1. «Έλληνες αεί παίδες εστέ»
Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι
που αναγνώρισαν την αξία του παιχνιδιού
και γι'αυτό το είχαν συμπεριλάβει στο
πρόγραμμα αγωγής των παιδιών καθώς
πίστευαν ότι συνέβαλε στην πολύπλευρη
ανάπτυξή τους. Ιδιαίτερα για τα ομαδικά
παιχνίδια πίστευαν ότι βοηθούσαν στην
ανάπτυξη της συντροφικότητας,
ασκούσαν το σώμα, καλλιεργούσαν το
πνεύμα και δίδασκαν τα παιδιά να
σέβονται τους κανόνες και τους νόμους.
Η σύγχρονη Παιδαγωγική μέσω του
ρητού του Πλάτωνα «παιδεία εστί η των
παίδων ολκή και αγωγή προς τον ορθόν
λόγον» αξιοποιεί το παιχνίδι στην
εκπαιδευτική διαδικασία και προβάλλει
τη σημασία του.
Σήμερα, το παιχνίδι συνεχίζει να
θεωρείται ένα πολύ σημαντικό μέσο
κοινωνικοποίησης και άσκησης.
Μινωικό πήλινο ομοίωμα με γυναικεία
μορφή (πιθανώς θεότητα) σε αιώρα.
Από το ανάκτορο της Κνωσού.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.

2. Ερυθρόμορφος σκύφος με κορίτσι
που παίζει τόπι.. 4ος αιώνας π.Χ. Από
τη νότια Ιταλία.
Παιχνίδια που έχουν τις ρίζες τους στην
αρχαιότητα
Ο Αχιλλέας και ο Αίαντας
παίζουν πεσσούς,
Bατικανό.

3. Η κωδωνόσχημη κούκλα που έδωσε
την έμπνευση για τη δημιουργία του
Φοίβου και της Αθηνάς (Αθήνα, 2004)
Αναπαράσταση σκηνής κότταβου σε αρχαίο
ελληνικό αγγείο.
Η πλάστιγγα είναι προσαρμοσμένη επάνω
σε ένα μακρύ ραβδί, ενώ ο παίκτης σκοπεύει
κρατώντας έναν δίσκο.

4. Κορίτσια που παίζουν εφεδρισμό,
ελληνιστική περίοδος (περ. 300 π. Χ.).
Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης.
.
Μαρμάρινη στήλη που απεικονίζει ομαδικό
παιχνίδι. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα
500 π.Χ.