4. NUESTRA ESCUELA
Se encuentra en el barrio de
Monte-Porreiro, un barrio de
aluvión nacido en los años 70.
Nuestra escuela se inauguró
en el año 1988 y desde
entonces trabaja por una
educación de calidad que
garantice la igualdad de
oportunidades.
5. NUESTRA ESCUELA: IES “LUÍS
SEOANE”
Miembro de la Red de Escuelas Asociadas a la
UNESCO desde el año 1997
6. ROSALÍA DE CASTRO
Rosalía de Castro naceu en
Santiago de Compostela o 24
de febreio do 1837 no nº 24 da
Rúa Camiño Novo.
Era filla de José Martínez
Viojo (un sacerdote) e María
Teresa da Cruz (de orixe
fidalga)
7. BIOGRAFÍA
Nos seus primeiros anos viviu coas súas tías en Castro
de Ortoño.
Posteriormente trasladouse coa súa nai a Padrón, e alí
Rosalia presenciará unha época moi dura.
8. BIOGRAFÍA
En 1856 Rosalía mudase a Madrid e casa con Manuel
Murguía no 1858.
A partir de 1858 e ata 1870 tivo unha vida itinerante
por mor do traballo do seu home (era historiador).
9. BIOGRAFÍA
A morte do seu fillo máis novo aos dous anos de idade por
mor dun accidente e a súa enfermidade amargáronlle os
derradeiros anos.
Morreu de cancro en 1885, aos corenta e oito anos na
súa casa de Padrón, a cal é hoxe un museo.
Rosalía foi soterrada no camposanto da Adina. Anos máis
tarde, en 1891, os seus restos foron trasladados ao actual
Panteón de Galegos ilustres, na igrexa de San Domingos
de Bonaval, en Santiago de Compostela.
10. REXURDIMENTO
Xunto con Eduardo Pondal é
Curros Enríquez forma o
núcleo central do que se dou
por chamar o
REXURDIMENTO que tivo
como carecterística principal
a revitalización da Lingua
Galega como vehículo de
expresión social e cultural
tralo periodo de ostracismo
que se coñece como Séculos
escuros.
11. OBRA LITERARIA
Rosalía de Castro escribiu tanto en prosa coma en
verso, empregando o galego e o castelán, ainda que os
seus grandes libros son en galego.
Poesía
Cantares Gallegos (1863)
Follas Novas (1880)
Prosa
Contos da miña terra (1864)
12. O NOSO POEMA: “ADIÓS RÍOS”
Adiós ríos, adiós fontes
Adiós, regatos pequenos;
Adiós, vista dos meus ollos,
Non sei cándo nos veemos.
Miña terra, miña terra,
Terra donde m’eu criei,
Hortiña que quero tanto,
Figueiriñas que prantei.
Prados, ríos, arboredas,
Pinares que move o vento,
Paxariños piadores,
Casiña d`o meu contento.
Muiño dos castañares,
Noitas craras do luar,
Campañiñas timbradoras
Da igrexiña do lugar.
Amoriñas das silveiras
Que eu lle daba ó meu amor,
Camiñiños antre o millo,
¡adiós para sempre adiós¡