student's project second grade of high school

1. Ο ΑΣΠΡΟΔΟΝΤΗΣ
Κεφάλαιο 2ο:O νότος

2. Περίληψη
Το κεφάλαιο αυτό μιλάει για τον κύριο χαρακτήρα της ιστορίας τον
Ασπροδόντη,ο οποίος είχε έρθει σε μια σύγκρουση με ένα κοτοπουλο που το είχε
σκάσει από το κοτέτσι.Έτσι αναγκάστικε να το σκοτώσει.Υπήρχαν στο παρελθόν
παρόμοια περαστατικά σαν και αυτό. Μια μέρα που ο Σκοτ (ο δικαστής) είχε πάει
σπίτι του είδε πενήντα πτώματα κοτόπουλων στην αύλη του. Ένας γέροντας
κατηγόρησε τον Ασπροδόντη.Έτσι του έβαλαν μια δοκιμασία για να δουν αν
όντως το έκανε αυτός. Στο τέλος αυτής της δοκιμασίας αποδήχτηκε ότι ο
Ασπροδόντης ήταν αθώος.Έτσι τον πήρε ο Σκοτ στη πιο κοντινή πόλη την Σαν
Χοσέ.Εκεί πέρα ήταν πολύ δύσκολα τα πράματα για τον Ασπροδόντη διότι ήταν
αναγκασμένος να ακούει τις προσταγές του αφεντικού του. Με τον καιρό όμως
έγινε ένας πιστός λύκος και είχε να καλό τέλος.

3. Κύρια πρόσωπα της ιστορίας:
 Α) Ασπροδόντης: ένας λυκος ο οποιος περναει δυσκολες καταστασεις
 Β) Κόλι: Η κολι ηταν μια λυκαινα που συμπεριφεροταν ασχημα στον
ασπροδοντη
 Γ)Κοτόπουλο:το θυμα του ασπροδοντη
 Δ)Σκότ: O δηκαστης ο οποιος ηταν παντα με το μερος του Ασπροδοντη

4. Η ατμόσφαιρα που επικρατεί:
 Η ατμόσφαιρα που επικρατεί είναι κυρίως ανχωτική επειδή προσπαθούμε να
δούμε πως τελικά θα καταλήξη η κατάσταση του Ασπροδόντη.
 Aλλά και χαρούμενη διότι στο τέλος ο Ασπροδόντς τα κατάφερε και
αποδήχτηκε αθώος.

5. Συναισθήματα που επικρατούν:
 Τα συναισθήματα που επικρατούν είναι κυρίως φόβος διότι ο Ασπροδόντης
έπρεπε να αντισταθεί στη δοκιμασία που του έβαλαν.
 Αλλά και αγωνία για το αν όντως ο Ασπροδόντης θα αποδιωκνιόνταν αθώος.
 Τέλος χαρά γιατί υπήρξαι ένα καλό και χαρούμενο τέλος

6. Σημεία όπου προβάλεται ο φόβος και η
αγωνία ανάμεσα σε ανθρώπους και ζώα:
 Ένα σημείο όπου προβάλεται φόβος είναι όταν ο Ασπροδόντης σκότωσε το
μικρό κοτόπουλο αλλά και όταν ο Σκοτ πήγε τον Ασπροδόντη σε μια πόλη
όπου έπρεπενα πε΄ράσει κάποιες δοκιμασίες.

7. Σχέση μεταξύ φύσης,ζώων και ανθρώπων:
 Οι σχέσεις γενικά είναι πολύ καλές διότι και οι τρεις αυτοί παράγοντες έχουν
συχνή επαφή μεταξύ τους.