ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑΙ

1. Δ. ΑΝΑΝΕΩΣΗ – ΔΙΧΑΣΜΟΣ
(1909 -1922)
Γενικό Λύκειο Άνοιξης
Επιμέλεια: Γεωργία Σόφη - φιλόλογος
1. ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ

2. 1η §: Εκλογές 8ης Αυγούστου 1910
ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ
Ανεξάρτητοι υποψήφιοι
1. Φορείς των νέων ιδεών (δεν είχε συγκροτηθεί κόμμα που να
υποστηρίζει τις μεταρρυθμίσεις)
2. Διεκδικούσαν τις ψήφους των δυσαρεστημένων
3. Είχαν ως γενικό σύνθημα την «ανόρθωση», η οποία ανάλογα με την
περιοχή σήμαινε:
• Υλοποίηση αιτημάτων συντεχνιών (συλλαλητήρια 1909)
• Επίλυση αγροτικού ζητήματος
Σοσιαλιστές
1. Έθεσαν υποψηφιότητα σε κάποιες εκλογικές περιφέρειες (εμφάνιση
της σοσιαλδημοκρατικής «Κοινωνιολογικής Εταιρείας»
Παλαιά κόμματα
• Συμμετείχαν στις εκλογές ως συνασπισμός
• Κέρδισαν τις περισσότερες έδρες στη Βουλή

3. 1η §: Εκλογές 8ης Αυγούστου 1910
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ
ΠΑΛΑΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
• 211 έδρες
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
ΠΑΛΑΙΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
• 29 έδρες
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ
ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΕΣ
112
• 112 έδρες

4. «Κοινωνιολογική Εταιρεία»
• Ελληνικός επιστημονικός οργανισμός, που δημιουργήθηκε το 1907 από νεαρούς
τότε επιστήμονες οι οποίοι είχαν επανέλθει στη χώρα μετά από διάφορες
σπουδές που πραγματοποίησαν στο εξωτερικό και αυτοαποκαλούνταν ως Ομάδα
των Κοινωνιολόγων.
• Σκοποί της ίδρυσης της Εταιρείας ήταν η προώθηση της νομικής και της
οικονομικής επιστήμης, αλλά και η ενημέρωση του λαού πάνω στα τότε
σύγχρονα κοινωνικά θέματα.
• Σαν πρωτεργάτες του οργανισμού εμφανίσθηκαν οι Αλέξανδρος Παπαναστασίου,
Αλέξανδρος Δελμούζος, Θρασύβουλος Πετιμεζάς, Αλέξανδρος Μυλωνάς,
Τιμόθεος Ηλιόπουλος, Αλ. Βαμβέτσος, Λ. Νάκος, Δ. Σαράτσης, Π. Φραντζής, Ι.
Λυμπερόπουλος, Ν. Εξαρχόπολος, Θ. Κουτούπης, Π. Αραβαντινός, Κ.
Τριανταφυλλόπουλος κ.α.
• Η Κοινωνιολογική Εταιρεία, σταδιακά, εξελίχθηκε και σε πολιτικό φορέα, καθώς
οι παρεμβάσεις της στη δημόσια ζωή έγιναν πιο ριζοσπαστικές. Αποκορύφωμα
της δράσης της υπήρξε η υπογραφή, εκ μέρους αρκετών μελών της, του
Δημοκρατικού Μανιφέστου , με το οποίο καταγγελλόταν προς τον ελληνικό λαό,
η αδιέξοδη τακτική της συνέχισης του Μικρασιατικού Πολέμου.

5. 2η §: Πολιτική εμφάνιση και πρόγραμμα
Ελ. Βενιζέλου
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
1. Συσπείρωσε γύρω του τους
εκσυγχρονιστές
2. Εξελέγη χωρίς συμμετοχή στην
προεκλογική αναμέτρηση
3. Πρωτοεμφανίστηκε ως ελλαδίτης
πολιτικός με ομιλία του στις 5
Σεπτεμβρίου 1910 στην Πλατεία
Συντάγματος και υποστήριξε
μετριοπαθείς μεταρρυθμίσεις.

6. 2η §: Πολιτική εμφάνιση και πρόγραμμα
Ελ. Βενιζέλου
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
1. Κοινωνική γαλήνη
2. Ελάφρυνση των κατώτερων κοινωνικών
στρωμάτων
3. Εκσυγχρονισμός κρατικού
μηχανισμού
4. Στρατιωτικοί εξοπλισμοί
5. Αναθεώρηση υπάρχοντος συντάγματος
6. Διατήρηση πολιτεύματος
7. Ίδρυση κόμματων αρχών (22/8/1910)

7. 3η §: Εκλογές Νοεμβρίου 1910
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
1. Παραίτηση κυβέρνησης Στ. Δραγούμη
2. Εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο
Βενιζέλο – πρόβλημα ψήφου
εμπιστοσύνης
3. Διάλυση βουλής από Γεώργιο Α΄ -
προκήρυξη εκλογών
4. Αποχή παλαιών κομμάτων στις εκλογές
του Νοεμβρίου 1910
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Φιλελεύθεροι: 307 έδρες (σε σύνολο 362)
Λαϊκό κόμμα: 7 (παρέχουν κριτική
υποστήριξη στους φιλελεύθερους)

8. 4η – 5η §: Μεταρρυθμιστικό έργο
Βενιζέλου
4η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ: ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΒΟΥΛΗΣ 1911
•Ενίσχυση μοναρχίας με συμμετοχή του βασιλιά στη διαδικασία
αναθεώρησης
•Ψήφιση 53 τροποποιήσεων μη θεμελιωδών διατάξεων τους
συντάγματος:
1. Διασφάλιση διάκρισης εξουσιών
2. Ασυμβίβαστο μεταξύ στρατιωτικής και δημοσιοὑπαλλλικής ή
βουλευτικής ιδιότητας
3. Μονιμότητα δικαστικών – δημοσίων υπαλλήλων

9. 4η – 5η §: Μεταρρυθμιστικό έργο
Βενιζέλου
5η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ: ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΨΗΦΙΣΗ 337 ΝΕΩΝ ΝΟΜΩΝ
1. Διορισμός δημοσίων υπαλλήλων με δημόσιους διαγωνισμούς
2. Καθιέρωση κανονισμών εργασίας σε βιοτεχνίες –
βιομηχανίες
3. Διανομή γης στη Θεσσαλία
4. Αναδιοργάνωση τοπικής αυτοδιοίκησης
5. Βελτίωση της διαδικασίας απονομής δικαιοσύνης
6. Αναθεώρηση κανονισμού Βουλής

10. 6η §: Εκλογές Μαρτίου 1912
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
• ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ: 146 έδρες
• ΛΟΙΠΑ ΚΟΜΜΑΤΑ: 36 έδρες
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ
Η πλειοψηφία τάχθηκε υπέρ του Βενιζέλου, επειδή οι
καινοτομίες του γέννησαν την ελπίδα επίλυσης
σημαντικών κοινωνικών προβλημάτων.

11. 7η §: Δομή βενιζελικού κόμματος
ΟΡΓΑΝΩΣΗ
• Προσωποπαγής δομή
• Ίδρυση συνδέσμων φιλελευθέρων (δε συμμετέχουν στη
διαμόρφωση πολιτικής)
• Ίδρυση Λέσχης Φιλελευθέρων (1912) για την
αναδιοργάνωση του κόμματος
ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
 Δεν έλειπαν οι μικρότητες και οι διχόνοιες της παλιάς
πολιτικής ελίτ
 Η ηγεσία έπρεπε να λαμβάνει υπόψη κοινωνικά και τοπικά
συμφέροντα και αντιπαλότητες στελεχών.