การเขียนโปรแกรมภาษา

1. ภาษาใดๆ ที่ผู้ใช้งานใช้สื่อสารกับคอมพิวเตอร์ หรือคอมพิวเตอร์ด้วยกัน แล้ว
คอมพิวเตอร์สามารถทางานตามคาสั่งนั้นได้ คานี้มักใช้เรียกแทนภาษา
โปรแกรม แต่ความเป็นจริงภาษาโปรแกรมคือส่วนหนึ่งของภาษาคอมพิวเตอร์
เท่านั้น และมีภาษาอื่นๆ ที่เป็นภาษาคอมพิวเตอร์อีกเช่นกัน

2. 
 การทางานของคอมพิวเตอร์ต้องอาศัยสถานะทางไฟฟ้า คือ 0 กับ 1 เป็นพื้นฐาน โดยมี
โปรแกรมหรือชุดคาสั่งในการสั่งให้ประมวลผล เพื่อให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ของผู้ใช้งาน ใน
ระยะแรกผู้เขียนโปรแกรมใช้รหัสเลขฐานสองในการป้อนคาสั่ง ซึ่งรหัสเลขฐานสองเป็นภาษาที่
มนุษย์ไม่เข้าใจ ต่อมาได้พัฒนาขึ้นโดยใช้ภาษาอังกฤษแทน เรียกรหัสนี้ว่า นีโมนิก
ภาษาคอมพิวเตอร์ที่ใช้รหัสนีโมนิกในการเขียนโปรแกรม เรียกว่า ภาษาแอสแซมบลี
(Assembly)

3. 
 ปัจจุบันภาษาคอมพิวเตอร์ที่ใช้เขียนโปรแกรมมีมากมาย ซึ่งแต่ละภาษาจะมีวิธีการเขียน
โปรแกรมและข้อดีข้อด้อยแตกต่างกันตามยุคสมัย รวมถึงการรองรับซอฟต์แวร์และ
ฮาร์ดแวร์ที่แตกต่างกัน โดยจาแนกตามความใกล้เคียงกับภาษามนุษย์ได้ 2 ระดับ ดังนี้
 1.ภาษาระดับต่า
 2.ภาษาระดับสูง
ชนิดของภาษาคอมพิวเตอร์

4. 
 เป็นภาษาที่ใช้ในยุคแรกๆ ซึ่งเป็นภาษาที่มนุษย์ไม่เข้าใจ และมีความยุ่งยากในการเขียน
มาก สามารถจาแนกออกเป็น 2 ประเภท ดังนี้
• ภาษาเครื่อง (Machine Language)
 ภาษาแอสเซมบลี (Assembly Language)
ภาษาระดับต่า

5. 
 เป็นภาษาคอมพิวเตอร์ที่ได้รับการพัฒนาให้ใกล้เคียงกับภาษามนุษย์ เพื่อให้สามารถใช้
งานง่ายและสะดวกขึ้น ลักษณะคาสั่งจะคล้ายกับภาษาอังกฤษ ดังนั้นภาษาระดับสูงจึงเป็น
ที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน แต่เครื่องคอมพิวเตอร์จะยังไม่เข้าใจภาษา
ระดับสูง จึงต้องมีการใช้ตัวแปลภาษาให้เป็นภาษาเครื่องก่อนจึงจะใช้งานได้
ภาษาระดับสูง

6. 
 1.ภาษาฟอร์แทรน (FORTRAN : FORmular TRANslation)
 2.ภาษาโคบอล (COBOL : Common Business Oriented Language)
 3.ภาษาปาสคาล (PASCAL)
 4.ภาษาซี (C)
 5.ภาษาเบสิก (BASIC : Beginner’s All-purpose Symbolic Instruction Code)
 6.ภาษาอัลกอล (ALGOL : ALGOrithmic Language)
 7.ภาษาพีแอลวัน (PL/I : Programming Language/I)
ตัวอย่างภาษาระดับสูง

7. 
 1.ประโยคที่ใช้ในการระบุตัวแปร
 2.ประโยคที่ใช้ในการอ่านหรือแสดงผลลัพธ์
 3.ประโยคควบคุม
 4.ประโยคที่ใช้การคานวณ
 5.ประโยคที่ใช้บอกจบการทางาน
ประเภทของประโยคในภาษาคอมพิวเตอร์

8. 
 1.มีความถูกต้องและเชื่อถือได้
 2.มีความเป็ นมิตรต่อผู้ใช้
 3.ค่าใช้จ่ายต่า
 4.ต้องอ่านง่ายและสามารถนากลับมาใช้ใหม่ได้
 5.มีความปลอดภัย
 6.ใช้เวลาในการพัฒนาไม่นาน
คุณสมบัติของการเขียนโปรแกรม

9. 
 1.การเขียนโปรแกรมเชิงโครงสร้าง (Structured Programming)
 เป็นการจัดการคาสั่งต่างๆ ให้มีรูปแบบและมาตรฐานที่สามารถเขียนโปรแกรมได้ง่าย
ตรวจสอบได้ง่าย ทั้งสะดวกในการปรับปรุงโปรแกรมในอนาคต มีโครงสร้างการควบคุม
3 รูปแบบ ได้แก่
ประเภทของการเขียนโปรแกรม

10. 
โครงสร้างแบบลาดับ

11. 
โครงสร้างแบบมีทางเลือก

12. 
โครงสร้างแบบทาซ้า

13. 
 เป็นหนึ่งในโปรแกรมภาษาที่นิยมใช้ในการเขียนโปรแกรมแบบมีโครงสร้าง เพราะมี
ตัวแปลภาษาหรือคอมไพเลอร์ที่หลากหลาย โดยเฉพาะ Dev-C++ เป็นโปรแกรมที่มี
ขนาดเล็ก สามารถดาวน์โหลดเพื่อติดตั้งใช้งานง่าย เหมาะสาหรับผู้ใช้งานเบื้องต้น
โครงสร้างของโปรแกรมภาษา C แบ่งออกเป็น 5 ส่วน ดังนี้
 พรีโพรเซสเซอร์ไดเรกทีฟส์ (Preprocessor directives)
 ส่วนการกาหนดค่า (Global declaration)
 ส่วนฟังก์ชันหลัก ( The main() function)
 การสร้างฟังก์ชันและการใช้งาน (User-defined function)
 ส่วนอธิบายโปรแกรม (Program comments)
โปรแกรมภาษา C

14. 
1
2
3
4
5
6
7
8
#include<stdio.h>
#include<conio.h>
main()
{
clrscr():
printf(“My name is Titaya”)
getch();
}
ศึกษาโครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี
ผลลัพธ์ของโปรแกรม คือ My name is Titaya

15. 
 1.การกาหนดและวิเคราะห์ปัญหา (problem definition and problem analysis)
 2.เขียนผังงานและซูโดโค้ด (pseudo coding)
 3.เขียนโปรแกรม (programming)
 4.ทดสอบและแก้ไขโปรแกรม (program testing and debugging)
 5.ทาเอกสารและบารุงรักษา (program documentation and maintenance)
ขั้นตอนการพัฒนาโปรแกรม

16. 
 จัดทาโดย
 1.นายเวชพิสิฐ คาเจริญ ม.5/10 เลขที่3
 2.นายศุภกฤต นิธิประติภา ม.5/10 เลขที่6
 3.นายสหรัฐ พงษ์พณิชย์พันธุ์ ม.5/10 เลขที่16
 4.นายศุภณัฏฐ์ ธนนท์กุลวิตรา ม.5/10 เลขที่17
การเขียนโปรแกรมภาษา