1. Afgelopen weekend hadden wij een dansfeest in Rotterdam. Een echt bal: met lange jurk en
rokkostuum. Een avondfeest verder dan een uur rijden heeft heel wat voeten in de aarde als de
kinderen niet bij de oppas kunnen logeren. Dit hele gebeuren begint de dag van tevoren. Aan
het einde van vrijdagmiddag breng ik de hond naar zijn logeeradres in Giekerk. Dit gezin met
drie kinderen wordt heel gelukkig van een weekend oppassen op onze labrador.
Nadat drie tassen van de kinderen zijn ingepakt met bedzeiltjes, knuffels, regenlaarzen en een
dubbele set kleren voor ongelukjes, moet ik mijn eigen tas inpakken: make-up, kleren voor
zondag, uitnodiging met route, oorbellen, schoenen, reservepanty enzovoorts. Mijn man is al
in het Westen, dus ik moet zelf goed bedenken wat er mee moet. Zaterdagochtend 9 uur rijden
we. De oudste droppen we in Giekerk: zij wil bij een vriendinnetje logeren. Daarna door naar
Amsterdam, waar de oudste zoon bij zijn neef gaat logeren. Inclusief intocht van Sinterklaas
op Zondag gaat dat helemaal goed komen. Een oude vriendin heeft de sleutel van haar
appartement in Rotterdam bij mijn zusje in de brievenbus gedaan, dus ik moet niet vergeten
die sleutel mee te nemen! Nu door naar vrienden van wie mijn man het rok mag lenen,
gelukkig zijn ze thuis. Op het laatste moment natuurlijk pas geregeld, is dat altijd maar de
vraag. Maar het lukt, dus we kunnen door naar een bloemenstal in de hoofdstad zodat de
jongste tulpen aan Oma kan geven. Ook die vinden we en pardoes lopen we tegen een andere
oude bekende aan. Amsterdam is net een dorp. Tegen half een zijn we in Den Haag bij Oma.
Ze is dolgelukkig om haar kleinste kleinkind te zien, die nog nooit alleen bij haar gelogeerd
heeft. Mijn man is er inmiddels ook, we lunchen en gaan Den Haag in. Een middag samen is
een zeldzaamheid en gelukkig is het stralend mooi weer. Tegen vijven zijn we in Rotterdam,
kunnen voor de deur van het geleende appartement parkeren en laden uit. Douchen, verkleden
en optutten om tegen zes uur op het feest te zijn. We eten, dansen, drinken en praten met oude
bekenden tot half 2 en duiken total loss het geleende bed in. Uitslapen is ook een unicum. De
volgende ochtend ergeren we ons aan de lelijkheid van Rotterdam, waar we eind jaren
negentig samenwoonden en constateren dat de stoplichten zelfs langer op rood staan dan in
Friesland. Tegen half een verlaten we Rotterdam om de kinderen in omgekeerde volgorde
weer op te halen. Ruim 500 km later zijn we thuis: moe en voldaan. Het feest was gelukkig
heel erg geslaagd, anders zijn dit soort slopende reizen het feest niet meer waard.