2. Երվանդունիների թագավորություն,
պետություն Հայկական լեռնաշխարհում մ.թ.ա.
570 - մ.թ.ա. 201 թվականներին: Կառավարել
է Երվանդունիների թագավորական տոհմը՝ Մեծ
Հայքի երեք թագավորական հարստություններից
մեկը։ Տարածքը կազմել է նվազագույնը 200 000
քառ. կմ (Երվանդ Վերջինի գահակալման
տարիներին մ.թ.ա. 220-201), առավելագույնը՝ 400
000 քառ. կմ՝ Տիգրան Երվանդյանի օրոք (մ.թ.ա.
560-535)։
3.
4. Առաջին շրջանում մայրաքաղաքն
էր Վանը՝ Վանի թագավորության արքաների
նստավայրը։ Մ.թ.ա. 6-րդ
դարում Հայաստանը վերածվում է Աքեմենյան
պետության մարզի։ Նրա տարածքում
առաջանում են երկու սատրապություններ։
Արևմտյան Հայաստանի մայրաքաղաքը
շարունակում է մնալ Վանը, իսկ Արևելյան
Հայաստանի վարչաքաղաքական կենտրոնն է
դառնում Էրեբունին (Երևան)։ Աքեմենյան
իշխանությունը տևում է երկու դար (մ.թ.ա.
522-331)։
5.
6. Ալեքսանդր Մակեդոնացու արևելյան
արշավանքից հետո Աքեմենյան
կայսրությունը անկում է ապրում, իսկ
Հայաստանը անկախանում է։ Երվանդ
Գ արքան մայրաքաղաքը տեղափոխում
է Արմավիր (մ.թ.ա. 331), իսկ Երվանդ
Վերջինը կառուցում
է Երվանդաշատ մայրաքաղաքը (մ.թ.ա. 220)։
