SlideShare a Scribd company logo
1 of 1
Sociale controle

In de zomer moet je wekelijks grasmaaien. In Haarlem moest dat ook, maar daar was ik in vijf
minuten klaar. Hier duurt het wat langer. Omdat er hier grind langs de randen van het gras
ligt, waar onze kinderen graag mee spelen, moet je goed opletten dat je niet over die kiezels
heen maait. Want wat gebeurt er als je over zo’n steen maait? Precies! Dan torpedeert de
maaier de steen de wijde wereld in: laat die steen nou precies door ons keukenraam heen
schieten. Een kogelgat is er niets bij.
Met de zomer in het vooruitzicht hebben we de ruit nog maar even niet laten repareren en
afgeplakt met een kartonnetje. Onze buurman is de plaatselijke schilder, dus ik vroeg hem een
paar maanden terug toch even mee te lopen. Hij zou er een nieuw ruitje in plaatsen. Geen idee
waarom, maar na de zomervakantie was hij nog niet geweest.
Hij kwam, toen school weer begonnen was, langs. Inmiddels had ook de architect de eerste
tekeningen gemaakt van onze geplande verbouwing. In dat kader vroeg ik de buurman toch
maar dubbele ramen in het hele keukenkozijn te zetten in plaats dat hij alleen het kapotte
raampje zou vervangen. Hij zou langskomen om de maten op te nemen. Weer verschijnt hij
weken niet.
Vandaag, bij de brievenbus, komt de buurman aanrijden, stopt en stapt uit. “Je zult wel
denken, waar blijft die buurman toch met het dubbele glas. Ja sorry, ik heb het nóg niet
besteld”. Inderdaad denk ik, ik wacht al een kleine 4 maanden op die ramen. “Komt mij wel
goed uit” zeg ik “ik ben nog wisselvalliger dan het weer”. Ik vertel hem dat ik nu bedacht heb
dat de onderste ramen misschien dichtgemetseld moeten worden omdat ik het aanrecht voor
het raam wil hebben, in de nieuw te bouwen keuken en dat ik wel blij ben dat hij de dubbele
ramen nog niet besteld heeft.
Buurman praat nog even verder. Hij was onze architect tegen gekomen bij de bakker. Onze (al
dan niet) dubbele ramen waren ter sprake gekomen. De architect had hele andere plannen met
onze keukenramen dan wij. “Tja jullie architect zei dat ik nog maar even moest wachten met
die dubbele keukenramen omdat jullie er openslaande deuren in gaan zetten.”

More Related Content

More from HenrietteSytzama (20)

Kilos
KilosKilos
Kilos
 
Geen Fries
Geen FriesGeen Fries
Geen Fries
 
Zwanger
ZwangerZwanger
Zwanger
 
Buuf uit Haarlem
Buuf uit HaarlemBuuf uit Haarlem
Buuf uit Haarlem
 
Blue Monday
Blue MondayBlue Monday
Blue Monday
 
Hotel
HotelHotel
Hotel
 
Konijnen
KonijnenKonijnen
Konijnen
 
Oppas
OppasOppas
Oppas
 
Vertrouwen
VertrouwenVertrouwen
Vertrouwen
 
Weekendje Weg
Weekendje WegWeekendje Weg
Weekendje Weg
 
Vlaggenetiquette
VlaggenetiquetteVlaggenetiquette
Vlaggenetiquette
 
Sportenopschool2
Sportenopschool2Sportenopschool2
Sportenopschool2
 
Muis
MuisMuis
Muis
 
Winkel Weigering
Winkel WeigeringWinkel Weigering
Winkel Weigering
 
De Lente Is Weer Begonnen
De Lente Is Weer BegonnenDe Lente Is Weer Begonnen
De Lente Is Weer Begonnen
 
Grofvuil
GrofvuilGrofvuil
Grofvuil
 
N361
N361N361
N361
 
Voetbalplaatjes
VoetbalplaatjesVoetbalplaatjes
Voetbalplaatjes
 
Werkloos
WerkloosWerkloos
Werkloos
 
Vissen
VissenVissen
Vissen
 

Keukenraam

  • 1. Sociale controle In de zomer moet je wekelijks grasmaaien. In Haarlem moest dat ook, maar daar was ik in vijf minuten klaar. Hier duurt het wat langer. Omdat er hier grind langs de randen van het gras ligt, waar onze kinderen graag mee spelen, moet je goed opletten dat je niet over die kiezels heen maait. Want wat gebeurt er als je over zo’n steen maait? Precies! Dan torpedeert de maaier de steen de wijde wereld in: laat die steen nou precies door ons keukenraam heen schieten. Een kogelgat is er niets bij. Met de zomer in het vooruitzicht hebben we de ruit nog maar even niet laten repareren en afgeplakt met een kartonnetje. Onze buurman is de plaatselijke schilder, dus ik vroeg hem een paar maanden terug toch even mee te lopen. Hij zou er een nieuw ruitje in plaatsen. Geen idee waarom, maar na de zomervakantie was hij nog niet geweest. Hij kwam, toen school weer begonnen was, langs. Inmiddels had ook de architect de eerste tekeningen gemaakt van onze geplande verbouwing. In dat kader vroeg ik de buurman toch maar dubbele ramen in het hele keukenkozijn te zetten in plaats dat hij alleen het kapotte raampje zou vervangen. Hij zou langskomen om de maten op te nemen. Weer verschijnt hij weken niet. Vandaag, bij de brievenbus, komt de buurman aanrijden, stopt en stapt uit. “Je zult wel denken, waar blijft die buurman toch met het dubbele glas. Ja sorry, ik heb het nóg niet besteld”. Inderdaad denk ik, ik wacht al een kleine 4 maanden op die ramen. “Komt mij wel goed uit” zeg ik “ik ben nog wisselvalliger dan het weer”. Ik vertel hem dat ik nu bedacht heb dat de onderste ramen misschien dichtgemetseld moeten worden omdat ik het aanrecht voor het raam wil hebben, in de nieuw te bouwen keuken en dat ik wel blij ben dat hij de dubbele ramen nog niet besteld heeft. Buurman praat nog even verder. Hij was onze architect tegen gekomen bij de bakker. Onze (al dan niet) dubbele ramen waren ter sprake gekomen. De architect had hele andere plannen met onze keukenramen dan wij. “Tja jullie architect zei dat ik nog maar even moest wachten met die dubbele keukenramen omdat jullie er openslaande deuren in gaan zetten.”