In de Commissie heeft minister De Block voor het eerst toegegeven dat de regering verrast werd door het nieuw coronavirus.

1. CRIV 55 COM 138 07/04/2020
CHAMBRE-­2E SESSION DE LA 55E LÉGISLATURE 2019 2020 KAMER-­2E ZITTING VAN DE 55E ZITTINGSPERIODE
7
après leur hospitalisation" (55004535C)
-­ Sophie Rohonyi à Maggie De Block (Affaires
sociales, Santé publique, Asile et Migration) sur
"Le suivi des personnes âgées atteintes du
coronavirus" (55004537C)
-­ Sophie Rohonyi à Maggie De Block (Affaires
sociales, Santé publique, Asile et Migration) sur
"Le cadastre des infirmiers à domicile"
(55004542C)
-­ Nathalie Gilson à Maggie De Block (Affaires
sociales, Santé publique, Asile et Migration) sur
"La fabrication de masques artisanaux et les
suites de la pandémie" (55004551C)
01.01 Minister Maggie De Block: Mijnheer de
voorzitter, beste collega's, wij nemen deel aan drie
of vier vergaderingen van het kernkabinet per dag,
omdat ik in drie verschillende departementen
geconfronteerd word met de sanitaire crisis. Wij
nemen maatregelen inzake sociale zaken en wij
nemen maatregelen inzake asiel en migratie.
Daarnaast is er de vergadering van het gewone
kernkabinet, dat beslist in verband met de
algemene sanitaire situatie en ook alle andere
beslissingen neemt die moeten worden genomen.
Het spijt mij zeer dat ik u moest vragen de
vergadering vroeger te laten plaatsvinden. Dat
kon, waarvoor mijn dank. Volgende week zullen
wij bekijken hoe wij dergelijke situaties kunnen
vermijden. In elk geval zult u nu gegarandeerd
twee uur en een half kunnen vergaderen. Het is
belangrijk dat het Parlement ook in deze moeilijke
omstandigheden zijn werk blijft doen.
Dat gezegd zijnde, wij blijven dagelijks de actuele
cijfers meedelen, ook in de weekends, via een
perscommuniqué. Vandaag kon u zien dat er nog
een groot aantal sterfgevallen te betreuren is,
maar ook dat er alsmaar meer patiënten genezen
onze ziekenhuizen verlaten en dat de curve zich al
enkele dagen op een plateau bevindt. Wij hopen
dat zij op een bepaald moment zal beginnen te
dalen.
Zelfs op het hoogste vlak van de curve blijven wij
ruim onder de maximale capaciteit in ons land,
zowel inzake de hospitaalbedden als inzake de
zorg op de intensieve afdelingen. Flatten the curve
was precies bedoeld om te vermijden dat er op te
korte tijd te veel mensen in onze ziekenhuizen
zouden geraken. Er wordt inderdaad heel hard
gewerkt in onze ziekenhuizen, in de thuiszorg en
in de woonzorgcentra om daar de patiënten zo
goed mogelijk te kunnen verzorgen.
De maatregelen die wij hebben genomen op het
vlak van hygiëne en social distancing, hebben wij
veel sneller genomen dan in de meeste andere
landen. Daardoor is onze exponentiële stijging
vlug beginnen af te kalven.
Wij zijn daar heel blij mee. Dat wordt ook gemeten
door Philippe De Backer, in een samenwerking
waarin de data worden geëvalueerd. De
meerderheid van onze bevolking neemt de
maatregelen ernstig en volgt ze op.
Onze gezondheidszorg is van heel goede kwaliteit,
zowel door de inzet van het personeel, door de
infrastructuur en door de netwerken die zich aan
het vormen waren. Hierdoor is er een stevige
basis en hebben we heel erg snel kunnen
schakelen.
In sommige landen werd het pijnlijk duidelijk dat
men niet alle patiënten die zich in de ziekenhuizen
aanboden, de nodige zorg kon geven. Dat
probleem wilden wij voorkomen. Wij willen dat
iedereen die zorg nodig heeft wegens corona of
andere zaken geholpen wordt.
Dankzij het keiharde werk van velen in de
ziekenhuizen heeft men de veilige capaciteit zeer
snel kunnen optrekken, toen we op de
noodplannen zijn overgeschakeld. We hebben
ook een performante monitoring op poten gezet
om te vermijden dat er ziekenhuizen in de
problemen komen en om patiënten gericht te
kunnen spreiden. Zo vermijden we dat er iemand
ergens in een gang moet liggen, omdat er geen
volwaardige kamer beschikbaar is.
Nu komt het erop aan om vol te houden. Als er
inbreuken zijn op de maatregelen, die streng
gevolgd moeten worden, dan zien wij de effecten
daarvan 10 à 12 dagen later in onze
ziekenhuisbezetting.
Het is een grote sanitaire crisis, misschien wel de
ergste sedert de Tweede Wereldoorlog. Die was
ook onvoorspelbaar, want begin december 2019
had nog niemand van COVID-­19 gehoord en drie
maanden later is het virus overal ter wereld
aanwezig en wordt het dagelijkse leven er sterk
door beïnvloed. Het heeft ons dus verrast, niet
alleen door de snelheid maar ook door het
besmettelijk en dodelijk karakter ervan en het feit
dat mensen van elke leeftijd en vooral de meest
kwetsbare getroffen worden.
Positief is dat wij heel snel maatregelen hebben
genomen die wel een grote impact hebben op ons
sociaal leven, ons dagelijks leven en ons familiaal
leven, maar die nodig waren om weg te blijven uit
de gevarenzone die wij hadden afgebakend.