2. Δημήτρησ Χατζήσ
(1913-1981)

3. Ο Συγγραφέασ

4. Βιογραφικά
Στοιχεία

6.  Γεννόθηκε ςτα Γιϊννενα ςτα 1913
 Ήταν γιοσ του Γεωργύου Χατζό-Πελλερϋν,
δημοςιογρϊφου, ποιητό και εκδότη τησ
εφημερύδασ «Ήπειροσ»
 Εύχε ϋξι αδϋλφια

7. • Πραγματοπούηςε τισ γυμναςιακϋσ του ςπουδϋσ ςτην
Ιόνιο Σχολή Αθηνών και την ξακουςτό Ζωςιμαία
Σχολή Ιωαννίνων.
• ΢υνϋχιςε τισ πανεπιςτημιακϋσ του ςπουδϋσ ςτη Νομική
Σχολή Αθηνών, τισ οπούεσ δεν ολοκλόρωςε λόγω του
θανϊτου του πατϋρα του (1930) και οικονομικών
προβλημϊτων.
• Η ζωό του ςφραγύζεται από
ςυλλόψεισ, φυλακύςεισ, βαςανιςτόρια, εξορύεσ
(Φολϋγανδροσ-Ικαρύα) και προςφυγιϊ, λόγω τησ
ϋνταξόσ του ςτο αριςτερό κύνημα (1935).
• Αναγκϊζεται να εκπατριςθεί και να ζόςει άπατρισ
(Γιουγκοςλαβύα, Ρουμανύα, Ουγγαρύα η οπούα και
γύνεται δεύτερη πατρύδα του).

9. • Εγκαθύςταται ςτην Ουγγαρύα και επιδύδεται ςε
•
•
•
•
•
φιλολογικϋσ ςπουδϋσ. ΢το πανεπιςτόμιο τησ
Βουδαςπϋςτησ ςπούδαςε Mεςαιωνικό , Bυζαντινό
και Mεταβυζαντινό Λογοτεχνύα και Ιςτορύα δύπλα
ςτον Moravcik.
΢την Ακαδημύα Επιςτημών του Ανατολικού
Βερολύνου εργϊςθηκε ωσ ερευνητόσ.
Κατϋλαβε θϋςη βοηθού ϋδρασ ςτη Βυζαντινό
Φιλολογύα ςτη Βουδαπϋςτη (1962).
Ιδρύει το Νεοελληνικό Ινςτιτούτο.
Δημοςιεύει επιςτημονικϋσ μελϋτεσ ςε εφημερύδεσ
και περιοδικϊ.
Επιμελεύται ελληνικϋσ μεταφραςμϋνεσ
λογοτεχνικϋσ εκδόςεισ ςτα ουγγρικϊ.

11. «και να φροντίςεισ εςύ, κύριε ςυγγραφέα, να μου βάλουνε
κάποτε και μια πλάκα ςτο ςπίτι τησ Φράου Μπάουμ, από
την πίςω μεριά, τησ αυλήσ, πωσ εδώ κατοίκηςε ο
ξενότεροσ απ’ όλουσ τουσ ξένουσ τησ πολιτείασ των
ξένων»
Δημήτρησ Χατζήσ,
«Το Διπλό Βιβλίο»

14.  1968: φεύγει από την
Ουγγαρύα, ϋχοντασ
προηγουμϋνωσ αρνηθεύ την
ουγγρικό υπηκοότητα.
 Σαξιδεύει ςτη Γαλλύα και
επιδιώκει να εγκαταςταθεύ
ςτο Παρύςι.
 ΢τον εκβιαςμό για πολιτικό
ϊςυλο, εγκαταλεύπει τη
Γαλλύα και επιςτρϋφει ςτη
Βουδαπϋςτη.
 1973: Διδϊςκει ςτο
Ελεύθερο Παν/μιο τησ
Γενεύησ Νεοελληνικό
Λογοτεχνύα.

15. • Μετϊ την πτώςη τησ δικτατορύασ, μια μερύδα διανουμϋνων
•
•
•
•
πιϋζει για την επιςτροφό του ςτην Ελλϊδα.
Νοϋμβριοσ 1974, ϋπειτα από 25 χρόνια , καταδικαςμϋνοσ ςε
θϊνατο (λόγω λιποταξύασ) και χωρύσ να του ϋχει δοθεύ ακόμα
χϊρη, ϋρχεται ςτην Ελλϊδα.
Ξαναφεύγει και επιςτρϋφει οριςτικϊ (μετϊ τη νομοθετικό
ρύθμιςη) τον Ιούνιο του 1975.
1975-1980, ο Χατζόσ δύνεται ολόψυχα ςε κϊθε πολιτιςτικό
κύνηςη (διαλϋξεισ, μαθόματα , παύρνει μϋροσ ςε ςυζητόςεισ).
1981: αρρωςταύνει και πεθαύνει από καρκύνο μϋςα ςτον ύδιο
χρόνο.

19.  Σο Διπλό Βιβλύο (1976)
 Σο Σϋλοσ τησ Μικρόσ μασ Πόλησ (1953, 1963)
 Ανυπερϊςπιςτοι (1966)
 Θητεύα (Αγωνιςτικά Κείμενα, 1940-1950, 1979)
 ΢πουδϋσ (1976) – αποςπαςματικϊ κατϊλοιπα

23.  Σο ϋργο του Δ. Χατζό τοποθετεύται ςτο χώρο του
ςοςιαλιςτικού ρεαλιςμού.
 Ανόκει ςτουσ νεορεαλιςτέσ ςυγγραφεύσ τησ
Μεταπολεμικήσ Πεζογραφίασ με κυρύαρχο ςτοιχεύο
γραφόσ τον κοινωνικό προβληματιςμό.
 Ο λόγοσ του ϋχει έντονη λυρική διάςταςη.
 Η γλώςςα του, όπωσ ϋγραψε ο ομότεχνόσ του
Αλϋξανδροσ Κοτζιϊσ: «είναι γλώςςα δαςκάλου, μια
γλώςςα φυςική, απλή, άμεςη, ευλύγιςτη και
εύςτοχη».

25. «Η θητεία μου ςτη δημοςιογραφία ήταν,
νομίζω, ακόμη ένα ςκαλοπάτι προσ τη λιτή
έκφραςη του ςυγκεκριμένου».
Δ. Χατζήσ

28.  Α΄Γυμναςύου, Το Βάπτιςμα (Ανυπερϊςπιςτοι ςτην ενότητα




Βιοπϊλη)
Β΄Γυμναςύου, Τραγούδι ςτην Αθήνα (πεζό απόςπαςμα από
τα αγωνιςτικϊ κεύμενα τησ Θητεύασ)-(αναθεωρημϋνη
ϋκδοςη ΚΝΛ, Ο Κάςπαρ Χάουζερ ςτην Έρημη Χώρα)
Γ΄Γυμναςύου, Ο Γυριςμόσ (απόςπαςμα από το Διπλό
Βιβλύο)-(ςτην αναθεωρημϋνη ϋκδοςη με τύτλο: H τελευταία
αρκούδα του Πίνδου)
Γ΄Λυκεύου, Ο Σιούλασ Ταμπάκοσ (από το Σϋλοσ τησ Μικρόσ
μασ Πόλησ)
Γ΄Λυκεύου, Το Φονικό τησ Ιζαμπέλασ Μόλναρ (από τισ
΢πουδϋσ)

29. «Καληνύχτα Μαργαρίτα» του Γερϊςιμου
΢ταύρου, θεατρικό μεταφορϊ του διηγόματοσ του
Δημότρη Χατζό «Μαργαρύτα Περδικϊρη». Ανϋβηκε ςτο
Ελληνικό Λαώκό Θϋατρο του Μϊνου Κατρϊκη, 3 Μαρτύου
1967.

33. «Αν είμαι ζωντανόσ, είναι γιατί είμαι μαζί ςασ.
Αν είμαι μαζί ςασ, είμαι ζωντανόσ».
Δημήτρησ Χατζήσ