2. Isa sa mga natatanging lugar
sa Pilipinas ay ang
napakagandang dagat ng Boracay
sa Kalibo, Aklan. Napakaputi ng
mga buhanging nakapaligid dito
at malinis ang maalat nitong
tubig, kaya naman, sikat itong
pasyalan ng mga lokal at
dayuhang turista lalo na kung
bakasyon. Napakasagana din ng
dagat na ito sa mga ibat’ ibang
yamang dagat. Tunay na
maituturing itong paraiso di
lamang ng mga tao maging ang
ibang nilalang na naninirahan sa
ilalim ng dagat tulad ng mga isda.

3.  Kabilang sa mga isdang
naninirahan dito ay ang mga
magkakaibigang isda na sina
Anton, Caloy, Tina, Maya at
Muy. Simula ng makilala nila ang
isat’ isa ay palagi nalang silang
magkakasama. Dahil nga
maraming magagandang lugar na
maaaring mapuntahan ang mga
batang isda sa Boracay ay palagi
na lamang nagyayayang umalis at
lumayo sa kanilng tirahan upang
mamasyal ang isdang si Muy.
Dala na rin ng kanilang murang
edad ay nakahiligan na ng mga
bata ang paglalaro.

4.  Ngunit di tulad ng ibang mga batang isda na alam
ang kanilang limitasyon sa paglalaro sina Muy ay
halos wala ng tigil sa paglalaro at may katigasan
pa ang ulo. Laro sa umaga, laro sa tanghali, at
laro pa rin sa gabi. Minsan pa nga ay hindi na
umuuwi ang mga isda para magpahinga at kumain.
Sa gabi naman ay kailangan pang hanapin ng kani-
kanilang magulang sa napakalawak na dagat para
lang sila ay umuwi at kung hindi naman makita ng
mga maaalalahaning mga magulang ay magdamag
nalang maglalaro ang kanilang mga anak.

5. Tila walang kapaguran at hindi nagugutom ang
mga isda. Kahit pagbawalan naman ng mga
magulang sa pag-alis sa oras ng pagkain, pagtulog
sa hapon at pag-uwi ng gabing-gabi ay pilit pa rin
silang gumagawa ng paraan para makatakas. Isa
pang dahilan ng buong araw at gabing pag-alis ng
mga ay ang pagpunta nila sa tabi ng pampang
upang palaging makita ang mga taong bumibisita
sa Boracay. Wiling-wili din sila sa panunood ng
mga makukulay na ilaw dito lalong- lalo na si Muy.

6.  Lingid sa kaalaman ng mga batang
isda na labis na mapanganib sa
kanila ang kanilng ginagawa
sapagkat maaari silang hulihin ng
mga taong makakakita sa kanila,
muntik na ngamg mangyari ito kay
Muy noong minsan siya ay
magtungo malapit sa pampang.
Labis itong ikinababahala ng
kanilang mga magulang, takot
silang mawalay sa kanila ang
kanilang mga anak. Hindi din
maganda para sa kalusugan ng
mga bata ang hindi pagtulog palagi
o ang pagpupuyat.

7. Isang araw, nakarating
kay Neptuna, isang sirena
na siyang diwata ng
karagatan ang mga maling
pag-uugali ng mga batang
isda. Awang- awa ang
diwata sa mga magulang
nina Anton, Caloy, Tina,
Maya at Muy. Gusto man ng
diwata na niyang bigyan na
ng leksyon ang mga bata ay
hindi muna niya ginawa at
bagkos ay binigyan muna
ang mga ito ng pangalawang
pagkakataon para magbago.

8.  Ilang araw ang nagdaan, sa gitna ng
dagat ay nakasalubong ng diwatang
sirena si Muy, mag-isang naglalaro. Dahil
gusto ni Neptuna kung may pinagbago si
Muy ay iniutos niya dito na umuwi na
muna sapagkat tanghali na din naman
noon at kailangan na ni Muy magpahinga
at matulog man lang kahit sandal. Nabigo
si Neptuna.

10. Parang hindi narinig ni Muy ang sinambit ng diwata
kaya naman inulit ni Neptuna ang sinabi niya kay Muy,
ngunit sumagot si Muy at sinabing, “ Hindi kita kaano-ano
para pagsabihan ako, kailangan ko pang maglaro at
hihintayin ko ang mga kaibigan ko. Pupunta din ako
mamaya sa tabing dagat para makita ko muli ang mga tao
doon.” Nagulat si Neptuna, “ngunit hinihintay ka na ng
iyong mga magulang..” wika ni Neptuna.“ Ngunit mas
gusto ko pang palagi ang mga tao kaysa umuwi ako sa
bahay..kaya umalis ka na!” wika ni Muy. Sa sinabing iyon
ni Muy ay lubos na anagalit ang diwata at nagwikang ,“
Isa kang lapastangan! Dahil ang tanging gusto mo lamang
naman ay ang maglaro kahit hindi kana pumikit para
matulog at gusto mo palaging makita ang mga tao kaysa
sa iyong sariling pamilya ay pinaparusahan kita na
kailanman ay hindi mo na maiiipikit pa ang iyong mga
mata at kahit sa oras ng iyong kamatayan ay
mananatiling mulat ang mga ito.”

11. Hindi na nga makakibo si Muy
at unti-unti na ngang naglalaho
ang kanyang mga pilik mata
hanggang tuluyan na nga itong
mawala. Kasabay ng paglaho ng
kanyang mga pilik mata ay ang
paglaho din ng diwatang
sirenang si Neptuna. Simula ng
araw na iyon, dahil nga wala ng
pilik matang ginagamit sa
pagpikit at pagmulat ay nanatili
na ngang mulat ang mga mata ni
Muy at kailanman ay hindi na
niyang mgawang isara ang mga
ito.
..Wakas..