2. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΓΙΟΥ
Ο Άγιος Νεομάρτυς Χρήστος καταγόταν από
την Πρέβεζα και ήταν ναυτικός. Πιάνοντας
κάποτε σκάλα στο λιμάνι της Κω πήγε να
εξομολογηθεί σε ένα ιερομόναχο από την Ι.
Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, ο
οποίος και έγραψε το μαρτύριο του Αγίου
και ο οποίος σημείωσε χαρακτηριστικά ότι ο
νέος ευρέθη στην εξομολόγηση εκείνη
καθαρός, σεμνός και ευλαβής.
3. Μετά από λίγες ημέρες κι ενώ επέστρεφε
στο πλοίο του συναντήθηκε στο δρόμο με
μια παρέα γενιτσάρων. Αυτοί μόλις τον
είδαν άρχισαν να βρίζουν την ορθόδοξη
πίστη και το Άγιο Βάπτισμα. Όταν το
άκουσε ο Άγιος, που η καρδιά του φλεγόταν
από την αγάπη του Χριστού, έκανε τον
σταυρό του και τους απάντησε : Η δική σας
η θρησκεία, ασεβείς, είναι άξια ύβρεων και ο
προφήτης σας, ο μικρός Μωάμεθ, είναι ο
πρόδρομος του αντιχρίστου, το θηρίον, το
βδέλυγμα της ερημώσεως, ο
ψευδοπροφήτης.
4. Όταν τ’ άκουσαν οι γενίτσαροι
εξαγριώθηκαν κι έτρεξαν να τον συλλάβουν,
καθώς κατευθυνόταν στο πλοίο, πλήθος
πολύ, σαν αιμοβόρα θηρία. Τον άρπαξαν,
τον έδερναν και τον έσυραν στον δικαστή
κραυγάζοντας : αρνείσαι τον Χριστό σου και
το βάπτισμα για να σε αφήσουμε ελεύθερο;
Ειδ’ άλλως θα σε βασανίσουμε και θα σε
κάψουμε. Ο γενναίος αθλητής έφτυσε τότε
τους κατηγόρους του και έλεγε στα
ελληνικά το Πιστεύω. Βλέποντας εκείνοι το
ακλόνητο της καρδιάς του και την εμμονή
του στην πίστη τον έσυραν έξω από την
πόλη και τον κατέκοψαν με τα μαχαίρια
τους. Κατόπιν άναψαν φωτιά και τον
έκαψαν ζωντανό ακόμη.
5. Όλοι, ασεβείς και πιστοί και ο συγγραφέας
του μαρτυρίου, έβλεπαν το μαρτυρικό
λείψανο ν’ αστράφτει όπως ο ήλιος.
Έβγαιναν από αυτό αστραπές, ακτίνες
φωτός σαν τις ακτίνες του ήλιου. Μετά από
αυτά και για μεγαλύτερη τιμωρία και
εκδίκηση οι άπιστοι τον άφησαν
περισσότερο από ένα μήνα άταφο. Σ’ όλο
αυτό το διάστημα όμως το μαρτυρικό
λείψανο παρέμεινε αναλλοίωτο και άθικτο
και κανένα ζώο δεν τόλμησε να το
πλησιάσει, τις δε τρεις πρώτες νύχτες το
κάλυπτε ιλαρό φως που ερχόταν από τον
ουρανό. Και πολλά θαύματα έγιναν, μάλιστα
και δαιμόνια εκδιώχτηκαν και πλήθος άλλες
ιάσεις στους χριστιανούς που προσέτρεχαν
να τον τιμήσουν.
6. Μαρτύρησε στην Κω στις 5 Αυγούστου 1668.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 5 Αυγούστου
εκάστου έτους.
7. ΑΠΟ ΤΟ " ΜΑΡΤΥΡΙΟ" ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΥΝΑΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ:
Εγράφη από άγνωστό μας Ιερομόναχο
αδελφό της Μονής Μεγίστης Λαύρας, που
έτυχε, να ευρίσκεται το 1668 μ.Χ. στην Κω.
Ο άγιος Χρήστος έφθασε στην Κω μέσω
Κρήτης, δηλαδή μετά από μακρύ ταξίδι. Και
είναι αξιοσημείωτο, ότι έσπευσε να
εξομολογηθεί. Η άφιξή του στην Κω και η
συνάντησή του με τον Λαυριώτη ιερομόναχο
προφανώς έλαβε χώρα, πριν αρχίσει η
νηστεία της Παναγίας. Ο συγγραφέας του
μαρτυρίου του λέγει χαρακτηριστικά: "μετά
δε ημέρας ικανάς" που σημαίνει, ότι δεν
ήσαν ούτε μία, ούτε δύο, ούτε τρείς-
τέσσερις. Πόσες ήσαν; Είναι και θα μας
μείνει άγνωστο.
8. Στην εξομολόγησή του ο αγιορείτης
πνευματικός τον βρήκε - με τα μέτρα τα
καλογερικά και αγιορείτικα! - "καθαρό,
σεμνό, ευλαβή, υποδειγματικό χριστιανό. Ο
άγιος Χρήστος γνώριζε την αξία του καλού
πνευματικού πατέρα, και γι' αυτό έκαμε την
επικοινωνία με τον αγιορείτη ιερομόναχο
καθημερινή και ολοήμερη απασχόλησή του
στην Κω. Έμεινε, όλη την ημέρα μαζί του.
Και έφευγε το δειλινό για να κοιμηθεί στο
καράβι.
9. Τον συνάντησαν γενίτσαροι, δηλαδή ελληνόπουλα
που είχαν αλλαξοπιστήσει. Και είχαν γίνει πιο
φανατικοί μουσουλμάνοι από τους Τούρκους. Και
χωρίς ο άγιος να τους ενοχλήσει, άρχισαν να υβρίζουν
την πίστη του και το άγιο Βάπτισμα. Θεολόγοι οι
αποστάτες! Γεμάτοι ζήλο δαιμονικό. Αλλά στο
δαιμονικό τους ζήλο ο άγιος αντέταξε ζήλο θείο. Ας
παρακολουθήσουμε τον άγιό μας. Μόλις άκουσε την
βλασφημία των "μαγαρισμένων" εις βάρος της αγίας
πίστης του Χριστού, άναψε μέσα του ο θείος ζήλος σαν
φωτιά (πυρούμενος), αισθάνθηκε την αγάπη του για
τον Χριστό να παίρνει διαστάσεις απροσμέτρητες,
τόσες σαν να ήταν χριστοφόρος, σαν να είχε ολόκληρο
τον Χριστό μέσα του και παρ' όλα αυτά, επειδή ήταν
χριστιανός με φωτισμό και επίγνωση, δεν εθάρρησε
στον εαυτό του, αλλά έσπευσε να θωρακισθεί με το
σημείο του Τιμίου Σταυρού. Και τότε μόνο
"ξεσπάθωσε". Και τι είπε:
10. Είπε: Ο Χριστός είναι ο ευλογητός εις τους
αιώνας. Και η θρησκεία Του ευλογημένη. Η
δική σας θρησκεία, το Ισλάμ, είναι θρησκεία
άξια ύβρεων! Γιατί την δημιούργησε ένας
πρόδρομος του αντίχριστου, που αξίζει να
τον αποκαλεί κανείς "θηρίο της
αποκάλυψης", βδέλυγμα της ερημώσεως και
ψευδοπροφήτη.
11. Ο άγιος Χρήστος ήξερε, τι θα επακολουθούσε.
Και το περίμενε. Όρμησαν επάνω του "σύροντες
τύπτοντες αναισχύντως". Και τον επήγαν στον
πασιά. Και σαν όργανο του αντιχρίστου ο
πασιάς προσπάθησε να καλλιεργήσει την
επιδίωξη εκείνου που εκπροσωπούσε: Και
απαίτησε: "Αρνήσου τον Χριστό και το βάπτισμα.
Και θα σε αφήσουμε ελεύθερο!" Μα σε απάντηση
ο άγιος "έλεγε" ολόκληρο το Σύμβολο της
Πίστεως, το "Πιστεύω". Το έλεγε γενναίως και
μεγαλοφώνως. Και λέγοντάς το, έφτυνε τους
μουσουλμάνους στα πρόσωπα! Σπάνια ευρίσκει
κανείς σε μαρτύρια τόση επίγνωση, τόση
γενναιότητα, τόση καταφρόνηση των απίστων.
Και φυσικά εκείνοι όρμησαν με τα μαχαίρια
επάνω του και τον έσφαξαν. Αλλά δεν στάθηκαν
σ' αυτό. Άναψαν έξω από την πόλη μία μεγάλη
φωτιά και έβαλαν το σώμα του να καεί.
12. Αλλά δεν κάηκε. Αντίθετα έγιναν παράξενα
θαύματα. α) Όσο έκαιε η φωτιά, όλος ο κόσμος
που είχε συγκεντρωθεί εκεί έβλεπε ηλιοειδείς
αστραπές, μαρμαρυγές και λαμπηδόνες να
βγαίνουν από το άγιο σώμα του. "Ωράθησαν
παρά πάντων", τονίζει ο συγγραφέας. β) Το σώμα
του μάρτυρα έμεινε στον τόπο εκείνο άθαπτο
τριάντα ολόκληρες ημέρες, ένα μήνα. Ούτε
βρώμησε, ούτε σάπισε, ούτε σκυλί το πλησίασε,
ούτε άλλο αγρίμι! Επί τρεις ημέρες χριστιανοί
και τούρκοι, πιστοί και άπιστοι, έβλεπαν να
κατεβαίνει από τον ουρανό στο σώμα του θείο
φως. δ) Το σώμα του τελικά το έκαμαν οι
χριστιανοί κομμάτια και το επήραν ευλαβείας
χάριν. Ένα κομμάτι από το άγιο λείψανό του
έδωσαν και στον συγγραφέα Λαυριώτη
ιερομόναχο. ε)Επακολούθησαν πολλά θαύματα.
Και συγκεκριμένα ο άγιος Χρήστος "εδίωξε
δαιμόνια". Και "έτερα πολλά εποίησε".
13. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ελάχιστο σε έκταση είναι το μαρτύριο του
αγίου Χρήστου. Μία μνεία σε ένα κώδικα,
που την έγραψε ευλαβείας χάριν, ή σχολής
ένεκα, ο Λαυριώτης ιερομόναχος
πνευματικός.
Όμως τι κολοσσός επιγνώσεως, βάθους,
δυνάμεως και αγιοσύνης, που ήταν ο άγιος
μάρτυρας! Δικαίως τιμήθηκε με τόσα
σημεία!
