นำเสนอ ณ เวทีการประชุมระดับชาติมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์

1. การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมความร่วมมือในการจัดการศึกษาภาคปฏิบัติในชุมชน ของนักศึกษาสาธารณสุขชุมชนระหว่างวิทยาลัยการสาธารณสุขและสถานบริการสุขภาพ : กรณีศึกษาวิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดพิษณุโลก ดร . ประภาพร มโนรัตน์ ภาควิชาการพยาบาลอนามัยชุมชนและจิตเวช วิทยาลัยพยาบาลบรมราชนนี อุตรดิตถ์ การประชุมวิชาการ “มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาวิทยาลัยเพื่อชุมชน” 2-3 สิงหาคม 2554

2. ความสำคัญของปัญหา นักศึกษาจะได้โอกาสเรียนรู้จากสถานการณ์จริงจนเกิดทักษะและมีศักยภาพและความพร้อมในการออกไปเป็นนักสุขภาพในชุมชน - ทักษะการแก้ปัญหา - ทักษะการประสานงาน - ทักษะการสร้างเสริมสุขภาวะชุมชน “ ความร่วมมือ” ระหว่างสถาบันการศึกษากับสถานบริการสุขภาพในชุมชนในการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ให้กับนักศึกษาสาธารณสุข เป็น “ หัวใจของความสำเร็จ” ในการจัดการศึกษาภาคปฏิบัติในชุมชน “ แหล่งการเรียนรู้ภาคปฏิบัติในชุมชนที่ดีเกิดขึ้นได้จากความร่วมมือระหว่างสถาบันการศึกษาและสถานบริการสุขภาพ” (Henneman at al., 1995)

7. การศึกษาสภาพการจัดการศึกษา ภาคปฏิบัติในชุมชนหลักสูตร ประกาศนียบัตรสาธารณสุขศาสตร์ ( สาธารณสุขชุมชน ) ของวสส . พิษณุโลก การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมความร่วมมือระหว่างวิทยาลัยฯ กับแหล่งฝึกสถานีอนามัยในเขตอำเภอบางกระทุ่ม ในการจัดการศึกษาภาคปฏิบัติในชุมชน การติดตามประเมินผล รูปแบบส่งเสริมความร่วมมือฯ การศึกษาเชิงคุณภาพ การศึกษา เชิงปริมาณ การศึกษา เชิงคุณภาพ วิจัยแบ่ง 3 ระยะ ระยะที่ 1 ระยะที่ 2 ระยะที 3

9. ผลการศึกษาวิเคราะห์สรุปเสนอเชิงนโยบาย สู่ แนวทางในการดำเนินการจัดการศึกษาภาคปฏิบัติในชุมชน 1). การวางแผนร่วมกันระหว่างสถาบันการศึกษากับสถาน บริการ สุขภาพ 2) การเตรียมโครงสร้างสำหรับเป็นแหล่งฝึก 3) การให้สถานบริการเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการศึกษา

10. ผลการทดลองใช้รูปแบบ นักศึกษา - มีค่าคะแนนเฉลี่ยของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนฝึกภาคปฏิบัติในชุมชนและภายหลังฝึกภาคปฏิบัติในชุมชนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยมีค่าคะแนนเฉลี่ยของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังฝึกภาคปฏิบัติในชุมชนสูงกว่า ครูพี่เลี้ยงหลักและครูพี่เลี้ยงรอง - มีค่าคะแนนเฉลี่ยของการปฏิบัติตามบทบาทของครูพี่เลี้ยงในการจัดการศึกษาภาคปฏิบัติในชุมชนโดยรวมอยู่ในระดับดี ( X=4.29 SD=0.85 และ X=4.16 SD=0.81 , ตามลำดับ ) และมีค่าคะแนนเฉลี่ยรายด้านอยู่ในระดับดี

11. ผลการทดลองใช้รูปแบบ นักศึกษาครูพี่เลี้ยงหลักและครูพี่เลี้ยงรอง มีความคิดเห็นว่า มีความพึงพอใจต่อรูปแบบการส่งเสริมความร่วมมือฯ ทั้งครูพี่เลี้ยงหลักและครูพี่เลี้ยงรอง พึงพอใจในบทบาทของตนเองในการปฏิบัติตามบทบาทของครูพี่เลี้ยง นักศึกษา พึงพอใจต่อบทบาทของครูพี่เลี้ยง

12. อภิปรายผล การประสานความร่วมมือกัน ทั้งในระดับนโยบายและระดับปฏิบัติการ โดยได้ดำเนินงานตามรูปแบบการส่งเสริมความร่วมมือในการจัดการศึกษา 8 ขั้นตอน ซึ่งสอดคล้องกับผลการศึกษาที่พบว่านักศึกษามีความคิดเห็นว่ามีความรู้ความเข้าใจในงานสาธารณสุขและมีทักษะในการปฏิบัติงานสาธารณสุขในชุมชนอย่างเป็นรูปธรรมมากขึ้น มีทัศนคติที่ดีต่อการปฏิบัติงานสาธารณสุขในชุมชนและต่อวิชาชีพสาธารณสุข มีความพึงพอใจต่อวิธีการจัดการเรียนรู้ของครูพี่เลี้ยงหลักและครูพี่เลี้ยงรอง บทบาทร่วมทุกระดับ นักศึกษาเรียนรู้ในบรรยากาศของความร่วมมือของผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดการศึกษาให้กับตนเองจึงเกิดความพึงพอใจและสามารถเรียนรู้ได้ดี มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้น ( จินตนา กล่อมศิริ และคณะ ,2549)

13. ข้อเสนอแนะ 1. ผู้บริหารวิทยาลัยควรรมีนโยบายสนับสนุนให้มีการส่งเสริมความร่วมมือระหว่างวิทยาลัยการสาธารณสุขฯและสถานบริการสุขภาพในการจัดการศึกษาภาคปฏิบัติในชุมชนให้กับนักศึกษาขทั้งในระดับผู้บริหารและผู้ปฏิบัติเป็นรูปแบบที่ชัดเจน โดยเน้นให้ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องมีส่วนร่วมในการจัดการศึกษา 2 . ผู้บริหารวิทยาลัยและสถานบริการสุขภาพควรร่วมกันเสริมสร้างพลังอำนาจให้กับแหล่งฝึกและครูพี่เลี้ยงเพื่อให้มีศักยภาพการจัดการศึกษาภาคปฏิบัติในชุมชน สามรถปฏิบัติตามบทบาทได้ดี เพื่อนักศึกษามีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูง 3. การพัฒนาศักยภาพครูพี่เลี้ยงควรส่งเสริมการปฏิบัติตามบทบาทของครูพี่เลี้ยงทุกด้านและเน้นให้มีการปฏิบัติตามบทบาทด้านการประเมินผลให้มากขึ้น