2. • ΘΕΜΑ PROJECT : «Τα παιδία παίζει»
• «Το παιχνίδι, καθρέφτης της κουλτούρας μιας κοινωνίας στην πορεία του
χρόνου».
• Ποιο είναι το θέμα μας και γιατί το επιλέξαμε
Κύριος σκοπός του θέματος: Είναι αποδεκτό πως το παιχνίδι είναι μέσο έκφρασης, αναψυχής ,άσκησης και
κοινωνικοποίησης. Επίσης βοηθάει στην ανάπτυξη κινητικών , ψυχικών και πνευματικών ικανοτήτων .Το παιχνίδι είναι
όλα τα παραπάνω είναι όμως και άρρηκτα συνδεδεμένο με τον πολιτισμό μιας κοινωνίας σε κάθε χρονική περίοδο. Με
ποιον τρόπο όμως;
Τις απαντήσεις στο ερώτημα αυτό θα προσπαθήσουν να δώσουν οι μαθητές του τμήματος Β4 του 3ου Γυμνασίου
Κομοτηνής, οι οποίοι θα μελετήσουν το κάθε παιχνίδι χωριστά σε σχέση με τις κοινωνικές, ηθικές αξίες της εποχής (π. χ
την κοινωνική τάξη ,η οποία έπαιζε το συγκεκριμένο παιχνίδι, αν παίζονταν μόνο από αγόρια και σε ορισμένα παιχνίδια
ακόμα και τα υλικά που χρησιμοποιούνταν αν φανέρωναν την οικονομική κατάσταση των συμμετεχόντων).
Στην ιστορία της κάθε κοινωνίας καταγράφεται η οικονομική, πολιτική και πνευματική της πορεία . Σ’ αυτή την
εργασία θα βρεθεί η συσχέτιση των παραπάνω παραγόντων με το παιχνίδι.
Μετά από μια συζήτηση με τα παιδιά και θέτοντας το ερώτημα πως πέρασαν στις καλοκαιρινές τους διακοπές ή πως
περνούν τον ελεύθερό τους χρόνο διαπιστώθηκε πως τα παιδιά σήμερα δεν παίζουν όπως οι συνομήλικοι τους
παλιότερα ,δεν βρίσκονται στη γειτονιά για να παίξουν .Λίγα από αυτά ασχολούνται με κάποια οργανωμένη αθλητική
δραστηριότητα ,την οποία και αυτή πολλές φορές την νιώθουν ως μέρος του υποχρεωτικού τους προγράμματος. Τα
περισσότερα καταναλώνουν τον ελεύθερό τους χρόνο μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή ,χωρίς κανένα ενδιαφέρον,
νιώθουν βαρετά και πέρα από τις αυξημένες απαιτήσεις του σχολικού προγράμματος δεν συμμετέχουν σε καμία
δραστηριότητα, η οποία θα τα οδηγούσε σε κάποια κινητική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη ή «εκτόνωση».
3. Ποια είναι όμως τα αναμενόμενα μαθησιακά οφέλη αυτής της εργασίας;
Οι μαθητές χρησιμοποιώντας άλλα γνωστικά αντικείμενα όπως Καλλιτεχνικά ,Πληροφορική Λογοτε-
χνία , έρχονται σε επαφή με πηγές αναζήτησης δεδομένων στο Διαδίκτυο ,τις Εφημερίδες , τα
Περιοδικά , τα Παραμύθια, τα σχολικά εγχειρίδια .
Η μέθοδος αναζήτησης δεδομένων ήταν ή συνέντευξη, η λήψη φωτογραφιών, η συνεργασία ομάδας,
η πραγματοποίηση κατασκευών, η συμμετοχή σε βιωματικές δράσεις.
Οι μαθητές συμμετείχαν στη διαδικασία κοινωνικοποίησης με τη συμμετοχή τους στη εκμάθηση των
παιχνιδιών και εκπαίδευση των ιδίων και των συμμαθητών τους και στον τρόπο διαχείρισης της
συμπεριφοράς τους μέσα από την κατανόηση των ορίων και των κανονισμών, την επίτευξη στόχων ,την
σωματική και πνευματική προσπάθεια και τον ορισμό του νικητή και του ηττημένου).
Επιδιώχθηκε να κατανοήσουν οι μαθητές έννοιες όπως ομαδικότητα, ισότητα , αλληλοσεβασμός ,
διαφορετικότητα, ατομικά δικαιώματα και υποχρεώσεις. Να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και
άλλες δεξιότητες που μπορούν να συμμετέχουν καθώς επίσης και να συνεργαστούν περισσότερο
μεταξύ τους.
Μέσα από το παιχνίδι να καλλιεργήσουν κοινωνικές αξίες ,να προάγουν τις διαπροσωπικές σχέσεις και
τη λειτουργία της ομάδας και να αναπτύξουν κινητικές ,συναισθηματικές και πνευματικές ικανότητες.
Οι μαθητές βίωσαν κλίμα ευφορίας και ομαδικότητας σε ένα νέο κοινωνικό σχολείο, το οποίο πέρα
από χώρος μάθησης, είναι και κοινωνία αλληλεγγύης , αλληλοσεβασμού, ισοτιμίας και σωστών
διαπροσωπικών σχέσεων.
Μέσα από τις βιωματικές δράσεις, τα παιδιά «ταξίδεψαν από την μοναχική πόλη της ΕΓΩΠΟΛΗΣ στην
όμορφη πόλη της ΕΣΎΠΟΛΗΣ», παραμερίζοντας τον εγωκεντρισμό τους και «ανοίγοντας τα αυτιά τους
για να ακούσουν τις επιθυμίες και τις απόψεις των συμμαθητών τους. Τέλος οι μαθητές βίωσαν με
τον καλύτερο δυνατό τρόπο την εκπαιδευτική διαδικασία και τη σχολική ζωή μέσα σε κλίμα
συνεργασίας και ομαδικότητας
4. Επιμέρους στόχοι:
•ANAΠΤΥΞΗ ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ , ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ,ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ
•ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ «ΔΕΚΑΛΟΓΟΥ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ»
•ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ , ΑΝΑΠΤΥΞΗ THΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ
ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ
•ANAΠΤΥΞΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΤΡΟΠΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ(ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ, ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ,ΑΝΑΒΙΩΣΕΙΣ
•ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥΣ
•ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
•ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
•ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ
•ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΟ ΑΝΑΨΥΧΗΣ- ΑΣΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ
•ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ
ΑΞΙΕΣ, Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΘΕ ΛΑΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
5. ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΗΚΑΝ
•Προβληματισμός και Τοποθέτηση του θέματος από τους μαθητές
ΘΕΜΑ PROJECT : «Τα παιδία παίζει»
•Χωρισμός μαθητών σε ομάδες , καθορισμός ονόματος ομάδας εργασίας και, καθορισμός αντικειμένου
της εργασίας .
Είμαστε Ομάδα με Ρόλους, Δράσεις, Δικαιώματα και Υποχρεώσεις
6.
7. ΥΠΟΟΜΑΔΕΣ
1η ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Παιχνίδια από την αρχαιότητα
“ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ”
ΜΑΘΗΤΕΣ
Συντονιστής ομάδας Νίνη Αντωνία
Μουσταφά Μπανού
Αζίζ Εμρέ
Πασακαλίδης Φίλιππος
Μουμίν Μουμίν
8. 2 η ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Παιχνίδια από το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση
“ΓΚΙΛΟΤΙΝΙΑ”
ΜΑΘΗΤΕΣ
Συντονιστής ομάδας Δαλκυριάδης Χρήστος
Πελτέκης Χρήστος
Βράκας Αντώνης
Ράπτης Δήμος
Παπάζογλου Ευάγγελος
Παπαδόπουλος Νικόλαος
9. 3η ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μας
“ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ
ΑΓΑΛΜΑΤΑΚΙΑ”
ΜΑΘΗΤΕΣ
Συντονιστής ομάδας Μαυρόπουλος Κωνσταντίνος
Βαβουλίδης Νικόλαος
Βεργίδης Στέφανος
Ιορδανίδης Παναγιώτης
Ντατίδης Σαρδίων
Ρεντετζής Ιωάννης
10. 4η ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Παιχνίδια απ όλο τον κόσμο
«
»
ΜΑΘΗΤΕΣ
Συντονιστής ομάδας Παπαναστασίου Σωτηρία
Μαρκοπούλου Κωνσσταντίνα
Μαστορα Αικατερίνη
Μουλατίδου Αναστασία
Μπογκντάνη Ίντα
Συμεωνίδου Μαρία
11. Συντάξαμε «το δεκάλογο της τάξης» για να επιτύχουμε μια σωστή συνεργασία και να ευοδωθεί η
εργασία μας με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ
1.Μιλάει ένας κάθε φορά
2.Ακούμε προσεκτικά αυτόν που μιλάει
3.Σεβόμαστε τη γνώμη του
4.Δεν κρίνουμε την αντίθετη άποψη αλλά διαφωνούμε επιχειρηματολογώντας την άποψή μας
5.Αποδεχόμαστε ότι ο ρόλος που έχει ο καθένας είναι εξίσου σημαντικός με τον δικό μας
6.Δεν είμαστε κακοπροαίρετοι απέναντι στους συμμαθητές μας
7.Βοηθάμε το συμμαθητή-συνεργάτη μας όπου δυσκολεύεται και λειτουργούμε με σκοπό, την επίτευξη
του στόχου της ομάδας
8.Κρατάμε αρχείο της εργασίας που αναλάβαμε
9.Ορίζουμε έναν συντονιστή από κάθε υποομάδα, ο οποίος θα δίνει λύσεις στις πιθανές δυσκολίες και
θα ΄΄ελέγχει΄΄ τη συνέπεια της ομάδας του.
10. Προσπαθούμε με την συμπεριφορά μας να φύγουμε από την ΕΓΩΠΟΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ
ΕΣΥΣΠΟΛΗ, γιατί μόνο σε αυτή την πόλη θα βρούμε αξίες και ιδανικά.
Η ομάδα ΠΡΟΤΖΕΚΤ του Β΄4
12. • Τρίτη Ενότητα: Συλλέξαμε, Ταξινομήσαμε, Μελετήσαμε και Παρουσιάσαμε τα
Δεδομένα μας
• Τέταρτη Ενότητα: Από τη Θεωρία στην Πράξη
Συμμετείχαμε σε δράσεις και αναβιώσαμε τα παιχνίδια κάθε περιόδου
• Πέμπτη Ενότητα: Αξιοποιήσαμε συνδυαστικά τα δεδομένα και τις απαντήσεις
στα ερωτήματα
Εργαστήκαμε και συσχετίσαμε το θέμα μας με την κεντρική ιδέα σε όλες τις
υποενότητες
• Έκτη Ενότητα: Αξιολογήσαμε την εργασία μας, εντοπίσαμε τυχόν παραλείψεις
και κενά .Έγιναν οι απαιτούμενες διορθώσεις και καταλήξαμε σε ένα συμπέρασμα:
παιδί και παιχνίδι είναι έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες σε κάθε κοινωνία στο
πέρασμα του χρόνου.
• ΣΗΜΕΙΩΣΗ
• Το συγκεκριμένο PROJECT ολοκληρώθηκε σε εργασία εβδομήντα επτά σελίδων από τις οποίες παρουσιάζονται
ενδεικτικά μερικές από αυτές.
13. Παιχνίδια από την αρχαιότητα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τα παιχνίδια στην Aρχαία Ελλάδα παιζόταν κυρίως από αγόρια. Το γεγονός αυτό δείχνει και τη θέση
της γυναίκας στην κοινωνία της εποχής εκείνης. Τα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν για τα
παιχνίδια τους τα παιδιά ήταν κατά κύριο λόγο χειροποίητα και αυτοσχέδια από τα ίδια τα παιδιά.
Κάποια παιχνίδια της αρχαιότητας είναι τα εξής:
Ασκωλισμός:
Στην αρχαιότητα το παιχνίδι αυτό ήταν ένα είδος ακροβασίας και παιζόταν κατά κύριο λόγο στις γιορτές
του Διονύσου: Οι παίκτες ανέβαιναν με το ένα πόδι πάνω σε ένα φουσκωμένο ασκί αλειμμένο με λάδι και ο
καθένας φανέρωνε την επιδεξιότητά του στην ισορροπία και στην ευλυγισία. Τις περισσότερες φορές ο
παίκτης έπεφτε κάτω, πράγμα που διασκέδαζε τους άλλους παίκτες, οι οποίοι αδιαφορούσαν για το αν θα
γελούσαν το ίδιο και οι άλλοι μ’ αυτούς , όταν σε λίγο θ’ ανέβαιναν κι’ αυτοί στο λαδωμένο ασκί θα
πάθαιναν τα ίδια. Το παιχνίδι αυτό παίζεται και σήμερα στην Ήπειρο με την ονομασία Ασκί. Παρόμοιο
παιχνίδι είναι το “ γιαγκλί γκιουρές “ το οποίο παίζεται στην Τουρκία , ο κάθε παίκτης λαδώνεται και
προσπαθεί να ρίξει τον αντίπαλο του έξω από το γήπεδο. Επιβάλλεται να έχει ισορροπία , δύναμη και να
κινείται με το μυαλό του. Επίσης είναι σημαντικό ότι τον ασκωλισμό τον έπαιζαν μόνο τα αγόρια και αυτό
μας δείχνει τη θέση της γυναίκας την εποχή εκείνη στη συγκεκριμένη κοινωνία.
14. εφεδρισμός
Ο εφεδρισμός είναι ένα παιχνίδι το οποίο παιζόταν στην αρχαιότητα και παιζόταν μόνο από αγόρια. Αυτό
που έπρεπε να κάνουν οι παίκτες είναι να χωριστούν σε δυο ισότιμες ομάδες και αφού το κάνουν αυτό η
κάθε ομάδα να προσπαθεί να βάλει ένα μπαλάκι ( το οποίο ήταν φτιαγμένο από δέρματα ζώων) σε ένα
στεφάνι. Η ομάδα που θα έβαζε πρώτη το μπαλάκι θα «κουβαλιόταν» από την ηττημένη ομάδα. Οι
κουινάδες είναι ένα παιχνίδι από την Σκιάθο το οποίο μοιάζει πολύ με τον εφεδρισμό. Στο παιχνίδι αυτό
μπορούν να λάβουν μέρος όσα άτομα επιθυμούν να παίξουν. Ο τρόπος που παίζεται το παιχνίδι είναι ο
εξής: Το κάθε παιδί προσπαθεί να πετύχει την μπάλα του άλλου ( την πέτρα). Όποιο παιδί χτυπήσει την
μπάλα θα τον κουβαλήσει εκείνος του οποίου χτυπήθηκε η μπάλα. Τα συγκεκριμένα παιχνίδια διαφέρουν
μόνο στο εξής: Στις κουινάδες πρέπει να χτυπήσεις το μπαλάκι ή την πέτρα του αντίπαλου ενώ στον
εφεδρισμό πρέπει να βάλεις το μπαλάκι μέσα σε στεφάνι όμως και στα δύο οι ηττημένοι κουβαλάνε τους
νικητές. Κάπως έτσι τα παιδιά περνούν ευχάριστα τον χρόνο τους.
εφεδρισμός Κουινάδες
15. Το παιχνίδι αυτό παιζόταν και από τους πλούσιους και από τους φτωχούς .Είναι το γνωστό και
διαχρονικό παιχνίδι «τα αγαλματάκια»
17. Τα παιχνίδια στο Μεσαίωνα, την Αναγέννηση και τα Νεώτερα χρόνια…
«Τα παιxνίδια είναι μέσο ανάπτυξης της νοημοσύνης και των άλλων γνωστικών δεξιοτήτων, Jean Piaget
Το παιδί στο παιχνίδι απαλλάσσεται από ψυχικά συμπλέγματα, αγωνίες και δειλίες, γίνεται ελεύθερο, πειθαρχικό
και κοινωνικό, Erik Erikson»
Μεσαίωνας ονομάζεται η χρονική περίοδος της Ευρωπαϊκής ιστορίας, από τον 5ο μέχρι το 15ο αιώνα μ. Χ.
Ξεκίνησε με την κατάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους (476 μ.Χ.) και το θάνατο του Ιουστινιανού
Α' (565 μ. Χ. που συμφώνα με πόλους ερευνητές και ιστορικούς χαρακτηρίζετε ως μια σκoτεινή εποχή .
Την εποχή του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης τα παιχνίδια ήταν προνόμιο των πλουσίων. Συνήθως
απευθύνονταν σε μεγάλους και εκτός από διασκέδαση, εξυπηρετούσαν θρησκευτικές και πολιτικές
σκοπιμότητες. Μερικά μεσαιωνικά παιχνίδια ήταν τα ζάρια και τα πούλια. Το σκάκι (αναλυτικά στη
συνέχεια) ήρθε στην Ευρώπη από την Ισλαμική αυτοκρατορία και άρχισε να παίζεται προς το τέλος του
Μεσαίωνα, όπως και τα τραπουλόχαρτα που ήρθαν από τους Κινέζους. Επίσης προς το τέλος της
Αναγέννησης βρίσκουμε παιχνίδια για παιδιά όπως σφυρίχτρες, πιάτα και κούκλες.
Τέλος, τον Μεσαίωνα αναπτύχθηκε ένα άθλημα παραπλήσιο του ποδοσφαίρου. Ήταν βίαιο και οι παίκτες
έφταναν τους 500. Μάλιστα οι Άγγλοι βασιλείς αναγκάστηκαν να το απαγορεύσουν για ένα διάστημα λόγω
της φανατικότατης των οπαδών του. Το ποδόσφαιρο άρχισε να παίρνει τη σημερινή του μορφή το 1617
όταν ο Ιάκωβος ο Α’ ο Στιούαρτ δημιούργησε νέους κανόνες και επέτρεψε τη διάδοσή του στα κολλέγια.
Η Αναγέννηση ήταν πολιτιστικό κίνημα που τοποθετείται μεταξύ στο 14ο και το 17ο αιώνα, ξεκινώντας
στην Ιταλία κατά τον ύστερο Μεσαίωνα, από όπου και εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Συνήθη παιχνίδια-θεάματα ήταν οι μονομαχίες ανθρώπων ή ανθρώπου και ζώου (συνήθως αρκούδας ή
ταύρου), καθώς και οι ιπποδρομίες που ήταν δημοφιλείς στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Tρόπος διασκέδασης ήταν οι παλιάτσοι, που έλεγαν αστεία και έκαναν γκριμάτσες καθώς και οι χορευτές,
ακροβάτες, τραγουδιστές και ζογκλέρ που συμμετείχαν στα φεστιβάλ.
18. ΚΟΝΤΑΡΟΜΑΧΙΕΣ
Η κονταρομαχία ή κονταροχτύπημα, ή τζόστρα ήταν αρχικά στρατιωτικό έφιππο άθλημα μάχης, που περιελάμβανε
αγώνες με κοντάρια ή άλλα παρόμοια όργανα εναντίων επερχομένων ιππέων που συνηθέστερα έφεραν πανοπλία. Κατά
τον Μεσαίωνα το άθλημα αυτό εξελίχθηκε σε κυρίαρχο άθλημα των Ιπποτών και των Ευγενών. Οι αγώνες γίνονταν πάνω
σε εκπαιδευμένα άλογα κατά άτομα ή κατά ομάδες.
Στην εποχή του μεσαίωνα και της αναγέννησης
Η κονταρομαχία ήταν γνωστή ήδη από τον 9ο αιώνα αλλά πήρε μεγαλύτερη έκταση τον 11ο αιώνα, όπου στη μεν Γαλλία
αποκαλούνταν «τουρνουά», στη δε Ιταλία «γκιόστρα»,όπως και η ελληνική δημώδης ονομασία του, «γιόστρα».
Στόχος του αθλήματος αυτού ήταν η κατάρριψη του αντίπαλου από το άλογό του. Γενικά ήταν ριψοκίνδυνο άθλημα που
συχνά έπαιρνε και άσχημες διαστάσεις με κατάληξη βαρείς τραυματισμούς μέχρι και το θάνατο.
Γι αυτό και λάμβαναν μέρος συνηθέστερα μόνο οι ευγενείς.
Τον 16ο αιώνα, στη διάρκεια μίας κονταρομαχίας σκοτώθηκε ο βασιλιάς Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας κι από τότε άρχισε να
εγκαταλείπεται σιγά - σιγά το ριψοκίνδυνο αυτό άθλημα για χάρη του ιππόδρομου.
Και στο Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν γνωστό το ιπποτικό αγώνισμα της κονταρομαχίας.
Στον Ερωτόκριτο, αλλά και σε άλλα επικά και ερωτικά μυθιστορήματα, που γράφτηκαν κατά τα όψιμα Βυζαντινά χρόνια και
αργότερα, αναφέρονται αγώνες κονταρομαχίας.
19. Κοινωνικοπολιτική Οργάνωση
Αρχικά όπως προαναφερθήκαμε παιζόταν από ιππότες οι οποίοι ζούσαν συχνά ανάμεσα στους απλούς
χωρικούς και η μόνη τους ασχολία ήταν η προπόνησή τους για τέτοιου είδους αγώνες. Σειρά έχουν οι
ευγενείς που έμεναν σε αρχοντικά και παλάτια και έπαιρναν μέρος σε αγώνες ώστε να πάρουν το χέρι μιας
πριγκίπισσας που ήταν το έπαθλο της μάχης.
ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ
Στο Βυζάντιο ,τις Κονταρομαχίες μπορούμε να τις συγκρίνουμε με τον Ιππόδρομο.
Στον Ιππόδρομο χρησιμοποιούνταν άλογα όπως και στις Κονταρομαχίες.
Επίσης, οι κονταρομαχίες ήταν προνόμιο των πλουσίων της εποχής όπως και οι Ιπποδρομίες.
.
20. Το Ποδόσφαιρο στον Μεσαίωνα
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα γειτονικά χωριά διοργάνωναν ποδοσφαιρικούς αγώνες που διέφεραν από τόπο
σε τόπο, όσον αφορά τους κανονισμούς. Η πρώτη περιγραφή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα στην Αγγλία γράφτηκε από
τον Άγγλο Γουίλιαµ Φιτζεστέφεν περίπου το 1170 µ.Χ. Αναφέρει πως µετά το δείπνο όλοι οι νέοι πήγαιναν στα γήπεδα
εκείνης της εποχής, έτοιµοι για «δράση». Επίσης, τονίζει πως η κάθε περιοχή είχε και την δική της ποδοσφαιρική οµάδα.
Κοινωνικοπολιτική οργάνωση
Το ποδόσφαιρο ήταν και είναι ένα παιγνίδι, στο οποίο ο καθένας μπορεί να πάρει μέρος ανεξάρτητα από την κοινωνική
του. τάξη (περιουσία ,μόρφωση ). Το παιγνίδι με την μπάλα ασκεί όχι το σώμα αλλά και το πνεύμα του ασκούμενου,όπως η
ταχύτητα σκέψης και αντίδρασης .. Επίσης, ο παίκτης οξύνει και την κριτική του ικανότητα».
Το ποδόσφαιρο ήταν και είναι ένα παιγνίδι, ευρέως διαδεδομένο σε κάθε κοινωνία και χρονική στιγμή είτε σαν παιχνίδι
της αλάνας και της γειτονιάς είτε σαν οργανωμένη αθλοπαιδιά.
21. Το Σκάκι Στην Αναγέννηση...
Το Σκάκι ήταν ένα πολύ διαδεδομένο παιχνίδι της Αναγέννησης.
Το σκάκι σχετίζεται με την εποχή της Αναγέννησης, αφού οι άνθρωπος εκείνης της εποχής είχαν ανάγκη να εξασκήσουν το
μυαλό τους.
Έπειτα από τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα τα πάντα έμειναν στάσιμα γι αυτό και οι άνθρωποι της Αναγέννησης
αρέσκονταν σε ένα τέτοιο πνευματικό παιχνίδι όπως το σκάκι.
Κοινωνικοπολιτική Οργάνωση
Οι βασιλείς και γενικότερα οι άνθρωποι των υψηλών κοινωνικών τάξεων συνήθιζαν να παίζουν σκάκι. Έτσι
καταλαβαίνουμε ότι ένα τέτοιο παιχνίδι ήταν για λίγους. Απαιτεί πολύ σκέψη και στρατηγική
και είναι ένα αριστοκρατικό παιχνίδι. Επίσης το σκάκι αποτελείται από πιόνια που απαρτίζουν τη δομή
των βασιλείων εκείνης της εποχής (Βασιλιάς, Βασίλισσα, Πύργοι, Ίπποι, Αξιωματικοί, Στρατιώτες).
Οι Θέσεις
Οι Βασιλείς ένιωθαν μεγάλη ικανοποίηση να έχουν όλο το βασίλειό τους σε πιόνα. Οι θέσεις που είχαν τα πιόνα είχαν
πολύ μεγάλη σημασία μιας και θύμιζαν τη δομή των πραγματικών βασιλείων.
Δεν είναι τυχαίο που οι τέσσερεις πύργοι (δύο από κάθε βασίλειο) βρίσκονταν στις τέσσερεις γωνίες της σκακιέρα
γύρω από τα βασίλεια, περιτριγυρίζοντάς τα.
Τα άλογα και οι αξιωματικοί βρίσκονταν δίπλα στους πύργους και περιέκλειαν το ζεύγος των βασιλέων (βασιλιάς
και βασίλισσα).Είχαν αυτή τη θέση για να προστατεύουν τον βασιλιά και τη βασίλισσα, που βρίσκονταν ανάμεσά τους,
και έπρεπε να βρίσκονται στο πλευρό τους. Τέλος, μπροστά από όλα αυτά τα πιόνια βρίσκονταν ένα πλήθος στρατιωτών που
υπηρετούσαν το υπόλοιπο βασίλειο .(Σε αυτή την παράταξη βρίσκονται και σήμερα τα πιόνια του σκάκι).
22. Ανάπτυξη Ικανοτήτων
Το Σκάκι είναι ένα παιχνίδι που αναπτύσσει και απαιτεί ένα πλήθος πνευματικών ικανοτήτων.
Το σκάκι θεωρείται ο βασιλιάς των παιχνιδιών Είναι όμως αυτό ή και κάτι παραπάνω: Το σκάκι είναι ένα ολυμπιακό
άθλημα και χρειάζεται καλή πνευματική και σωματική κατάσταση, προπονήσεις και έχει έντονο το στοιχειό του
συναγωνισμού. Άλλοι πιστεύουν ότι είναι μια μορφή τέχνης αφού η βαθιά γνώση του σκακιού σε συνδυασμό
με την ανθρώπινη φαντασία, την δημιουργικότητα και την αγάπη για το ωραίο έχουν ως αποτέλεσμα την δημιουργία
όμορφων εικόνων και συνδυασμών, που τέρπουν την ψυχή του σκακιστή. Επίσης θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί
επιστήμη, εφόσον κύριο λόγο έχουν την λογική, η σωστή γνώση του αντικειμένου και η στρατηγική ικανότητα.
Το σκάκι είναι όλα αυτά μαζί, ένας ολόκληρος κόσμος, που ικανοποιεί πολλές από τις πτυχές της ανθρώπινης
προσωπικότητας και η ενασχόληση μαζί του σιγά σιγά γίνεται τρόπος ζωής.
Επίσης, αναπτύσσει τις προσωπικές ικανότητες του σκακιστή, βοηθώντας στη πνευματική του ωρίμανση αλλά επίσης
καλλιεργεί την συλλογικότητα και το ομαδικό πνεύμα. Πως αποδεικνύεται αυτό; Αυτό που πρώτα από όλα μαθαίνεις
στο σκάκι είναι να βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις να φέρεις σε πέρας έναν αγώνα, το αποτέλεσμα του οποίου είναι
καθαρά δική σου ευθύνη. Αναπτύσσεις την αυτοεκτίμηση και τον σεβασμό για τον αντίπαλο. Καλλιεργείς ικανότητες όπως
η φαντασία, η μνήμη, η διορατικότητα, η αποφασιστικότητα, η αυτοσυγκέντρωση, όπως επίσης και την υπομονή την
εγκράτεια την σοβαρότητα την αυτοκριτική. Στηρίζεσαι στην αντικειμενικότητα, τον ορθολογικό τρόπο σκέψης, στη σωστή
κρίση. Με το σκάκι τα παιδιά μαθαίνουν να αξιοποιούν την ευφυΐα τους με δημιουργικό τρόπο, ενώ διδάσκονται
παράλληλα τρόπους αντιμετώπισης δύσκολων καταστάσεων με ευρηματικότητα και πειθαρχία. Η ενασχόλησή τους μ’αυτό
είναι ευχάριστη και γίνεται και έξω από τα πλαίσια του πρωταθλητισμού.
ΑΝΑΒΙΩΣΗ
23. Παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μας
Το παιδικό παιχνίδι στις βασικές του μορφές, σαν παιχνίδι άσκησης και σαν παιχνίδι με ρόλους, είναι ιστορικό
φαινόμενο, που εμπεριέχει πολιτισμικούς συμβολισμούς μ’ όλη την αίσθηση της σημασίας τους, αρχέγονους μύθους,
μαγευτικά τοπία και ιστορίες, κάτι σαν πύργος και φάρος νοσταλγίας της συλλογικότητας της ζωής στην κοινότητα στον
παγκοσμιοποιημένο κόσμο του σήμερα. Το παιχνίδι δημιουργεί μια αίσθηση κοινότητας και αδελφοσύνης, απαιτεί
γνώση, ικανότητες και σοφία ζωής, που πρέπει ν’ αποκτήσουμε όταν ακόμη είμαστε νέοι, αφού τότε κάνουμε επιλογές
που καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή μας. Είναι ευχάριστο και διασκεδαστικό, αυθόρμητο ,δεν είναι
υποχρεωτικό και επιλέγεται ελεύθερα από τους παίχτες. Με τα Παραδοσιακά Παιχνίδια μεγαλώσαμε, παίξαμε,
διασκεδάσαμε και περάσαμε ωραία. Μας δίδαξαν και μας έμαθαν πολλά πράγματα όπου και αυτά με τη σειρά τους μας
και μας έκαναν αυτό που είμαστε σήμερα!!
''Τσουβαλοδρομίες''
Ανάλυση Παιχνιδιού : Αυτό το παραδοσιακό παιχνίδι παίζεται σε ομάδες όπου οι παίχτες βάζουν όρια και με
τσουβάλια από την μέση τους και κάτω προσπαθούν να φτάσουν ως το τέλος. Όταν δωθεί το σύνθημα οι παίκτες,
όλοι σε μία ευθεία, χοροπηδάνε ως την τελική γραμμή και ο παίκτης που φθάνει πρώτος, νικάει!
Απαιτήσεις Παιχνιδιού : Το παιχνίδι χρειάζεται πολλές ικανότητες για να νικήσεις. Οι ικανότητες που χρειάζονται
είναι '' Ισορροπία , Αντοχή , Ευκινησία , Ταχύτητα ''. Με την Ικανότητα της Ισορροπίας, καταφέρνεις να είσαι όρθιος μέσα
στο τσουβάλι, χωρίς να πέσεις. Έτσι λοιπόν, είναι πολύ σημαντική αυτή η Ικανότητα που θα σε βοηθήσει στο παιχνίδι
αλλά και σε πάρα πολλά άλλα! Μία ακόμη πολύ σημαντική Ικανότητα είναι η Αντοχή όπου και θα σε βοηθήσει
να χοροπηδάς πιο πολύ ώρα χωρίς να κουράζεσαι. Επίσης σημαντικές Ικανότητες είναι η Ταχύτητα, Ευκινησία
που έχουν μεγάλη σημασία με τον χρόνο που θα χρειαστείς να πας από την αρχή έως το τέλος του δρόμου για να νικήσεις.
24. ΤΖΑΜΙ
Ένα παιχνίδι που παίζανε οι µεγαλύτεροι µας είναι το τζαµί, το οποίο παίζεται µε τον εξής τρόπο: χωρίζονται τα παιδιά
σε δύο οµάδες και φτιάχνουν έναν πύργο από σπασµένα κεραµίδια, τα οποία µαζεύουν από τη γειτονιά. Το ίδιο µπορεί
να γίνει και µε επίπεδες πέτρες ή σπασµένα τούβλα. Με µια µπάλα στα χέρια στήνονται όλοι σε µια γραµµή και εναλλάξ
οι παίκτες της κάθε οµάδας, ρίχνουν την µπάλα προς την πυραµίδα, προσπαθώντας να την γκρεµίσουν.
,
Όποια ομάδα το καταφέρει αυτό κυνηγάει την άλλη οµάδα µε σκοπό να την εµποδίσει να ξαναχτίσει την πυραµίδα.
Ο τρόπος που χρησιµοποιείται για να εποδίσουν την αντίπαλη οµάδα, είναι πετώντας την µπάλα, γιατί όποιον
ακουµπήσει η µπάλα καίγεται και βγαίνει από το παιχνίδι. Αν η µία οµάδα καταφέρει και τους κάψει όλους κερδίζει.
Αν όµως η αντίπαλη οµάδα καταφέρει να στήσει την πυραµίδα, τότε μετράει έως το 7 σιγά και καθαρά και στη συνέχεια
φωνάζει «τζαµί», και έτσι κερδίζει και το παιχνίδι τελειώνει.
Παίζεται με μια μπάλα, φτιαγμένη από ύφασμα και σχοινί και επτά κεραμιδάκια. Συμμετέχουν δύο ομάδες.
Τα μέλη μιας ομάδας προσπαθούν να ρίξουν τα στημένα κεραμιδάκια και όταν γίνει αυτό, προσπαθούν να ξεφύγουν
από τα μέλη της άλλης ομάδας που τους κυνηγούν για να τους πετύχουν με τη μπάλα και να τους κάψουν. Αν δεν καούν
και καταφέρουν να ξαναστήσουν τα κεραμιδάκια κερδίζουν. Διαφορετικά χάνουν.
25. Μακριά Γαϊδούρα
Οι παίχτες χωρίζονται σε δύο ομάδες. Ο αρχηγός της πρώτης ομάδας στέκεται με την πλάτη στον τοίχο και κρατάει
τους ώμους ενός παίκτη της ομάδας του, ο οποίος είναι σκυμμένος με το πρόσωπο προς τον αρχηγό. Οι υπόλοιποι
παίχτες της ομάδας κάθονται σκυμμένοι ο ένας πίσω από τον άλλο, πίσω από τον πρώτο παίχτη, και κρατιούνται γερά
από τη μέση. Ο αρχηγός της άλλης ομάδας παίρνει φόρα και πηδάει καβαλικευτά όλη την ομάδα, προσπαθώντας να κάτσει
όσο το δυνατόν πιο κοντά στον αρχηγό, έτσι ώστε να υπάρχει χώρος για όλους τους παίχτες της ομάδας του.
Οι υπόλοιποι παίχτες κάνουν το ίδιο. Αν χωρέσουν όλοι και κανένας δεν ακουμπήσει το πόδι του κάτω, όσο είναι
καθισμένοι στην πλάτη της άλλης ομάδας, τότε κερδίζουν. Μετά το παιχνίδι επαναλαμβάνεται με την άλλη ομάδα
να κάνει τη "γαϊδούρα".
Ομαδικό παιχνίδι που παίζεται από δέκα τουλάχιστον παιδιά χωρισμένα σε δύο ομάδες. Ένα παιδί που έκανε την «μάνα»
καθόταν σε ένα υψηλότερο μέρος, ένα χαμηλό τοίχο ή ένα πεζούλι. Η «μάνα» είχε την εποπτεία στο παιχνίδι και τηρούσε
τους κανόνες του. Ένα άλλο παιδί της ομάδας που κληρωνόταν, ακουμπούσε το κεφάλι στα πόδια της «μάνας» και
ακολουθούσαν τα άλλα πέντε ως οκτώ παιδιά που έβαζαν το κεφάλι τους το ένα ανάμεσα στα σκέλη του προηγούμενου.
Έσκυβαν και πρόβαλαν τα νώτα τους και έτσι σχηματιζόταν ένα μακρύ και «αρραγές» σώμα, η «μακριά γαϊδούρα»
Η Μακριά γαϊδούρα ( Παραδοσιακό Παιχνίδι ) παιζόταν από όλες τις κοινωνικές τάξεις π.χ έπαιζαν και η φτωχοί αλλά και
οι πλούσιοι. Αυτό σημαίνει ό,τι δεν ήταν υποτιμητικό για κανέναν και όλοι μπορούσαν να παίξουν. Παίζεται κυρίως σε όλη
την Ελλάδα και το Μέξικο. Η ονομασία του Παιχνίδιου λέγεται και ( Τσανταλίνα Μανταλίνα ).
27. Παιχνίδια απ όλο τον κόσμο
Τα παιχνίδια από όλο τον κόσμο είναι το καθένα διαφορετικό, έχει την δική του ιστορία, τα δικά του χαρακτηριστικά
και τα δικά του ''βιώματα'', βιώματα και καταστάσεις που βλέπουμε μέσα από τα μάτια των παιδιών μέσα από τα μάτια
της κοινωνίας στην οποία ζουν εκείνα τα παιδιά και στην κοινωνία στην οποία ζούμε κι εμείς. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι
το παιχνίδι είναι τελικά κάτι ανώτερο απ' αυτό που όλοι νομίζουν .Είναι διασκέδαση, χαρά , φιλία , μαλώματα επικοινωνία
και πολλά άλλα πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να δούμε και κάποιες φορές ούτε καν τα νιώθουμε γιατί είναι πια
αυτονόητα αν και όλοι στην άκρη του μυαλού μας όλοι τα συλλογιζόμαστε κάνουμε κρυφούς, σιωπηλούς διαλόγους
με τον εαυτό μας για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.....
STRENGA COMANDA COLORE
28. Η «Strega Comanda Colore» ξεκινάμε με την επιλογή της μάγισσας, δηλαδή της «strega». Αυτή τότε καλεί ένα χρώμα
και όλοι οι παίκτες πρέπει να πάνε και ν’ αγγίξουν ένα πράγμα του χρώματος αυτού όπου μπορεί να είναι σε ρούχα,
σε αντικείμενα ή σε οτιδήποτε άλλο στη φύση και στο περιβάλλον. Το παιχνίδι τελειώνει όταν η μάγισσα αγγίζει ένα παίκτη
πριν αυτός/αυτή προλάβει να αγγίξει το επιθυμητό χρώμα. Τότε αυτός ο παίκτης θα είναι η μάγισσα για τον επόμενο γύρο.
Το παιχνίδι αυτό μπορούμε να το βρούμε, επίσης παρόμοιο και στην Ελλάδα με την ονομασία «Το χρώμα της μάγισσας».
Σε αυτό σε αντίθεση με το ιταλικό παιχνίδι δεν σκέφτεται ένα χρώμα μόνο η μάγισσα αλλά και το κάθε παιδί που
συμμετέχει στο παιχνίδι αυτό . H «Strega Comanda Colore» είναι ένα διάσημο παραδοσιακό παιχνίδι που παίζεται
στην χώρα της Ιταλίας. Σε αυτό το παιχνίδι δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο όριο παικτών καθώς είναι διαθέσιμο κυρίως
για τις μικρότερες ηλικίες. Για να παίξετε αυτό το παιχνίδι δεν θα χρειαστείτε τίποτα παρά μόνο την φαντασία σας,
για τα πιο περίεργα χρώματα που θα μπορέσετε να βρείτε (αυτό κυρίως αφορά την μάγισσα) , την παρατηρητικότητά σας
για να μπορέσετε να εντοπίσετε το χρώμα που σας ανακηρύσσει η μάγισσα και την ταχύτητα για να τρέξετε μακριά
από αυτήν. Είναι ένα πολύ δραστήριο και διασκεδαστικό παιχνίδι καθώς και εκπαιδευτικό αφού βοηθάει μικρά παιδιά
να μάθουν τα χρώματα. Αν κάποιο παιδί έχει το ίδιο χρώμα με τη μάγισσα τότε, η μάγισσα αρχίζει να το κυνηγάει μέχρι
να το πιάσει και να πάρει αυτό την θέση της.
Έτσι παρατηρούμε τις ομοιότητες και τις διαφορές που βρίσκονται ανάμεσα στα δυο αυτά παιχνίδια παρόλο που
βρίσκονται σε δύο διαφορετικές χώρες.
29. ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΒΑΣΙΛΙΑ
Το παιχνίδι αυτό παίζεται στο Ισραήλ εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ένα παιχνίδι που εδώ στην Ελλάδα θα το
παρουσιάζαμε περισσότερο σαν παιχνίδι παντομίμας. Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και κάποιο
άλλο παιδί γίνεται ο βασιλιάς. Η κάθε ομάδα προετοιμάζει την αναπαράσταση ενός παραμυθιού το οποίο
πρέπει να το παρουσιάσουν στο βασιλιά όταν το ετοιμάσουν. Η ομάδα που θα το παρουσιάσει τόσο καλά
για να καταλάβει ο βασιλιάς σε ποιό παραμύθι αναφέρεται είναι η νικήτρια.
α) ΑΝΑΛΥΣΗ: χωρίς γλωσσική περιγραφή, με εφευρετικότητα, φαντασία
β) ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ: κινητική, τακτική, πνευματική
•ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ: το παιχνίδι αυτό είναι παρόμοιο με το παιχνίδι που παίζουμε εδώ στην Ελλάδα την «παντομίμα».
• Στο μόνο που διαφέρουν είναι πως με την παντομίμα μπορούν να παίζουν σχετικά λίγα παιδιά αλλά στο χαίρω
• ω βασιλιά τα παιδιά είναι πιο πολλά, χωρίζονται σε ομάδες και είναι πιο ομαδικό. Μέσα από αυτό βλέπουμε πως
• στο Ισραήλ τα παιδιά καθημερινά παίζουν πιο ομαδικά παιχνίδια.
Στο Ισραήλ οι περισσότερες οικογένειες είναι φτωχές και συχνά με πολλά παιδιά. Αυτό το παιδιά
συγκεντρώνονται όλα μαζί και παίζουν ομαδικά παιχνίδια όπως και αυτό. Το παιχνίδι δεν δείχνει να
χάνεται με το πέρασμα του χρόνου απλώς γενιά με γενιά αλλάζουν κάποιοι ρόλοι μέσα στο παιχνίδι
αλλά πάντα το κύριο θέμα μένει ίδιο. παιχνίδι μας δείχνει σε γενικές γραμμές την κοινωνική τάξη που
επικρατεί σε αυτή τη χώρα. Τα Τα παιδιά συγκεντρώνονται όλα μαζί και παίζουν ομαδικά παιχνίδια
όπως και αυτό. Το παιχνίδι δεν δείχνει να χάνεται με το πέρασμα του χρόνου απλώς γενιά με γενιά
αλλάζουν κάποιοι ρόλοι μέσα στο παιχνίδι αλλά πάντα το κύριο θέμα μένει ίδιο.
30. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΔΙ
ΓΚΑΝΑ ΑΦΡΙΚΗ
Μεγάλο φίδι
Ηλικίες: 9-12
Παίκτες: 20 ή περισσότεροι
Τόπος: υπαίθριος χώρος .Ένας παίκτης που θα επιλεγεί να είναι το φίδι και φτιάχνει τη φωλιά του, το οποίο είναι
ένας χώρος περίπου δέκα τετραγωνικά. Σκοπός του παιχνιδιού είναι το φίδι να πιάσει όλους τους άλλους παίκτες.
Όταν ένας παίκτης πιαστεί από το φίδι, αυτός ή αυτή πρέπει πηγαίνει πίσω από το φίδι και οι δύο μαζί συνεχίζουν
την καταδίωξη. Καθώς το φίδι πιάνει παίκτες, η ουρά του φιδιού μεγαλώνει σταδιακά όλο και περισσότερο.
Σε περίπτωση που σπάσει το φίδι, επειδή κάποιος παίκτης αφήσουν τα χέρια τους, τότε οι παίκτες αυτοί γυρνάνε στη
φωλιά του φιδιού και περιμένουν εκεί ώσπου να έρθει το φίδι να τους πάρει. Μόλις γυρίσει πίσω στο σπίτι το φίδι,
επανασυνδέονται και αρχίζει το κυνηγητό εκ νέου.
Το παιχνίδι τελειώνει όταν όλοι οι παίκτες πιαστούν από το φίδι. Όταν το φίδι γίνεται αρκετά μεγάλο μπορεί να
προσπαθήσει να περικυκλώσει τους άλλους παίκτες και αυτοί από τη μεριά τους, μπορούν να προσπαθήσουν να σπάσουν
το φίδι, αναγκάζοντάς το έτσι να επιστρέψει στη φωλιά του και συνεπώς να τους δώσει την ευκαιρία να σκορπίσουν.
31. Συσχέτιση με αντίστοιχο παιχνίδι στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα ένα αντίστοιχο παιχνίδι που παίζουμε είναι το κυνηγητό. Το κυνηγητό παίζεται με όσους
παίκτες θέλουμε.
Ένας παίκτης κυνηγάει τους υπόλοιπους, οι οποίοι προσπαθούν να του ξεφύγουν είτε τρέχοντας είτε
πηγαίνοντας στη φωλιά τους. Το παιχνίδι τελειώνει όταν αυτός που κυνηγάει τους πιάσει όλους.
32. . Αναβίωση Παραδοσιακών παιχνιδιών από τους μαθητές του Β4 του 3ου Γυμνασίου Κομοτηνής
ΧΡΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΒΑΣΙΛΙΑ
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΔΙ STRENGA COMANDA COLORE
33. Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ
Περιγραφή παιχνιδιού
Το παιχνίδι παίζεται από χαμηλές κοινωνικές τάξεις στην Αμερική και αυτό το καταλαβαίνουμε από το ότι δεν υπάρχου
υλικά για να παιχτεί.
Αυτό το παιχνίδι παίζεται με τέσσερα ή περισσότερα παιδιά που κάθονται σ’ ένα κύκλο. Το πρώτο παιδί σηκώνεται και
ψιθυρίζει σ’ ένα παιδί τη λέξη «δολοφόνος» , σ’ ένα άλλο παιδί τη λέξη «αστυνόμος» και στα υπόλοιπα παιδιά
τη λέξη «θύμα ».
Τα παιδιά κινούνται σε διάφορες κατευθύνσεις. Ο «δολοφόνος» ανοιγοκλείνει το μάτι διακριτικά και όποιο παιδί
τον βλέπει φεύγει από το παιχνίδι .Αν τον δει ο αστυνόμος τότε τον συλλαμβάνει.
Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι ο «δολοφόνος» να «σκοτώσει» όλα τα «θύματα» ή ο «αστυνόμος» να τον συλλάβει.
Συσχέτιση με άλλο παιχνίδι
Το παιχνίδι μπορεί να συσχετιστεί με το αντίστοιχο παιχνίδι που παίζεται στην Ελλάδα ονομάζεται Κλέφτες και Αστυνόμοι.
Τα παιχνίδια είναι ίδια με την μόνη διαφορά ότι στους Κλέφτες και Αστυνόμους τα θύματα όταν τα σκοτώνει
ο δολοφόνος πέφτουν στο πάτωμα.
Τα παιχνίδια δημιουργούνται ανάλογα με την κοινωνία και την εποχή. Η δική μας ελληνική κοινωνία είναι διαφορετική.
Ο κόσμος άλλαξε μαζί και τα παιχνίδια του. Όπως κάθε παιχνίδι το παιχνίδι δολοφόνος έχει ένα βαθύτερο νόημα για τα
παιδιά στην Αμερική. Λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας για εκείνα τα παιδιά, αυτό το παιχνίδι είναι μια πρόφαση
πριν μεγαλώσουν και πάρουν τον δρόμο τους πρέπει να καταλάβουν το καλό και το κακό και να ενταχθούν στην
κοινωνία. Τα παιδιά με τον δικό τους τρόπο κατανοούν τι γίνεται έτσι και με αυτό το παιχνίδι κατανοούν τον κόσμο.
35. Κι εδώ κάπου τελειώνει η παρουσίαση μας.
Αυτό είναι το παιχνίδι στις μέρες μας, είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας
μας στο ταξίδι του χρόνου, είναι επίσης ο τρόπος
που καταλαβαίνουν τα παιδιά τον κόσμο γύρω τους, είναι ο τρόπος
που αντιστέκονται στο σύστημα και στα τρωτά της κοινωνίας.
«ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ»
«ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ»
Οι μαθητές του Β4 του 3ου Γυμνασίου Κομοτηνής
