studiefinanciering
- thuisinwonende studerende € 289,55 (€ 286,17 )
- uitwonende studerende € 520,14 (€ 514,07 )
*) Het hier genoemde bedrag was het maximumbedrag per week in 2005

24
1-1-2006 (oud)
Buiten beschouwing te laten particuliere oudedagsvoorziening (art. 33, vijfde lid)
- alleenstaande en alleenstaande ouder € 17,15 (€ 16,90 )
- echtpaar € 34,30 (€ 33,80 )
Buiten beschouwing te laten vermogen (art. 34, tweede en derde lid)
in de woning gebonden vermogen voorzover dit minder bedraagt dan € 43.700,= (€ 43.100,= )
vermogensgrenzen
- alleenstaande € 5.180,= (€ 5.105,= )
- alleenstaande ouder € 10.360,= (€ 10.210,= )
- gehuwden € 10.360,= (€ 10.210,= )
Drempelbedrag bijzondere bijstand (art. 35, tweede lid) € 114,= (€ 112,= )
Langdurigheidstoeslag (art. 36, vijfde lid)
- gehuwden € 473,= (€ 466,= )
- alleenstaande ouder € 425,= (€ 418,= )
- alleenstaande € 331,= (€ 327,= )
II. Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004
bedrag genoemd in artikel 3, eerste lid, onderdelen a en b € 162.641,= (€ 160.313,= )
bedrag genoemd in artikel 3, eerste lid, onderdeel b € 38.701,= (€ 38.147,= )
bedrag genoemd in artikel 3, tweede lid € 113.849,= (€ 112.220,= )
percentage genoemd in artikel 6, tweede lid 19,0% (€ (21,0%) )
percentage genoemd in artikel 15, onderdeel a 4,5% ( ongewijzigd )
maximale geldlening (art. 20, eerste lid) € 168.995,= (€ 166.576,= )
Bedrijfskapitaal om niet aan gevestigde zelfstandige (art. 22) € 8.450,= (€ 8.329,= )
Bedrijfskapitaal aan beginnende zelfstandige (art. 24) € 31.113,= (€ 30.668,= )
Inkomenseis oudere zelfstandige (art. 25) € 6.712,= (€ 6.616,= )
Bijstand voor bedrijfskapitaal oudere zelfstandigen (art. 26) € 8.450,= (€ 8.329,= )
Voorbereidingskosten starter (art. 29, eerste lid) € 2.570,= (€ 2.534,= )
Over de bijstand verschuldigde loonbelasting, premies volksverzekeringen en inkomensafhankelijke
bijdrage Zvw vanaf 1 januari 2006
heffings-
percentage 1)
proc. bijdrage
Zvw 2)
a. personen van 65 jaar en ouder 0,0% 4,40%
b. personen als bedoeld in de artikel 20, eerste lid, onderdelen a en b,
en tweede lid, onderdelen a en b, van de Wet werk en bijstand
0,0% 6,50%
c. overige personen 24,0% 8,19%
bij onbelaste uitkeringen (o.a. krediethypotheek)
- personen jonger dan 65 jaar 0,0% 0,00%
- personen van 65 jaar en ouder 0,0% 0,00%
1) het heffingspercentage dient te worden toegepast op de netto bijstand vermeerderd met de procentuele
bijdrage Zvw
2) de procentuele bijdrage Zvw dient te worden berekend over de netto bijstandsuitkering

25
Bijlage Ia
Rekenvoorschrift voor de berekening van de loonbelasting/premie volksverzekeringen aan het eind van
het jaar 2006.
Overzicht met toe te passen percentages en bedragen voor bijstandsgerechtigden:
jonger dan 65 jaar van 65 jaar en ouder
A Loonheffingskorting *) € 1.990,00 gehuwden € 1.322,00
alleenstaanden € 1.884,00
B Tariefpercentage 1e schijf van het
schijventarief
34,15% 16,25%
C Tariefpercentage 1e schijf van het
schijventarief na correctie
arbeidskorting
32,211% 15,327%
D Bruteringspercentage bijstand 57,16% 20,43%
G inkomensafhankelijke Zvw-
bijdrage
6,50% 4,40%
H vergoeding Zvw-bijdrage 6,50% 6,50% **)
*) De loonheffingskorting wordt in aanmerking genomen voorzover die nog niet bij een andere
inhoudingsplichtige te gelde is gemaakt
**) Als iemand 65 jaar of ouder is en inkomen uit tegenwoordige dienstbetrekking heeft, dan is de
inkomensafhankelijke bijdrage-Zvw en vergoeding Zvw-bijdrage over dit inkomen 6,5% en niet 4,4%.

26
Bijlage II
I. Berekening van het nettominimumloon als bedoeld in artikel 37 van de Wet werk en bijstand per
1 januari 2006
A. Bruto en netto minimumloon inclusief vakantieuitkering
Brutominimumloon inclusief vakantie-uitkering € 1.374,40
af: ink.afh. bijdrage Zvw 6,50% € 88,93
premie Awf 5,20% *) € 6,12
loonheffing € 167,08
bij: verg. ink.afh. bijdrage Zvw € 88,93 € 173,20
netto minimumloon ex art. 37, eerste lid, WWB € 1.201,20
Voor de berekening van de in de bijstandsnorm begrepen vakantie-uitkering wordt het bruto-netto traject
tweemaal doorlopen. Eenmaal inclusief vakantie-uitkering en eenmaalexclusief vakantieuitkering. Het verschil
is de in het nettominimumloon begrepen vakantieuitkering.
B. Bruto en netto minimumloon exclusief vakantieuitkering
Bruto minimumloon € 1.272,60
af: ink.afh. bijdrage Zvw 6,50% € 82,66
premie Awf 5,20% *) € 0,82
loonheffing € 129,33
bij: verg. ink.afh. bijdrage Zvw € 82,66 € 130,15
netto minimumloon € 1.142,45
*) rekening houdend met een franchise van € 1.256,67 per maand
De in netto minimumloon begrepen netto vakantie-uitkering is € 1.201,20 - € 1.142,45 = € 58,75
II. Berekening van de bijstandsnorm per maand voor gehuwden, een alleenstaande ouder en een
alleenstaande van 21 tot 65 jaar per 1 januari 2006
gehuwden, beide partners 21 jaar of ouder = 1.201,20
hierin begrepen vakantietoeslag: 4,9% *) van 1.201,20 = 58,86
alleenstaande ouder 21 jaar of ouder 70% van 1.201,20 = 840,84
hierin begrepen vakantietoeslag: 4,9% *) van 840,84 = 41,20
alleenstaande 21 jaar of ouder 50% van 1.201,20 = 600,60
hierin begrepen vakantietoeslag: 4,9% *) van 600,60 = 29,43
*) Het percentage, genoemd in artikel 19, derde lid, geeft de verhouding weer tussen de netto aanspraak op
vakantietoeslag en het maandloon inclusief vakantietoeslag die bij het netto minimumloon bestaat
Netto vakantieuitkering 58,75
Nettominimumloon 1201,20
verhouding 58,75 / 1201,20 x 100% = 4,891%
afgerond 4,9%

27
Bijlage III
Wijziging van de netto bedragen genoemd in de IOAW en de IOAZ per 1 januari 2006 (voor grondslagen
zie bijlage IV)
1-1-2006 (oud)
IOAW
netto bedragen genoemd in artikel 5 van de IOAW voor:
werkloze werknemer en de echtgenoot, beiden 21 jaar of ouder € 600,60 (€ 576,98 )
alleenstaande werkl. werkn. 21 jaar of ouder met een of meer kinderen € 1.081,08 (€ 1.038,57 )
alleenstaande werkl. werkn. van 21 jaar of ouder zonder kinderen
- van 23 jaar of ouder € 840,84 (€ 807,77 )
- van 22 jaar € 682,49 (€ 657,33 )
- van 21 jaar € 600,91 (€ 578,75 )
alleenstaande werkl. werkn. jonger dan 21 jaar met een of meer kinderen
- alleenstaand € 1.045,30 (€ 1.005,66 )
- thuisinwonend € 783,10 (€ 753,47 )
alleenstaande jonger dan 21 jaar zonder kinderen, alleenwonend € 580,72 (€ 558,70 )
alleenstaande jonger dan 21 jaar, thuisinwonend € 318,52 (€ 306,51 )
IOAZ
netto bedragen genoemd in artikel 5, vijfde lid, van de IOAZ voor:
gewezen zelfstandige en de echtgenoot € 600,60 (€ 576,98 )
alleenstaande gewezen zelfstandige met een of meer kinderen € 1.081,08 (€ 1.038,57 )
alleenstaande gewezen zelfstandige zonder kinderen € 840,84 (€ 807,77 )

28
Bijlage IV
Grondslagen als bedoeld in artikel 5 van de IOAW en de IOAZ per 1 januari 2006
IOAW 1-1-2006 (oud)
werkloze werknemer en de echtgenoot met of zonder kinderen € 1.364,10 (€ 1.352,86 )
alleenst. werkl. werkn. van 21 jaar of ouder met een of meer kind. € 1.252,13 (€ 1.234,97 )
alleenstaande werkl. werkn. van 21 jaar of ouder zonder kinderen
- van 23 jaar of ouder € 1.060,05 (€ 1.049,68 )
- van 22 jaar € 810,48 (€ 805,48 )
- van 21 jaar € 682,37 (€ 679,84 )
alleenstaande werkl. werkn. jonger dan 21 jaar met een of meer kinderen
- alleenstaand € 1.196,44 (€ 1.181,22 )
- thuisinwonend € 783,28 (€ 772,67 )
alleenstaande jonger dan 21 jaar zonder kinderen, alleenwonend € 650,57 (€ 647,60 )
alleenstaande jonger dan 21 jaar, thuisinwonend € 318,52 (€ 311,01 )
vrij te laten bedragen genoemd in het Inkomensbesluit IOAW
- maximale vrijlating (art. 3, tweede lid, onderdeel d) € 268,38 (€ 265,90 )
- premie in het kader van voorziening gericht op arbeidsinschakeling
(art. 7, tweede lid, onderdeel h)
€ 2.054,= (€ 1.976,= )
- kostenvergoeding voor het verrichten van vrijwilligerswerk (art. 7, tweede lid, onderdeel i)
per week € 22,= (€ 21,= )
per jaar € 764,= (€ 735,= )
IOAZ
gewezen zelfstandige en de echtgenoot € 1.364,10 (€ 1.352,86 )
alleenstaande gewezen zelfstandige met een of meer kinderen € 1.252,13 (€ 1.234,97 )
alleenstaande gewezen zelfstandige zonder kinderen € 1.060,05 (€ 1.049,68 )
bedrag genoemd in artikel 5, tweede lid, 2º € 22.288,= ( ongewijzigd )
bedrag genoemd in art. 5, tweede lid, 3º en derde lid, 2º € 18.633,= (€ 22.288,=
buiten beschouwing te laten vermogen (art. 8, tweede lid) € 113.849,= (€ 112.220,= )
bedrag genoemd in artikel 5, eerste lid van de Regeling
vermogenswaardering IOAZ (art. 5, eerste lid) € 105.513,= (€ 101.484,= )
Correctiepercentage IOAW en IOAZ
vereveningsbijdrage 5,20% ( 5,85% )
hierbij geldt een franchise per maand van € 1256,67 ( ongewijzigd )

29
Berekening van enkele netto IOAW- en IOAZ-uitkeringen per 1 januari 2006
gehuwde
werkloze partner
alleenstaande
ouder
alleenstaande
> 23 jaar
bruto grondslag 682,05 682,05 1252,13 1060,05
Bruto uitkering (*100/108) 631,53 631,53 1159,38 981,53
premie Awf 5,20% 0,00 0,00 0,00 0,00
ink.afh.bijdr. Zvw 6,50% 41,04 41,04 75,35 63,79
werkg.verg. Zvw 41,04 41,04 75,35 63,79
tabelloon 670,50 670,50 1233,00 1044,00
totaal heffing 63,08 63,08 137,33 *) 190,66
netto 568,45 568,45 1022,05 790,87
vakantieuitkering
bruto per maand 50,52 50,52 92,75 78,52
premie Awf 5,20% 0,00 0,00 0,00 0,00
ink.afh.bijdr, Zvw 6,50% 3,28 3,28 6,02 5,10
werkg.verg Zvw 3,28 3,28 6,02 5,10
grondslag loonheffing 53,80 53,80 98,77 83,62
loonheffing vakantieuitkering 18,37 18,37 33,72 28,55
netto 32,15 32,15 59,03 49,97
Totaal 600,60 600,60 1081,08 840,84
* toelichting in aanmerkinggenomen loonheffing alleenstaande ouder
loonheffing volgens de groene maandtabel 255,17
af: alleenstaande-ouderkorting per maand 117,83
in aanmerking genomen loonheffing 137,33

30
Bijlage V
Bedragen genoemd in de Wet werk en inkomen kunstenaars per 1 januari 2006
1-1-2006 (oud)
Bijzonder inkomen (artikel 6)
inkomen uit studiefinanciering
- thuisinwonende studerende € 289,55 (€ 286,17 )
- uitwonende studerende € 520,14 (€ 514,07 )
Vermogen (artikel 7)
In de woning gebonden vermogen (tweede lid) € 43.700,00 (€ 43.100,00 )
Vermogensgrenzen genoemd in derde lid
- alleenstaande € 5.180,00 (€ 5.105,00 )
- voor de gehuwden samen € 10.360,00 (€ 10.210,00 )
Toetredingsgrens (artikel 8)
- alleenstaande € 1.059,17 (€ 1.177,57 )
- gehuwden € 1.376,33 (€ 1.558,90 )
Hoogte van de uitkering (artikel 15)
- alleenstaande € 664,00 (€ 737,26 )
- gehuwden € 969,11 (€ 1.080,95 )
Maximale hoogte uitkering bij definitieve vaststelling (artikel 16)
- alleenstaande € 1.404,65 (€ 1.588,69 )
- gehuwden € 1.943,01 (€ 2.213,00 )
Berekening van de netto WWIK-uitkering ex. artikel 15, eerste lid, van de WWIK per 1 januari 2006
bruto uitkering
onderdeel a
alleenstaande
onderdeel b
alleenstaande
ouder
onderdeel c
gehuwden
Bruto uitkering incl. vakantieuitkering 664,00 855,58 969,11
premie Awf (franchise € 1256,67) 0,00 0,00 0,00
ink. afh. bijdrage werkn. 43,16 55,61 62,99
vergoeding werkg. ink.afh.bijdrage 43,16 55,61 62,99
tabelloon 706,50 909,00 1030,50
totaal heffing *) 75,41 26,75 20,16
netto 588,59 828,83 948,95
*) toelichting loonheffing
marginale loonheffing per jaar € 2.895,00 € 3.725,00 € 4.222,00
algemene heffingskorting per jaar € 1.990,00 € 1.990,00 € 1.990,00
alleenstaande ouderkorting per jaar € 1.414,00
minstverdienende partnerkorting per jaar € 1.990,00
in aanmerking genomen loonheffing per
jaar € 905,00 € 321,00 € 242,00
op maandbasis € 75,41 € 26,75 € 20,16

31
Bijlage VI
Formules en percentages genoemd in paragraaf 6 (Vakantietoeslag) van de Regeling WWB voor het jaar
2006
In artikel 9 wordt «in het kalenderjaar 2005» vervangen door: in het kalenderjaar 2006.
Artikel 11. Vakantieaanspraak voor personen jonger dan 65 jaar met inkomen uit tegenwoordige arbeid
bij een netto inkomen per maand bedraagt de aanspraak
gelijk aan of meer dan en minder dan op vakantietoeslag
€ 0,00 € 483,41 8,00% x ink
€ 483,41 € 552,86 7,75% x ink - € 12,85
€ 552,86 € 1000,82 6,54% x ink - € 6,13
€ 1000,82 € 1059,44 1,96% x ink + € 39,76
€ 1059,44 € 1073,38 1,80% x ink + € 33,88
€ 1073,38 5,75% x ink - € 8,36
Artikel 12. Vakantieaanspraak voor personen jonger dan 65 jaar met inkomen uit vroegere arbeid
€ 0,00 € 455,96 8,00% x ink
€ 455,96 € 906,22 8,01% x ink - € 13,27
€ 906,22 € 954,21 2,38% x ink + € 37,63
€ 954,21 € 965,45 2,21% x ink + € 31,88
€ 965,45 7,04% x ink - € 14,70
Artikel 13. Vakantieaanspraak voor personen jonger dan 65 jaar voor wie bij het in aanmerking te nemen
netto inkomen geen rekening is gehouden met de algemene heffingskorting
€ 0,00 € 740,39 8,00% x ink
€ 740,39 € 788,39 2,38% x ink + € 41,58
€ 788,39 € 799,62 2,22% x ink + € 35,56
€ 799,62 7,04% x ink - € 3,03
Artikel 14. Vakantieaanspraak voor personen van 65 jaar of ouder
Percentage genoemd in het eerste lid 5,70%
Percentage genoemd in het tweede lid 8,00%

32
Bijlage VII
Herziening bedragen genoemd in de Regeling financiering en verantwoording IOAW, IOAZ en Bbz 2004
per 1 januari 2006
1-1-2006 (1-1-2005)
Artikel 5, eerste lid
Vergoeding per besluit op een aanvraag van ondernemers in de
binnenvaart om verlening van bijstand (art. 56, eerste lid, onderdeel a,
Bbz 2004)
€ 261,- ( € 262,- )
Artikel 5, tweede lid
- onderdeel a
voor een uitgebreid rapport betrekking hebbend op bijstandverlening aan
een startende of reeds gevestigde zelfstandige
€ 2.640,- ( € 2.616,- )
voor een verkort rapport betrekking hebbend op bijstandsverlening aan
een startende of reeds gevestigde zelfstandige
€ 1.561,- ( € 1.547,- )
- onderdeel b
voor een rapport betrekking hebbend op bijstandsverlening aan een oudere
of een beeindigende zelfstandige of een nader of vervolgrapport
betrekking hebbend op bijstandsverlening aan een zelfstandige
€ 959,- ( € 951,- )
Artikel 5, derde lid
Aan derden opgedragen begeleiding van persoon aan wie algemene
bijstand wordt verstrekt
- belanghebbende bedoeld in artikel 2, eerste lid, onderdeel b, Bbz 2004 € 1.591,- ( € 1.577,- )
- belanghebbende bedoeld in artikel 2, derde lid, Bbz 2004 € 3.182,- ( € 3.154,- )
Artikel 5, vierde lid
Kosten van een aan derden opgedragen onderzoek betrekking hebbend op
een aanvraag om uitkering op grond van de IOAZ
€ 1.079,- ( € 1.069,- )

33
Bijlage 9. Loonaangifte 2006 en kasstelsel
Uitgangspunt
Uitgangspunt is dat de betreffende gemeente in de bestaande situatie bij de aangifte van
loonheffing als volgt te werk gaat.
• Gedurende het kalenderjaar draagt de gemeente eenmaal per maand of eenmaal per
kwartaal (afhankelijk van de grootte van het cliëntenbestand) loonheffing af aan de
Belastingdienst.
• De af te dragen loonheffing bedraagt de som van de netto in de aangifteperiode aan alle
gemeentelijke bijstandsgerechtigden verstrekte belastbare bijstand x het
bijstandspercentagetarief (BPT). Er vindt dus afdracht op bestandsniveau plaats en niet op
persoonsniveau.
• Na afloop van het kalenderjaar voert de gemeente, vóór omstreeks 15 januari van het
nieuwe kalenderjaar, een herrekening uit. Bij de herrekening:
o wordt via de rekenregel voor bijstandsuitkeringen op persoonsniveau de verschuldigde
loonheffing over het gehele kalenderjaar bepaalt,
o stuurt de gemeente op persoonsniveau loonbelastingkaarten naar de Belastingdienst en
jaaropgaven aan de bijstandsgerechtigden, en
o vindt tussen gemeenten en Belastingdienst een afrekening plaats tussen de op basis
van het BPT gedurende het kalenderjaar afgedragen loonheffing en de op basis van de
herrekening vastgestelde feitelijk verschuldigde loonheffing over het kalenderjaar.
• De gemeente laat de in januari uitbetaalde bijstandsuitkering over december van het
voorafgaande jaar dus meelopen in de herrekening zodat die meeloopt in de
eindafrekening over het voorafgaande jaar.
Uitwerking voor het kasstelsel
• Aansluitend bij de huidige systematiek pakt de uitwerking als volgt uit:
o de in januari 2006 uitbetaalde uitkering over december 2005 wordt op de hiervoor
beschreven wijze meegenomen in het jaarwerk over 2005;
o over januari 2006 wordt een loonaangifte gedaan met nullen voor de uitgekeerde
bijstand en loonheffingen;
o vanaf februari wordt maandelijks loonaangifte gedaan over de in de betreffende maand
uitgekeerde bijstand (dus over de in februari 2006 uitbetaalde bijstand over januari
2006 wordt in februari 2006 loonaangifte gedaan, enzovoorts).
o medio 2006 wordt deze uitwerking aan de hand van de ontwikkelingen rond de
toepassing van loon in/loon over bij Loonaangifte 2006 opnieuw bezien.
De huidige stand van zaken bij Loonaangifte 2006 geeft geen aanleiding om de geldende
regels voor de toepassing van het kasstelsel bij de verantwoording van de gemeentelijke
uitkeringen te herzien. In dit verband verwijs ik ook naar het onderdeel “Verantwoording
WWB-inkomensdeel in 2005” in deze Verzamelbrief.

34
Bijlage 10. Nieuwsbrief onderhoudstraject verdeelmodellen WWB
NIEUWSBRIEF ONDERHOUDSTRAJECT VERDEELMODELLEN WWB
NUMMER 1
Bij de behandeling van de voorstellen voor de verdeelmodellen WWB voor 2006 heeft de
Tweede Kamer gevraagd om permanent onderhoud van de verdeelmodellen. De
staatssecretaris heeft dit toegezegd.
SZW heeft daarom in overleg met de VNG, Divosa en nog meerdere externe partijen (Raad
voor Financiële Verhoudingen, onderzoekers en departementen) een onderhoudstraject
ontwikkeld. Hierin zijn de vragen en suggesties van de Tweede Kamer, maar ook van
gemeenten meegenomen.
Alle betrokken partijen (opdrachtgever, begeleidingscommissie en opdrachtnemers) willen de
gemeenten graag tussentijds informeren over de voortgang van het onderhoudstraject.
Besloten is om daartoe een aantal keren een nieuwsbrief uit te sturen. Dit is de eerste
nieuwsbrief.
Doel van het onderhoud is de kwaliteit van de verdeelmodellen WWB te waarborgen en (zo
mogelijk) te verbeteren. Het onderhoudstraject biedt gemeenten en parlement de garantie dat
extreme uitkomsten van de verdeelmodellen onderzocht en bekeken worden, en dat de
uitkomsten voor gemeenten herkenbaar zijn.
Het onderhoudstraject zal een continu proces zijn, waarbij van jaar op jaar bekeken wordt
welke onderdelen van de verdeelmodellen onder de loep genomen moeten worden.
De onderwerpen die op korte termijn in het kader van het onderhoudstraject opgepakt worden,
kunnen mogelijk gevolgen hebben voor de verdeelsystematiek die voor het budgetjaar 2007
wordt toegepast. Bij de verdeelsystematiek voor 2007 is echter ook de stabiliteit van de
budgetten een belangrijk punt van aandacht; eventuele wijzigingen zullen dan ook in relatie
tot de stabiliteit beoordeeld worden.
Volgens planning zal SZW in maart 2006 haar voorstellen voor de verdeelsystematiek voor
2007 in bestuurlijk overleg met de VNG bespreken. Daarna zal SZW in april haar voorstellen
aan de Tweede Kamer presenteren.
Voor de begeleiding van het onderhoudstraject is een werkgroep geformeerd. In deze
werkgroep zijn de volgende organisaties vertegenwoordigd: Ministerie SZW, VNG, Divosa,
een aantal individuele gemeenten (Enschede, Zaanstad, Rotterdam, Hellendoorn, Den Haag
en Leeuwarden), betrokken departementen (Financiën, BZK en EZ), Raad voor financiële
verhoudingen, CBS, Wetenschappelijk adviseur (SEOR) en de onderzoekers (APE, SEO en
Regioplan).
In het kader van het onderhoudstraject is inmiddels opdracht verleend voor twee onderzoeken:
een onderzoek naar het verdeelmodel Inkomensdeel, en een onderzoek naar het verdeelmodel
Werkdeel. Het onderzoek naar het Inkomensdeel wordt afgerond in februari 2006, het
onderzoek naar het Werkdeel wordt afgerond in januari 2006. Hieronder wordt u
geïnformeerd over deze onderzoeken.

35
Mocht u naar aanleiding van deze informatie nog vragen of suggesties hebben, dan kunt u die
melden bij Ilse Claessens (SZW): eclaessens@minszw.nl .
ONDERZOEK NAAR HET VERDEELMODEL WERKDEEL
Doel onderzoek?
Bij de behandeling van het verdeelmodel voor het werkdeel in de Tweede Kamer kwam de
vraag naar voren om te onderzoeken of het huidige model voldoende rekening houdt met
probleemcumulatie (mensen met een meervoudige problematiek) in gemeenten. SEO
Economisch Onderzoek en Regioplan voeren samen in opdracht van het ministerie van
Sociale Zaken en Werkgelegenheid eenonderzoek uit om deze vraag te beantwoorden.
Ten behoeve van het onderzoek wordt gekeken of de volgende kenmerken van additionele
invloed zijn op de verdeling van de behoefte aan reïntegratiemiddelen:
- afstand tot de arbeidsmarkt;
- startkwalificatie;
- taalachterstand;
- verslaafden;
- dak- en thuislozen;
- arbeidsgehandicapten;
- nuggers.
Daarnaast wordt onderzocht of de arbeidsmarkt op een evenwichtige manier in het
verdeelmodel is opgenomen. Tot slot wordt doorgerekend wat de gevolgen zijn van een
eventuele aanpassing van het verdeelmodel.
Aanpassing verdeelmodel?
Het is pas wenselijk om het verdeelmodel aan te passen en expliciet rekening te houden met
bovengenoemde groepen als aan de volgende voorwaarden is voldaan:
1. De kosten om iemand uit de specifieke groep te begeleiden naar een baan verschillen van
de reïntegratiekosten voor een gemiddelde bijstandsgerechtigde. Daarbij wordt ook
rekening gehouden met eventuele andere middelen die gemeenten kunnen aanwenden
voor de specifieke groepen.
2. Het aandeel bijstandsgerechtigden uit de specifieke groep verschilt tussen gemeenten.
3. De reïntegratiekosten bedragen voor de specifieke groep een substantieel deel van het
werkdeel.
4. Het huidige verdeelmodel compenseert in onvoldoende mate voor deze specifieke groep.
5. Er zijn betrouwbare en niet-manipuleerbare gegevens beschikbaar. Dit hoeven overigens
geen gegevens te zijn over de groep zelf, ook variabelen die samenhangen met de groep
kunnen worden gebruikt. Van omgevingsadressendichtheid is bijvoorbeeld bekend dat dit
samenhangt met dak- en thuislozenproblematiek.
Op basis van deskresearch, interviews met gemeenten, reïntegratiebedrijven en UWV, en
analyse van beschikbare databestanden wordt bezien of aan bovengenoemde voorwaarden
voldaan wordt. SZW zal dan in overleg met de begeleidingsgroep bezien of er aanleiding is
voor verbetervoorstellen voor het huidige verdeelmodel.

36
Input gemeenten
Input van gemeenten hebben wij nodig bij de interviews. Wij hebben een selectie van
gemeenten gemaakt op basis van omvang, regio en de uitkomsten van het verdeelmodel I-deel
(voor- of nadeelgemeente). De gemeenten die wij hebben geselecteerd zijn inmiddels
benaderd met de vraag of wij bij hen langs mogen komen voor een gesprek over dit
onderwerp.
Planning
Het eindrapport wordt medio januari 2006 opgeleverd.
ONDERZOEK NAAR HET VERDEELMODEL INKOMENSDEEL
Doel onderzoek
In dit onderzoek wordt nagegaan of verdere verbeteringen van het verdeelmodel mogelijk
zijn.
Aarts de Jong Wilms Goudriaan Public Economics bv (APE) zal daartoe nagaan of de
verdeling van de budgetten voor het inkomensdeel kan worden verbeterd. De verbeteringen
dienen te passen binnen de structuur van de huidige bekostigingssystematiek waarin de
verdeelsleutel met uitsluitend objectieve kenmerken een centrale rol speelt.
Aanpassing verdeelmodel?
Het is pas wenselijk om het verdeelmodel aan te passen als uit het onderzoek blijkt dat de
verdeling daardoor substantieel verbeterd wordt. Daarbij spelen echter ook andere
beoordelingscriteria een rol, zoals:
§ de stabiliteit van de budgetten,
§ de plausibiliteit van de verdeelmaatstaven,
§ het verdeelmodel moet transparant zijn,
§ de plausibiliteit van de herverdeeleffecten,
§ de actualiteit van de verdeelmaatstaven.
De volgende vier deelthema’s worden daartoe onderzocht.
1. Compartimentering van het macrobudget
Een reeks van onderzoeksvragen heeft betrekking op de zogenoemde compartimentering van
het macrobudget. Deze term moeten we even toelichten. Bij de budgettering onderscheidt
men drie groepen gemeenten: grote gemeenten (meer dan 60.000 inwoners), kleine gemeenten
(minder dan 30.000 inwoners) en middelgrote gemeenten (30.000 tot 60.000 inwoners). De
budgetten van de grote gemeenten worden in beginsel volledig bepaald met de objectieve
verdeelsleutel; de budgetten van de kleine gemeenten worden volledig bepaald op basis van
hun historische aandelen in de uitgaven. Voor de middelgrote gemeenten geldt een mengvorm
waarbij het objectief bepaalde deel van het budget groter is naar mate de gemeente meer
inwoners telt. De budgetberekening gebeurt in stappen. Eerst verdeelt SZW het macrobudget
in drie zogenoemde compartimenten: een compartiment (deelbudget) voor de kleine
gemeenten, een voor de middelgrote en een voor de grote gemeenten. Vervolgens bepaalt
SZW voor elke gemeente welk deel van het betreffende compartimentbudget de gemeente
toegewezen krijgt.

37
De compartimentering werkt als volgt. Eerst wordt voor elke gemeente een objectief budget
vastgesteld. De berekende objectieve budgetten worden voor alle gemeenten binnen een
grootteklasse opgeteld. De verhouding tussen de opgetelde budgetten per
gemeentegrootteklasse bepaalt de verdeling van het macrobudget over de groepen gemeenten.
Over de compartimentering stelt SZW vragen als: Ondervinden kleine gemeenten
onevenredig nadeel van de daling van het bijstandsvolume in de grote gemeenten, waardoor
het macrobudget afneemt? Wat is het effect voor kleine gemeenten van het feit dat de
compartimentering plaatsvindt op basis van het objectieve model en niet op basis van
historische kosten? Ook wil SZW weten of het mogelijk is om de werking van de objectieve
verdeelsleutel uit te breiden naar kleinere gemeenten.
2. Samenwerkingsverbanden
Het tweede onderzoeksthema is de bekostiging van de intergemeentelijke
samenwerkingsverbanden. Hierbij legt SZW de volgende vragen voor: Is het terecht dat in
samenwerkingsverbanden de som van de budgetten van individuele gemeenten niet gelijk is
aan het gezamenlijke budget? In hoeverre verstoren samenwerkingsverbanden de gewichten
van het objectieve verdeelmodel? Leidt het ontstaan van nieuwe samenwerkingsverbanden tot
veranderingen in de budgetten van andere gemeenten, in het bijzonder door de gevolgen voor
de compartimentering, en zo ja, hoe groot zijn deze budgetveranderingen?
3. Kenmerken in het objectieve verdeelmodel
Over de objectieve verdeelsleutel heeft SZW de volgende onderzoeksvragen gesteld:
• Werkt de verdeelsleutel beter als er bepaalde nieuwe kenmerken aan worden toegevoegd,
terwijl andere kenmerken worden verwijderd?
• Hoe ziet de verdeelsleutel eruit als de analyses worden gedaan op gegevens over de
gemeentelijke bijstandsvolumes in plaats van gemeentelijke bijstandsuitgaven?
• Verbetert de verdeelsleutel als de analyses worden uitgevoerd op gegevens over meer
jaren?
• Verbetert de verdeelsleutel als bij de analyses ook de gegevens over de uitvoeringspraktijk
worden betrokken?
4. Beleidswijzigingen
Het vierde thema betreft het verband tussen de gemeentelijke bijstandsuitgaven en de
ontwikkeling op andere beleidsterreinen zoals de WAO en de WW. De verwachting is dat de
voorziene maatregelen zullen leiden tot hogere bijstandsuitgaven. Op macroniveau wordt hier
al rekening mee gehouden, maar het is de vraag of de huidige verdeelsleutel voldoende
rekening houdt met deze gevolgen.
Input gemeenten
Input van gemeenten zal met name plaatsvinden in de begeleidingsgroep. Daarnaast worden
ook reacties en suggesties van gemeenten (bijvoorbeeld naar aanleiding van deze nieuwsbrief)
door de onderzoekers meegenomen in de onderzoeksopzet.
Planning
Het rapport wordt eind februari 2006 opgeleverd.

38
Bijlage 12. Ontwikkelingen SZW-begroting
Tekst van de brief van 12 december 2005 waarmee de Minister van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid en de Minister van Financiën de Tweede Kamer over dit onderwerp hebben
geïnformeerd:
Hierbij geeft het kabinet zijn reactie op de amendementen van de leden Verburg c.s. waarin
diverse begrotingswetten en de Elektriciteitswet worden geamendeerd met het doel het
aansluittarief in 2006 te verlagen naar €17 en hiervoor incidentele financiering te verkrijgen
uit het FES. Deze amendementen, en met name het amendement op de Elektriciteitswet 1998
waarin het aansluittarief in 2006 voor alle afnemers wordt verlaagd, zijn volgens het kabinet
ongewenst.
Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen heeft het kabinet, naar aanleiding van een
motie van de Tweede Kamer, aangegeven in december te zullen bezien of het
koopkrachtbeeld dusdanig verstoord zou zijn als gevolg van de hogere olieprijs dat
maatregelen aan de orde zouden zijn. Het kabinet ziet op grond van de recente CPB ramingen
geen reden om in 2006 met generieke aanvullende koopkrachtmaatregelen te komen ter
compensatie van de gestegen energieprijzen als gevolg van de hogere olieprijs. Wel zal, zoals
toegezegd, in het voorjaar 2006 opnieuw worden bezien of het koopkrachtbeeld is
verslechterd ten opzichte van wat in september werd verwacht (zie ook brief van 2 december
2005). In dat geval zullen, in de geest van de motie Verhagen, corrigerende maatregelen
worden voorgesteld.
Bovendien acht het kabinet bij nadere beschouwing bijzondere aandacht te billijken voor twee
groepen. Allereerst is er een groep mensen met een laag inkomen die – door een veelheid van
factoren –geconfronteerd wordt met bijzondere financiële problemen. Voor deze mensen is
gerichte ondersteuning gewenst. Daartoe wordt in 2006 eenmalig een extra dotatie van 35
miljoen aan het Gemeentefonds verstrekt ten behoeve van de bijzondere bijstand in 2006.
Daarnaast wil het kabinet bijzondere aandacht geven aan de positie van gezinnen met
kinderen. Omdie reden wordt de fiscale ruimte voor de kinderkorting in 2006 verhoogd met
35 mln.
Tot slot zal het kabinet met het oog op het inkomensbeeld 2007 zich er voor inspannen binnen
het uitgavenkader ruimte te vinden om per 1-1-2007 de MEP-heffing af te schaffen en de
subsidieregeling op de rijksbegroting te verantwoorden.

39
Bijlage 13. De Zorgverzekeringswet
Tekst van de brief van H. Hoogervorst, Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, aan
de Tweede Kamer, over het rapport Zorg Verzekerd:
Bij de parlementaire behandeling van diverse wetsvoorstellen (De Fraudewet en de
Zorgverzekeringswet) heeft de Kamer haar zorgen uitgesproken over de positie van
onverzekerden na invoering van de Zorgverzekeringswet. Zij heeft daarbij enkele malen
indringend aandacht gevraagd voor de kwetsbare groepen in de samenleving en bij mij
aangedrongen op maatregelen om de gevolgen van onverzekerdheid te voorkomen.
Het is allereerst van belang op te merken dat door de wettelijke acceptatieplicht niemand
onverzekerd hoeft te zijn. Verzekeraars moeten immers iedereen die zich aanmeldt voor een
zorgverzekering accepteren. Wanneer iemand zich niet heeft aangemeld bij een verzekeraar,
en op een bepaald moment zorg nodig heeft, zal hij/zij in de regel op dat moment alsnog
worden ‘gedwongen’ zich te verzekeren; omdat niet aan de verzekeringsplicht is voldaan is
betrokkene boeteplichtig.
Wanneer een verzekerde de premie niet betaalt, kan de verzekeraar hem/haar na enige tijd
royeren, waarna de verzekerde zich bij een nieuwe verzekeraar kan aanmelden waarbij weer
acceptatieplicht geldt. Het gaat hierbij dus niet zozeer om onverzekerdenproblematiek, maar
om (wan)betalingsproblematiek, die ook onder de huidige Ziekenfondswet al bestaat. Het is
uiteraard van belang een ‘acceptatiecarroussel’, zonder dat iets aan de betalingsproblemen
wordt gedaan, te vermijden.
In het rapport Zorg Verzekerd wordt een aantal maatregelen terzake besproken. Ik ga
hieronder op de maatregelen in. Àls onverzekerdheid optreedt, doet zich de vraag voor wie de
rekening betaalt van de toch geleverde (acute) zorg. Ook dit is geen nieuw probleem; in de
huidige situatie zijn hiervoor voorzieningen voor aanbieders getroffen. In het rapport wordt
ingegaan op de vraag of het treffen van een extra voorziening, zoals een waarborgfonds
onverzekerden, wenselijk en mogelijk is. De wenselijkheid is uiteraard afhankelijk van de
mate waarin zich daadwerkelijk problemen voordoen. Bovendien moet worden voorkomen
dat afwentelingsgedrag optreedt. Op de beleidsafweging die hierbij moet worden gemaakt ga
ik in het navolgende eveneeens in.
Werkgroep onverzekerden
In de zomer van 2005 heb ik de Werkgroep ‘onverzekerden’ ingesteld. Het betreft hier een
departementale werkgroep waarin tevens het Ministerie van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid, het College voor zorgverzekeringen en Zorgverzekeraars Nederland zijn
vertegenwoordigd. Ten einde richting te geven aan het door de werkgroep op te stellen
rapport en zodoende te zorgen voor bestuurlijk en maatschappelijk draagvlak heb ik tevens
een stuurgroep ingesteld. De stuurgroep bestaat uit vertegenwoordigers van de meest bij het
onderwerp van onverzekerden betrokken veldpartijen. Naast de genoemde organisaties zijn
hier verder de Nederlandse Patiënten en Consumenten Federatie, Divosa, de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten (VNG), GGZ Nederland en de Federatie Opvang vertegenwoordigd.
De werkgroep heeft als taakopdracht gekregen in een rapport de problematiek rond de
onverzekerden in kaart te brengen, oplossingen voor deze problematiek aan te dragen, en te

40
bezien op welke wijze in de toekomst inzicht kan blijven bestaan in het aantal onverzekerden.
Daarnaast heb ik de werkgroep gevraagd aandacht te besteden aan de Stichting Koppeling en
de CTG-beleidsregel ‘dubieuze debiteuren’. Ik heb de Kamer toegezegd haar voor de Kerst te
informeren en doe deze toezegging gestand door u het eindrapport van de Werkgroep
‘onverzekerden’ aan te bieden. De titel ‘Zorg Verzekerd’ heeft een tweeledige betekenis. De
eerste betekenis ziet op het belang dat iemand werkelijk toegang heeft tot de noodzakelijke
zorg. Dit belang staat bij mij voorop. Ook onverzekerden hebben recht op noodzakelijke zorg.
Als deze zorg aan onverzekerden verleend wordt, is de betaling van de kosten van deze zorg
niet gegarandeerd. Daarom moeten mensen zorg verzekerd zijn in de zin van de
Zorgverzekeringswet, dat wil zeggen aanspraak kunnen maken op het wettelijk omschreven
aansprakenpakket van de Zorgverzekeringswet. Dit is de tweede betekenis.
Het onderhavige rapport bevat een verslagvan bevindingen van de Werkgroep
‘onverzekerden’. Het rapport is opgesteld aan de hand van een veelheid aan gesprekken met
belangenorganisaties in het veld. Uit die gesprekken is duidelijk geworden welke knelpunten
zich kunnen voordoen ter zake van de (potentieel) onverzekerden.
De werkgroep heeft voor de inventarisatie van de problematiek voorts informatie ingewonnen
bij een groot aantal (koepel)organisaties en andere betrokken partijen. Vanaf het begin is ook
overleg gevoerd met de G4 over de problematiek. De werkgroep doet een aantal
aanbevelingen aan mij. In deze notitie geef ik aan hoe ik met de aanbevelingen omga. De
informatie in deze notitie is gebaseerd op Hoofdstuk 5 van het rapport ‘Conclusies en
aanbevelingen’. Waar in deze brief wordt verwezennaar paragrafen worden de paragrafen uit
het bijgevoegde rapport bedoeld.
De werkgroep merkt op dat de geïnventariseerde oplossingsrichtingen in een totaliteit moeten
worden bezien en in de regel deeloplossingen bieden voor delen van de totale populatie. De
stuurgroep onderschrijft deze opvatting.
De werkgroep heeft bij haar werkzaamheden een onderscheid gemaakt in handelingen in de
tijd en in het wettelijk kader. Zij heeft een verdeling gemaakt in de tijd en qua zwaarte van de
in te zetten instrumenten.
a. Allereerst is gekeken naar de periode tot en met 31 december 2005. In deze periode is,
mede ingegeven door het werk van de werkgroep, door het ministerie van VWS en vele
andere organisaties, een veelheid van activiteiten uitgevoerd in de sfeer van voorlichting
en opsporing van specifieke doelgroepen ter voorkoming van onverzekerdheid. Het
rapport bevat een verslag van deze activiteiten.
b. Vervolgens is gekeken naar de periode na 1 januari 2006 waarbij maatregelen zijn
beoordeeld die binnen het bestaande wettelijke kader kunnen worden genomen. Zoveel
mogelijk zijn al concrete afspraken gemaakt met betrokken organisaties over de wijze
waarop aan deze maatregelen invulling zal worden gegeven.
c. Tenslotte is gekeken naar de periode na 1 januari 2006 waarbij maatregelen zijn
geïnventariseerd en beoordeeld die kunnen worden genomen door wijziging van het
bestaande wettelijke kader.
Ik onderschrijf de opvatting van de werkgroep dat een goede monitoring van het aantal
onverzekerden cruciaal is. Over deze monitoring zijn afspraken gemaakt met het CBS waar ik
hierna nog op terugkom. Het CBS gaat met ingang van 1 januari 2006 de aantallen

41
onverzekerden op een andere manier monitoren dan tot nu toe gebeurt (paragraaf 4.2.1). Het
zal nog enige tijd duren voordat er concrete uitkomsten uit deze monitoring komen.
Omdat ik er aan hecht zo snel mogelijk te beschikken over een indicatie over de ontwikkeling
van de aantallen onverzekerden en de daarmee samenhangende problematiek, zal ik het
nodige doen om zelf inzicht te krijgenin deze ontwikkeling, daarnaast heb ik betrokken
organisaties via de Stuurgroep ‘onverzekerden’ opgeroepen om medio 2006 bij mij melding te
doen van door hun geconstateerde ontwikkelingen in de omvang van de onverzekerden en de
daarmee samenhangende problematiek.
In de onderhavige notitie sluit ik aan bij de verdeling die de werkgroep heeft gemaakt. Ik zal
dus eerst ingaan op de activiteiten die door of namens mijn ministerie zijn uitgevoerd in de
periode tot en met 31 december 2005. Vervolgens ga ik in op de periode na 1 januari 2006 en
de maatregelen die genomen kunnen worden binnen het bestaande wettelijke kader. Tenslotte
ga ik in op de periode na 1 januari 2006 en de maatregelen die genomen kunnen worden
waaruit een wijziging van het wettelijk kader voortvloeit.
De periode tot en met 31 december 2005
Het onderhavige rapport bevat een inventarisatie van de verschillende activiteiten die door of
namens mijn ministerie zijn uitgevoerd. Die activiteiten liggen op het terrein van de
voorlichting en op het actief benaderen van specifieke doelgroepen. Bij dit onderdeel hebben
de Landelijke Vereniging van Thuislozen en de Federatie Opvang een belangrijke rol
gespeeld. Naast het zelf organiseren van voorlichting heb ik ook verschillende instanties en
cliëntenorganisaties financieel gefaciliteerd voor het benaderen van moeilijk bereikbare of
kwetsbare groepen.
Ik ga ervan uit dat door deze actieve benadering van kwetsbare groepen, mensen verzekerd
zijn die zich anders niet verzekerd hadden. Dit feit bezien in combinatie met het instrument
van de negatieve optie uit de Zorgverzekeringswet, waarbij iedereen die verzekerd is en niet
reageert op het aanbod van zijn verzekeraar in principe verzekerd blijft, brengt mij tot de
verwachting dat het aantal onverzekerdenop 1 januari 2006 kleiner zal zijn dan het huidige
aantal.
De Zorgverzekeringswet en het risico op onverzekerdheid
Organisaties als Divosa en de VNG en veel gemeenten wijzen op het andere karakter van de
Zorgverzekeringswet in vergelijking tot de Ziekenfondswet. Is het onder de Ziekenfondswet
onmogelijk om mensen uit hun verzekering te zetten, de verzekering is immers een
verzekering van rechtswege, onder de Zorgverzekeringswet kan dit wel gebeuren. Omdat de
verzekering gebaseerd is op een verzekeringsovereenkomst met tweezijdige rechten en
plichten kan de verzekeringsdekking worden opgeschort en uiteindelijk kan de verzekering
geroyeerd worden indien de verzekerde niet de premie voor de verzekering betaalt. Gelet
hierop vrezen de genoemde partijen een forse stijging van het aantal personen dat onverzekerd
raakt.
Hoewel ik mij die vrees voor kan stellen, het karakter van de Zorgverzekeringswet is
inderdaad wezenlijk anders dan dat van de Ziekenfondswet en de verschuldigde nominale
premie is inderdaad hoger dan onder de huidige Ziekenfondswet, wil ik er echt alles aan doen
om het aantal onverzekerden zo klein mogelijk te houden en te voorkomen dat de groep
onverzekerden groter wordt. Ik wil echter benadrukken dat de aanpak van dit probleem niet

Nds szw0500940-b1

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (19)

Similar to Nds szw0500940-b1

Similar to Nds szw0500940-b1 (20)

Nds szw0500940-b1