Γεωγραφία Ε΄ 3.42-43. ΄΄ Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Η σημασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΄΄

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής
http://e-taksh.blogspot.gr
Γεωγραφία Ε΄ Τάξης - Ενότητα 3 - Κεφάλαιο 42-43:
΄΄ Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης -
Η σημασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΄΄
Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.1

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ
20Ο ΔΗΜ. ΣΧ. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Ο ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ Ε.Ε.
 Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αποτελεί έναν
μοναδικό σχηματισμό οικονομικής και πολιτικής
συνεργασίας ανάμεσα σε 27 ευρωπαϊκές χώρες,
που όλες μαζί καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος της
ευρωπαϊκής ηπείρου.

ΠΟΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΘΗΚΕ
 Η ΕΕ δημιουργήθηκε μετά τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρώτος της στόχος ήταν η
ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας, με το
σκεπτικό ότι οι χώρες που συνδέονται με
εμπορικές συναλλαγές δημιουργούν μεταξύ τους
οικονομικές αλληλεξαρτήσεις, κάτι που
ελαχιστοποιεί το ενδεχόμενο συγκρούσεων.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
 Έτσι λοιπόν το 1958 δημιουργήθηκε η
Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) που
αρχικά στόχευε στην προώθηση της οικονομικής
συνεργασίας ανάμεσα σε έξι χώρες: το Βέλγιο,
τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το
Λουξεμβούργο και την Ολλανδία. Στη συνέχεια,
δημιουργήθηκε μια μεγάλη ενιαία αγορά, η
οποία αναπτύσσεται δυναμικά.

ΠΟΤΕ ΗΡΘΕ ΤΟ ΕΥΡΩ
 Το ευρώ εισήχθη τον Ιανουάριο 1999 και έγινε το νέο
νόμισμα 11 κρατών μελών αντικαθιστώντας τα εθνικά
νομίσματα, όπως το γερμανικό μάρκο και το γαλλικό φράγκο,
σε δύο στάδια. Στην αρχή καθιερώθηκε ως εικονικό νόμισμα
για μέσα πληρωμής πλην των μετρητών και για λογιστικούς
σκοπούς, ενώ τα εθνικά νομίσματα εξακολουθούσαν να
χρησιμοποιούνται για πληρωμές με μετρητά και να
θεωρούνται ως υπομονάδες του ευρώ, και την 1η Ιανουαρίου
2002 κυκλοφόρησε σε χαρτονομίσματα και κέρματα.
Το ευρώ δεν είναι το νόμισμα όλων των κρατών μελών της ΕΕ.
Δύο χώρες απέχουν από το κοινό νόμισμα : η Δανία και το
Ηνωμένο Βασίλειο

ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
 Ένας από τους βασικούς στόχους της ΕΕ είναι η
προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο στο
εσωτερικό της όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Η
ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ελευθερία, η δημοκρατία, η
ισότητα, το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελούν θεμελιώδεις αξίες
της ΕΕ. Μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λισαβόνας
το 2009, όλα αυτά τα δικαιώματα περιλαμβάνονται σε
ένα ενιαίο έγγραφο, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων
της ΕΕ. Τα θεσμικά της όργανα έχουν τη νομική
υποχρέωση να σέβονται τα δικαιώματα αυτά, το ίδιο και
τα κράτη μέλη όταν εφαρμόζουν την ευρωπαϊκή
νομοθεσία.

ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ Ε.Ε.
Κράτη μέλη της ΕΕ (αλφαβητικά)
(έτος προσχώρησης)
Αυστρία (1995)
Βέλγιο (1952)
Βουλγαρία (2007)
Γαλλία (1952)
Γερμανία (1952)
Δανία (1973)
Ελλάδα (1981)
Εσθονία (2004)
Ηνωμένο Βασίλειο (1973)
Ιρλανδία (1973)
Ισπανία (1986)
Λιθουανία (2004)
Λουξεμβούργο (1952)
Μάλτα (2004)
Ουγγαρία (2004)
Πολωνία (2004)
Πορτογαλία (1986)
Ρουμανία (2007)
Σλοβακία (2004)
Σλοβενία (2004)
Σουηδία (1995)
Τσεχική Δημοκρατία (2004)
Φινλανδία (1995)
Ιταλία (1952)
Κάτω Χώρες (1952)
Κροατία (2013)
Κύπρος (2004)
Λεττονία (2004)

Aπό Σοφία Κ. ΣΤ1 20ο Δημ. Σχ.
Ηρακλείου

Τουλιόπουλος Φώτης
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Πατήστε στην παραπάνω εικόνα για να δείτε τις χώρες της ΕΕ

Η ιστορία της Ευρωπαϊκής
Ένωσης
Στις 18 Απριλίου 1951, στο Παρίσι
δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα
Άνθρακα και Χάλυβα, πρόδρομος της
σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα
ιδρυτικά κράτη ήταν η Γαλλία, το Βέλγιο,
η Γερμανία, το Λουξεμβούργο, η Ιταλία
και η Ολλανδία.
Πάνω η Ευρωπαϊκή σημαία και κάτω το Ευρώ Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και ΧάλυβαΕπιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.15

Πατήστε στην εικόνα για να δείτε την ιστορία της ΕΕ σε ένα διαδραστικό χάρτη

Οι αξίες της ΕΕ είναι,
σύμφωνα με την απόφαση
της συνέλευσης όλων των
κρατών, η ανθρώπινη
αξιοπρέπεια, η ελευθερία
όλων, η δημοκρατία, η
ισότητα των πολιτών, το
κράτος δικαίου και ο
σεβασμός των
ανθρώπινων
δικαιωμάτων.
Οι στόχοι της ΕΕ
είναι οικονομικοί καικοιν
ωνικοί. Η ΕΕ προσπαθεί
να πετύχει οικονομική και
κοινωνική συνοχή των
κρατών μελών της. Κύρια
προσπάθεια είναι η
βελτίωση των συνθηκών
διαβίωσης όλων των
Ευρωπαίων, ενώ
καταβάλλονται
προσπάθειες για
τη διατήρηση της
πολιτισμικής και
γλωσσικής πολυμορφίας
των λαών και η
προστασία της
πολιτιστικής
κληρονομιάς κάθε
Χάρτης με τις γλώσσες που μιλιούνται στην ΕΕ

κράτους. Έτσι
προστατεύονται η γλώσσα,
η θρησκεία, τα ήθη και
έθιμα κάθε λαού.
Ένα κράτος για να γίνει
μέλος της ΕΕ πρέπει να
πληροί κάποιες
προϋποθέσεις: να είναι
δημοκρατικό, να σέβεται
τα ανθρώπινα δικαιώματα,
να έχει ικανοποιητική
οικονομία και να δέχεται
τη νομοθεσία της ΕΕ.

Η διεύρυνση της ΕΕ, πατήστε στην εικόνα
Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή
(Κομισιόν) είναι το εκτελεστικό
όργανο της ΕΕ. Ιδρύθηκε το 1951
και διαχειρίζεται όλες τις
αποφάσεις, τα προγράμματα και
τον οικονομικό προϋπολογισμό.
Αποτελείται από επιτρόπους.
Κάθε κράτος μέλος διαθέτει από
έναν επίτροπο ο οποίος
διαχειρίζεται και ένα διαφορετικό
θέμα και δρα ανεξάρτητα από το
κράτος από το οποίο προήλθε.
Εδρεύει στις Βρυξέλες.
Το Συμβούλιο των Υπουργών είναι το βασικό πολιτικό όργανο της ΕΕ, το οποίο παίρνει όλες τις
σημαντικές αποφάσεις. Συνεδριάζει στις Βρυξέλες. Δέχεται εισηγήσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και
είτε τις εγκρίνει είτε τις απορρίπτει. Αποτελείται από τους υπουργούς κάθε κράτους μέλους και η
προεδρία ανατίθεται σε διαφορετικό κράτος κάθε έξι μήνες.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είναι
το δικαστικό όργανο της ΕΕ και
είναι υπεύθυνο για την τήρηση
των νόμων από όλα τα κράτη
μέλη. Εδρεύει στο Λουξεμβούργο
και αποτελείται από 15 δικαστές
που έχουν εξαετή θητεία. Όλοι οι
πολίτες της ΕΕ μπορούν να
προσφύγουν σε αυτό αν νομίζουν
πως θίγονται τα δικαιώματά τους.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι το νομοθετικό όργανο της ΕΕ, ελέγχει τις εργασίες της Επιτροπής καιΕπιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.21

Η σημασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η προώθηση της ειρήνης, των αξιών της και τηςευημερίας των λαών που την
απαρτίζουν. Στους στόχους της συμπεριλαμβάνονται οσεβασμός στους διαφορετικούς πολιτισμούς, η συνεργασία και
η αλληλοβοήθειαμεταξύ των κρατών, η ανάπτυξη της οικονομίας και της συνοχής των κρατών, η ένταξη και άλλων
ευρωπαϊκών κρατών στην ΕΕ και η βελτίωση της ζωής των πολιτών της.

Για να πετύχει την οικονομική συνοχή των κρατών μελών της η ΕΕ
έχει οργανώσει υπηρεσίες που σκοπό έχουν την οικονομική στήριξη
των λιγότερο ανεπτυγμένων οικονομικά κρατών. Τέτοιες υπηρεσίες
είναι το Ευρωπαϊκό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχήςκαι
τα Περιφερειακά Ταμεία με τις οποίες ενισχύονται οικονομικά τα
κράτη μέλη. Σκοπός των ταμείων αυτών είναι να βοηθήσουν τις
αδύναμες οικονομικά χώρες να φτάσουν στο ίδιο οικονομικό και
κοινωνικό επίπεδο με τις προηγμένες οικονομικά.
Η ΕΕ πραγματοποιεί και προγράμματα ανταλλαγών και
συνεργασιών σε τομείς όπως η υγεία, η επιστήμη, η παιδεία, η
τεχνολογία κ.ά. Επίσης δίνει την ευκαιρία σε πολίτες να
επισκέπτονται άλλα κράτη μέλη με σκοπό τη συνεργασία και τη
γνωριμία μεταξύ των λαών. Για τη συνεργασία των λαών η ΕΕ έχει
δημιουργήσει κοινά σύμβολα όπως ησημαία και ο ευρωπαϊκός
ύμνος, κοινό νόμισμα (το Ευρώ) και σκοπεύει να δημιουργήσει και
το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.
Ο Ευρωπαϊκός εθνικός ύμνος

Το κοινό νόμισμα κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 1 Ιανουαρίου 2002. ΟνομάζεταιΕυρώ και
συμβολίζεται με το €. Δεν χρησιμοποιείται από όλες τις χώρες της ΕΕ. Τρεις χώρες μέλη
αρνήθηκαν να το χρησιμοποιήσουν και είναι η Μεγάλη Βρετανία, η Σουηδία και η Δανία.
Η Εγνατία οδός
Η ΕΕ προσφέρει υποστήριξη στα κράτη
μέλη σε οικονομικό, τεχνολογικό και
επιστημονικό επίπεδο για την κατασκευή
μεγάλων έργων που βοηθούν την
ανάπτυξη. Στη χώρα μας τα μεγάλα έργα
που γίνονται είναι συγχρηματοδοτούμενα
από την ΕΕ και το δικό μας κράτος.
Τέτοια έργα είναι δρόμοι, λιμάνια,
αεροδρόμια, νοσοκομεία, σχολεία,
βιομηχανίες, κ.ά

Το αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσαλλονίκης. Συγχρηματοδοτείται η επέκτασή του.
Πατήστε στο σύνδεσμο για να παίξεται ένα παιχνίδι σχετικό με τις χώρες της ΕΕ:
http://europa.eu/kids-corner/explore_el.html

Εγκύκλιος Παιδεία
ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Η 9η Μαΐου είναι "Ημέρα Ευρώπης". Στις 9 Μαΐου 1950 στο Παρίσι και
ενώ πλανιόταν η απειλή ενός τρίτου Παγκοσμίου πολέμου στο οποίο
θα βυθιζόταν όλη η Ευρώπη, έγινε το πρώτο βήμα για τη δημιουργία
της ευρωπαϊκής Ένωσης. Βασίστηκε σε σχέδια Γάλλων και σκοπό
είχε να ενώσει την κατεστραμμένη από πολέμους Ευρώπη σε ένα
υπερεθνικό ευρωπαϊκό όργανο, όπου θα χειριζόταν κυρίως τη
βιομηχανία άνθρακα και χάλυβα. Η υπογραφή της συνθήκης έγινε στο
Παρίσι το 1951 μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας και
αργότερα(1957) μετεξελίχθηκε σε Ευρωπαϊκή Οικονομική
Κοινότητα(Ε.Ο.Κ.) και έξι ευρωπαϊκά κράτη έγιναν μέλη της.
Τα πρώτα κράτη ήταν: το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το
Λουξεμβούργο και η Ολλανδία. Το 1973 προσχώρησαν τρία ακόμα
κράτη: ηΔανία, η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το 1981 η Ελλάδα έγινε το 10ο μέλος αφού ο τότε πρωθυπουργός της
Ελλάδας Κων/νος Καραμανλήςυπέγραψε την είσοδο της χώρας μας
στην Ε.Ο.Κ.
Ακολούθησαν το 1986 η Πορτογαλία και η Ισπανία. Το 1995 τα κράτη
έγιναν 15 με την προσθήκη της Αυστρίας, της Σουηδίας και της
Φιλανδίας. Από το2004 στην Ε.Ε εντάχθηκαν 10 νέα μέλη. Αυτά
είναι: Κύπρος, Τσεχία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Μάλτα,
Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία. Τέλος από το 2007 η Ρουμανία και η
Βουλγαρία εντάχθηκαν στην Ε.Ε κι έτσι ο αριθμός των κρατών - μελών
ανέρχεται σήμερα σε 27

Εξέλιξη χωρών Ευρωπαϊκής Ένωσης(1957-2007) ΚΛΙΚ
Τα κράτη της Ε.Ε. με αλφαβητική σειρά:
Αυστρία · Βέλγιο · Βουλγαρία · Γαλλία · Γερμανία · Δανία · Ελλάδα ·
Εσθονία · Ηνωμένο Βασίλειο · Ιρλανδία · Ισπανία · Ιταλία · Κύπρος ·
Λετονία · Λιθουανία · Λουξεμβούργο · Μάλτα · Ολλανδία · Ουγγαρία ·
Πολωνία · Πορτογαλία · Ρουμανία · Σλοβακία · Σλοβενία · Σουηδία ·
Τσεχία · Φινλανδία
Διαδραστικός χάρτης Ε.Ε. (με κλικ σε κάθε χώρα μαθαίνεις
πληροφορίες γι αυτήν) ΚΛΙΚ
Δικτυακοί τόποι Ευρωπαϊκής Ένωσης ΚΛΙΚ
Οι στόχοι της Ε.Ε. σήμερα, εκτός από οικονομικοί είναι
και κοινωνικοί και αφορούν τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης
όλων των Ευρωπαίων. Κοινός στόχος η διατήρηση της
διαφορετικότητας κάθε κράτους - μέλους και της εθνικής του
ταυτότητας. Η γλώσσα, η θρησκεία, τα ήθη και έθιμα και γενικά ο
πολιτισμός κάθε χώρας πρέπει να διατηρούνται ζωντανά και να
προβάλλονται και στα υπόλοιπα κράτη. Επίσης αναγκαία είναι η
πραγματοποίηση εκδηλώσεων( συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις,
εκθέσεις ζωγραφικής κ.ά) που αναδεικνύουν έτσι τα πολιτιστικά
στοιχεία κάθε λαού.
Για να γίνει μια χώρα μέλος της Ε.Ε. πρέπει:
 να έχει δημοκρατικό πολίτευμα
 να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις μειονότητες
 η οικονομία της να λειτουργεί κανονικά και
 να εφαρμόζει τη νομοθεσία της Ε.Ε.
Τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. στα οποία εκπροσωπούνται όλες οι
χώρες, κράτη - μέλη της είναι:

Το Συμβούλιο Υπουργών που είναι το βασικό όργανο που λαμβάνει
τις πολιτικές αποφάσεις. Αποτελείται από τους υπουργούς όλων των
κρατών - μελών και έχει έδρα τις Βρυξέλλες. Τους μήνες Απρίλιο,
Ιούνιο και Οκτώβριο, οι συνεδριάσεις του διεξάγονται στο
Λουξεμβούργο. Επίσημες γλώσσες που πραγματοποιούνται οι
εργασίες του είναι τα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά. Η
Προεδρία του Συμβουλίου ασκείται σύμφωνα με μία προκαθορισμένη
σειρά από κάθε κράτος και για μια περίοδο έξι μηνών.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που είναι το νομοθετικό όργανο και
ελέγχει τις αποφάσεις και συμβουλεύει για την εκτέλεσή τους. Έχει
732 μέλη - ευρωβουλευτές( από τις 13 Ιουνίου 2004) και συνεδριάζει
στις Βρυξέλλες. Η Ελλάδα έχει 24 ευρωβουλευτές.
Η εκλογή των ευρωβουλευτών γίνεται κάθε πέντε(5)χρόνια με εκλογές
που διεξάγονται την ίδια περίοδο σε όλα τα κράτη - μέλη. Οι επόμενες
εκλογές θα γίνουν σε μερικές μέρες( 7 Ιουνίου 2009)
Δες πού ψηφίζουν οι γονείς σου και ενημέρωσέ τους ΚΛΙΚ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή(Κομισιόν) αποτελεί το εκτελεστικό όργανο
που διαχειρίζεται όλες τις αποφάσεις. Ταυτόχρονα διαχειρίζεται τα
προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και τον οικονομικό
προϋπολογισμό της. Τα μέλη της ονομάζονται επίτροποι. Από το
2005 κάθε κράτος - μέλος εκπροσωπείται από έναν επίτροπο. Έχει
έδρα τις Βρυξέλλες.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είναι το δικαστικό όργανο που ευθύνεται
για την τήρηση των νόμων από τα κράτη - μέλη. Έχει έδρα το
Λουξεμβούργο και αποτελείται από 15 δικαστές που διορίζονται για
έξι(6) χρόνια. Όλοι οι πολίτες της Ε.Ε. μπορούν να προσφεύγουν σε
αυτό.
Αναρτήθηκε από ΝΙΚΟΣ στις Τετάρτη, Μαΐου 20, 2009

Εγκύκλιος Παιδεία
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Στόχοι της Ε.Ε. είναι η ειρηνική συνύπαρξη, η αποδοχή και ο
σεβασμός στους διαφορετικούς πολιτισμούς, η συνεργασία και η
αλληλοβοήθεια των λαών, η ανάπτυξη της οικονομίας και του
εμπορίου, η κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη των κρατών - μελών
της, η ένταξη και άλλων ευρωπαϊκών κρατών, η βελτίωση της
καθημερινής ζωής των Ευρωπαίων πολιτών.
Για να πετύχουν οι χώρες τους παραπάνω στόχους, η Ε.Ε. οργανώνει
υπηρεσίες οικονομικής στήριξης, όπως είναι το Ευρωπαϊκό Ταμείο.
Σχεδιάζει προγράμματα ανταλλαγών και υποστήριξης σε τομείς όπως
η επιστήμη και η τεχνολογία, η εκπαίδευση, η
υγεία κ.ά. Δημιουργεί κοινά σύμβολα(σημαία, ύμνος), κοινό
νόμισμα(ευρώ) και προγραμματίζεικαινούριους θεσμούς(Ευρωπαϊκό
Σύνταγμα).
H σημαία της Ευρώπης αποτελείται από δώδεκα χρυσούς αστέρες
που σχηματίζουν κύκλο μέσα σε ένα μπλέ υπόβαθρο. Καθιερώθηκε
στις 21 Απριλίου 1986 και κάθε αστέρι συμβολίζει ένα κράτος-μέλος,
καθώς την εποχή που υιοθετήθηκε η σημαία, τα μέλη της ΕΟΚ ήταν
12.O αριθμός αυτός διατηρήθηκε και όσες χώρες να προστεθούν στην
ΕΕ, ο αριθμός των αστεριών παραμένει, επειδή το 12 συμβολίζει την
ενότητα και την τελειότητα.
Το 1992 στο Μάαστριχ πάρθηκε η απόφαση να υιοθετηθεί
ένα κοινόνόμισμα. Από τότε η Ε.Ο.Κ. αναφέρεται ως Ε.Ε. Το 1995 το
ενιαίο νόμισμα ονομάστηκε "Ευρώ".Από το 2002 αρχίσαμε να
χρησιμοποιούμε τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα του Ευρώ στις
συνδιαλλαγές μας. Το σύμβολο αυτό δημιουργήθηκε παίρνοντας ως
βάση το πρώτο γράμμα της λέξης Ευρώπη δηλ. το γράμμα "ε", στο

οποίο προστέθηκαν δύο οριζόντιες γραμμές(€). Οι γραμμές αυτές
συμβολίζουν τη σταθερότητα του νέου νομίσματος και έχουν ως
πρότυπο το σύμβολο του δολαρίου "$". Τρία μέλη - κράτη
της Ε.Ε. διατηρούν προσωρινά το εθνικό τους νόμισμα: η Μεγάλη
Βρετανία, η Σουηδία και η Δανία)
Η κοινή όψη των κερμάτων είναι δημιούργημα ενός Βέλγου
καλλιτέχνη, τουΛικ Λικς. Τα 7 χαρτονομίσματα είναι όμοια σε όλες τις
χώρες και έχουν διαφορετικό χρώμα: γκρι, κόκκινο, μπλε, πορτοκαλί,
πράσινο, κίτρινο και μοβ. Απεικονίζουν πύλες, παράθυρα και γέφυρες
από διάφορες καλλιτεχνικές τάσεις ώστε να μην υπάρχουν διαφωνίες
από τα κράτη - μέλη της Ένωσης. Η πύλη και το παράθυρο συμβολίζει
το ανοικτό πνεύμα και την είσοδο σε μια νέα εποχή και η γέφυρα
συμβολίζει τους δεσμούς ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες. Επίσης
υπάρχει σε κάθε χαρτονόμισμα χάρτης της Ευρώπης και τα 12
αστέρια της Ευρωπαϊκής κοινότητας.
Υπάρχουν 8 κέρματα των 1 , 2 , 5 , 10 , 20 , 50 Ευρωσέντς (Λεπτών)
και 1 , 2 Ευρώ. Τα κέρματα έχουν μια Ευρωπαϊκή και μια Εθνική όψη.
Η κοινή όψη των κερμάτων αντιπροσωπεύει τον χάρτη της
Ευρωπαϊκής Ένωσης με φόντο εγκάρσιες γραμμές όπου εμφανίζονται

τα αστέρια της Ευρωπαϊκής σημαίας.
Όλα τα κέρματα φέρουν την Ευρωπαϊκή τους όψη ίδια. Η Εθνική όψη
ποικίλει από χώρα σε χώρα , ωστόσο όλα τα κέρματα Ευρώ μπορούν
να χρησιμοποιηθούν σε όλες τις χώρες της ζώνης Ευρώ.
Το κοινό νόμισμα καθιστά ευκολότερη την εξαγωγή και προώθηση
των προϊόντων στην ευρωπαϊκή αγορά, οι συναλλαγές
πραγματοποιούνται ευκολότερα, η ποιότητα και οι τιμές των
προϊόντων βελτιώνονται καθώς οι καταναλωτές έχουν τη δυνατότητα
ελέγχου και σύγκρισης των προϊόντων με άλλες χώρες.
Προτεραιότητες της Ε.Ε. είναι η παιδεία, η υγεία και το
περιβάλλον. Θέσπισε κανονισμούς που έχουν σκοπό να
προστατεύσουν το περιβάλλον, να προωθήσουν την έρευνα και την
τεχνολογία, την οικονομική ανάπτυξη, τις εμπορικές συναλλαγές, τον
τουρισμό κλπ.
Χρηματοδοτεί εκπαιδευτικά προγράμματα για την αναβάθμιση της
εκπαίδευσης, παρέχει οικονομικές διευκολύνσεις για τη βελτίωση του
συστήματος υγείας, θεσπίζονται προδιαγραφές για όλα τα προϊόντα
ώστε να προστατεύεται ο καταναλωτής από ελαττωματικά ή
επικίνδυνα προϊόντα, υπάρχουν κανονισμοί που οριοθετούν τις
εργασιακές σχέσεις, την οικογενειακή συμβίωση, τη συμπεριφορά
των μεγάλων προς τα παιδιά κλπ
Τα περισσότερα έργα που γίνονται στη χώρα μας χρηματοδοτούνται
από την Ε.Ε. σε μεγάλο ποσοστό αλλά και από το ελληνικό κράτος.
Τέτοια είναι τα μεγάλα έργα, όπως η Εγνατία οδός, η ζεύξη Ρίου -
Αντίρριου κά.περιφερειακά έργα όπως κατασκευή και επέκταση
λιμανιών και αεροδρομίων αλλά και τοπικά
έργα όπως κατασκευή σταθμών βιολογικού καθαρισμού κλπ

Τα χρήματα βέβαια που δίνει στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών
διατίθενται από αυτές ανάλογα με τις ανάγκες κάθε τόπου και έπειτα
από συνεργασία με τους Ο.Τ.Α. και διάφορους άλλους κοινωνικούς
φορείς που από πριν έχουν οριοθετήσει έτσι ώστε τα χρήματα
της Ε.Ε. να διατεθούν για πραγματικές ανάγκες των πολιτών
ΕΡΓΑΣΙΑ
Βρες από την ηλεκτρονική διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης τους
κυριότερους κανονισμούς που έχουν σχέση με την παιδεία, την υγεία
και την προστασία του περιβάλλοντος ΚΛΙΚ (Δραστηριότητες)
Αναρτήθηκε από ΝΙΚΟΣ στις Πέμπτη, Μαΐου 21, 2009

ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
ΚΡΑΤΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ ΚΡΑΤΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ
Αυστρια Βιεννη Λιθουανια Καουνας
Βελγιο Βρυξελλες Λουξεμβουργο Λουξεμβουργο
Γαλλια Παρισι Μαλτα Βαλετα
Γερμανια Βερολινο Ολλανδια Αμστερνταμ
Δανια Κοπεγχαγη Ουγγαρια Βουδαπεστη
Ελλαδα Αθηνα Πολωνια Βαρσοβια
Εσθονια Ταλλιν Πορτογαλια Λισαβωνα
Ηνωμενο
Βασιλειο Λονδινο Σλοβακια Μπρατισλαβα
Ιρλανδια Δουβλινο Σλοβενια Λουμπλιανα
Ισπανια Μαδριτη Σουηδία Στοκχολμη
Ιταλια Ρωμη Τσεχια Πραγα
Κυπρος Λευκωσια Φιλανδια Ελσινκι
Λεττονια Ριγα
Παπαγιάννης Κωνσταντίνος

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
1. Αυστρία
Έτος προσχώρησης: 1995
Πολιτικό σύστημα:
Δημοκρατία
Πρωτεύουσα: Βιέννη
Συνολική έκταση: 83 858
τ.χλμ.
Πληθυσμός: 8,1 εκ.
Νόμισμα: Ευρώ
2. Βέλγιο
Έτος προσχώρησης: Ιδρυτικό
μέλος
Συνταγματική μοναρχία
Πρωτεύουσα: Βρυξέλλες
τ.χλμ.
3. Γαλλία
μέλος
Πρωτεύουσα: Παρίσι
τ.χλμ.
4. Γερμανία
μέλος
Ομοσπονδιακή δημοκρατία
Πρωτεύουσα: Βερολίνο
τ.χλμ.
Πληθυσμός: 82 εκ.
5. Δανία
Πρωτεύουσα: Κοπεγχάγη
τ.χλμ.
Νόμισμα: Δανική κορώνα
6. Ελλάδα
Πρωτεύουσα: Αθήνα
τ.χλμ.

7. Eσθονία
Πρωτεύουσα: Ταλλίν
τ.χλμ.
Νόμισμα: Εσθονική κορόνα
8.
Ηνωμένο
Βασίλειο
Πρωτεύουσα: Λονδίνο
τ.χλμ.
Νόμισμα: Λίρα Στερλίνα
9. Ιρλανδία
Πρωτεύουσα: Δουβλίνο
τ.χλμ.
10. Ισπανία
Πρωτεύουσα: Μαδρίτη
τ.χλμ.
11. Ιταλία
μέλος
Πρωτεύουσα: Ρώμη
τ.χλμ.
12. Ολλανδία
μέλος
Πρωτεύουσα: Άμστερνταμ
τ.χλμ.
13. Κύπρος
Πρωτεύουσα: Λευκωσία
τ.χλμ.

Πληθυσμός: 800 000
Νόμισμα: Κυπριακή λίρα
14. Λετονία
Πρωτεύουσα: Ρίγα
τ.χλμ.
Νόμισμα: Λεττονικό λατς
15. Λιθουανία
Πρωτεύουσα: Βίλνα
τ.χλμ.
Νόμισμα: Λιθουανικό λίτας
16. Λουξεμβούγο
μέλος
Πρωτεύουσα: Λουξεμβούργο
τ.χλμ.
17. Mάλτα
Πρωτεύουσα: Βαλέττα
Συνολική έκταση: 316 τ.χλμ.
Νόμισμα: Λίρα Μάλτας
18. Ουγγαρία
Πρωτεύουσα: Βουδαπέστη
τ.χλμ.
Νόμισμα: Ουγγρικό φιορίνι
19. Πολωνία
Πρωτεύουσα: Βαρσοβία
τ.χλμ.
Νόμισμα: Πολωνικό ζλότι

20. Πορτογαλία
Πρωτεύουσα: Λισσαβόνα
τ.χλμ.
21. Σλοβακία
Πρωτεύουσα: Μπρατισλάβα
τ.χλμ.
Νόμισμα: Σλοβακική κορόνα
22. Σλοβενία
Πρωτεύουσα: Λιουμπλιάνα
τ.χλμ.
Πληθυσμός: 2 εκ.
Νόμισμα: Σλοβενικό τόλαρ
23. Σουηδία
Πρωτεύουσα: Στοκχόλμη
τ.χλμ.
Νόμισμα: Σουηδική κορώνα
24.
Δημοκρατία της
Τσεχίας
Πρωτεύουσα: Πράγα
τ.χλμ.
Νόμισμα: Τσεχική κορόνα
25. Φινλανδία
Πρωτεύουσα: Ελσίνκι
τ.χλμ.
Πληθυσμός: 5,1 5.1 εκ.
26. Bουλγαρία
Πρωτεύουσα : Σόφια
τ.χλμ.
Νόμισμα: Βουλγαρικό λεβ

27 Ρουμανία
Πρωτεύουσα: Βουκουρέστι
τ.χλμ.
Νόμισμα: Ρουμανικό λέου
28 Κροατία
Πρωτεύουσα: Ζάγκρεμπ
τ.χλμ.
Νόμισμα: Κροατική κούνα
ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΚΡΑΤΗ ΓΙΑ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
1. Tουρκία
Πρωτεύουσα: Aγκυρα
τ.χλμ.
Νόμισμα: Τουρκική λίρα
2. Ισλανδία
Πρωτεύουσα: Ρέικιαβικ
Συνολική έκταση: 103.000
km²
Πληθυσμός: 0,3
εκατομμύρια
Νόμισμα: ισλανδική κορόνα
(kr)
3. Σερβία
Πρωτεύουσα: Βελιγράδι
km²
Νόμισμα: δηνάριο (???)
4. Μαυροβούνιο
Πρωτεύουσα: Ποντγκόριτσα
km²
Νόμισμα: ευρώ (€)

5.
Βοσνία-
Ερζεγοβίνη
Πρωτεύουσα: Σαράγεβο
km²
Νόμισμα: βοσνιακό
μετατρέψιμο μάρκο (KM)
6.
Πρώην
Γιουγκοσλαβική
Δημοκρατία της
Μακεδονίας
(FYROM)
Πρωτεύουσα: Σκόπια
km²
Νόμισμα: δηνάριο (???)
Αυτή η σελίδα δημιουργήθηκε την 05/16/2005 και αναθεωρείται όταν υπάρχουν αλλαγές
Πηγή: http://www.fourtounis.gr/

Την επαύριο της λήξης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (1945), η Ευρώπη ήταν
μια κατεστραμμένη και εξαντλημένη ήπειρος. Υπό τον φόβο της διάδοσης
του κομμουνισμού, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να βοηθήσουν στην
ανοικοδόμηση και την οικονομική ανάπτυξη της μη κομμουνιστικής
(Δυτικής) Ευρώπης.
Η ίδια η Δυτική Ευρώπη, από την πλευρά της, συνειδητοποιεί ότι πρέπει να
πάρει το μέλλον στα χέρια της. Εμφανίζονται οι πρώτες προτάσεις για
αυτόνομη οικονομική και πολιτική πορεία. «Δεν θα υπάρξει ειρήνη για την
Ευρώπη, αν τα κράτη συνεχίζουν να βασίζονται στην εθνική κυριαρχία. Οι
χώρες της Ευρώπης είναι πολύ μικρές για να εγγυηθούν στους πολίτες τους
την αναγκαία ευημερία και την κοινωνική πρόοδο. Τα κράτη της Ευρώπης
θα πρέπει να επιλέξουν τη συνεργασία και την ομοσπονδιακή μορφή» έλεγε
ο γάλλος δημόσιος υπάλληλος Ζαν Μονέ (1888-1979), που θεωρείται ο
αρχιτέκτονας της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.
Οι σκέψεις για πολιτική ενοποίηση αποδείχθηκαν πολύ πρώιμες, εξαιτίας
της μεγάλης επιρροής των ΗΠΑ στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, μέσω
του Σχεδίου Μάρσαλ και του ΝΑΤΟ. Αντίθετα, οι ιδέες για οικονομική
ενοποίηση ήταν πιο ρεαλιστικές. Στις 9 Μαΐου 1950 ο γάλλος υπουργός
Εξωτερικών, Ρομπέρ Σουμάν, προτείνει να τεθούν κάτω από κοινό έλεγχο
και διοίκηση οι βιομηχανίες άνθρακα και χάλυβα της Γερμανίας και της

Γαλλίας. Η πρόταση αυτή έμεινε στην ιστορίας ως Διακήρυξη Σουμάν και η
9η Μαΐου εορτάζεται ως Ημέρα της Ευρώπης, επειδή αποτέλεσε το πρώτο
βήμα για τη δημιουργία της Ενωμένης Ευρώπης.
Στην πρόταση Σουμάν δίνουν θετική απάντηση, όχι μόνο η Γερμανία, αλλά
και τα κράτη της «Μπενελούξ» (Βέλγιο, Ολλανδία και Λουξεμβούργο) και η
Ιταλία. Η Μεγάλη Βρετανία αρνείται για λόγους εθνικής ασφαλείας. Έτσι,
γεννιέται η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) με τη
Συνθήκη των Παρισίων (18 Απριλίου 1951) και πρώτο πρόεδρο τον Ζαν
Μονέ. Οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι, Γερμανία και Γαλλία, που έχουν το
μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τους δύο καταστροφικούς παγκόσμιους
πολέμους, βρίσκονται μετά από αιώνες στο ίδιο στρατόπεδο.
Η επιτυχία της ΕΚΑΧ οδηγεί τους «6» στη διεύρυνση της συνεργασίας τους
και στην υπογραφή της Συνθήκη της Ρώμης, στις 25 Μαρτίου 1957. Με
αυτήν εγκαθιδρύονται δύο νέοι θεσμοί: Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής
Ενεργείας (ΕΚΑΕ), που θέτει υπό κοινή διεύθυνση την ειρηνική χρήση της
ατομικής ενέργειας στο πρότυπο της ΕΚΑΧ και στην πιο προωθημένη
Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Κοινή Αγορά), που αποτελεί την πρώτη
μορφή τελωνειακής ένωσης μεταξύ των «6» και βασίζεται σε «τέσσερις
ελευθερίες» (ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και
ανθρώπων). Οι τρεις «Κοινότητες» συγχωνεύτηκαν το 1965 στην
Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η οποία από το 1993 ονομάζεται Ευρωπαϊκή
Ένωση.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/235#ixzz3agajbqW6

H πορεία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Ελλάδας προϋπήρχε της
διασύνδεσης της πορείας της χώρας με τις προσπάθειες
ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας /
Ένωσης. Έλαβε, ωστόσο, συγκεκριμένη διάσταση με την υποβολή
της αίτησης για σύνδεση με τη νεοπαγή Ευρωπαϊκή Οικονομική
Κοινότητα (ΕΟΚ), τον Ιούνιο του 1959, αίτηση που οδήγησε στην
υπογραφή της Συμφωνίας Σύνδεσης Ελλάδας – ΕΟΚ, τον Ιούνιο
του 1961. Η Συμφωνία αυτή που ουσιαστικά αποτελούσε το πρώτο
βήμα στην πορεία της Ελλάδας για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή
Κοινότητα, «πάγωσε» με την εγκαθίδρυση της στρατιωτικής
δικτατορίας στην Ελλάδα (Απρίλιος 1967) και επανενεργοποιήθηκε
μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας (Ιούλιος 1974).
Ο στόχος όμως της ελληνικής κυβέρνησης και ειδικότερα του τότε
πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή ήταν η επιδίωξη της ενσωμάτωσης
της χώρας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα ως πλήρες μέλος. Πράγματι,
η αίτηση για πλήρη ένταξη υποβλήθηκε στις 12 Ιουνίου 1975, με
επιστολή που ο K. Καραμανλής απηύθηνε στον τότε πρόεδρο του
Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, Υπουργό
Εξωτερικών της Ιρλανδίας G. Fitzgerald.
Οι λόγοι για τους οποίους η Ελλάδα επέλεξε την πλήρη ένταξη
στην Κοινότητα μπορούν να συνοψισθούν στους εξής:
 Θεώρησε την Κοινότητα ως το θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα
μπορούσε να σταθεροποιήσει το δημοκρατικό πολιτικό της
σύστημα και θεσμούς.
 Επεδίωκε την ενίσχυση της ανεξαρτησίας και της θέσης της στο
περιφερειακό και διεθνές σύστημα καθώς και της
«διαπραγματευτικής της δύναμης», ιδιαίτερα σε σχέση με την
Τουρκία η οποία εμφανιζόταν ως η μείζων απειλή για την Ελλάδα
μετά την εισβολή και κατάληψη μέρους της Κύπρου (Ιούλιος
1974). Στα πλαίσια αυτά, η Ελλάδα επεδίωκε επίσης τη χαλάρωση
της έντονης εξάρτησης που είχε αναπτύξει μεταπολεμικά από τις
Ηνωμένες Πολιτείες (ΗΠΑ).

 Θεώρησε την ένταξη στην Κοινότητα ως ισχυρό παράγοντα που
θα συνέβαλε στην ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό της ελληνικής
οικονομίας και κοινωνίας.
 Επιθυμούσε ως ευρωπαϊκή χώρα, να είναι «παρούσα» και να
επηρεάσει τις διεργασίες για την ευρωπαϊκή ενοποίηση και το
πρότυπο της Ευρώπης, στο οποίο η διαδικασία αυτή θα μπορούσε
να οδηγήσει.
Η πρώτη αντίδραση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στην Ελληνική
αίτηση εκδηλώθηκε αρχικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή
(European Commission) η οποία σύμφωνα με το (τότε) άρθρο 237
της Συνθήκης της Ρώμης, έπρεπε να διατυπώσει «γνώμη» πάνω
στην αίτηση χώρας για ένταξη στην Κοινότητα. Η Επιτροπή
δημοσίευσε τη «γνώμη» της στις 28 Ιανουαρίου 1976. Προς
μεγάλη έκπληξη, ενώ τόνισε ότι πρέπει να δοθεί «σαφώς θετική
απάντηση» στο αίτημα της Ελλάδας για ένταξη, πρότεινε θέσπιση
προενταξιακής μεταβατικής περιόδου πριν από την πλήρη θεσμική
ενσωμάτωση της χώρας προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι
αναγκαίες οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Με παρέμβαση του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή προς τις
κυβερνήσεις των εννέα χωρών – μελών και ιδιαίτερα τη Γαλλία και
Γερμανία, η πρόταση αυτή της Επιτροπής απορρίφθηκε. ΄Ετσι, τον
Ιούλιο 1976 άρχισαν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη, οι οποίες
ολοκληρώθηκαν το Μάιο 1979 με την υπογραφή της Πράξης
Προσχώρησης στην Αθήνα (στο Ζάππειο Μέγαρο). Το Ελληνικό
Κοινοβούλιο κύρωσε την Πράξη Προσχώρησης της Ελλάδας στην
Ευρωπαϊκή Κοινότητα στις 28 Ιουνίου 1979.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα / Ένωση
στην περίοδο 1981-2002 μπορεί να διακριθεί σε τρεις βασικές
χρονικές υπο-περιόδους: την πρώτη μεταξύ 1981-1985, τη
δεύτερη μεταξύ 1985-1995 και την τρίτη από το 1996 μέχρι
σήμερα.
Η πρώτη περίοδος χαρακτηρίζεται από έντονη αμφισβήτηση
ορισμένων σοβαρών πτυχών της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Παράλληλα, επιδιώχθηκε η αναθεώρηση της θέσης της χώρας στην
Κοινότητα με τη διαμόρφωση ενός «ειδικού καθεστώτος» σχέσεων

και ρυθμίσεων. Για το σκοπό αυτό, η Ελλάδα υπέβαλε, το Μάρτιο
του 1982, Υπόμνημα με το οποίο ζήτησε πρόσθετες αποκλίσεις από
την εφαρμογή ορισμένων κοινοτικών πολιτικών καθώς και
πρόσθετη οικονομική ενίσχυση για την αναδιάρθρωση της
ελληνικής οικονομίας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγνώρισε ως
βάσιμο μόνο το δεύτερο αίτημα το οποίο ουσιαστικά ικανοποιήθηκε
με την έγκριση, το 1985, των Μεσογειακών Ολοκληρωμένων
Προγραμμάτων (ΜΟΠ). Η σημασία των ΜΟΠ όμως ήταν πολύ
μεγαλύτερη των πρόσθετων πόρων που εγκρίθηκαν τότε για την
Ελλάδα γιατί εγκαινίασαν την προσπάθεια για την ανάπτυξη
διαρθρωτικής πολιτικής από πλευράς Ε.Ε., η οποία
αποκρυσταλλώθηκε το 1988 στη νέα διαρθρωτική πολιτική, το
πρώτο «πακέτο Delors».
Στα γενικότερα θέματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, και
ειδικότερα στις προσπάθειες και τα σχέδια για την εμβάθυνση της
ενοποίησης στο θεσμικό, πολιτικό και αμυντικό τομέα, Η Ελλάδα
υπήρξε ιδιαίτερα επιφυλακτική την περίοδο αυτή.
Στη δεύτερη περίοδο της συμμετοχής της, η πολιτική που
προβάλλει η Ελλάδα στην Ε.Ε. χαρακτηρίζεται βαθμιαία από
εντονότερες φιλο-ενοποιητικές θέσεις. Ιδιαίτερα από το 1988 και
μετά, αρχίζει να υποστηρίζει το «ομοσπονδιακό» πρότυπο
ενοποίησης καθώς και την ανάπτυξη κοινής πολιτικής σε νέους
τομείς (παιδεία, υγεία, περιβάλλον), την ενίσχυση των
υπερεθνικών θεσμών (Επιτροπή και Κοινοβούλιο) και την
ανάπτυξη κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας από
την Ένωση. Από την άλλη πλευρά όμως υπάρχουν ακόμη
αντιφάσεις, τόσο στον οικονομικό τομέα, με την απόκλιση της
χώρας από το μέσο «κοινοτικό» επίπεδο ανάπτυξης, όσο και στον
πολιτικό, με το πρόβλημα της ονομασίας της πΓΔΜ που
εκτονώθηκε με την υπογραφή της ενδιάμεσης Συμφωνίας.
Παράλληλα, από το 1987, η Ελλάδα αρχίζει να αναδεικνύει ως
κύριο πολιτικό στόχο τη διασφάλιση της προοπτικής ένταξης της
Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Για το σκοπό αυτό,
υποστήριξε την κυβέρνηση της Λευκωσίας στην υποβολή από την
τελευταία αίτησης για ένταξη, τον Ιούνιο του 1990.
Η τρίτη περίοδος της συμμετοχής της Ελλάδας στην Κοινότητα /

Ένωση, ξεκίνησε το 1996 και χαρακτηρίζεται από ακόμα
μεγαλύτερη υποστήριξη προς την ιδέα και τη διαδικασία της
ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και την εμβάθυνση της ενοποίησης σε
όλους τους τομείς, με άξονα μάλιστα το ομοσπονδιακό μοντέλο.
Χαρακτηρίζεται ακόμα από την προσπάθεια υψηλότερης
οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης με την επίτευξη των
«κριτηρίων σύγκλισης» της Συνθήκης του Μάαστριχτ και τη
συμμετοχή της χώρας ως πλήρες μέλος στο ενιαίο νόμισμα (ευρώ)
και την Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) από την 1η
Ιανουαρίου 2002.
Η τέταρτη ελληνική Προεδρία της Ε.Ε. (πρώτο εξάμηνο 2003)
αποτέλεσε επιτυχία της Ελλάδας, ενώ κατά τη διάρκειά της
συντελέστηκε η μεγαλύτερη διεύρυνση στη μέχρι τώρα ιστορία της
Ενωμένης Ευρώπης (10 νέα κράτη μέλη).
Η Ελλάδα σήμερα εξακολουθεί να υποστηρίζει σθεναρά την
εμβάθυνση όσο και τη διεύρυνση της Ε.Ε, με επόμενο σταθμό την
πλήρη ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση
μέχρι το 2014.
Πηγή: http://www.mfa.gr/exoteriki-politiki

Σημασία της ένταξης στην Ευρωπαϊκή
Ένωση για την Ελλάδα
Η 1η Ιανουαρίου του 1981
αποτέλεσε ορόσημο για τη σύγχρονη
ελληνική Ιστορία, καθώς τότε
ξεκίνησε για την Ελλάδα μια νέα
περίοδος στην πολιτική της Ιστορία. Η
περίοδος αυτή υπήρξε δύσκολη και
επίπονη, καθώς οι ελληνικές
προσπάθειες πέρασαν από πολλά
στάδια αβεβαιότητας και αμφιβολιών.
Παράλληλα όμως η περίοδος 1981-
2002 έδειξε και τις δυνατότητες της
χώρας να προχωρεί μπροστά, όταν
υπάρχουν κατάλληλες πολιτικές
συνθήκες και όραμα .
Με την υπογραφή της Συνθήκης
Προσχώρησης άρχισε για την Ελλάδα
μια μακρόχρονη και επίπονη
διαδικασία προσαρμογής στις
κοινοτικές διαδικασίες, σε ένα νέο
περιβάλλον, με μεγάλες οικονομικές,
πολιτικές και πολιτιστικές προκλήσεις
αλλά και πολλές προσδοκίες. Προς
αυτή την κατεύθυνση η Ελλάδα
έπρεπε να επιλύσει τα διαρθρωτικά
προβλήματα που αποτελούσαν
τροχοπέδη στην επίτευξη βιώσιμης
ανάπτυξης και να ξεπεράσει πολλά από
τα εμπόδια που υπονόμευαν το μέλλον
της.
Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση υποστήριξε την
Ελλάδα σ΄αυτή την προσπάθεια.
Ιδιαίτερα η οικονομική συμβολή της
ΕΕ, όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από
τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα

Προγράμματα (επιτυχία του Ανδρέα
Παπανδρέου) και τα τρία Κοινοτικά
Πλαίσια Στήριξης, είχε θετική επίδραση
στη χώρα και άλλαξε την εικόνα της
Ελλάδας με μεγάλα και μικρά έργα
υποδομών. Από την πλευρά της, η
Ελλάδα, από την ένταξή της στην ΕΚ/ΕΕ
μέχρι σήμερα εργάσθηκε στην
κατεύθυνση της παράλληλης
διεύρυνσης και ολοκλήρωσης /
εμβάθυνσης της Κοινότητας. Επιδίωξε
και συνεχίζει να επιδιώκει τη μείωση
του «δημοκρατικού ελλείμματος» και
την επέκταση όλων αυτών των
μηχανισμών, ρυθμίσεων και πολιτικών
οι οποίες αποκαθιστούν σε κοινοτικό
επίπεδο τα κοινωνικά συμβόλαια και
την κοινωνική ειρήνη.
(Βλέπε σχετική παρέμβαση του Κώστα
Σημίτη στο συνέδριο του ΕΚΕΜ τον
Σεπτέμβριο του 1991 με θέμα «Η
Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα: Η
πρόκληση της προσαρμογής». Στον
τόμο Λουκάς Τσούκαλης (επιμέλεια),
Η Ελλάδα στην ΕΚ : Η πρόκληση της
προσαρμογής ,εκδόσεις Παπαζήση
1993).
Η Ελλάδα του 2003 δεν έχει πλέον
καμιά σχέση με την Ελλάδα της
φτώχειας της υπανάπτυξης, του υψηλού
πληθωρισμού και της οικονομικής
αστάθειας. Σύμφωνα με τις εκθέσεις
του ΟΟΣΑ το κατά κεφαλήν εισόδημα
της Ελλάδας είναι ιδιαίτερο υψηλό και
η χώρα κατατάσσεται μεταξύ 25ης και
29ης θέσης στον κόσμο. Η Ελλάδα
δεν είναι πλέον χώρα εξαγωγής
εργατικού δυναμικού. Αντιθέτως για
πρώτη φορά στην ιστορία της,

αποτελεί χώρα εισαγωγής ανθρώπινου
δυναμικού, χώρα υποδοχής
μεταναστών.
Η Ελλάδα του 21ου αιώνα στηρίζεται
σε μια στρατηγική εθνικής
ανταγωνιστικότητας. Μια στρατηγική
ανάδειξης των συγκριτικών της
πλεονεκτημάτων σε τομείς όπως είναι η
γεωργία, ο τουρισμός, το πολιτιστικό
απόθεμα, οι μικρές και μεσαίες
επιχειρήσεις αλλά και τομείς που
αναδεικνύει η κοινωνία της
πληροφορίας. Αυτή η πολιτική εθνικής
ανταγωνιστικότητας αφορά το σύνολο
της ελληνικής κοινωνίας και κινείται
παράλληλα με το λειτουργικό και
κοινωνικό κράτος.
Στην Ελλάδα της νέας χιλιετίας, ο
ρόλος του κράτους και της δημόσιας
πολιτικής παραμένει σημαντικός, αλλά
είναι και διαφορετικός από το
παρελθόν. Είναι αυτός του κράτους
που προωθεί προσαρμογές στην
οικονομία και κοινωνία, διαφυλάσσει τον
ανταγωνισμό στις αγορές, ενισχύει την
καινοτομία και την έρευνα , επενδύει
στο ανθρώπινο δυναμικό, διαφυλάσσει
τα συμφέροντα των εργαζομένων και
τα δικαιώματα των πολιτών ,
ενδιαφέρεται για τους ανέργους και
επενδύει στη νέα γενιά.
Η ελληνική οικονομία συμμετέχει
πλέον ισότιμα στην Οικονομική και
Νομισματική ΄Ενωση (ΟΝΕ), αφού
κατάφερε τα τελευταία χρόνια να
προχωρήσει ο οικονομικός και
αναπτυξιακός μετασχηματισμός της. Με
την οικονομική πολιτική της

σταθεροποίησης, της ανάπτυξης και της
κοινωνικής συνοχής που εφάρμοσε η
κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, η
ελληνική οικονομία έχει μπει πλέον σε
τροχιά υψηλής ανάπτυξης, χαμηλού
πληθωρισμού, μακροπρόθεσμης
δημοσιονομικής και μακροοικονομικής
ισορροπίας.
Όπως έχει υποστηρίξει και ο
Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
Romano Prodi η Ελλάδα αποτελεί
σήμερα φωτεινό παράδειγμα της
Ευρώπης που θέλουμε να
δημιουργήσουμε. Η κοινή γνώμη είναι
ενωμένη μπροστά σε κοινούς
φιλόδοξους στόχους και αποφασισμένη
να τους επιτύχει με συναίνεση
Ιδιαίτερα χρήσιμες για την
προσαρμογή της χώρας στο
ενωσιακό περιβάλλον υπήρξαν οι
τρεις προηγούμενες προεδρίες της
Ελλάδας στην ΕΚ/ΕΕ.
Η Ελλάδα άσκησε για πρώτη φορά
Προεδρία στην ΕΟΚ, το δεύτερο
εξάμηνο του 1983. Η ανάληψη αυτής
της Προεδρίας τον Ιούλιο του 1983
συνέπεσε χρονικά, με μια δύσκολη
συγκυρία τόσο σε εθνικό όσο και σε
κοινοτικό επίπεδο. Ο Ψυχρός Πόλεμος
συνεχιζόταν και η κατάρριψη του
νοτιοκορεατικού τζάμπο από τους
Ρώσους πάνω από τη νήσο Σαχαλίνη,
δείχνει πόσο δύσκολη ήταν η πολιτική
κατάσταση στη Γηραιά ΄Ηπειρο. Η
Ευρωπαϊκή Κοινότητα την περίοδο
εκείνη γνώριζε μια από τις μεγάλες
κρίσεις της, στοιχεία της οποίας ήταν,
μεταξύ άλλων, η ρύθμιση των

δημοσιονομικών προβλημάτων (η
Βρετανική συνεισφορά στον κοινοτικό
προϋπολογισμό , η μελλοντική
χρηματοδότηση της Κοινότητας), η
πραγματοποίηση της τρίτης
διεύρυνσης, οι θεσμικές εξελίξεις προς
την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, η
αναθεώρηση της Αγροτικής Πολιτικής ,
η ανάγκη για την ανάπτυξη νέων
πολιτικών, η βελτίωση της λειτουργίας
των διαρθρωτικών ταμείων κλπ.
Η Ελλάδα εκείνη την εποχή είχε
αρχίσει να διανύει το πρώτο στάδιο
προσαρμογής στο νέο καθεστώς
σχέσεων με την ΕΟΚ και
προσπαθούσε με την υποβολή εκ
μέρους της ελληνικής κυβέρνησης
«μνημονίου» να επανατοποθετήσει
τον ελληνοκοινοτικό διάλογο σε νέα
πλαίσια. Μέσα σε συνθήκες πολιτικής
και οικονομικής προσαρμογής στον
ελληνικό χώρο και σε κρίσιμη
κοινοτική συγκυρία, η Ελλάδα
παρέλαβε τον Ιούλιο του 1983 την
Προεδρία από την Ομοσπονδιακή
Γερμανία. Στον διεθνή ορίζοντα
επικρατούσε, την εποχή εκείνη, ένα
νέο ψυχροπολεμικό κλίμα με
αποτέλεσμα οι σχέσεις Ανατολής-Δύσης
να βρίσκονται σε συνεχή κρίση. Και
ήταν επόμενο, η ελληνική κυβέρνηση
να αναλάβει μια προσπάθεια για μια
πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που
θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική θέση
της χώρας σε συγκεκριμένα εθνικά
προβλήματα (Κυπριακό και Αιγαίο).
Στα κυριότερα αποτελέσματα της
ελληνικής προεδρίας του 1983 θα

κατέγραφε κανείς: την ψήφιση του
συμπληρωματικού προϋπολογισμού του
1983, την ουσιαστική πρόοδο στις
διαπραγματεύσεις για την τρίτη
διεύρυνση, την έναρξη
διαπραγματεύσεων με τις χώρες ΑΚΕ
για τη σύναψη της Συμφωνίας
Lome III και την υπογραφή της
συμφωνίας συνεργασίας μεταξύ ΕΟΚ
και Συμφώνου ΄Ανδεων.
Στα θέματα της Ευρωπαϊκής Πολιτικής
Συνεργασίας, πρωταρχικό μέλημα της
ελληνικής Προεδρίας ήταν η κατά τον
καλύτερο δυνατό τρόπο, έκφραση των
θέσεων των Δέκα πάνω σε διεθνή
προβλήματα, με τη διαμόρφωση και
προώθηση κοινών πολιτικών . Επίσης
προέκυψε και η πολιτική καταναλωτών
για να ακολουθήσουν στη συνέχεια το
Συμβούλιο των καταναλωτών και
Επίτροπος Καταναλωτών .
Η δεύτερη ελληνική Προεδρία (1η
Ιουλίου – 31 Δεκεμβρίου 1988)
συνέπεσε με μια μεταβατική περίοδο
στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής
Κοινότητας. Στο εσωτερικό της
Ευρωπαϊκής Κοινότητας τα άμεσα και
πιεστικά προβλήματα που είχαν
προκύψει με αφορμή τη διεύρυνση με
την Ισπανία και την Πορτογαλία, καθώς
επίσης και ο προβληματικός τρόπος
εφαρμογής των δημοσιονομικών
ρυθμίσεων, βρήκαν τη λύση τους με
την αναθεώρηση της Συνθήκης της
Ρώμης και την υιοθέτηση της Ενιαίας
Ευρωπαϊκής Πράξης .
Το κλίμα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα
ήταν πλέον σαφώς καλύτερο, καθώς

στους κόλπους της ωρίμαζαν οι νέες
προτάσεις για την ευρωπαϊκή
ενοποιητική διαδικασία. ΄Ηταν η
περίοδος που ταυτίστηκε με την
προσωπικότητα και τις ιδέες του Ζακ
Ντελόρ. Στο διεθνή χώρο οι
ανακατατάξεις που συντελούνταν ήταν
καθοριστικές για το μέλλον της
Ευρώπης και ο ρόλος που είχε να
διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα
ήταν πολύ σημαντικός. Από την άλλη
πλευρά πρέπει να υπογραμμισθεί ότι
η Ελλάδα, που αναλάμβανε την
Προεδρία στην ΕΚ, είχε εν τω μεταξύ
επαναπροσδιορίσει την πολιτική της
απέναντι στην ΕΚ. ΄Εχοντας
ξεπεράσει τους αρχικούς δισταγμούς
της, αναγνώριζε ότι η Ευρωπαϊκή
προοπτική ήταν ο μόνος δρόμος για
τη χώρα. Αυτό φάνηκε και κατά τη
διάρκεια της Διακυβερνητικής
Διάσκεψης για τη διαπραγμάτευση
της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης,
όπου η Ελλάδα εμφανίστηκε με
συγκεκριμένους στόχους στο σύνολο
των μεγάλων κοινοτικών ζητημάτων.
Η Δεύτερη ελληνική Προεδρία
ανέλαβε πρωτοβουλίες για να
συζητηθούν τα μεγάλα ζητήματα που
αφορούσαν τον μελλοντικό ρόλο της
Κοινότητας και το περιεχόμενο της
ευρωπαϊκής ενοποιητικής διαδικασίας.
Χαρακτηριστικές αυτού του πνεύματος
υπήρξαν οι πρωτοβουλίες για τον
διεθνή ρόλο της Κοινότητας, τον ενιαίο
κοινοτικό χώρο, την προστασία του
περιβάλλοντος αλλά και οι γενικότερες
συζητήσεις για τις σχέσεις Ανατολής –
Δύσης. Εκείνο που έχει ιδιαίτερο

ενδιαφέρον και θα πρέπει να
συγκρατήσει κανείς, είναι το γεγονός
ότι η ελληνική πολιτική απέναντι στα
ευρωπαϊκά ζητήματα είχε εξελιχθεί και
μεταβληθεί, και η αρχική
επιφυλακτικότητα απέναντι στην ΕΟΚ
είχε πλέον αντικατασταθεί από
φιλοευρωπαϊκό πνεύμα με έμφαση στις
έννοιες της αλληλεγγύης, της συνοχής
και της ισόρροπης ανάπτυξης της
Κοινότητας.
Η δεύτερη ελληνική Προεδρία
ολοκληρώθηκε στο επιβλητικό κάστρο
των Ιπποτών στη Ρόδο όπου και
τέθηκαν οι απαραίτητες βάσεις, για
την υιοθέτηση του Κοινωνικού Χάρτη
της Κοινότητας.
Τον Ιανουάριο του 1994, η Ελλάδα
αναλάμβανε για τρίτη φορά την
Προεδρία στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση.
΄Ηταν μία Προεδρία εντελώς
διαφορετική από τις δύο προηγούμενες.
Στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση η διαδικασία
της ολοκλήρωσης είχε προχωρήσει
αρκετά. Μόλις είχε τεθεί σε ισχύ η
Συνθήκη του Maastricht για την
Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και υπήρχαν
εξαιρετικά σύνθετες δυσκολίες που
αφορούσαν την ευρωπαϊκή ενοποιητική
διαδικασία. Η Ελλάδα εκαλείτο να
εφαρμόσει τη Συνθήκη για την
Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, συντονίζοντας την
Προεδρία της σε τρία επίπεδα. Το πρώτο
αφορούσε τους Υπουργούς, το
δεύτερο τους Γενικούς Γραμματείς και
το τρίτο αφορούσε τους υπηρεσιακούς
παράγοντες.
Κινητήριος μοχλός της Προεδρίας

υπήρξε η ιδέα της ευρωπαϊκής
ενοποίησης. Πράγματι, χωρίς να
υποτιμήσει ή παραμερίσει τις εθνικές
προτεραιότητες, η ελληνική προεδρία
προώθησε το πρόγραμμά της με ένα
αμιγώς ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Αυτό φάνηκε κυρίως και όχι μόνο με
την όλη διαχείριση της
διαπραγμάτευσης και της ολοκλήρωσης
του κεφαλαίου της διεύρυνσης.
Στη Σύνοδο Κορυφής της Κέρκυρας
(24-25 Ιουνίου 1994) οι αποφάσεις
που ελήφθησαν σε μεγάλο βαθμό
ταυτίζονται με δυναμικές και
αποτελεσματικές απαντήσεις της
Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης στα καθημερινά
προβλήματα των πολιτών, στο
πρόβλημα της ανεργίας, της
εσωτερικής και της εξωτερικής της
ασφάλειας, ώστε να εξασφαλισθεί
τρόπος για διαφανέστερη και
δημοκρατικότερη λειτουργία της.
Ταυτίζονται, όμως, και με απαντήσεις
σε εκτιμήσεις που αφορούν την
ικανότητα ενός μικρού κράτους-μέλους
να προωθήσει και να υλοποιήσει μέσα,
σε έξι μήνες, όχι μόνο την τέταρτη
διεύρυνση της ΄Ενωσης αλλά και τη
δρομολόγηση νέων πτυχών των
εξωτερικών σχέσεων της Ευρωπαϊκής
΄Ενωσης. (Βλέπε την παρέμβαση του
Θεόδωρου Πάγκαλου στην ημερίδα
που διοργάνωσαν στις 12 Σεπτεμβρίου
του 1994 το ΕΚΕΜ και το ΕΚΕΜΕ με
θέμα τον απολογισμό της τρίτης
Ελληνικής Προεδρίας. Στον τόμο, Η
Τρίτη Ελληνική Προεδρία στην ΕΚ/ΕΕ
. Ενας απολογισμός , Εκδόσεις Α.

Σάκκουλα 1995).
Στην Κέρκυρα ολοκληρώθηκαν οι
προσπάθειες για τη διεύρυνση της ΕΕ
με την ένταξη της Αυστρίας, Φιλανδίας
και Σουηδίας με την υπογραφή των
Σχετικών Πράξεων Προσχώρησης. Στην
Τρίτη Προεδρία της στην ΕΕ, η Ελλάδα,
προώθησε την προοπτική της
διεύρυνσης της ΕΕ προς το Νότο και
την Ανατολή της Ευρώπης, ώστε να
εξασφαλιστεί η σταθερότητα, η
ανάπτυξη και η συνεργασία και στη
Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Αν επιχειρούσαμε να καταγράψουμε
κάποιες συγκεκριμένες κατευθύνσεις
που δόθηκαν στη Σύνοδο της Κέρκυρας
θα υπογραμμίζαμε έξι κρίσιμους τομείς :
 Βελτίωση της κατάστασης της
απασχόλησης.
 Μέτρα, για την πλήρη αξιοποίηση
του δυναμικού των μικρο-μεσαίων.
 Μέτρα, για την προώθηση
προγραμμάτων για τις τεχνολογίες
των πληροφοριών και τις
βιομηχανικές τεχνολογίες.
 Συμφωνία για έντεκα σχέδια
στους τομείς των μεταφορών και
της ενέργειας.
 Θέσπιση μόνιμου συντονισμού
οργάνου για ανάπτυξη της
κοινωνίας των πληροφοριών.
 Προώθηση, νέου τύπου
ανάπτυξης για τη βελτίωση της
ποιότητας ζωής.
Ιδιαίτερα κρίσιμος τομέας, τον οποίο η
Τρίτη Ελληνική Προεδρία, διαχειρίστηκε
με επιτυχία, ήταν αυτός της

δικαιοσύνης και των εσωτερικών
υποθέσεων που αποτελούσε εκείνη την
περίοδο μια από τις πλέον
ενδιαφέρουσες εξελίξεις που εισήγαγε
στην ενοποιητική διαδικασία η Συνθήκη
του Μάαστριχτ. Πράγματι είχαμε για
πρώτη φορά μια συμβατική
θεσμοποίηση ενός πλαισίου
συνεργασίας, σε πεδία ιδιαίτερης
ευαισθησίας για το κράτος και τον
πολίτη, που αφορούν την ελεύθερη
κυκλοφορία των προσώπων, την
ασφάλεια των πολιτών της ΄Ενωσης και
την αστυνομική και δικαστική
συνεργασία. Θέλοντας να συμβάλει με
ουσιαστικό τρόπο στη διαμόρφωση της
νέας θεσμικής ταυτότητας των
δραστηριοτήτων του τρίτου πυλώνα της
Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, η Ελληνική
Προεδρία, προώθησε:
 Την επίσπευση των εργασιών για
την κατάρτιση της Σύμβασης για τη
δημιουργία της Europol.
 Την επίσπευση της εφαρμογής
της Σύμβασης του Δουβλίνου,
καθώς και την προώθηση της ιδέας
σύναψης παράλληλης σύμβασης με
τρίτες χώρες για δημιουργία
ευρύτερα εναρμονισμένης
ευρωπαϊκής πολιτικής για το
άσυλο.
 Τη διαμόρφωση μια συνολικής
στρατηγικής για την αντιμετώπιση
της μάστιγας των ναρκωτικών.
 Την ενίσχυση της δικαστικής
συνεργσίας αλλά και της κοινής
δράσης στα πλαίσια καταστολής
του διεθνούς οργανωμένου
εγκλήματος.

(Βλ. περισσότερα στην ανάλυση
του Στέλιου Περράκη στο
συλλογικό έργο Η τρίτη Ελληνική
Προεδρία στην ΕΚ/ΕΕ ένας
απολογισμός Α. Σάκκουλας 1995
σ.σ. 101-115).
Πηγή: http://www.eu2003.gr/gr/cat/137/

ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΕΥΚΑΡΠΙΑΣ
ΣΤ1΄ΤΑΞΗΕπιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.59

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ Ε.Ε.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν πάντα τόσο μεγάλη όσο
είναι σήμερα. Όταν ξεκίνησε η ευρωπαϊκή οικονομική
συνεργασία το 1951, οι μόνες χώρες που συμμετείχαν
ήταν το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το
Λουξεμβούργο και οι Κάτω Χώρες.
Συν τω χρόνω, όλο και περισσότερες χώρες
αποφάσισαν να προσχωρήσουν . Η Ένωση απέκτησε
το σημερινό της μέγεθος των 28 κρατών μελών με την
προσχώρηση της Κροατίας την 1η Ιουλίου 2013

ΚΥΠΡΟΣ
Πρωτεύουσα: Λευκωσία
Έκταση: 9.251,0 km²
Πληθυσμός: 862.011 (2012)
Πληθυσμός ως ποσοστό του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ:
0,2% (2012)
ΑΕΠ: 17,72 δισ. ευρώ (2012)
Επίσημη(-ες) γλώσσα(-ες) της ΕΕ: ελληνικά

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΥΠΡΟΥ
Η Κύπρος, η οποία βρίσκεται στο βορειοανατολικό
τμήμα της Μεσογείου Θαλάσσης και νότια της
Τουρκίας, είναι το μεγαλύτερο νησί της ανατολικής
Μεσογείου καθώς και η τρίτη μικρότερη χώρα της
ΕΕ μετά τη Μάλτα και το Λουξεμβούργο. Η Κύπρος
προσχώρησε στην ΕΕ ως νησί υπό de facto
διαίρεση, αλλά ολόκληρη η Κύπρος αποτελεί
έδαφος της ΕΕ. Οι Τουρκοκύπριοι αποτελούν
πολίτες της ΕΕ καθώς είναι πολίτες χώρας της ΕΕ -
της Κυπριακής Δημοκρατίας-, παρά το γεγονός ότι
διαμένουν σε τμήμα της Κύπρου που δεν ελέγχει η
κυβέρνησή της.

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η Κύπρος πραγματοποιεί εξαγωγές
κυρίως προς την Ελλάδα, το Ηνωμένο
Βασίλειο και τις ΗΠΑ, ενώ οι
εισαγωγές της προέρχονται κυρίως
από την Ελλάδα, το Ισραήλ και το
Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι σημαντικότεροι τομείς της κυπριακής
οικονομίας το 2012 ήταν το χονδρικό και
λιανικό εμπόριο, οι μεταφορές, οι
υπηρεσίες στέγασης και εστίασης (23,5%),
η δημόσια διοίκηση, η άμυνα, η
εκπαίδευση, η υγεία και η κοινωνική
πρόνοια (21,8%), καθώς και οι
κτηματομεσιτικές δραστηριότητες (11,5%).

ΕΣΘΟΝΙΑ
Η Εσθονία είναι η βορειότερη από τις
τρεις Βαλτικές Χώρες. Το έδαφός της
είναι κυρίως πεδινό στις ανατολικές
ακτές της Βαλτικής

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ
Έκταση: 45.227,0 km2
Πληθυσμός: 1.325.217 (2012)
Πληθυσμός ως ποσοστό του συνολικού
πληθυσμού της ΕΕ: 0,3% (2012)
ΑΕΠ: 17,415 δισ. ευρώ (2012)
Επίσημη γλώσσα της ΕΕ: εσθονικά
Πολίτευμα: κοινοβουλευτική δημοκρατία
Κράτος μέλος της ΕΕ από: 1 Μαΐου 2004

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Οι σημαντικότεροι τομείς της
εσθονικής οικονομίας το 2012
ήταν το χονδρικό και λιανικό
εμπόριο, οι μεταφορές, οι
υπηρεσίες στέγασης και
εστίασης (22,2%), η βιομηχανία
(21,2%), καθώς και η δημόσια
διοίκηση, η άμυνα, η
εκπαίδευση, η υγεία και η
κοινωνική πρόνοια (14,4%).
Η Εσθονία πραγματοποιεί
εξαγωγές κυρίως προς τη
Σουηδία, τη Φινλανδία και τη
Ρωσία, ενώ οι εισαγωγές της
προέρχονται κυρίως από τη
Φινλανδία, τη Γερμανία και τη
Σουηδία.

Ολλανδία
Οι Κάτω Χώρες είναι πεδινή χώρα,
με περίπου το ένα τέταρτο του
εδάφους της στο επίπεδο της
θάλασσας ή κάτω από αυτό. Πολλά
τμήματα των Κάτω Χωρών
προστατεύονται από τις πλημμύρες
με αντιπλημμυρικούς τοίχους και
αναχώματα, ενώ μεγάλο τμήμα του
εδάφους προέρχεται από τη
θάλασσα. Οι Κάτω Χώρες έχουν
μεγάλη ακτογραμμή στη Βόρεια
Θάλασσα, και συνορεύουν με το
Βέλγιο στα νότια και τη Γερμανία
στα ανατολικά.

Οικονομία
Οι σημαντικότεροι κλάδοι της οικονομίας των Κάτω Χωρών το 2012 ήταν η
δημόσια διοίκηση, η άμυνα, η εκπαίδευση, η υγειονομική περίθαλψη και η
κοινωνική πρόνοια (22,7%), η βιομηχανία (19,4%) καθώς και το χονδρικό και
λιανικό εμπόριο, οι μεταφορές, οι υπηρεσίες στέγασης και εστίασης (18,6%).
Οι κυριότεροι εξαγωγικοί εταίροι των Κάτω Χωρών είναι η Γερμανία, το Βέλγιο
και η Γαλλία, ενώ οι βασικοί εισαγωγικοί τους εταίροι είναι η Γερμανία και το
Βέλγιο.

ΧΑΡΤΗΣ ΒΕΛΓΙΟΥ
Το Βέλγιο είναι ένα ομοσπονδιακό
κράτος που περιλαμβάνει τρεις
περιφέρειες: την Ολλανδόφωνη
Φλάνδρα στον βορρά, τη
γαλλόφωνη Βαλλονία στον νότο και
τις Βρυξέλλες, τη δίγλωσση
πρωτεύουσα, όπου τα γαλλικά και
τα ολλανδικά είναι ισότιμα. Υπάρχει
επίσης μια μικρή γερμανόφωνη
μειονότητα στο ανατολικό τμήμα της
χώρας. Η μορφολογία του εδάφους
του Βελγίου παρουσιάζει μεγάλη
ποικιλία: 67 χιλιόμετρα
ακτογραμμής και πεδινές παράκτιες
πεδιάδες κατά μήκος της Βόρειας
Θάλασσας, ένα κεντρικό οροπέδιο
και οι δασωμένοι λόφοι των
Αρδενών στον νότο

ΒΕΛΓΙΟ
• Πρωτεύουσα: Βρυξέλλες
• Έκταση: 30.528,0 km2
• Πληθυσμός: 11.094.850 (2012)
• Πληθυσμός ως ποσοστό του συνολικού
πληθυσμού της ΕΕ: 2,2% (2012)
• ΑΕΠ: 375,881 δισ. ευρώ (2012)
• Επίσημη(-ες) γλώσσα(-ες) της ΕΕ:
ολλανδικά, γαλλικά και γερμανικά

Τομείς της βελγικής οικονομίας
Οι σημαντικότεροι τομείς της βελγικής
οικονομίας το 2012 ήταν η δημόσια
διοίκηση, η άμυνα, η εκπαίδευση, η
υγεία και η κοινωνική πρόνοια (22,8%),
το χονδρικό και λιανικό εμπόριο, οι
μεταφορές, οι υπηρεσίες στέγασης και
εστίασης (19,9%) και η βιομηχανία
(15,9%).

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
Η Βουλγαρία βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα των Βαλκανίων και
το έδαφός της παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία. Στον βορρά της χώρας
εκτείνονται οι απέραντες πεδιάδες του ποταμού Δούναβη, ο οποίος
αποτελεί το σύνορο με τη Ρουμανία. Στα νότια, αντίθετα, κυριαρχούν
ορεινές εκτάσεις και οροπέδια, ενώ στα ανατολικά οι ακτές της
Μαύρης Θάλασσας προσελκύουν τουρίστες όλο τον χρόνο.

Βουλγαρία
Πρωτεύουσα: Σόφια
Έκταση: 110.899,7 km²
Πληθυσμός: 7.327.224 (2012)
Πληθυσμός ως ποσοστό του
συνολικού πληθυσμού της
ΕΕ: 1,5% (2012)
ΑΕΠ: 39,927 δισ. ευρώ (2012)
Επίσημη(-ες) γλώσσα(-ες) της
ΕΕ: βουλγαρικά

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Οι σημαντικότεροι τομείς της βουλγαρικής
οικονομίας το 2012 ήταν η βιομηχανία (25,0%), το
χονδρικό και λιανικό εμπόριο, οι μεταφορές, οι
υπηρεσίες στέγασης και εστίασης (21,1%), καθώς
και η δημόσια διοίκηση, η άμυνα, η εκπαίδευση,
η υγεία και η κοινωνική πρόνοια (12,5%).
Η Βουλγαρία πραγματοποιεί εξαγωγές κυρίως
προς τη Γερμανία, την Τουρκία και την Ιταλία, ενώ
οι εισαγωγές της προέρχονται κυρίως από τη
Ρωσία, τη Γερμανία και την Ιταλία.

ΓΑΛΛΙΑ
Η Γαλλία είναι η μεγαλύτερη
σε έκταση χώρα της ΕΕ.
Εκτείνεται από τη Βόρεια
Θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο.
Η μορφολογία του εδάφους
της παρουσιάζει μεγάλη
ποικιλία, με οροσειρές στα
ανατολικά και τα νότια. Εδώ
βρίσκεται και η υψηλότερη
κορυφή των Άλπεων το Λευκό
Όρος (4.810 μ), το υψηλότερο
σημείο της δυτικής Ευρώπης.

Γεωγραφία Ε΄ 3.42-43. ΄΄ Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Η σημασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΄΄

Γεωγραφία Ε΄ 3.42-43. ΄΄ Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Η σημασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΄΄

Recommended

Recommended

More Related Content

What's hot

What's hot (20)

Viewers also liked

Viewers also liked (20)

Similar to Γεωγραφία Ε΄ 3.42-43. ΄΄ Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Η σημασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΄΄

Similar to Γεωγραφία Ε΄ 3.42-43. ΄΄ Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Η σημασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΄΄ (20)

More from Χρήστος Χαρμπής

More from Χρήστος Χαρμπής (20)

Recently uploaded

Recently uploaded (20)

Γεωγραφία Ε΄ 3.42-43. ΄΄ Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Η σημασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΄΄