ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 15η Σεπτεμβρίου 2019.
First republished on 1st September 2021 here:
https://profmegalommatistextsingreek.wordpress.com/2021/09/01/τατζίκοι-παστούνοι-χαζάρα-ουζμπέκοι/
Στο κείμενό του αυτό, ο κ. Μπαϋρακτάρης είχε α) αναπαραγάγει το περιεχόμενο πολλών συζητήσεων, τις οποίες είχαμε κάνει παλαιότερα για το Αφγανιστάν, β) αφηγηθεί κάποιες από τις παλαιές (κατά την δεκαετία του 1980) περιπέτειές μου εκεί, όπου επίσης βρέθηκα και για δύο μήνες περίπου κατά την αρχή της περασμένης χρονιάς (2020), μέχρι την παύση των αεροπορικών πτήσεων, και γ) σωστά περιγράψει την εκεί κατάσταση, η οποία είναι απείρως χειρότερη του τι οι περισσότεροι ανά τον κόσμο ανίδεοι και παραπληροφορημένοι εικάζουν.
Ο κόσμος δεν έχει ακόμη δει τίποτα από το Αφγανιστάν.
Ο κ. Μπαϋρακτάρης είχε αναρτήσει και δεύτερη ανάλυση για το θέμα, πάλι αναφερόμενος σε εμένα και τις εκεί έρευνες και μετακινήσεις μου, και σύντομα θα την αναρτήσω, και εκείνη (ως δεύτερο μέρος). Καθώς έχω πλέον κατακλυσθεί από γράμματα φίλων ανά τον κόσμο, οι οποίοι μου ζητούν την ερμηνεία και την περιγραφή των εν Αφγανιστάν τεκταινομένων και εσομένων, προσεχώς θα δημοσιεύσω στα αγγλικά μία κατά το δυνατόν σύντομη καταγραφή των ελλοχευόντων κινδύνων και των απροβλέπτων καταστάσεων τις οποίες τα υπό των Αμερικανών σχεδιασμένα πρόσφατα γεγονότα επισύρουν με μεγάλη ταχύτητα.
Οι Αμερικανοί δεν έφυγαν από το Αφγανιστάν τον Αύγουστο του 2021: οι νυν εκεί κυρίαρχοι είναι επίσης Αμερικανοί (αν και παστουνικής καταγωγής) και μάλιστα έχουν -όλοι τους- το μεγαλύτερο τμήμα της περιουσίας τους και πολλούς συγγενείς στις ΗΠΑ. Αυτό θα πει ‘Ταλιμπάν’.
Οι αναφορές σε ‘ήττα των Αμερικανών στο Αφγανιστάν’ είναι το οικτρό θέατρο, το οποίο όσοι πιστεύουν δεν χρειάζεται να ζουν – και γι’ αυτό οι ιθύνοντες του κόσμου τούτου τους έχουν πολύ από καιρό ξεγράψει (βλέπε Georgia Guidestones). Δεν είχαν άλλωστε πάει το 2001 οι Αμερικανοί στο Αφγανιστάν για να ‘διορθώσουν’ την κατάσταση ή να ‘εκδημοκρατίσουν’ την χώρα. Ήθελαν απλώς να ελέγξουν τις εξελίξεις ώστε να οδηγήσουν τα πράγματα εκεί όπου αυτά έφθασαν σήμερα. Και αυτό είναι ένα σημαντικό μέτρο επιτυχίας, το οποίο θα πρέπει να ανησυχήσει ταυτόχρονα το Ιράν, την Ινδία, την Ρωσσία, και την Κίνα.
Τατζίκοι, Παστούνοι, Χαζάρα, Ουζμπέκοι: Καταπιεσμένα Έθνη του Αφγανιστάν, ενός Τερατουργηματικού Ψευτοκράτους
1. Τατζίκοι, Παστούνοι,
Χαζάρα, Ουζμπέκοι:
Καταπιεσμένα Έθνη
του Αφγανιστάν, ενός
Τερατουργηματικού
Ψευτοκράτους
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2019/0
9/15/τατζίκοι-παστούνοι-χαζάρα-ουζμπέκοι/
==================
Οι Ρωμιοί της Ανατολής –
Greeks of the Orient
Ρωμιοσύνη,Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία
Τατζίκοι, Παστούνοι,
Χαζάρα, Ουζμπέκοι:
2. Καταπιεσμένα Έθνη
του Αφγανιστάν, ενός
Τερατουργηματικού
Ψευτοκράτους
Δεν έχω πάει ποτέ στο Αφγανιστάν επειδή
τα προβλήματα της χώρας άρχισαν περίπου
τότε που και γω άρχισα τα κατ’ έτος ταξίδια
μου για ένα μήνα. Και φυσικά είχα άλλους
προορισμούς σε προτεραιότητα: Ιταλία,
Τουρκία, Συρία, Ισπανία, ΕΣΣΔ. Έτσι, την
πρώτη φορά που επισκέφθηκα την
Σοβιετική Ένωση, ήδη σοβιετικά
στρατεύματα είχαν καταλάβει το
Αφγανιστάν. Μόνο που δεν θα σε άφηναν
ποτέ οι Σοβιετικοί να κάνεις τον τουρίστα
εκεί, επειδή αυτό στα καχύποπτα μάτια
τους θα σήμαινε ότι είσαι πράκτορας.
3. Έχω όμως πάει σχεδόν σε όλες τις χώρες με
τις οποίες συνορεύει το Αφγανιστάν:
Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Ιράν,
Πακιστάν και Κίνα. Μόνο στο Τατζικιστάν
δεν έχω πάει. Αλλά έχω γνωρίσει
συνταξιούχους Ρώσσους και Καζάκους
αξιωματικούς που βρέθηκαν για χρόνια στο
Αφγανιστάν, έχω μιλήσει με Αφγανούς που
ζούσαν σε όμορες χώρες, και έχω συναντήσει
και συνομιλήσει με ένα Έλληνα που
κατάφερε να πάει εκεί για δυο φορές από
ένα μήνα κατά την διάρκεια της τρομερής
περιόδου από την σοβιετική κατάκτηση
4. (1979) μέχρι την αμερικανική εισβολή
(2001). Αυτή η περίοδος 22 ετών ήταν
μόνον το πρελούδιο της ακόμη περισσότερο
τρομερής εποχής που συνέβηκε στην
ματοβαμμένη χώρα τα τελευταία 18 χρόνια.
Συνολικά, τέσσερις θλιβερές δεκαετίες που
οφείλονται σε δυτικά παιχνίδια και
διαστροφικά απάνθρωπο μίσος των
μυστικών εταιρειών που κυβερνούν τον
κόσμο!
5. Α. Χαζάρα, Τατζίκοι, Ουζμπέκοι,
Παστούν και άλλοι
Το Αφγανιστάν είναι μια χώρα, ένα κράτος
αν θέλετε, που δεν αποτελεί έθνος.
Αποτελείται από βασικά τέσσερα έθνη που
απαρτίζουν το 90%+ του πληθυσμού και
μερικές επιπλέον μειονότητες. Τα έθνη
αυτά είναι οι Ουζμπέκοι, οι Τατζίκοι, οι
Παστούν και οι Χαζάρα. Από αυτά, τα δύο
πρώτα διαθέτουν κράτη-έθνη: το
Ουζμπεκιστάν και το Τατζικιστάν. Το τρίτο
έθνος, οι Παστούν, είναι διχοτομημένο
ανάμεσα στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν.
Και το τέταρτο έθνος, οι Χαζάρα, ζουν μόνο
στο Αγφανιστάν, και κει ζουν στο
γεωγραφικό κέντρο της χώρας.
Θα πρέπει ειλικρινά να είσαι κακότυχος
Ουζμπέκος και κακορίζικος Τατζίκος, αν
σου έλαχε σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο, να ζεις
στο Αφγανιστάν κι όχι, αντιστοίχως, στο
Ουζμπεκιστάν και στο Τατζικιστάν.
6. Οι Παστούν στο Πακιστάν είναι του
κλώτσου και του μπάτσου – κι όχι άδικα!
Τους θεωρούν αγροίκους χωριάτες,
δύστροπους και παράξενους βουνίσιους, κι η
αλήθεια είναι ότι τα μέρη όπου οι Παστούν
ζουν στο Πακιστάν (στα δυτικά άκρα της
χώρας) δεν έχουν γεωγραφικώς τίποτα το
κοινό με το Πεντζάμπ (Πενταποταμία) ή το
Δέλτα του Ινδού.
Θα μου πείτε ότι στο Πακιστάν υπάρχουν
κι άλλες ορεινές περιοχές (όπως για
παράδειγμα στο βορρά) όπου ζουν άλλα έθνη
7. που ωστόσο οι Πακιστανοί της πεδιάδας δεν
τους θεωούν αγροίκους. Σωστά! Αλλά τα
έθνη αυτά είναι σχετικώς ολιγάριθμα και
περιθωριοποιημένα. Κι η γνώμη των
Πακιστανών της πεδιάδας για τα έθνη αυτά
δεν είναι και η καλύτερη: τα θεωρούν κάτι
σαν couleur locale, μια ομορφιά του τοπίου.
Αλλά όπου οι Παστούνοι βρίσκονται στις
μεγαλουπόλεις του Πακιστάν, σημαίνει
συναγερμός στους υπόλοιπους. Κλωτσιά στ’
αχαμνά από Παστούνο εύκολα σε στέλνει
στην αντίπερα όχθη του ποταμού! Άλλωστε
και ξένος να είσαι, τους ξεχωρίζεις από
μακριά: είναι οι πιο γεροδεμένοι, οι πιο
σκληραγωγημένοι, κι οι πιο μεγαλόσωμοι
από τους λοιπούς.
Είναι η τυπική εικόνα που έχουμε
συνηθίσει από τα παιδικά μας χρόνια στα
κινηματογραφικά τερατουργήματα του
Χόλυγουντ: ένας που παλεύει με δέκα και
τους βάζει κάτω!! Αν και μαζί τους μιλούσα
αγγλικά, τους κατάλαβα περισσότερο χάρη
σε μια ελληνική έκφραση που μου ήρθε
8. αμέσως στο μυαλό όταν πρωτοέμαθα ότι η
γλώσσα τους λέγεται παστό (pashto).
Τότε είπα στον εαυτό μου:
– Οι Παστούν (Pashtun) μιλάνε παστό, κι
αν δεν τους σεβαστείς, σε κάνουνε παστό!
Νομίζεις ότι οι Παστούνοι έχουν κάνει body
building αλλά αυτό είναι λάθος. Είναι η
ζωή στα πολύ άγρια και κακοτράχαλα βουνά
κι οι αγροτικές απασχολήσεις, με τις οποίες
καταγίνονται όλοι από τα παιδικά τους
χρόνια, που τους διαμορφώνει με τόσο
θαυμάσιο κι αρρενωπό τρόπο.
Θα πρέπει να είσαι τρελός αν ζήσεις στα
μέρη τους που είναι χιονισμένα κι
αποκλεισμένα για πολλούς μήνες τον χρόνο
και δεν περάσεις το σύντομο και δροσερό
καλοκαίρι πελεκώντας δέντρα και
μεταφέροντας κομμένους κορμούς στην
πλάτη σου! Και μη φανταστείτε ότι
διατίθενται βιντς και φορτηγά στα μέρη
εκείνα!
9. Κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά
απομονωμένοι στο Πακιστάν, οι Παστούν
προσπαθούν να επιβληθούν και να
επιβάλλουν τις νόρμες τους στο Αφγανιστάν,
όπου αποτελούν το πολυπληθέστερο έθνος
(περίπου 40% του πληθυσμού).
Αλλά εκεί βρήκαν απέναντί τους τα άλλα
τρία πληθυσμιακώς σημαντικά έθνη:
Ουζμπέκους, Τατζίκους και Χαζάρα, τα
οποία μαζί αποτελούν περίπου το 55% και
βάλε του πληθυσμού.
10. Β. Τα Λάθη και τα Αισχρά
Ψέμματα της Wikipedia για το
Αφγανιστάν
Το πρώτο πράγμα, το οποίο κάποιος που
γνωρίζει καλά το Αφγανιστάν, μου είπε
σχετικά με την κακότυχη χώρα αυτή ήταν
να μην πιστέψω ποτέ τα επίσημα
αριθμητικά στοιχεία και τα ποσοστά που η
ΣΙΑ (World Factbook), η wikipedia, πολλά
άλλα σάιτς (σαν το globalsecurity), όπως
11. επίσης και διάφοροι διεθνείς οργανισμοί
(ΟΗΕ, ΟΥΝΕΣΚΟ, κοκ) δίνουν σχετικά με
την πληθυσμιακή σύσταση του Αφγανιστάν
ανά έθνη, τις γλώσσες που ομιλούνται εκεί,
και τις θρησκείες τις οποίες πιστεύουν οι
Αφγανοί πολίτες.
Ο λόγος είναι απλός: όλα αυτά αποτελούν
στοιχεία προπαγάνδας (αγγλικής,
αμερικανικής, ρωσσικής, κλπ) που
υποχρεωτικά αλλοιώνει την
πραγματικότητα και δίνει ψευδείς
εντυπώσεις αναλόγως των συμφερόντων
που υπηρετεί.
Αυτό μπορείτε να το παρατηρήσετε και
σεις, αν ανατρέξετε και συγκρίνετε τα
στοιχεία που δίνουν η αγγλική κι η
ρωσσική wikipedia. Τα νούμερα που δίνει
η αγγλική έκδοση είναι ακόμη πιο γελοία,
δεδομένου ότι σε σύνολο φτάνουν πάνω από
το 105% ή το 110%!!! Σκέτες εκλογές βίας
και νοθείας! Για παράδειγμα κυττάξτε:
12. α. https://en.wikipedia.org/wiki/Afghanis
tan
Στο πλαίσιο στην αρχή στα δεξιά τα Ethnic
groups διαμορφώνουν ένα σύνολο 110.2%:
(42.1% Παστούν +33.6% Τατζίκοι +20%
Χαζάρα +10.6% Ουζμπέκοι +3.9% άλλοι)!
β. https://en.wikipedia.org/wiki/Afghanis
tan#Ethnic_groups
Στο ίδιο λήμμα, παρακάτω, δίνονται άλλα
νούμερα με γενικό σύνολο 106%!
γ. https://ru.wikipedia.org/wiki/Афганис
тан#Население
Σχετικό απόσπασμα: численность
пуштунов составляет 40 % населения,
таджиков — 33 %, хазарейцев — 11 %,
узбеков — 9 %. Менее многочисленные
этнические группы — аймаки,
туркмены, белуджи и др / Μετάφραση:
Παστούνοι 40%, Τατζίκοι 33%, Χαζάρα
13. 11%, Ουζμπέκοι 9% και το υπόλοιπο σε
άλλους)
δ. https://en.wikipedia.org/wiki/Afghanist
an#Languages
Ακόμη χειρότερα, τα νούμερα που δίνει η
αγγλική wikipedia για τα έθνη του
Αφγανιστάν (και που είναι και
αριθμητικώς αδύνατα και μεταξύ τους
αντιφατικά και αντίθετα με εκείνα της
ρωσσικής wikipedia) έρχονται σε ευθεία
αντίθεση με τα νούμερα που η ίδια έκδοση
δίνει για την διάδοση των γλωσσών αυτών
των εθνών στο Αφγανιστάν. Στη
συγκεκριμένη περίπτωση, εξαφανίζεται η
γλώσσα των Χαζάρα! Σαν να μιλάνε μόνον
ξένες γλώσσες οι Χαζάρα – κι όχι την δική
τους!
Εδώ προσθέτω ότι η ρωσσική wikipedia
δεν δίνει καν στοιχεία για το πόσοι μιλάνε
τις διάφορες γλώσσες των εθνών του
Αφγανιστάν.
14. ε. https://en.wikipedia.org/wiki/Afghanist
an#Religion και https://ru.wikipedia.org/
wiki/Афганистан#Религия
Εδώ θα σαστίσετε από την διαστροφή της
αλήθειας: η αγγλική έκδοση κάνει λόγο για
70% Σουνίτες, 25% Δωδεκατοϊμαμιστές
Σιίτες (Imami Shia Islam), 4.5%
Εβδομοϊμαμιστές Σιίτες (Ismaili Shia
Islam) και 0.5% άλλους. Στους τελευταίους
κατατάσσει Σίχ και Ινδουϊστές. Και σε ένα
κείμενο τριών γραμμών κάτω από τον
πίνακα αφιερώνει τις δύο γραμμές …. στον
μόνο Ιουδαίο του Αφγανιστάν, του οποίου
μάλιστα με θράσος δίνει το όνομα κι αυτό
παραπέμπει σε ολόκληρο λήμμα
(https://en.wikipedia.org/wiki/Zablon_Si
mintov) – σαν να νοιάζει τα 7.5
δισεκατομμύρια ανθρώπων της Γης το αν
ζει στο Αφγανιστάν ένας αντίχριστος
Ιουδαίος ή αν ψόφησε από το δάγκωμα μιας
οχιάς ακόμη πιο δηλητηριώδους κι από το
απόβρασμα αυτό!
15. Αντίθετα, η ρωσσική έκδοση κάνει λόγο για
80% Σουνίτες (Χάναφι – χαναφιτικής
νομοδιδασκαλικής σχολής), 19% Σιίτες, και
1% πιστούς άλλων θρησκειών, και σ’ αυτούς
μνημονεύει 30000 Χριστιανούς, 15000
Μπαχαΐ, 10000 Ινδουϊστές, Ζωροαστριστές,
Σιχ, κα. Επιπλέον παραπέμπει σε άλλο
λήμμα για την ιστορική παρουσία της
Χριστιανωσύνης στο Αφγανιστάν όπου
υπήρχαν στην διάρκεια της πρώτης
χριστιανικής χιλιετίας και Νεστοριανοί και
Μονοφυσίτες
Αραμαίοι: https://ru.wikipedia.org/wiki/Х
ристианство_в_Афганистане
Αλλά η αντίχριστη, σατανική, αγγλική –
αγγλοσαξωνική wikipedia θέλει να σβύσει
την Χριστιανωσύνη από παντού και γι’
αυτό, ενώ αναφέρει 1 Ιουδαίο, δεν
μνημονεύει 30000 Χριστιανούς.
16. Γ. Αφγανιστάν: τα Εγκληματικά
Ψέμματα των Δυτικών
Οριενταλιστών και Διπλωματών
Ο Έλληνας που πήγε στο Αφγανιστάν δεν
είναι άλλος από τον φίλο, καθ. Μουχάμαντ
Σαμσαντίν Μεγαλομμάτη, ένα πολύ τολμηρό
και ριψοκίνδυνο επιστήμονα κι ερευνητή, ο
οποίος έχει ταξιδεύσει σε πολλές χώρες
παράνομα αν οι καταστάσεις είναι τέτοιες.
17. Πιο συγκεκριμένα, ο Έλληνας ανατολιστής
κι ιρανολόγος μπήκε από το Ιράν στο
Αφγανιστάν στα χρόνια της σοβιετικής
κατοχής, το 1987 και το 1988, όταν δεν
είχε ακόμη προσχωρήσει στο Ισλάμ και
ονομαζόταν Κοσμάς Μεγαλομμάτης. Αυτές οι
μετακινήσεις έγιναν με την βοήθεια των
ιρανικών αρχών και πιο συγκεκριμένα του
Υπουργείου Πολιτισμού και Ισλαμικής
Καθοδήγησης (Βεζαράτ-ε Φαρχάνγκ ου
Ερσάντ Ισλαμί / اسالمی ارشاد و فرهنگ )وزارت.
Σχετικά: https://en.wikipedia.org/wiki/Mi
nistry_of_Culture_and_Islamic_Guidance
Η επιχείρηση έγινε σε συνεργασία με τους
Φρουρούς της Επανάστασης
(Πασνταράν: https://en.wikipedia.org/wiki
/Islamic_Revolutionary_Guard_Corps) και
με τους Αφγανούς αντάρτες που
αντιστέκονταν στην σοβιετική κατοχή της
χώρας τους με την βοήθεια του Ιράν. Αυτοί
οι αντάρτες είναι ολότελα άλλοι από τους
ποικίλους ισλαμιστές και τζιχαντιστές που
αργότερα χρηματοδότησαν οι ΗΠΑ,
18. Σαουδική Αραβία, Γαλλία, Αγγλία κι Ισραήλ
εναντίον των Σοβιετικών στην δεκαετία
του 1990.
Οι φιλοϊρανοί αντάρτες του Αφγανιστάν
στην δεκαετία του 1980 δεν ήταν
τρομοκράτες και τζιχαντιστές. Φυλετικά
ήταν βασικά Τατζίκοι και σε δεύτερο βαθμό
Χαζάρα. Και, εννοείται, ήταν Σιίτες.
Αντίθετα, οι Ταλιμπάν ήταν βασικά
Παστούνοι. Η λέξη ‘Ταλιμπάν’ δεν είναι
αραβική λέξη, όπως κακώς πολλοί νομίζουν.
Είναι αραβικής ετυμολογίας παστό λέξη.
Δεν θα αναφερθώ στις απερίγραπτες
περιηγήσεις του κ. Μεγαλομμάτη που
ντυμένος σαν ντόπιος, με μούσι και με
ελάχιστα προσωπικά είδη (εκείνα που, αν ο
ίδιος συλλαμβανόταν χωρίς χαρτιά και με
μέτρια φαρσί, δεν θα τον ενοχοποιούσαν
ακόμη περισσότερο) περπάτησε όσο μόνον
ντόπιοι τα βουνά του Αφγανιστάν για να
αποφύγει τις κακοτοπιές και τις
συναντήσεις με σοβιετικούς ελέγχους. Αλλά
θα χρησιμοποήσω τα στοιχεία που μου έχει
19. αναφέρει για την πιο ακριβή περιγραφή του
φαινομένου ‘Αφγανιστάν’.
Όλοι οι Αφγανοί ανά τον κόσμο είναι
περίπου 40 εκ. από τα οποία σχεδόν 5 εκ.
είναι πρόσφυγες στο Ιράν και στο Πακιστάν
μόνον. Οι Αφγανοί πρόσφυγες στο Ιράν είναι
κυρίως Τατζίκοι και Χαζάρα, ενώ οι
Αφγανοί πρόσφυγες στο Πακιστάν είναι
κυρίως Παστούνοι. Εκτός από τις
προαναφερμένες περιπτώσεις υπάρχει
περίπου ένα σύνολο 1.5-2 εκ. Αφγανών
προσφύγων σε όλες τις άλλες χώρες του
κόσμου.
Συνολικά, υπάρχουν 6.5 εκ. Αφγανοί
πρόσφυγες εκτός της χώρας τους. Οι χώρες
που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη
αρνούνται να δεχθούν Αφγανούς είναι το
Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το
Τατζικιστάν, επειδή φοβούνται ότι οι
Αφγανοί πρόσφυγες τουρκμενικής,
ουζμπεκικής και τατζικικής καταγωγής
που θέλουν να εγκατασταθούν εκεί είναι
ακραίοι και θρησκευτικά φανατισμένοι,
20. οπότε αποτελούν ένα ντε φάκτο κίνδυνο για
τα εκεί καθεστώτα. Ρωσσία, Τουρκία κι
Εμιράτα είναι μετά το Ιράν και το Πακιστάν
οι χώρες με την μεγαλύτερη Αφγανική
Διασπορά.
Ο κόσμος δεν θα ξεμπερδέψει εύκολα από τα
εγκλήματα Άγγλων, Γάλλων, Αμερικανών,
Ισραηλινών και Σαουδαράβων στο
Αφγανιστάν. Η δημογραφική βόμβα
‘Αφγανιστάν’ είναι πελωρίων διαστάσεων:
εκτός ελαχίστων αφρικανικών χωρών, το
Αφγανιστάν είναι η χώρα της οποίας οι
κάτοικοι και η Διασπορά τους αυξάνονται
με τα πιο θεαματικά νούμερα σε όλο τον
κόσμο.
Το Αφγανιστάν είναι μία από τις ελάχιστες
χώρες στον κόσμο όπου λιγώτερο από το
20% ζει σε πόλεις και αστικές περιοχές.
Επίσημες αναφορές ανεβάζουν το ποσό στο
25%, αλλά αυτό είναι λάθος, επειδή από τις
πόλεις του Αφγανιστάν οι ντόπιοι
ξενητεύονται και στις πόλεις της
κακοδαίμονος αυτής χώρας σκοτώνονται οι
21. περισσότεροι. Ακόμη περισσότερο, περίπου
5% των Αφγανών ζουν νομαδική ζωή
μετακινούμενοι, όποτε είναι η κατάλληλη
εποχή, σε άλλες γαίες.
Η καταγραφή των ποσοστών των εθνικών
και θρησκευτικών συνόλων που απαρτίζουν
το Αγφανιστάν έχει σημασία μόνον, αν τα
στοιχεία μελετηθούν σε αλληλοσυσχέτιση. Τα
έθνη που κατοικούν στο Αφγανιστάν δεν
είχαν ποτέ και δεν έχουν σήμερα εθνικά
μίση και έχθρες αναμεταξύ τους παρά τις
όποιες διαφορές. Αρκετά από τα έθνη του
Αφγανιστάν, ιδιαίτερα οι Παστούνοι κι οι
Χαζάρα, έχουν εξαιρετικά έντονα
διατηρημένη φυλετική δομή.
Κατά προσέγγιση, τα μεγάλα έθνη που
απαρτίζουν το Αφγανιστάν αντιστοιχούν στα
εξής ποσοστά επί του συνόλου του τοπικού
πληθυσμού και της Αφγανικής Διασποράς:
Παστούνοι – 37%
Τατζίκοι – 30%
22. Χαζάρα – 15% (των Αϊμάκ
συμπεριλαμβανομένων)
Ουζμπέκοι – 11%
Τουρκμένοι – 3%
Μπαλούτς – 3%
Άλλοι – 1%
Εάν τόσο χάος προξενούν οι συγκρούσεις
αποικιοκρατικών συμφερόντων και σχεδίων
και οι προσπάθειες απόκρυψης της αλήθειας
στο απλό θέμα της καταγραφής των
ποσοστών που εκπροσωπούν τα παραπάνω
23. έθνη στο σύνολο του πληθυσμού του
Αφγανιστάν, μπορεί κανείς εύκολα να
υποθέσει ότι ακόμη χειρότερα ψέμματα
έχουν καταγραφεί σε τομείς όπως η
Γλωσσολογία, η Εθνολογία, η Ιστορία της
Κεντρικής Ασίας, κι η Ιστορία του
Αφγανιστάν. Παρατηρώντας κι αναιρώντας
τα λάθη και τις διαστροφές που έχουν
επιβληθεί από τους οριενταλιστές
επιστήμονες των δυτικών αποικιοκρατικών
χωρών, ο οιοσδήποτε αντιλαμβάνεται
αναλογικά πόσα ψέμματα έχουν διαδοθεί σε
όλο τον κόσμο.
Αν θα προσέξετε λοιπόν, θα δείτε ότι, ενώ
γίνεται λόγους για τους Τατζίκους ως ένα
από τα έθνη του Αφγανιστάν, σε επίπεδο
γλωσσών πουθενά δεν αναφέρονται τα
τατζικικά. Αντίθετα, από το πουθενά
ξεφυτρώνει μια καινοφανής γλώσσα ονόματι
Νταρί, ενώ πουθενά δεν σημειώνεται ένα
τέτοιο έθνος. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Πολύ απλά, καθοδηγημένη από Άγγλους
διπλωμάτες στην δεκαετία του 1960, η
24. βασιλική αφγανική κυβέρνηση εισήγαγε τον
καινοφανή όρο ‘νταρί’ για τα τατζικικά που
μιλάνε οι Τατζίκοι του Αφγανιστάν. Ο
λόγος; Τίποτα περισσότερο και τίποτα
λιγώτερο από την διαίρεση του Τατζικικού
Έθνους. Σήμερα υπάρχουν σχεδόν 9 εκ.
Τατζίκοι στο Τατζικιστάν και 12 εκ.
Τατζίκοι στο Αφγανιστάν και στην
Αφγανική Διασπορά. Δηλαδή, όπως και
στην περίπτωση των Αζέρων (που πιο
πολλοί ζουν στο κατεχόμενο Αζερμπαϊτζάν,
στο Ιράν), πιο πολλοί Τατζίκοι ζουν εκτός
Τατζικιστάν παρά στο ίδιο το κράτος τους.
Η Αγγλία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ σε καμμιά
περίπτωση δεν θέλουν να αποσχισθούν οι
Τατζίκοι του Αφγανιστάν και να
συνενωθούν με τους ομοεθνείς τους στο
Τατζικιστάν. Αυτό είναι άλλωστε η
πεμπτουσία του νεο-αποικιοκρατικού
κόσμου που στήθηκε μετά το τέλος του Β’
ΠΠ, όταν οι παλιές αποικιοκρατικές
δυνάμεις αναπροσάρμοσαν στις νέες
συνθήκες τις παλιές τους αποικίες,
25. εξαρτώντας τες με διαφορετικό τρόπο από
τα αποικιοκρατικά κέντρα.
Αν οι Τατζίκοι που χωρίστηκαν ανάμεσα
στις δυο χώρες κατά τον 19 ο αιώνα, στην
διάρκεια της τσαρικής ρωσσικής επέκτασης
στην Κεντρική Ασία συνενωθούν σε ένα
έθνος-κράτος, το υπόλοιπο Αφγανιστάν δεν
θα συνεχίσει να υφίσταται ούτε για μία
μέρα ως ενιαίο κράτος. Ακολουθώντας την
μέθοδο των Τατζίκων, οι Ουζμπέκοι θα
θελήσουν να συνενωθούν με το
Ουζμπεκιστάν.
Έπειτα, δεν θα υπολείπεται τίποτα
περισσότερο παρά να διαλυθεί ολότελα το
εναπομένον Αφγανιστάν και να
δημιουργηθούν δυο νέα κράτη στη θέση του
μεγαλύτερου τμήματος της σημερινής
χώρας: αυτά θα είναι το Παστουνιστάν για
τους Παστούνους και το Χαζαριστάν για
τους Χαζάρα.
Αυτόματα όμως μια τέτοια εξέλιξη θα θέσει
σε μεγάλο κίνδυνο την ύπαρξη του
Πακιστάν, επειδή οι Παστούνοι του
26. Πακιστάν θα θελήσουν να αποσχισθούν και
να συνενωθούν με τους ομοεθνείς τους που
θα έχουν ήδη ένα ολότελα δικό τους κράτος
στις νότιες και ανατολικές εκτάσεις του
σημερινού Αφγανιστάν.
Τους Παστούνους του Πακιστάν θα
ακολουθήσουν αμέσως οι Μπαλούτς
(Βελούχοι) και την τελειωτική διάλυση του
Πακιστάν θα ακολουθήσει η διάσπαση της
Ινδίας σε τουλάχιστον δέκα κράτη. Η Ινδία
είναι ένα ψευτοκράτος – νεκροταφείο εθνών
που έχει στήσει μια πολυεπίπεδη τυραννία
για να εμποδίσει την ούτως ή άλλως
αναπόφευκτη έκρηξη και πολυδιάσπαση.
Αυτό είναι το τι δεν θέλουν η Αγγλία, η
Γαλλία, το Ισραήλ κι οι ΗΠΑ που επιθυμούν
να χρησιμοποιούν το μέγεθος της Ινδίας για
τα δικά τους συμφέροντα.
Για τους παραπάνω λόγους, ‘Άγγλοι, Γάλλοι,
Αμερικανοί κι άλλοι δυτικοί διπλωμάτες
χρειάζονται το ψέμμα της ισλαμικής
τρομοκρατίας – που είναι το άθλιο θέατρο
που οι ίδιοι έχουν στήσει εκεί
27. χρησιμοποιώντας την Σαουδική Αραβία. Με
τα συνεχώς σκηνοθετούμενα στο
Αφγανιστάν επεισόδια ισλαμικής
τρομοκρατίας, δυτικοί διπλωμάτες στην
Ντουσαμπέ του Τατζικιστάν, στην
Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν, και στην
Ασγκαμπάντ του Τουρκμενιστάν
τρομοκρατούν τις τοπικές αρχές ότι τάχα
Τατζίκοι, Ουζμπέκοι, και Τουρκμένοι του
Αφγανιστάν είναι ισλαμιστές τρομοκράτες
(ενώ αυτοί δεν είναι) κι ότι, για να
διατηρήσουν τις χώρες τους σώες και
σταθερές, δεν πρέπει να δεχθούν τους εξ
Αφγανιστάν ομοεθνείς τους.
28. Οπότε, για να συνεχίσουμε και να
ολοκληρώσουμε την περιγραφή της
γλωσσικής -γλωσσολογικής διάρθρωσης του
πληθυσμού του Αφγανιστάν, σημειώνουμε
άλλες αλλοιώσεις και παραχαράξεις,
ψέμματα και διαστρεβλώσεις που οι
αποικιοκράτες οριενταλιστές, γεωπολιτικοί
και διπλωμάτες έχουν διαδώσει σχετικά. Το
πιο οικτρό ψέμμα μετά την επονομασία των
τατζικικών σε νταρί είναι η άθλια
παρουσίαση των χαζαράγκι, της γλώσσας
των Χαζάρα, ως ‘διαλέκτου’ των νταρί ή
των νέων περσικών (φαρσί). Αυτό είναι
ψέμμα. Οι Χαζάρα μιλούν μια
τουρκομογγολική γλώσσα στην οποία έχει
προστεθεί ένα μικρό τμήμα τατζικικού
λεξιλογίου.
Οι δυτικοί αποικιοκράτες μισούν θανάσιμα
τους Χαζάρα κι αυτοί υπήρξαν οι υπεύθυνοι
των δεινών που αυτό το έθνος έχει υποστεί
από Αφγανούς βασιλείς και από ισλαμιστές
τρομοκράτες πιο πρόσφατα. Άγγλοι, Γάλλοι
κι Αμερικανοί διπλωμάτες παρουσίαζαν
29. τους Χαζάρα ως επικίνδυνους για τον θρόνο
της Καμπούλ στους βασιλείς του Αφανιστάν.
Οι ίδιοι οι εγκληματίες δυτικοί διπλωμάτες
υποδαύλιζαν – με αρκετούς κρίκους
εξάρτησης παρεμβαλλόμενους – το μίσος
των Σαουδαράβων ουαχαμπιστών και
τζιχαντιστών εναντίον των Χαζάρα Σιιτών
διαδίδοντας άπειρα, ψευδέστατα αλλά
εφιαλτικά για τους Σαουδάραβες, σενάρια
(ότι τάχα οι Χαζάρα θα είναι οι αίτιοι μιας
ιρανικής προσάρτησης του Αφγανιστάν και
στην συνέχεια πρόξενοι μιας αντι-ισλαμικής
εξέγερσης στο Ιράν κι επιβολής ενός
κοσμικού καθεστώτος κατά τα πρότυπα του
Ατατούρκ εκεί, κοκ) που όμως οι κρετίνοι
Σαουδάραβες επίστευαν και γι’ αυτό
χρηματοδοτούσαν την ισλαμιστική,
τζιχαντιστική εξουσία των Ταλιμπάν,
διαφθείροντας γι’ αυτό και μεγάλο τμήμα
της πακιστανικής εξουσίας.
Οι επίσημες λοιπόν γλώσσες του
Αφγανιστάν υπήρξαν δύο: τατζικικά (που
μόνο στο Αφγανιστάν αποκαλούνται νταρί)
30. και παστό. Το σύστημα δεν άλλαξε μετά την
αμερικανική εισβολή το 2001, πολύ απλά
επειδή παντού και πάντοτε οι Αμερικανοί
λειτουργούν ως συνεχιστές των Άγγλων και
Γάλλων αποικιοκρατών κι οριενταλιστών
εφαρμόζοντας τις μεθόδους τους.
Είναι λογικό λοιπόν μια επίσημη γλώσσα
ενός κράτους να ομιλείται από πληθυσμούς
περισσότερους από εκείνους των οποίων
αυτή η γλώσσα είναι η μητρική. Αλλά
πρόκειται για μια δεύτερη, ξένη γλώσσα
και είναι μόνον στοιχείο κάκιστης
προπαγάνδας να προσθέτουμε τα ποσοστά
των όσων έχουν αυτή την γλώσσα ως
μητρική στα ποσοστά εκείνων που την
μιλούν ως πρώτη ξένη γλώσσα. Είναι σαν
να ισχυριζόμαστε ότι στην Ελλάδα μιλάνε
ελληνικά κατά 99%, αγγλικά κατά 60%,
γαλλικά κατά 20%, τουρκικά κατά 2%, κοκ.
Στην περίπτωση αυτή, τα αγγλικά και τα
γαλλικά δεν είναι μητρικές γλώσσες, οπότε
είναι σαν να προσθέτουμε μήλα και
ροδάκινα!
31. Στην πραγματικότητα, περίπου 65-70%
των Αφγανών μιλάνε τατζικικά (‘νταρί’)
και 40-42% του συνολικού πληθυσμού
μιλάνε παστό. Το μικρό ποσοστό Αφγανών
που ζει σε αστικά κέντρα είναι η αιτία που
ακόμη και την πιο βασική από τις δύο
επίσημες γλώσσες της χώρας, την ομιλούν
μετά βίας τα 2/3 των Αφγανών είτε του
Αφγανιστάν είτε της Διασποράς.
Αλλά όπως προανέφερα, η βασική αναφορά
στην ταυτότητα των Αφγανών γίνεται σε
συνάρτηση με την θρησκευτική πίστη τους
και οι διαιρέσεις, συγκρούσεις, πόλεμοι
επισυμβαίνουν πάνω σ’ αυτή την βάση. Στο
Αφγανιστάν ιδιαίτερα αποδεικνύεται πόσο
λαθεμένη είναι η διάκριση των
μουσουλμάνων σε σουνίτες και σιίτες.
Αυτό είναι έτσι, επειδή οι σιίτες δεν
αποτελούν μια θρησκευτική οντότητα, ή
ομάδα, ή διαίρεση, αλλά πολλές. Η διαίρεση
των σιιτών σε Δωδεκατοϊμαμιστές και σε
Εβδομοϊμαμιστές είναι στο Αφγανιστάν
πολύ έντονη. Τα νούμερα που διεθνώς
32. παρουσιάζονται για τις τρεις μεγάλες
θρησκευτικές ομάδες του Αφγανιστάν είναι
πολύ λαθεμένα και παραποιημένα για να
ταιριάζουν με την σαουδική προπαγάνδα.
Σε μέσες άκρες τα έθνη του Αφγανιστάν
αποδέχονται τις εξής θρησκευτικές πίστεις:
α. Οι Παστούνοι (37%) είναι όλοι Σουνίτες.
β. Οι Ουζμπέκοι (11%) είναι σχεδόν όλοι
Σουνίτες.
γ. Οι Τουρκμένοι (3%) είναι οι περισσότεροι
Σουνίτες.
δ. Οι Μπαλούτς (3%) είναι όλοι Σουνίτες.
ε. Οι Τατζίκοι (30%) είναι Σιίτες στην
πλειοψηφία τους.
στ. Οι Χαζάρα (15%) είναι σχεδόν όλοι
Σιίτες.
Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι
περίπου το 65% των Αφγανών είναι
Σουνίτες και το 35% του πληθυσμού είναι
Σιίτες. Από τους Σιίτες, οι Εβδομοϊμαμιστές
είναι αισθητά λιγώτεροι και κυμαίνονται
33. περίπου στο 10-12% του συνολικού
πληθυμού της χώρας. Είναι κυρίως
Τατζίκοι αλλά επίσης και Χαζάρα.
Αναφορικά με τους Τατζίκους σημειώνω
εδώ ότι, επειδή στο Τατζικιστάν έχει
επιβληθεί μετά το 1991 ένα σουνιτικό
καθεστώς με την υποστήριξη της Ρωσσίας
και δυτικών αποικιοκρατικών δυνάμεων,
ψευδώς η Ντουσανμπέ διαδίδει (και δυτικοί
διπλωμάτες, διεθνείς οργανισμοί και πολλά
σάιτς επαναλαμβάνουν) ότι οι Τατζίκοι
είναι σε συντριπτική πλειοψηφία σουνίτες.
Αυτό είναι ψευδέστατο.
Στο Αφγανιστάν θα επανέλθω για να
εξηγήσω μέσα από ποιους μηχανισμούς
δημιουργήθηκε ένα κράτος τερατούργημα
χάρη σε απίστευτες αγγλικές
μηχανορραφίες. Και θα επεκταθώ
περισσότερο στους λιγώτερο γνωστούς,
τουρκομογγολικής καταγωγής, Χαζάρα που
ζουν στο γεωγραφικό κέντρο της χώρας.
Στην συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε μια
εμπεριστατωμένη εξιστόρηση της
34. καταπίεσης των Χαζάρα από τα διάφορα
καθεστώτα του Αφγανιστάν, ενώ στο τέλος
θα βρείτε αρκετούς συνδέσμους για βασικές
πληροφορίες.
Μπαμιγιάν – Οι λαξευμένοι Βούδες. Η εκ
μέρους των τζιχαντιστών ουαχαμπιστών
Παστούνων Ταλιμπάν καταστροφή των
μεγάλων αγαλμάτων του Βούδα ΔΕΝ ήταν
μόνον μια βαρβαρική πράξη εναντίον της
Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς της
Ανθρωπότητας.
35. Ήταν ΚΥΡΙΩΣ μια ρατσιστική ενέργεια που
αποτελεί πνευματική γενοκτονία
στρεφόμενη εναντίον των Χαζάρα Σιιτών
στων οποίων τις μυθικές, επικές κι
εσχατολογικές παραδόσεις και
δοξασίες αυτά τα αγάλματα είχαν
ενσωματωθεί κι αποτελούσαν αναπόσπαστο
τμήμα των θρύλων τους.
========================
Hazara
Profile
Though their exact number is uncertain
and as with other communities are
contested, relatively recent estimates have
suggested that Hazaras make up around 9
per cent of the population. They were
once the largest Afghan ethnic group
constituting nearly 67 per cent of the
36. total population of the state before the
19th century. More than half were
massacred in 1893 when their autonomy
was lost as a result of political action. The
origins of Hazara community are much
debated, the word Hazara means
‘thousand’ in Persian but given the
Hazaras’ typical physical features, current
theory supports their descent from Mongol
soldiers left behind by Genghis Khan in
the 13th century.
The majority of Hazaras live in Hazarajat
(or Hazarestan),’ land of the Hazara’,
which is situated in the rugged central
mountainous core of Afghanistan with an
area of approximately 50,000 sq. km.,
with others living in the Badakhshan
mountains. In the aftermath of Kabul’s
campaign against them in the late 19th
century, many Hazaras settled in western
Turkestan, in JauzJan and Badghis
provinces.
37. Ismaili Hazaras, a smaller religiously
differentiated group of Hazaras, live in
the Hindu Kush Mountains. The most
recent two decades of war have driven
many Hazaras away from their
traditional heartland to live on the
fringes of the state in close proximity to
Iran and Pakistan. There is also a large
cross-border community of Hazaras who
make up an influential ethnic group in
the Pakistani border city of Quetta.
Hazaras speak a dialect of Dari (Farsi
dialect) called Hazaragi and the vast
majority follow the Shi’a sect (Twelver
Imami) of Islam. A significant number are
also followers of the Ismaili sect while a
small number are Sunni Muslim. Within
Afghan culture, Hazaras are famous for
their music and poetry and the proverbs
from which their poetry stems. The poetry
and music are mainly folkloric having
been passed down orally through the
generations. In 1880, the Hazara
38. community comprised of landed nobility,
peasants and artisans. The social class
structure was that of the ruling and the
ruled classes, which itself was based on
ownership of the means of production
(animals, land and water).
Systematic discrimination, as well as
often repeated targeted violence and
resulting displacement, has led the
Hazara community to lose much of their
standing in the social hierarchy of
modern Afghanistan. Their engagement in
unskilled labour has resulted in further
stigmatization, with a clear indicator of
this being the low rate of inter-ethnic
marriages with Hazaras. Perhaps as a
consequence of this, Hazaras have been
relatively isolated from other cultural
influences, and their identity has
remained relatively static.
Hazaras are reported to have nuclear
families with the husband considered the
head of the family except in the case of
39. husband’s death when the woman
becomes the head. In the latter case, the
older wife in polygamous marriages
succeeds the deceased husband until the
eldest son reaches maturity. At national
level, Hazaras tend to be more progressive
concerning women’s rights to education
and public participation. Educated
Hazara women, in particular, those who
returned from exile in Iran are often as
active as men in civic and political
arenas.
Hazara families are eager to educate their
daughters. UN officials in Bamyan, the
largest town in Hazarajat (as well as the
name of the province surrounding it),
have reported that since the collapse of
Taliban rule in late 2001, aid agencies
have scrambled to build schools and have
succeeded in attracting qualified female
teachers to meet the demand.
41. Ariana Bactria
Historical context
Hazaras are believed to have settled in
Afghanistan at least as far back as the
thirteenth century. The Shi’a Hazaras are
historically the most discriminated ethnic
minority group in the state and have seen
little improvement in their situation
despite the recent changes. While
President Karzai did appoint six Hazaras
to his cabinet, there appears to be no
reduction in the discrimination facing
42. the majority of the Hazara population of
Afghanistan. Forced to migrate to Kabul
in the second half of the 20th century
due to persecution, their low socio-
economic status has created a class as well
as an ethnic division between them and
the rest of urban Afghan society.
Economic pressures and social and
political repression have resulted in
Hazaras combining with other Shi’a
minority groups during the 1960s and
1970s and playing a prominent role in
the prolonged civil war for the past two
decades. During the resistance in the
mid-1980s, Hazaras maintained their
own resistance group, some of which had
ties with Iran.
As an ethnic group, Hazaras have always
lived on the edge of economic survival in
Afghanistan. The recent persecution of
Hazaras was not instigated by the Taliban
but had existed for centuries – during
which Hazaras were driven out of their
43. lands, sold as slaves and lacked access to
the essential services otherwise available
to the majority of the population. One of
the main factors in Hazaras’ continued
persecution is their Shi’a religious faith,
their distinctive ethnic origins, as well as
their having separate economic and
political roots.
Historically, the minority Shi’a,
regardless of ethnicity, have faced long-
term persecution from the majority Sunni
population. From the 1880s onwards, and
especially during the reign of Amir
Abdul Rahman (1880-1901), they
suffered severe political, social and
economic repression, as Jihad was
declared by Sunni leaders on all Shi’as of
Afghanistan. As the Pashtun Rahman
started to extend his influence from
Kabul by force to other parts of the
country, the Hazaras were the first ethnic
group to revolt against his expansionism.
44. Pashtun tribes were sent to the central
highlands to crush the revolt.
Thousands of Hazara men were killed,
their women and children taken as
slaves, and their lands occupied. To
strengthen the forces against the Hazara
rebellion that followed, Rahman played
on Sunni religious sensibilities and even
attracted Tajiks and Uzbeks (both Sunnis)
to help the Pashtuns against the Shi’a
Hazaras. Those who survived the initial
period of the raids managed to escape to
the north while a significant number fled
to then British India. Apart from
Pashtuns, Uzbeks are also thought to have
conducted slave raids on the Hazaras in
Bamyan and elsewhere.
Rahman’s suppression of Hazara ranged
from issuing unwarranted taxes to
assaults on Hazara women, massacres,
looting and pillaging of homes,
enslavement of Hazara children, women
and men, and replacement of Shi’a clerics
45. with their Sunni religious counterparts.
Hazarajat was occupied by Rahman in
1893 and it is estimated that 60 per cent
of the Hazara population was wiped out
by him.
The persecution of Hazaras continued
throughout the 19th century and during
the Monarchy (1929 onwards) when
during the process of ‘Pashtunization’
Hazaras were made to conceal their
identities to obtain state identification. It
is suggested that until the 1970s some
Sunni religious teachers preached that
the killing of Hazaras was a key to
paradise.
Economically Hazarajat was kept
undeveloped with no roads, schools or
clinics. The Hazaras have typically voiced
their dissent to the policies of overt
discrimination against them since the
1970s through a unified opposition
movement; the main Hazara party, Hizb-
e Wahdat (Party of Unity), was
46. established in 1988. In 1992, after the
Mujahidin took power, fighting between
the various groups broke out. Violent
attacks occurred in Kabul between
Mujahidin leader Abdul Rasul Sayyaf’s
Ittehad-i-Islami and Hizb-e Wahdat.
Some of the other parties joined the
fighting, intensifying the conflict and at
one point leading Hizb-e Wahdat also to
attack President Burhanuddin Rabbani’s
Jamiat-e Islami positions. Jamiat, under
Rabbani’s chief commander Ahmad Shah
Massoud, launched retaliatory artillery
attacks on Hizb-e Wahdat, killing many
Hazaras. Amnesty International
subsequently reported the killing of many
unarmed civilians and the rape of many
Hazara women. In February 1993,
hundreds of Hazara residents in the
Afshar district of West Kabul were
massacred by government forces under the
direction of Rabbani and Massoud, joined
by Ittehad-i-Islami. The fighting saw the
47. utter devastation of large areas of Kabul,
particularly those inhabited by Hazaras.
Between 1992-1995, Abdul Ali Mazari
became the first political leader to speak
out at the international level for, and on
behalf of Hazaras, putting their case to
the UN and the international community.
He unified the Hazara people by bringing
together the many sections, forces and
classes within Hazara and Shi’a society.
Mazari signed an agreement with the
Taliban leadership in 1993 but was
brutally murdered by them in 1995. In
the same year, Hizb-e Wahdat joined the
new anti-Taliban Shura-ye Ali-ye Difa
under the leadership of Abdul Rashid
Dostum. During this period, schools
(including a new girls’ school) were
reopened in 1996, and the University of
Bamyan was established.
After the Taliban seized power in 1996,
they declared Jihad on the Shi’a Hazaras.
In the years that followed, Hazaras faced
48. particularly severe repression and
persecution, including a series of mass
killings in northern Afghanistan, where
thousands of Hazaras lost their lives or
were forced to flee their homes.
Consequently, Hazaras formed part of the
Northern Alliance forces that opposed the
Taliban and took power after the Taliban
fell in 2001.
A key moment in recent Hazara history is
the destruction of the Bamyan Buddhas
by the Taliban in 2001. The giant
Buddha statues had long been central to
the identity of the Hazara community.
Although not built by the Hazaras
themselves, who only came to have an
ethno-linguistic identity based in the
region some centuries later, they have
their own myths associated with the
statues, unrelated to Buddhism. In Hazara
folklore, the statues are of a star-crossed
couple Salsal and Shahmama, whose
doomed love ends tragically in both their
49. deaths. The two remain forever separated,
petrified in stone, looking across the
Bamyan valley.
However, the statues, long celebrated
internationally, achieved less welcome
attention in 2001 when the Taliban
dynamited them, leaving behind little
more than empty voids. While in
international media this wanton
destruction has been characterized as an
assertion of the Taliban’s extreme reading
of Islam, whereby representations of
human features in art is forbidden, the
targeting of the statues was also an
assertion of Taliban dominance over
Hazaras and their homeland.
The destruction was, in fact, part of a
larger campaign by the Taliban to
suppress the rights and identity of
Hazaras. In a private order to his
commanders in 2001, Taliban leader
Mullah Mohammed Omar specifically
instructed that the Hazaras’ cultural
50. heritage be destroyed, and the Hazara
celebration of Persian New Year, Jashn-e
Nouroz, be prohibited. The order also
included forced land dispossession, anti-
Shi’a propaganda and restrictions on
Hazara women, who generally
maintained more freedom in their society
than other Afghan groups.
After the fall of the Taliban, the UN
Educational, Scientific and Cultural
Organization (UNESCO) declared the
remains of the destroyed Bamyan
Buddhas a World Heritage Site.
International debate continues to rage
regarding whether the statues should be
reconstructed or not. However, the
discussions often disregard the fact that
the sculptures are an integral part of
Hazara culture and do not always
consider the need to involve local
communities in any future decisions
concerning them.
51. Since the overthrow of the Taliban in
2001, the situation of Hazaras in
Afghanistan has improved considerably.
Hazaras are one of the national ethnic
minorities recognized in the new Afghan
Constitution and have been given full
right to Afghan citizenship.
Only two Hazaras gained seats in
President Hamid Karzai’s initial cabinet,
and the only representative of their main
political party, Hizb-e Wahdat gained the
position of vice president. But in the most
recent parliamentary election Hazaras
(who make up around 9 per cent of the
population) gained 25 per cent of seats.
However, Hazaras still face persistent
discrimination in many areas of the
country.
53. A key issue for the Hazara community is
the general climate of impunity, whereby
those who committed atrocities – both
past and present – evade justice. Hazaras
also remain concerned about the
resurgence of the Taliban, who they feel
pose a direct threat to their community.
There have also been increasing ethnic
tensions and incidents of violent clashes
between Hazaras and nomadic Kuchis
over access to land in recent years. Due to
the severity of their persecution under the
Taliban, Hazara leaders have insisted,
along with leaders of other minority
groups, to be included in all negotiations
with the Taliban.
With the increasing presence of foreign
Islamist groups such as Islamic State in
Iraq and Syria (ISIS), active in the country
for a number of years, attacks against
religious minorities have been on the
increase. Being Shi’a and therefore both a
religious and a visible ethnic minority,
54. Hazaras are particularly vulnerable.
Suicide bombings targeting Hazara public
events have taken place with increasing
regularity, most of which have been
claimed by groups stating allegiance with
ISIS.
These include, in July 2016, the killing
of 85 people at a peaceful protest
comprised of mostly Hazaras. It was the
deadliest attack on civilians since 2002
and targeted the Hazara on the basis of
their Shi’a religious identity. Other
attacks include a December 2017
bombing that left at least 41 dead and
another 80 injured in a Hazara
neighbourhood of western Kabul and an
assault in March 2018 that resulted in
the deaths of at least nine people.
However, the Taliban too is thought to be
responsible for the increasing
kidnappings of Hazaras, particularly on
remote highways, with some of the victims
55. killed while others have been held for
ransom.
Some minority women, such as the
Hazara women, have traditionally
enjoyed more freedom in their society
than other ethnic groups. In the post-
Taliban period, they have benefited
considerably from political and
educational reforms. Yet the influence of
Shi’a personal laws has threatened that
freedom.
In 2009 the controversial Shi’a Personal
Status Law was passed, stripping Shi’a
women, many of whom are Hazara, of
some of their basic rights enshrined in
the Constitution, including allowing a
husband to withhold basic sustenance
from his wife for not having sex with
him, restricting women from working
without permission from their husbands,
and denying women custody over their
children. The law was reportedly drafted
by a powerful Shi’a cleric and pushed
56. through by conservative Shi’a community
leaders, who did not adequately consult
or protect the rights of Shi’a women.
Poverty and insecurity drive many
Hazaras to migrate to cities such as Kabul.
However, the journey to Kabul from
Hazarajat in the centre of the country has
proven dangerous. The main roadway
between the two areas – dubbed ‘Death
Road’ – has been the site of kidnappings
and other deadly Taliban attacks on
Hazaras in recent years. As a result,
having successfully arrived in Kabul,
Hazaras have often been unable or afraid
to return to their previous homes.
This violence on the main roadway has
further isolated and thereby stalled the
development of Hazarajat, which requires
labour and materials from Kabul to build
facilities such as schools and clinics. Both
these factors have contributed to the high
numbers of Hazara currently residing in
Kabul, with many concentrated in one
57. overcrowded area, Dasht-e Barchi.
Although life in Kabul is relatively
improved for Hazaras since 2001, they
have continued to occupy lower-status
jobs and face harsh discrimination,
including in access to facilities and
provision of essential services.
https://minorityrights.org/minorities/haz
aras/
Sakkastan Shakyastan: the 'Indo-Greeks',
another fallacy