1. In 1745 kocht F.D. van Sytzama een stins in Driesum. Hij liet het afbreken en zette er een
prachtig landhuis neer. Later woonde mijn voorvader M.P.D. van Sytzama hier (naamgenoot
van mijn vader) op Rinsma State te Driesum. Zoals ik in mijn eerste column schreef is het
hebben van Friese voorvaderen één van de redenen om naar “it Heitelân” terug te keren.
Inmiddels is alom bekend dat Dirk Scheringa dit huis kocht en liet opknappen inclusief
“Roodbaard” tuin. Ter gelegenheid van de publicatie van het boek “Rinsma State, Van
Sytzama tot Scheringa” werd ik ook uitgenodigd in mei 2008: mijn naam heeft soms zijn
voordelen. Nieuwsgierig als ik ben, ging ik natuurlijk naar het gemeentehuis van
Dantumadeel. De wethouders en burgemeester zijn de regenten van de Van Sytzama Stichting
en hadden opdracht gegeven tot het samenstellen van het boek. Ter eer en meerdere glorie van
henzelf staat er een loeigrote foto van B&W in het boek, de doelstelling van de Stichting, het
steunen van de minderbedeelden, wordt gemakshalve even vergeten. Vanzelfsprekend werd
het eerste boek aan Dirk en Baukje aangeboden. Aansluitend gingen de hoofdgasten met een
select gezelschap naar Rinsma State. Ik trok mijn stoute schoenen aan, maakte mijzelf bij
Dirk bekend als een Van Sytzama en vroeg of ik mee mocht naar zijn huis, ik was er nog
nooit geweest. De alleraardigste man was verbaasd dat er een Van Sytzama voor hem stond
en was uitermate gastvrij door mijn moeder en mij mee te nemen en te fêteren op een goed
glas wijn. Eenmaal binnen kregen de gasten een uitgebreide rondleiding door het privé huis.
Eerlijk is eerlijk, het is prachtig opgeknapt, en wie anders had het zo kúnnen doen? Er staan
meubels die echt passen in het huis, zorgvuldig bij elkaar gezocht, en de kunst is fantastisch.
Uitzicht op de tuin maakt het helemaal compleet, zeker met een glas voortreffelijke wijn en
goed gezelschap.
Verdrietig vind ik het dan ook dat zaken gelopen zijn zoals ze gelopen zijn. Temeer omdat
DNB nu toegeeft dat een faillissement van DSB wél afwendbaar was en de enige winnaars
van de hele situatie de curatoren zullen zijn. Dan hadden zoveel mensen een baan gehouden,
was er geen gedoe geweest met de hypotheken en had Scheringa lekker in Driesum kunnen
blijven wonen. Het is jammer dat ik het huis zelf niet “terug” kan kopen.