2. 1941 , nace en Ourense
1944, trasládese a Xinzo de Limia e pasa a
súa infancia nun ambiente entre vilego e
aldeán . Goza na natureza e aprende os
nomes das árbores, os paxaros,...
1952, ingresa no Seminario de Ourense e alí
devora libros da biblioteca, pero rexeita o
ambiente do Seminario e marcha , despois de
catro anos, para estudar bacharelato por libre.
Mentres estudaba bacharelato, gañou un
premio nun concurso provincial de contos de
Nadal. Este feito facilitoulle a posibilidade de
coñecer a Vicente Risco e de irse introducindo
en tertulias culturais , xunto con outros
escritores e artistas do momento.
1967- Tras uns inicios poéticos, publica “
Vento ferido “ .Un ano máis tarde, gaña o
concurso O Facho , cun conto para nenos , “ A
galiña azul” .
3. 1971- Coñece a Kristina Berg , unha rapaza de Suecia
coa que casa nese mesmo ano. Así Carlos ten ocasión de
coñecer ben a sociedade sueca , tan aberta e democrática
como el desexaba que o fora a Galega.
Nesta época da súa vida, Casares afiánzase como escritor
e publica “ As laranxas máis laranxas de todas as
laranxas”, “ Xoguetes para un tempo prohibido” e “ Os
escuros soños de Clío “ , ademais de traducir ao Galego “
O Principiño “ .
Con 33 anos aproba a oposición e comeza a traballar en
Cangas .
1976- gaña o premio Galaxia con “ Xoguetes para un
tempo prohibido”
1978- Entra na RAG e publica posteriormente un ensaio
biográfico sobre Curros Enríquez .
4. 1982- Sae elexido Deputado ao Parlamento de Galicia
por Ourense. Participou activamente, xogando un
importante papel na redacción da Lei de Normalización
lingüística
1985- Ramón Piñeiro decide propoñer a Casares como
director da editorial Galaxia , cargo que desempeñou ata
a súa morte .
1992- Empezou a publicar diariamente na súa columna “
Á marxe” , de la Voz de Galicia . Tamén continúa con
biografías, como a de Ramón Piñeiro, Ánxel Fole e
Martín Sarmiento , así como moitos títulos adicados aos
rapaces , pero céntrase sobre todo en dúas novelas de
gran ambición literaria :
“ Deus sentado nun sillón azul” e “O sol do verán “
5. Ata o final da súa vida continúa a desenvolver unha abondosa
e prolífica actividade cultural , incluso no día anterior ao seu
pasamento entregou en Galaxia a versión definitiva de “O Sol
de verán “, que se publicou de maneira póstuma .
2002- finou en Vigo , o 9 de marzo pola mañanciña.