2. ÍNDICE
➲ Biografía
➲ Obras más populares
➲ Aires Da Miña Terra
➲ Divino Sainete
➲ Vídeos
➲ Fuentes de información
3. Biografía
Nacido el 15 de septiembre de 1851 en Celanova
(Ourense), Manuel Curros Enríquez pasa por ser,
junto con Rosalía de Castro y Eduardo Pondal, el
gran referente del denominado "Rexurdimento"
de la literatura gallega de finales del siglo XIX.
Su obra Aires da miña terra lo identifica como un
gran poeta civíl, capaz de conjugar la denuncia
social a favor de la clase más desfavorecida.
5. AIRES DA MIÑA TERRA
Aquí vén o maio
de frores cuberto...
puxéronse á porta
cantándome os nenos;
i os puchos furados
pra min estendendo,
pedíronme crocas
dos meus castiñeiros.
Pasai, rapaciños,
calados e quedos;
que o que é polo de hoxe
que darvos non teño.
Eu sónvo-lo probe
do pobo gallego:
pra min non hai maio,
¡pra min sempre é
inverno!...
➲ Comentario:A maioría
dos poemas deste libro son
de denuncia social é en
defensa dos máis
suprimidos da sociedade
como por exemplo o
poema “O maio” a “Os
mozos”, onde se advirte a
súa tendencia anticlerical.
http://sondepoetas.blogspot.com.es/2007/09/o-maio.html
6. Parece que m'o morden
Sete ducias de cans dogos.
Sinto n'o peito us afogos Dis que son
remordementos
D'os meus pecados á miles,
D'as miñas culpas á centos.
Culpas d'home mal cristiano
Pecados d'herexe, tales
Que non lles val zuruxano.
Pra me curar bebin agoas,
Pisei herbas, recei tríos,
Biquei Santos, vertin bágoas.
Non hai festa ou romaría
Onde empanado non fose.
¡Nunca topei milloría!
O DIVINO SAINETE
➲ Comentario:Longo
poema que parodia
a “Divina comedia”
de Dante. Fala da
perigrinaxe que fai
Curros a Roma para
o xubileo do papa e
critica os males da
sociedade.
