1. Ik krijg bericht dat een buurvrouw uit Haarlem is verongelukt. Op deze momenten baal ik dat ik
niet meer in Haarlem woon, omdat ik dan ver moet rijden voor de begrafenis. 170 Kilometer
heen, de ceremonie, condoleance, terugrijden: bijna een hele dag “weg” Ik besluit niet te gaan.
Tegelijkertijd baal ik, enerzijds wegens een schuldgevoel, ook omdat ik bij de begrafenis mensen
die mij dierbaar zijn, na een lange tijd weer zou zien.
Hoe misplaatst de redenering misschien is: het ongeval bevestigt mij op een overweldigende
manier in onze keuze uit het Westen weg te gaan en naar Friesland te verhuizen. Deze
buurvrouw met 4 kinderen op de basisschool en 1 op de middelbare, leidde een ‘echt Westers’
bestaan. Zij was rechter, hij arts, 5 kinderen die sporten, naar school gebracht en gehaald
moeten worden (op 2 verschillende gebouwen omdat de school uit de voegen groeide),
boodschappen doen: iedereen weet wat er in een gezin gedaan moet worden. Ben je net te laat
weggegaan van kantoor, haast je je om op tijd op school te zijn om je kind te halen (om
daarna ook weer bij het andere gebouw op tijd te komen), heb je een groen verkeerslicht,
steek je snel over… Eerlijk: mijn leven in Haarlem leek als 2 druppels water op haar leventje:
het had mij dus ook kunnen gebeuren.
Friesland is niet het paradijs, waar geen ongelukken gebeuren. Dat realiseer ik me. Ook hier ben je
kwetsbaar en kan een ongeluk in klein hoekje van onoplettendheid of haast liggen. Ook hier heb je
domme pech. Maar toch. In Friesland leid ik niet meer zo’n gehaast bestaan. Ik heb ook een baan,
ook drie kinderen, een man die in Amsterdam werkt, boodschappen die gedaan moeten worden.
Maar de omgeving hier dwingt me tot rust. Hier is een buurvrouw die je kind meeneemt van school
als je te laat bent en hoef je je geen zorgen te maken om engerds die loeren op je kind. Geen files
tussen woon-werkverkeer, en geen gestress als je iets eerder weggaat van kantoor. Ik herinner me
de grap in het Westen nog als ik twintig minuten eerder wegging van kantoor, om stress te
voorkomen: “Neem je de middag vrij?” Humor is iets triests waar je om moet lachen.