2. Τα παιδιά χωρίζονται σε δυο
ομάδες 4-6 ατόμων και
ορίζουν ποια θα παίξει
πρώτη.
Επίσης ορίζεται και ένα
παιδί που θα είναι το
«μαξιλάρι», (αυτός στέκεται
µε την πλάτη στηριγμένη σ’
έναν τοίχο) και στηρίζει την
ομάδα που θα σκύψει ,ενώ
ταυτόχρονα παίζει και το
ρόλο του διαιτητή.
Τα παιδιά της άλλης ομάδας
παίρνουν φόρα και πηδούν
ένα ένα πάνω στις ράχες των
σκυμμένων.
4. Αν όμως όλοι καταφέρουν και σταθεροποιηθούν, ο
αρχηγός της ομάδας λέει το εξής «ποιηματάκι»:
Τσεκγι-τσέγκι μπουρανί
Βαλ’ τον κώλο σ’ να καεί
Πόσα είνι απάν;
Και δείχνει στο «μαξιλάρι» ένα νούμερο από το 1-5
με τα δάκτυλα του ενός χεριού ή τη μπουνιά του που
την ονόμαζαν «στούμπος».
Αν η κάτω ομάδα απαντήσει σωστά κερδίζει και
αλλάζουν ρόλους, ενώ αν απαντήσει λάθος
ξανακάθεται κάτω.
