ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 4ου ΓΕΛ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ 1 2015-16

1. HIV
AIDS
ΧΛΑΜΥΔΙΑ
ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ
ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ
 ΓΙΩΤΑ ΜΗΤΡΑΚΟΥ
 ΝΕΦΕΛΗ-ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΟΥΤΣΙΚΟΥ
 ΤΡΙΣΕΥΓΕΝΗ ΓΙΑΝΝΟΥΚΟΥ

2. ΤΙ ΕΊΝΑΙ Ο ΙΌΣ HIV;
 HIV σημαίνει Human ImmunodeficiencyVirus δηλαδή Ιός τηςΑνθρώπινης
Ανοσοανεπάρκειας.
 Μερικοί ιοί, όπως αυτοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα ή τη γρίπη, παραμένουν
στο σώμα μόνο για μερικές ημέρες. Άλλοι ιοί, όπως ο HIV, δεν φεύγουν ποτέ. Ο ιός του
AIDS είναι ένας ρετροϊός: έχει δηλαδή γενετικό υλικό το RNA, το οποίο με τη δράση ενός
ενζύμου που λέγεται αντίστροφη μεταγραφάση μετατρέπεται σε DNA για να
ενσωματωθεί στο γονιδίωμα του ανθρώπου .Το χαρακτηριστικό του ιού HIV είναι το
πολύ υψηλό ποσοστό μετάλλαξής του, ο γρήγορος ρυθμός αναπαραγωγής του και το
τεράστιο μέγεθος του πληθυσμού του.Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε δεδομένη στιγμή,
ένας άνθρωπος που έχει μολυνθεί με τον ιό HIV μεταφέρει δεκάδες εκατομμύρια
λοιμογόνων παραγόντων του HIV με εκατομμύρια διαφορετικών τυχαίων μεταλλάξεών
του. Η πολύ μεγάλη ικανότητα μετάλλαξης του HIV οφείλεται στο γεγονός ότι η
αντίστροφη μεταγραφάση που μετατρέπει το RNA του ιού σε κυτταρικό DNA, είναι
πολύ επιρρεπής στα λάθη κατά την αντιγραφή της, ξεφεύγουν δηλαδή αντιγραφικά
λάθη όταν προστίθενται τα νουκλεοτίδια στη σειρά για να γίνει το DNA και προκύπτουν
οι μεταλλάξεις.

3.  Όταν κάποιος μολύνεται με τον HIV, γίνεται "HIV οροθετικός" και θα είναι για
πάντα HIV οροθετικός. Με την πάροδο του χρόνου, η HIV νόσος μολύνει και
εξοντώνει τα λευκά αιμοσφαίρια που λέγονται CD4+ λεμφοκύτταρα (ή "CD4+Τ
κύτταρα") και μπορεί να αφήσουν το σώμα ανίκανο να καταπολεμήσει κάποιες
μολύνσεις και καρκινογενέσεις. Με την έγκαιρη και σωστή αντιρετροϊκή
θεραπεία (ART), το σώμα μπορεί να παραμένει υγιές και να αντιμετωπίζει τις
περισσότερες λοιμώξεις.Ένα υγιές άτομο έχει συνήθως από 600 έως 1200 CD4+
λεμφοκύτταρα. Όταν τα CD4+ λεμφοκύτταρα πέσουν κάτω από 200 ανά
χιλιοστό του λίτρου στο αίμα, το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου
αποδυναμώνεται σοβαρά και φτάνει στο στάδιο του AIDS, ακόμα και αν δεν έχει
αρρωστήσει από άλλες μολύνσεις.

4. ΤΙ ΕΊΝΑΙΤΟ AIDS (ΈΗΤΖ);
 AIDS σημαίνει Acquired Immune Deficiency Syndrome δηλαδή Σύνδρομο της Επίκτητης
Ανοσοανεπάρκειας και προκαλείται από τον ιό της ΑνθρώπινηςΑνοσοανεπάρκειας (HIV)
 Οι ονομασίες HIV και AIDS μπορεί να συγχέονται γιατί και οι δύο αυτοί όροι
περιγράφουν την ίδια νόσο. Σκεφτείτε τοAIDS σαν μια προχωρημένη HIV νόσο.Ο ιός
HIV προκαλεί AIDS μολύνοντας και σκοτώνοντας έναν τύπο κυττάρων που ονομάζονται
helperT cells, που είναι απαραίτητα για τη σωστή ανοσολογική απόκριση σε
μολυσματικούς παράγοντες. Η αργή αλλά συνεχής απώλεια αυτών των κυττάρων
αφήνει το σώμα αδύναμο να αμυνθεί ενάντια σε έναν μακρύ κατάλογο βακτηρίων και
ιών, και είναι η μόλυνση με αυτούς τους ευκαιριακούς παράγοντες που σκοτώνει τελικά
τον ασθενή.Ένα άτομο με AIDS έχει ένα ανοσοποιητικό σύστημα τόσο αποδυναμωμένο
από τη δράση του HIV, που συνήθως αρρωσταίνει από μία ή περισσότερες ευκαιριακές
λοιμώξεις, όπως πνευμονία (PCP) ή Σάρκωμα Καπόζι (KS), ΣύνδρομοΑπίσχνασης
(απώλεια βάρους), βλάβες στη μνήμη, ή καρκίνους.Αν κάποιο άτομο με HIV διαγνωσθεί
με κάποιες από αυτές τις ευκαιριακές λοιμώξεις (ακόμα και αν τα CD4+ λεμφοκύτταρα
είναι πάνω από 200), τότε λέμε ότι ανέπτυξε AIDS.

5.  Το AIDS παίρνει καιρό για να αναπτυχθεί από την στιγμή που το άτομο μολυνθεί
με HIV, συνήθως 2 έως 10 χρόνια ή και περισσότερο. Κάποιοι λίγοι άνθρωποι,
περίπου το 5%, που έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV δεν χρειάζεται να λάβουν
αντιρετροϊκά φάρμακα και ούτε αναπτύσσουν ποτέ AIDS, επειδή για κάποιο
άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο μπορούν να ελέγχουν την καταστροφική δράση
του HIV μόνο με τη βοήθεια του ανοσοποιητικού τους συστήματος. Αυτά τα HIV
οροθετικά άτομα κατατάσσονται στην κατηγορία των λεγόμενων non-
progressors.
 Όταν ένα άτομο διαγνωσθεί με AIDS, τότε θεωρείται ότι αυτό το άτομo έχει
AIDS, ακόμα και αν τα CD4+ λεμφοκύτταρα του ανέβουν και πάλι ή αναρρώσει
από την ασθένεια που καθόρισε ότι έχει AIDS. Χωρίς θεραπεία, τα άτομα με
AIDS συνήθως πεθαίνουν μετά από περίπου 3 χρόνια.

6. ΠΟΙΑ ΕΊΝΑΙΤΑ ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑΤΗΣ HIV ΛΟΊΜΩΞΗΣ;
 Μερικοί άνθρωποι (περίπου το 87%) που μολύνονται με HIV
παρουσιάζουν πολύ έντονα συμπτώματα, ενώ άλλοι δεν αισθάνονται
απολύτως τίποτα.Όσοι έχουν συμπτώματα συνήθως εμφανίζουν
πυρετό, κούραση ή αλλεργία. Άλλα συνηθισμένα συμπτώματα είναι:
πονοκέφαλος, πρησμένοι αδένες και πονόλαιμος.Αυτά τα συμπτώματα
εκδηλώνονται 2-4 εβδομάδες μετά την μόλυνση. Αυτή η περίοδος
λέγεται πρωτολοίμωξη ή οξεία HIV λοίμωξη.Τα συμπτώματα της
πρωτολοίμωξης μπορεί επίσης να είναι παρόμοια με άλλων σεξουαλικών
μεταδιδόμενων νοσημάτων, όπως η λοιμώδης μονοπυρήνωση ή η
ηπατίτιδα, που μεταδίδονται ευκολότερα. Επίσης το άγχος, ο φόβος και η
ανασφάλεια μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα σε κάποιους
ανθρώπους, ακόμα και αν δεν έχουν τίποτα.

7. ΔΙΆΓΝΩΣΗΤΗΣ HIV ΝΌΣΟΥ
 Λόγω του ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένα συμπτώματα που σχετίζονται με την
πρωτολοίμωξη, ο καλύτερος τρόπος διάγνωσης της HIV νόσου, είναι το ειδικό test
αίματος. Δυστυχώς το test αποδίδει αποτελέσματα μόνο όταν το ανοσοποιητικό
σύστημα του μολυσμένου ατόμου αναπτύξει αντισώματα ή αντιγόνο στον HIV. Κατά τη
διάρκεια που μεσολαβεί μεταξύ της μόλυνσης και της ανάπτυξης αντισωμάτων ή
αντιγόνου, το test βγαίνει αρνητικό.Αν ανησυχείτε για την πιθανότητα να έχετε
μολυνθεί με τον ιό HIV πρόσφατα και έχετε συμπτώματα όπως τα παραπάνω,
πηγαίνετε στογιατρό.Ο γιατρός μπορεί να εκτιμήσει αν έχετε μολυνθεί με HIV ή
κάποιον άλλο ιό. Αν πιθανολογήσει ότι υπάρχει πρόσφατη μόλυνση με HIV, μπορεί να
κάνει ένα PCR (Polymerase Chain Reaction) test για να διαπιστώσει αν ο ιός HIV είναι
παρόν στο αίμα.Όταν τελειώσει η πρωτολοίμωξη, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν
κανένα ορατό σύμπτωμα για τα επόμενα 5-10 χρόνια.Αν παραμείνει χωρίς θεραπεία, το
ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί σημαντικά και η ασθένεια εξελίσσεται σε AIDS.Τα
επόμενα συμπτώματα που παρουσιάζονται σχετίζονται με τις "ευκαιριακές λοιμώξεις"
που εκδηλώνονται στα άτομα μεAIDS, όπως πνευμονία, φυματίωση και
τοξοπλάσμωση.

8. ΠΩΣ ΚΟΛΛΆΕΙ ΚΆΠΟΙΟΣ (ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΟΦΥΛΆΣΣΕΤΑΙ ΑΠΌ) HIV;
Ο HIV μεταδίδεται από ένα οροθετικό άτομο κατά τη διάρκεια
της σεξουαλικής επαφής, όταν συγκεκριμένα υγρά του
σώματός του που περιέχουν HIV μπουν απευθείας στην
κυκλοφορία του αίματος ενός άλλου ατόμου μέσω μιας
βλεννογόνου μεμβράνης (π.χ. το εσωτερικό του ορθού και του
κόλπου, το άνοιγμα του πέους και του στόματος) ή μέσω ενός
κατεστραμμένου ιστού ή με μια σύριγγα ή από την μητέρα
προς το έμβρυο.

9. Τα σωματικά υγρά ενός οροθετικού ατόμου που περιέχουν HIV σε ικανή
ποσότητα για να επιτευχθεί μετάδοση του ιού, είναι:
 Αίμα (συμπεριλαμβανομένου του αίματος περιόδου)
 Σπέρμα και προσπερματικά υγρά
 Κολπικά υγρά
 Πρωκτικά υγρά
 Μητρικό γάλα

10. Για να μεταδοθεί ο HIV πρέπει:
 να είναι παρόν σε ικανή ποσότητα σε κάποιο από αυτά τα υγρά
 να εισχωρήσει μέσα στο σώμα

11. Οι σεξουαλικές συμπεριφορές που μπορούν να μεταδώσουν τον HIV είναι:
 Κολπικό σεξ (πέος μέσα σε αιδοίο)
 Πρωκτικό σεξ (πέος μέσα σε πρωκτό)
 Στοματικό σεξ (στόμα σε πέος ή αιδοίο)

12. Άλλοι τρόποι μετάδοσης του HIV είναι:
 Κοινή χρήση συριγγών όταν λαμβάνεται δόση ναρκωτικών ουσιών
 Μη επαγγελματικό τατουάζ και τρύπημα αυτιών κλπ.
 Τυχαίες διατρήσεις με σύριγγες
 Μεταγγίσεις μολυσμένου αίματος
 Τοκετός
 Θηλασμός

13. ΤΙ ΕΙΝΑΙΤΑ ΧΛΑΜΥΔΙΑ
 Τα Χλαμύδια είναι μέλη της οικογένειας Chlamydiaceae και είναι μικροί, μη
κινητοί, Gram αρνητικοί, υποχρεωτικά ενδοκυττάριοι οργανισμοί που
αναπτύσσονται στο κυτταρόπλασμα των κυττάρων-ξενιστών. Δύο γένη
χλαμυδίων έχουν κλινική σημασία για τον άνθρωπο, το γένος Chlamydia το
οποίο περιλαμβάνει το είδος Chlamydia trachomatis, και το γένος Chlamydophila
το οποίο περιλαμβάνει τα είδη Chlamydophila pneumoniae, Chlamydophila
psittaci και Chlamydophila abortus.Αυτοί οι οργανισμοί έχουν πολλά κοινά
χαρακτηριστικά με τα μικρόβια και είναι ευαίσθητα σε θεραπεία με αντιβιοτικά
ενώ μοιάζουν και με τους ιούς, απαιτώντας ζωντανά κύτταρα για τον
πολλαπλασιασμό τους. Ο κύκλος ζωής των χλαμυδίων μπορεί να διαιρεθεί σε
δυο ξεχωριστές φάσεις: μια εξωκυτταρική φάση, κατά την οποία δεν
πολλαπλασιάζονται και είναι μολυσματικά και μια υποχρεωτικά ενδοκυττάρια
φάση, κατά την οποία πολλαπλασιάζονται και είναι μη μολυσματικά.

14.  Η μολυσματική μορφή ή «στοιχειώδες σωμάτιο», προσκολλάται στην
κυτταρική μεμβράνη και εισέρχεται στο κύτταρο μέσω ενός
φαγοσώματος. Μετά την είσοδο τους στα κύτταρα, το Στοιχειώδες
Σωμάτιο αναδιοργανώνεται σε Δικτυωτά Σωμάτια (σχηματίζοντας
έγκλειστα) και αρχίζει ο πολλαπλασιασμός τους. Μετά από 18 έως 24
ώρες, τα Δικτυωτά Σωμάτια συμπυκνώνονται για να σχηματίσουν τα
Στοιχειώδη Σωμάτια. Αυτά τα νέα Στοιχειώδη Σωμάτια
απελευθερώνονται, ξεκινώντας ένα νέο κύκλο μόλυνσης.Τα Χλαμύδια
του τραχώματος (Chlamydia trachomatis) είναι παθογόνοι
μικροοργανισμοί που προσβάλλουν αποκλειστικά ανθρώπους

15. ΕΝΔΕΊΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ
 Τα χλαμύδια αποτελούν γενικά μια «σιωπηρή νόσο» επειδή το 75% των γυναικών και
το 50% των ανδρών που έχουν μολυνθεί δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Αν όμως
υπάρξουν συμπτώματα, εμφανίζονται 1-3 εβδομάδες μετά την πιθανή επαφή με το
μικρόβιο. Στις γυναίκες, τα βακτήρια αρχικά προσβάλουν το τράχηλο ή/και την
ουρήθρα. Στο στάδιο αυτό η γυναίκα μπορεί να έχει κάποιας μορφής κολπικές
εκκρίσεις ή ένα δυσάρεστο αίσθημα πόνου ή/και καψίματος κατά την ούρηση. Από
εκεί, και αν η γυναίκα δεν πάρει θεραπεία, τα χλαμύδια «προχωρούν» σιγά σιγά και
προς τη μήτρα και από εκεί στις σάλπιγγες, προκαλώντας τελικά πυελική
φλεγμονώδη νόσο. Η πυελική φλεγμονώδης νόσος μπορεί να είναι και αυτή
«σιωπηλή» ή η γυναίκα να παρουσιάζει πυελικό ή κοιλιακό άλγος.Τελικά, μερικές
γυναίκες αναπτύσσουν στειρότητα ή έκτοπη κύηση ως αποτέλεσμα της μόλυνσης.
Στους άνδρες, τα χλαμύδια προκαλούν συμπτώματα παρόμοια με αυτά της
γονόρροιας. Ορισμένες φορές μπορεί να υπάρχει κάποια «περίεργη» έκκριση από το
πέος ή ένα αίσθημα καψίματος κατά την ούρηση. Σπανιότερα, μπορεί να
παρουσιαστεί πόνος ή και πρήξιμο στον ένα ή και τους δύο όρχεις. Στα νεογέννητα, το
πιο συνηθισμένο σύμπτωμα των χλαμυδίων είναι η επιπεφυκίτιδα, αλλά μπορεί να
προκληθεί και πνευμονία.

16. ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
Στις γυναικες:
•Κολπικές εκκρίσεις ασυνήθιστες
•Αίσθημα πόνου ή καψίματος στην ουρήθρα
•Λίγες σταγόνες αίμα εκτός περιόδου
•Πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή στη μέση, ναυτία ή και πυρετό.

17. Στους ανδρες:
•Αίσθημα επώδυνου καψίματος στην ουρήθρα.
•Γαλακτώδες άσπρο ή κίτρινο υγρό από το πέος
•Πόνος ή διόγκωση των όρχεων
•Ερυθρότητα και πρήξιμο γύρο από το πέος

18. ΜΕΤΆΔΟΣΗ
 Τα χλαμύδια μεταδίδονται κυρίως με το κολπικό ή πρωκτικό
σεξ.Υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι μετάδοσης. Η μετάδοση
μπορεί να γίνει και μέσω των χεριών, για σύντομο χρονικό
διάστημα μετά την επαφή τους με τα γεννητικά όργανα,
προκαλώντας έτσι συνήθως επιπεφυκίτιδα. Ένας άλλος
τρόπος μετάδοσης είναι από τη μητέρα στο παιδί κατά τη
γέννηση του.Τα μικρόβια προσβάλλουν το νεογνό κατά τη
διέλευση του από το γεννητικό σωλήνα.

19. ΘΕΡΑΠΕΊΑ
Τα χλαμύδια είναι ευαίσθητα στις τετρακυκλίνες όπως
την δοξυκυκλίνη και τις μακρολίδες όπως την
ερυθρομυκίνη και την αζιθρομυκίνη. Στις έγκυες και
στα νεογνά χορηγείται ερυθρομυκίνη. Στα
σεξουαλικώς μεταδιδόμενα χλαμύδια φάρμακο
εκλογής είναι η αζιθρομυκίνη.

20. ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ
Η λοίμωξη από τον ιό των κονδυλωμάτων είναι η πιο
συχνή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσος. Εκτιμάται
ότι 50-70% των σεξουαλικά ενεργών ανδρών και
γυναικών θα προσβληθούν από τον ιό HPV καθόλη τη
διάρκεια της ζωής τους.Το 60% των γυναικών είναι
θετικές στον ιό των κονδυλωμάτων μόλις 3 έτη μετά
την πρώτη σεξουαλική επαφή τους.

21. Υπολογίζεται ότι σε κάθε σεξουαλική επαφή με
μολυσμένο άτομο χωρίς προφύλαξη υπάρχει
κίνδυνος 70% μόλυνσης από τον ιό. Κονδυλώματα
όμως θα εμφανιστούν σε μόλις 10% αυτών που θα
μολυνθούν, καθώς στις περισσότερες
περιπτώσεις ο ιός των κονδυλωμάτων
αντιμετωπίζεται από το ανοσοποιητικό σύστημα
και παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση.

22.  Οι τύποι HPV 6 και 11 ευθύνονται για το 90% των κονδυλωμάτων.
 Σε αντίθεση με τα κονδυλώματα, ο ίδιος ο ιός δεν μπορεί να απομακρυνθεί από
τον οργανισμό.
 Άπαξ και μολύνει τα κύτταρα παραμένει για πάντα μέσα τους, ωστόσο οι
δυσπλασίες και τα κονδυλώματα μπορούν να αφαιρεθούν.
 Χαμηλού κινδύνου ιοί που προκαλούν κυρίως κονδυλώματα είναι οι HPV6,
HPV11, 42, 43 και 44.
 Υψηλού κινδύνου που ενέχονται για δυσπλασίες, καρκίνο τραχήλου και άλλους
καρκίνους είναι οι HPV16, HPV18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59 και 68.

23. ΚΟΝΔΥΛΏΜΑΤΑ - ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ
 Ο χρόνος επώασης των κονδυλωμάτων κυμαίνεται από 1-8 μήνες ή και
περισσότερο.
 Τα τυπικά οξυτενή κονδυλώματα παρουσιάζονται σαν ρόδινες ή γκριζωπές
βλάβες, μαλακές με λεία, κοκκώδη ή ανθοκραμβοειδή επιφάνεια και βάση
πεπλατυσμένη ή μισχωτή.
 Τα κονδυλώματα πολλαπλασιάζονται με αυτοενοφθαλμισμό και μπορεί να
συρρέουν και να σχηματίζουν μεγάλες πλάκες.Τα κονδυλώματα είναι στη
μεγάλη πλειοψηφία τους ασυμπτωματικά και ανώδυνα. Σπανίως οι πάσχοντες
από κονδυλώματα αναφέρουν κνησμό, αίσθηση καύσου, πόνο ή αιμορραγία εξ
αιτίας των κονδυλωμάτων.

24.  Στους άνδρες τα κονδυλώματα συνήθως εντοπίζονται στη βάλανο, στο έσω
πέταλο της ακροποσθίας.
Κονδυλώματα στο σώμα του πέους, στο όσχεο, στο εφήβαιο, στην ουρήθρα και
σπάνια στην ουροδόχο κύστη μπορεί να εμφανιστούν. Αιτίες που ευνοούν την
ανάπτυξη των οξυτενών κονδυλωμάτων είναι η φίμωση, η ουρηθρίτιδα, η
οξυουρίαση η τοπική χρήση κορτικοστεροειδών, η ανοσοκαταστολή.
Υψηλή επίπτωση κονδυλωμάτων έχουμε σε σακχαρώδη διαβήτη, HIV φορείς και
σε χρόνια λήψη ανοσοκαταστασλικών φαρμάκων.

25.  Στις γυναίκες τα κονδυλώματα εντοπίζονται στα μικρά και τα μεγάλα χείλη,
στην ουρήθρα, στον κόλπο και στον τράχηλο της μήτρας, ενώ σπανίως μπορεί
να προσβληθεί από κονδυλώματα και η ουροδόχος κύστη όπως και στους
άνδρες.
Αιτίες που ευνοούν την ανάπτυξη των οξυτενών κονδυλωμάτων είναι η
εγκυμοσύνη, η λοίμωξη με τριχομονάδα, αλλά και άλλες λοιμώξεις που έχουν
σαν αποτέλεσμα τη διαβροχή της περιοχής από τις κολπικές εκκρίσεις. Ιδίως κατά
την εγκυμοσύνη, τα κονδυλώματα μπορεί να είναι υπερπλαστικά και να πάρουν
μεγάλες διαστάσεις.
Άλλη θέση εντοπισμού των κονδυλωμάτων είναι ο πρωκτός.Τα κονδυλώματα
πρωκτού πολύ συχνά εντοπίζονται μέσα στον πρωκτό όπως και στο
περιπρωκτικό δέρμα. Η μόλυνση με τον ιό HPV συνήθως γίνεται κατά την επαφή,
ωστόσο τα κονδυλώματα πρωκτού μπορούν να εμφανισθούν και χωρίς
πρωκτική επαφή.

26.  Η μετάδοση κονδυλωμάτων πρωκτού μπορεί να γίνει με τα δάκτυλα, π.χ. κατά
τη διάρκεια του πλυσίματος. Παράγοντες που μετατρέπουν ή εξασθενούν το
ανοσοποιητικό (μόλυνση με τον ιό HIV, ανοσοκαταστολή, σακχαρώδης
διαβήτης, χορήγηση κορτιζόνης ή επάλειψη στην περιοχή του πρωκτού με
κρέμες κορτιζόνης) προδιαθέτουν στην εκδήλωση κονδυλωμάτων πρωκτού.
 Άλλες εξωγεννητικές και σπανιότερες θέσεις εντοπισμού των κονδυλωμάτων
αποτελούν ο βλεννογόνος του στόματος και ιδιαίτερα οι γωνίες των χειλέων, ο
φάρυγγας, οι επιπεφυκότες, οι μασχάλες, ο ομφαλός και τα μεσοδακτύλια
διαστήματα των ποδιών.

27.  Πέρα από τα κονδυλώματα, η εμμένουσα λοίμωξη με τους υψηλής επικινδυνότητας
υποτύπους του ιού HPV, οι οποίοι έχουν την τάση να μην υποστρέφουν και να
ενσωματώνονται στο ανθρώπινο γονιδίωμα, έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση
προκαρκινικών αλλοιώσεων όπως ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία τραχήλου (CIN), αιδοίου
(VIN), πέους (PIN) και ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία του πρωκτού (AIN).
 Αυτές είναι προκαρκινικές δυσπλασίες που συχνά συνυπάρχουν με κονδυλώματα και οι
οποίες ενδέχεται να εξελιχθούν σε καρκίνο.
 Η μεγάλη σημασία που έχουν τα κονδυλώματα όταν εμφανίζονται σε γυναίκες έγκειται
στο γεγονός ότι σχεδόν το σύνολο των γυναικών που έχουν εμφανίσει καρκίνο του
τραχήλου της μήτρας, έχουν εμφανίσει και κονδυλώματα στην περιοχή αυτή, και
μάλιστα πιο συγκεκριμένα έχουν προσβληθεί από τους υποτύπους 16,18 του ιού HPV.
 Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι δεν παρουσιάζουν όλες οι γυναίκες που έχουν
παρουσιάσει κονδυλώματα, καρκίνο του τραχήλου.

28. ΚΟΝΔΥΛΏΜΑΤΑ – ΕΠΙΠΛΟΚΈΣ
 Οι επιπλοκές των κονδυλωμάτων διακρίνονται σε ελάσσονες
και μείζονες και είναι οι εξής:
 Ελάσσονες επιπλοκές κονδυλωμάτων: εκλώσεις και
δημιουργία πληγών, αιμορραγία, επιμόλυνση, μηχανικά
προβλήματα κατά την ούρηση και ψυχολογικά προβλήματα
 Μείζονες επιπλοκές κονδυλωμάτων: γιγάντια κονδυλώματα,
δυσπλασίες, καρκίνοι πρωκτογεννητικής χώρας, καρκίνος
τραχήλου, σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα

29. ΚΟΝΔΥΛΏΜΑΤΑ – ΔΙΆΓΝΩΣΗ
 Η διάγνωση των κονδυλωμάτων γίνεται κυρίως κλινικά και επισκοπικά. Ο
έμπειρος δερματολόγος θα διαγνώσει τα κονδυλώματα και θα προτείνει την
κατάλληλη μέθοδο θεραπείας. Σε ορισμένες υποκλινικές μορφές η διάγνωση
των κονδυλωμάτων μπορεί να γίνει με επάλειψη διαλύματος οξεικού οξέος 5%,
η χρήση του οποίου αμφισβητείται από κάποιους γιατί μπορεί να προκαλέσει
ερεθισμούς.
 Σπάνια θα χρειαστεί βιοψία και ιστολογική εξέταση για τη διάγνωση των
κονδυλωμάτων και κυρίως σε διαφοροδιαγνωστικά προβλήματα. Με τη
μέθοδο αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) ανιχνεύεται το DNA του
ιού του κονδυλώματος και μπορούμε να κάνουμε τυποποίηση του ιού.
 Δεν έχει όμως νόημα και πρακτικά δεν εφαρμόζεται στην διάγνωση των
κονδυλωμάτων, γιατί δεν μεταβάλλουν το θεραπευτικό πλάνο.

30. ΚΟΝΔΥΛΏΜΑΤΑ – ΔΙΑΦΟΡΙΚΉ ΔΙΆΓΝΩΣΗ
 Η διαφορική διάγνωση των κονδυλωμάτων θα πρέπει να γίνει
κυρίως από τα πλατέα κονδυλώματα της δευτερογόνου
σύφιλης, τα θηλώματα, τους σπίλους, τις μυρμηκιές, το
ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα, τη βλαστική πέμφιγα, το
αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα και τη μολυσματική τέρμινθο.
 Επίσης με κονδυλώματα μοιάζουν και οι μαργαριταροειδείς
βλατίδες του πέους που είναι φυσιολογικοί αδένες γύρω από
τη βάλανο του πέους που μπορεί να διογκώνονται.

31. ΚΟΝΔΥΛΏΜΑΤΑ - ΠΡΌΛΗΨΗ
 Δεδομένου ότι το 70% των ενεργών σεξουαλικά ενηλίκων έχει μολυνθεί από τους ιούς
HPV, ο μόνος τρόπος 100% πρόληψης των κονδυλωμάτων θα ήταν θεωρητικά η
αυστηρή μονογαμία. Επειδή κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να εφαρμοστεί, απαιτείται η
χρήση προφυλακτικού για την πρόληψη των κονδυλωμάτων, το οποίο όμως δεν
προστατεύει 100%.
 Η περιτομή στους άνδρες έχει βρεθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης και μόλυνσης
από τα κονδυλώματα.
 Σήμερα είναι διαθέσιμα 2 εμβόλια.Το Gardasil προστατεύει από τους τύπους HPV16,
HPV 18, HPV6, HPV11 και επομένως σε μεγάλο ποσοστό από τα κονδυλώματα, καθώς
το 90% αυτών οφείλεται στους ιούς 6 και 11.
 Το Cervarix προστατεύει από τους τύπους HPV 16 και HPV 18 και ουσιαστικά δεν
προστατεύει από το κονδυλώματα, αλλά μόνο από τον καρκίνο του τραχήλου της
μήτρας.ΤοGardasil θα πρέπει να χορηγείται πριν την έναρξη της σεξουαλικής ζωής και
έχει εγκριθεί η χρήση του από τον Αμερικανικό FDA για πρόληψη των κονδυλωμάτων
από την ηλικία των 9 ετών.

32. ΚΟΝΔΥΛΏΜΑΤΑ - ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ
 Ανάλογα με τον αριθμό και το μέγεθος των βλαβών επιλέγεται η αντιμετώπιση
κονδυλωμάτων με τοπικές κρέμες ή αντιμετώπιση κονδυλωμάτων με
καταστροφικές μεθόδους, όπως κρυοθεραπεία, διαθερμοπηξία, laser.
 Μπορούμε σήμερα να έχουμε πολύ υψηλά ποσοστά αντιμετώπισης
κονδυλωμάτων σε μία μόνο επίσκεψη.
 Αυτό επιτυγχάνεται με αντιμετώπιση κονδυλωμάτων με laser CO2 σε
συνδυασμό σε κάποιες περιπτώσεις με χειρουργική αντιμετώπιση
κονδυλωμάτων όπου αυτό απαιτηθεί.

33.  Η θεραπεία κονδυλωμάτων με Laser διοξειδίου του άνθρακα πλεονεκτεί σήμερα όλων
των διαθέσιμων μεθόδων. Η laser θεραπεία κονδυλωμάτων στοχεύει επιλεκτικά μόνο
στα υπάρχοντα κονδυλώματα αφήνοντας ανέπαφο το γύρω υγιές δέρμα.
 Η θεραπεία κονδυλωμάτων με laser χαρακτηρίζεται από απουσία μετεγχειρητικού
πόνου και ουλών, ενώ το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο. Η θεραπεία
κονδυλωμάτων με laser είναι μια αναίμακτη μέθοδος, η δέσμη του laser εφαρμόζεται
στοχευμένα στην πάσχουσα περιοχή κατόπιν τοπικής αναισθησίας με διάλυμα
ξυλοκαΐνης 2% και μπορεί να καταστρέψει όλα τα υπάρχοντα σε μία δεδομένη στιγμή
κονδυλώματα με μία μόνο συνεδρία.
 Είναι η πλέον ανώδυνη, χωρίς παρενέργειες όταν εφαρμόζεται από εξειδικευμένο
Δερματολόγο και αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας κονδυλωμάτων και αποτελεί την
αντιμετώπιση εκλογής για μικρού και μεσαίου μεγέθους αλλοιώσεις.

34. ΗΠΑΤΊΤΙΔΑ
 H ηπατίτιδα είναι ένας γενικός όρος για ασθένειες που οφείλονται σε
φλεγμονή του ήπατος από διάφορες αιτιολογίες -η λέξη προέρχεται από
την αρχαία ελληνική λέξη ήπαρ (γεν. ήπατος) που σημαίνει συκώτι και
από την κατάληξη -ίτις που δηλώνει τη φλεγμονή του οργάνου. Η
ηπατίτιδα διαχωρίζεται συνήθως σε οξεία και χρόνια και τις
περισσότερες φορές οφείλεται σε ιούς που προσβάλλουν ειδικά το
συκώτι προκαλώντας αντίστοιχους τύπους ηπατίτιδας -π.χ. ηπατίτιδα
τύπου Β ή τύπου A κ.λπ. Η φλεγμονή στο ήπαρ όμως μπορεί να
προκληθεί και από άλλά αίτια. Η πάθηση μπορεί να ακολουθήσει
υποκλινική πορεία, δηλαδή να μην προκαλεί κανένα έντονο σύμπτωμα ή
αντίθετα να είναι κεραυνοβόλος, οπότε ο ασθενής χρειάζεται πια
μεταμόσχευση ήπατος.

35. ΣΗΜΕΊΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ
Οξεία ηπατίτιδα
Κλινικά, η πορεία της οξείας ηπατίτιδας ποικίλει σημαντικά.Τα αρχικά
χαρακτηριστικά μπορεί να μοιάζουν με της γρίπης, αλλά χωρίς το βήχα, δηλαδή ο
ασθενής να αισθάνεται κακουχία, γενική αδιαθεσία, μυοσκελετικούς πόνους,
πυρετό, ναυτία ή εμετό, διάρροια και πονοκέφαλο. Επίσης, ανορεξία, ξαφνική
αποστροφή για το κάπνισμα, γαστρικές ενοχλήσεις κ.α. Επίσης μπορεί να έχει
σκούρα ούρα, να κιτρινίζουν τα μάτια και το δέρμα του -να παρουσιάζει δηλαδή
ίκτερο. Σε μερικούς ο γιατρός μπορεί να διαπιστώσει ηπατομεγαλία (διόγκωση
του ήπατος) ή σπληνομεγαλία ή και λεμφαδενοπάθεια. Ενα μικρό ποσοστό
ασθενών με οξεία ηπατίτιδα παρουσιάζει ηπατική ανεπάρκεια, δηλαδή το συκώτι
τους δεν μπορεί να επεξεργαστεί πια καθόλου τις βλαβερές ουσίες που αρχίζουν
πλέον να κυκλοφορούν ανεμπόδιστες στον οργανισμό και να προκαλούν πολύ
σοβαρά συμπτώματα, όπως διανοητική σύγχυση και κώμα. Οταν η κατάσταση
επιδεινώνεται, η μοναδική αντιμετώπιση είναι η μεταμόσχευση ήπατος

36. Χρόνια ηπατίτιδα
Οι περισσότεροι ασθενείς σε αυτή την περίπτωση είναι ασυμπτωματικοί ή έχουν
ήπια συμπτώματα. Η ασθένεια αποκαλύπτεται συχνά με μια τυχαία εξέταση
αίματος. Συχνά πάντως αισθάνονται μια γενική κόπωση και αδιαθεσία που την
αποδίδουν σε άλλα αίτια. Αν ο ασθενής με χρόνια ηπατίτιδα παρουσιάσει ίκτερο,
αυτό συνήθως σημαίνει ότι η βλάβη στο συκώτι του έχει προχωρήσει σημαντικά.
Οι εκτεταμένες βλάβες στους ιστούς του ήπατος ή η κίρρωσή του μπορεί να
εκδηλωθεί με απώλεια βάρους, εύκολους μωλωπισμούς, αιμορραγική τάση,
οιδήματα στα πόδια κ.λπ.Τελικά η κίρρωση μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική
ανεπάρκεια και σε πολύ σοβαρή επιδείνωση λόγω βλαβών στον εγκέφαλο, οπότε
ο ασθενής πέφτει σε κώμα.

37. ΑΊΤΙΑ
o Οι περισσότερες φλεγμονές του ήπατος, τόσο στην οξεία όσο και στη χρονία
ηπατίτιδα, οφείλονται συνήθως σε συγκεκριμένους ιούς, τον Α,Β,C,D, οι οποίοι
και προκαλούν τους αντιστοιχους τύπους ηπατίτιδας. Ομως φλεγμονή στο
συκώτι μπορεί να προκαλέσει και ο ιός του έρπητα, ο κυταρομεγαλοϊός, ο ιός
Επστάιν-Μπαρ και άλλοι. Επίσης ηπατίτιδα μπορεί να προκληθεί και από
άλλους μολυσματικούς φορείς, όχι απαραίτητα ιούς -π.χ. από το τοξόπλασμα.
o Συχνή αιτία της μη ιογενούς ηπατιτίδας είναι επίσης η άμετρη κατανάλωση
οινοπνευματωδών ποτών. Σπανιότερα ηπατίτιδα μπορεί να προκληθεί και από
τοξίνες τροφίμων (π.χ. μανιταριών) όπως και από φαρμακευτικά σκευάσματα
που μπορεί να περιέχουν παρακεταμόλη, αμοξυκυλίνη, όπως και από
αντιφυματικά φάρμακα και διάφορα άλλα σκευάσματα που επιβαρύνουν το
συκώτι. Φλεγμονή στο ήπαρ επίσης μπορεί να προκαλέσουν και ορισμένα
αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο ερυθηματώδης λύκος.

38. ΗΠΑΤΊΤΙΔΑ ΑΠΌ ΑΛΚΟΌΛ
 Η ηπατίτιδα αυτή συνήθως εκδηλώνεται ύστερα από μια
σχετικά μακρά περίοδο κατάχρησης οινοπνευματωδών ποτών
και τα συμπτώματά της ποικίλουν: ο ασθενής νιώθει
αδιαθεσία, μπορεί να διογκώνεται το συκώτι του και να
παρουσιάζει κατακράτηση υγρών (ασκήτης) ή και σε σοβαρή
επιδείνωση να παρουσιάσει ξαφνικά ίκτερο και βαρεία
ηπατική ανεπάρκεια.