Declaración de compromiso coas artes escénicas no Día do Teatro.

1. DECLARACIÓN DE COMPROMISO COAS ARTES ESCÉNICAS
DÍA DO TEATRO 2015
O teatro galego creou e crea espazos de diálogo entre a sociedade e o público espectador.
Igual que a cultura e a creación, mais dunha forma moito máis directa ao ser, por excelencia, o
xénero da intervención social, o teatro fainos seres máis libres e felices, para alén de ser un
dereito básico por servir de elemento en que depositamos o ser colectivo da nosa cultura, tal e
como recolle a Declaración dos dereitos humanos no seu artigo 27.1: "Toda persoa ten dereito
a tomar parte libremente na vida cultural da comunidade, a gozar das artes e a participar no
progreso científico e no beneficio que xeraren”.
Nos momento en que coñecemos datos tan preocupantes para as artes escénicas na Galiza,
cómpre facer balance da situación do teatro galego, na perspectiva de que a biografía do
teatro galego é a biografía da cultura galega. Os momentos de maior brillantez nas artes
escénicas, con presenza de compañías estábeis e a promoción do teatro amador, coinciden
con períodos de aposta por converter a cultura nunha prioridade e por entender as múltiplas
dimensións que posúe o feito teatral. O dato obxectivo de se desenvolveren cada vez menos
representacións, de existir un estancamento dos espazos de teatro na Galiza e de desaparecen
10 festivas teatrais no noso país nos últimos dous anos -segundo o último informe do Consello
da Cultura Galega- poñen perante os nosos ollos unha evidencia que o sector xa leva sufrindo
estes últimos anos.
Xustamente desde as entidades representativas do sector das artes escénicas veñen dando
conta desta situación e reclamando que os poderes públicos apoien a nosa cultura e defendan
o acceso ao teatro do conxunto do pobo galego. Mais a cultura galega no seu conxunto padece
a ausencia dunha política cultural que a dimensione e a impulse como merece, tamén por ser
un sector económico estratéxico para o noso país. Moi ao contrario, o goberno da Xunta de
Galiza teima en contribuír ao proceso de homoxeneización cultural e dálle as costas á
produción propia mentres aposta, descarada e irresponsabelmente, por manifestacións
artísticas foráneas e polos espectáculos para un día, no canto de potenciar aquelas cuestións
estruturais (potenciación do teatro amador, creación de espazos teatrais de referencia en vilas
e cidades, apoio á produción propia...) que implicasen a mellora da situación dun sector con
tradición e talento. A escusa da crise non existe, como tivemos ocasión de comprobar, cando
se trata de apoiar espectáculos de artistas foráneos, a través da dilapidación de cartos públicos
en cantidades que servirían para frear a desesperación de tantas persoas e grupos que tentan
sobrevivir na Galiza. Así é como asistimos con escándalo á emigración forzosa de persoas do
mundo das artes escénicas pola política cultural do PP. O goberno da Xunta leva practicado
nestes últimos anos uns recortes sen precedentes no mundo da cultura e un dos sectores máis
afectado é, sen ningunha dúbida, o das artes escénicas.
A pesar de todo isto, o teatro galego está vivo. É a imaxe dun pobo que resiste e que se nega
a esmorecer afrontando os ataques que sofre día a día. Vive grazas ao traballo e á implicación
das pequenas asociacións culturais e dos grupos de teatro, tanto desde a vertente amadora
como profesional, que porfían día a día traballando en galego e adaptando pezas teatrais para
que se poidan representar en calquera recuncho, desde grandes teatros até pequenas
cantinas. Do mesmo xeito, fronte a unha política cultural belixerante co sector, foi o labor
continuado dalgúns concellos o que apostou por políticas de apoio e promoción ao teatro,
facilitando locais, espazos, concedendo axudas, procurando lugares de visibilización e
recuperando a dignidade para a produción teatral tanto amador como de compañías galegas.

2. Os concellos orgullosos da nosa tradición teatral, conscientes da vinculación da nosa
dramaturxia coa recuperación de espazos públicos para a lingua galega, coñecedores da súa
potencialidade, artística e como motor de dinamización económica, e sabedores da necesidade
apoiar e achegar as artes escénicas ao conxunto do pobo galego
COMPROMÉTENSE A:
1. Fomentar as industrias culturais galegas, especialmente nos apartados de edición, artes
escénicas (teatro e danza), música, artes plásticas e investigación.
2. Impulsar as artes escénicas galegas e readaptar os espazos municipais para a súa
representación. Dar apoio e soporte para albergar espazos creativos.
3. Realizar mostras e circuítos de teatro e danza.
4. Apoiar o teatro amador.
5. Colaborar entre diferentes concellos e administracións para xerar redes e desenvolver
circuítos de contratación.
6. Ampliar a cobertura xeográfica da oferta pública de programación de espectáculos de artes
escénicas dentro do concello, promovendo a distribución territorial e achegando o teatro á
veciñanza.
7. Colaborar cos centros de ensino para fomentar a relación do estudantado coas artes
escénicas desde a perspectiva da recepción e a creación. Promover circuitos e mostras de
exhibición do teatro e danza escolar, con intercambio entre centros. Potenciar a formación na
escrita teatral a través de obradoiros, cursos e outras actividades.
8. Apoiar o tecido asociativo cultural na localidade e fomentar a emerxencia de calquera
actividade de promoción e investigación sobre o teatro galego, o seu patrimonio e a súa
historia.
9. Traballar para aumentar os niveis de asistencia a espectáculos de artes escénicas da
poboación, promovendo a fidelización do público.
10. Impulsar a proxección de novas persoas creadoras no sector das artes escénicas.