2. Վայրեր, տեղանուններ, որտեղ եղել
է Մ.Սեբաստացին
Մխիթար (իսկական անունը՝ Մանուկ)
Սեբաստացին սովորել է Սեբաստիայի Սբ.
Նշան, ապա՝ Էջմիածնի,Սևանի, Կարինի
վանքերում։ 1693 թ. մեկնել է Բերիա (այժմ՝
Հալեպ), որտեղ ծանոթացել է կաթոլիկ
միսիոներների հետ։ 1696 թ. ձեռնադրվել է
կուսակրոն քահանա, 1699 թ.՝ վարդապետ։
3. 1701 թ. Կոստանդնուպոլսում հիմնադրել է
միաբանություն։ 1705 թ. Հռոմի
իշխանություններից ձեռք բերելով վանք
հիմնելու համաձայնություն՝ 1706 թ.
Վենետիկին ենթակա Հունաստանի Մեթոն
բերդաքաղաքում ձեռնամուխ է եղել վանքի
կառուցմանը։1712 թ. Հռոմի պապը
Սեբաստացուն շնորհել է աբբահոր կոչում։
Խուսափելով թուրքական հարձակումներից՝
1715 թ. միաբանությունը տեղափոխվել է
Վենետիկ։ 1717 թվականին Վենետիկի
Ծերակույտը հրովարտակով Սբ. Ղազար
կղզին շնորհել է միաբանությանը։
4. Այստեղ Սեբաստացին կառուցել է
եկեղեցի, բացել դպրոց,
պատրաստել է միաբան-գործիչներ։
Սբ. Ղազարում նա զբաղվել է
մատենագիտական աշխատանքով,
ղեկավարել իր սաների
բանասիրական հետազոտական
աշխատանքները, կատարել
թարգմանություններ, հրատարակել
գրքեր։ Սեբաստացու մահվանից
հետո միաբանությունը, ի պատիվ
նրա, կոչվել է Մխիթարյան։ Դեռևս
կենդանության օրոք նրան մեծարել
են Երկրորդ Լուսավորիչ ազգիս,
Երկրորդ Մեսրոպ և այլ
պատվանուններով։
5. Մ.Սեբաստացուն բնորոշ որակներ,
հատկանիշներ
Աշակերտական տարիներից ի հայտ է բերել
նկատելի հարցասիրություն, տրամաբանելու,
վերլուծելու կարողություն, ունեցել է որոնող,
սուր միտք, հատկանիշներ, որոնք գրավել են
էջմիածնի նվիրակ Միքայել արքեպիսկոպոսի
ուշադրությունը և դրդել նրան՝ պատանուն
բերելու էջմիածին։
6. Գործունեության ճյուղեր, որոնք
ծավալել է Մ.Սեբաստացին
Մխիթար Սեբաստացին եղել է, հայ մշակույթի
նշանավոր գործիչներից՝ լեզվաբան,
բառարանագիր, կրթական գործիչ, հիմնադիրը
իր անունը կրող (Մխիթարյան) հայտնի
միաբանության:
7. Որոշ չափով այդ միաբանության հետ է
կապվում հայ հին մատենագրության ու լեզվի
գիտական հետազոտումը, տասնյակ
մատենագիրների երկերի տպագրությունը,
հունա-հռոմեական մատենագրության և
արևմտաեվրոպական գրականության շատ
նմուշների թարգմանությունն ու լույս
ընծայումը, աշխարհաբար պարբերականների
սկզբնավորումը և այլն։
