2. Αμερικανική επανάσταση 1775
Μετά τις ανακαλύψεις στα ανατολικά
παράλια της Αμερικής
δημιουργήθηκαν 13 αποικίες οι
οποίες ήταν κάτω από τον έλεγχο της
Αγγλίας. Οι κάτοικοί τους ήταν
τεχνίτες, επιχειρηματίες που είχαν
χάσει τα χρήματά τους και διάφοροι
διωγμένοι λόγω των θρησκευτικών
τους πεποιθήσεων, κατάδικοι.
3. Οι Άγγλοι φορολογούσαν βαριά τις αποικίες τους, γεγονός που
προκαλούσε τη δυσφορία των κατοίκων, ιδιαίτερα των πλουσιότερων οι
οποίοι ήθελαν να ξεφύγουν από την οικονομική κηδεμονία της Μεγάλης
Βρετανίας. Η δυσφορία για τα φορολογικά μέτρα αρχικά αλλά κυρίως για
το φόρο του τσαγιού που διατηρήθηκε για λόγους γοήτρου έπειτα από τις
πρώτες αντιδράσεις των αποίκων, οδήγησε τους Αμερικανούς όχι μόνο να
σταματήσουν να αγοράζουν τσάι αλλά να καταστρέψουν και μεγάλα
φορτία τσαγιού, πετώντας τα στην θάλασσα, στο λιμάνι της Βοστώνης
στις 16 Δεκεμβρίου 1773.
5. Οι Άγγλοι αντέδρασαν στέλνοντας 4.000 στρατιώτες να καταλάβουν την
Βοστώνη Οι Αμερικανοί κατάφεραν να σταματήσουν τους Άγγλους.
Η σύγκρουση είχε αρχίσει. Ακολούθησαν πολλές μάχες μεταξύ του
Ηπειρωτικού στρατού των επαναστατημένων αποικιών, του οποίου
αρχιστράτηγος ορίστηκε ο Τζωρτζ Ουάσιγκτον, και των Αγγλικών
δυνάμεων. Η πολιορκία έληξε στις 17 Μαρτίου 1776 με νίκη των
αποικιακών δυνάμεων και εκκένωση της πόλης από τους Άγγλους.
6. Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας, έργο ζωγραφισμένο από τον Τζον
Τράμπουλ, που δείχνει την πενταμελή επιτροπή η οποία είναι
επικεφαλής της σύνταξης της διακήρυξης, το 1776 καθώς
παρουσιάζει την δουλειά της στο Δεύτερο Ηπειρωτικό Κογκρέσσο
Στις 4 Ιουλίου 1776 συγκαλείται συνέλευση των Αμερικανών στη Φιλαδέλφεια,
όπου ψηφίζεται η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η οποία στηρίζεται στις
πολιτικές ιδέες του Διαφωτισμού.
7. Ο στρατηγός Ουάσιγκτον ο οποίος
διετέλεσε και πρόεδρος των
Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής
11. Η Αγγλία υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει τις 13 αποικίες στην Συνθήκη των
Παρισίων το 1783 ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα Ηνωμένες Πολιτείες της
Αμερικής (ΗΠΑ). Το σύνταγμα των ΗΠΑ, το οποίο συντάχθηκε το 1787, που ισχύει
κατά βάση μέχρι σήμερα, ανακήρυξε τη χώρα ένωση (ομοσπονδία) πολιτειών και
βασίστηκε στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Η κεντρική κυβέρνηση
αποφασίζει για την οικονομία, την άμυνα και την εξωτερική πολιτική. Οι
πολιτείες ρυθμίζουν μόνες τους ζητήματα τοπικής αυτοδιοίκησης, δικαιοσύνης,
εκπαίδευσης και αστυνόμευσης.
12.
13. Η Γαλλική επανάσταση 1789
Στο τέλος του 18ου αιώνα την εξουσία στη Γαλλία την είχε ο βασιλιάς με
λίγους ευγενείς και αξιωματούχους. Οι κάτοικοι της Γαλλίας διακρίνονταν
στους προνομιούχους (ευγενείς, κληρικούς ) και στον κοινό λαό. Οι
προνομιούχοι κατείχαν μεγάλα κτήματα, ζούσαν πλούσια και προκλητικά
ξοδεύοντας πολλά χρήματα και είχαν την εξουσία. Ο λαός υπέφερε.
Γελοιογραφία όπου η Τρίτη τάξη
μεταφέρει στους ώμους της τους
προνομιούχους.
14. Οι προνομιούχα τάξη ζούσε πλουσιοπάροχα με κοινωνικές εκδηλώσεις,
χορούς, ξοδεύοντας πολλά χρήματα.
15. Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΣΤ', για να
κατανείμει δικαιότερα τους φόρους
ανάλογα με το εισόδημα του καθενός,
συγκάλεσε στο Παρίσι τη Γενική
Συνέλευση των Τριών Τάξεων, με τη
συμμετοχή των κληρικών, των ευγενών
και των αστών.
17. Οι αντιπρόσωποι της «τρίτης τάξης», οι αστοί, ξεσηκώθηκαν
διεκδικώντας την εξουσία. Ο γαλλικός λαός, εξοργισμένος, κατέλαβε το
βασιλικό μεσαιωνικό φρούριο της Βαστίλης. Αλλά και στην ύπαιθρο οι
χωρικοί εξεγέρθηκαν και έκαψαν τις κατοικίες των μεγαλοϊδιοκτητών.
18.
19. Στις 26 Αυγούστου 1789 ανακοίνωσε
η Εθνοσυνέλευση τη Διακήρυξη των
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του
Πολίτη, η οποία αποτελούνταν από
17 άρθρα τα οποία βασίζονταν στις
ιδέες του Διαφωτισμού. Έμφαση
δόθηκε στα δικαιώματα της
ελευθερίας, της ασφάλειας και της
ιδιοκτησίας, καθώς και στο δικαίωμα
αντίδρασης σε οποιαδήποτε μορφή
καταπίεσης. Αλλά και σύγχρονες
ιδέες όπως η ανεξιθρησκία, η
ελευθερία γνώμης, η αυτονομία του
λαού και ο διαχωρισμός των
εξουσιών.
20. Η Γαλλική Επανάσταση πέρασε από τρία
στάδια. Στο πρώτο κυριαρχούσαν οι
μετριοπαθείς και φιλελεύθερες απόψεις.
Τότε, η ,πρώτη Εθνοσυνέλευση ψήφισε
τη «Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου και του Πολίτη.
Σύμφωνα με τη διακήρυξη, η εξουσία
πηγάζει από το έθνος και όχι από τον
μονάρχη. Την περίοδο αυτή η
εκκλησιαστική περιουσία δόθηκε στο
κράτος και καταργήθηκαν κάποιοι φόροι.
Η χώρα χωρίστηκε σε νομούς, επαρχίες
και κοινότητες. Επίσης, το 1791
ψηφίστηκε φιλελεύθερο σύνταγμα που
περιόρισε τις εξουσίες του βασιλιά προς
όφελος του Κοινοβουλίου. Δικαίωμα
ψήφου όμως δόθηκε μόνο στους
«ενεργούς» πολίτες, δηλαδή σε όσους
πλήρωναν φόρους, ενώ αποκλείσθηκαν
οι γυναίκες.
21. Η εκτέλεση του Λουδοβίκου
Κατά το δεύτερο στάδιο η εξουσία πέρασε στα χέρια ακραίων
ριζοσπαστών, οι οποίοι επέβαλαν καθεστώς τρομοκρατίας. Την περίοδο
αυτή χιλιάδες Γάλλοι πολίτες εκτελέστηκαν, ως εχθροί του λαού, ενώ την
ίδια τύχη είχαν ο βασιλιάς Λουδοβίκος και η βασίλισσα Αντουανέτα.
22. Στην τρίτη φάση της
επανάστασης επικράτησαν και
πάλι οι μετριοπαθείς. Εξαιτίας
όμως των δυσκολιών που
αντιμετώπιζε η χώρα, η εξουσία
παραχωρήθηκε στο
Ναπολέοντα Βοναπάρτη.
23. Ο Ναπολέων, ο οποίος έγινε τελικά αυτοκράτορας, προχώρησε
σε πολλές μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της Γαλλίας.
24. O Ναπολέων συνέχισε μια σειρά από
πολέμους εναντίον των εχθρών της
Γαλλίας, που κράτησαν περισσότερο
από είκοσι χρόνια. Στο διάστημα αυτό
κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της
Ευρώπης φτάνοντας μέχρι τη Ρωσία.
25. Οι πόλεμοι τελείωσαν το 1815 με την ήττα του
Ναπολέοντα στο Βατερλό. Οι ιδέες και τα μηνύματα των
δύο επαναστάσεων διαδόθηκαν γρήγορα στον υπόλοιπο
κόσμο, προκαλώντας και άλλες εξεγέρσεις.
26. Οι νικήτριες δυνάμεις του Συνασπισμού εισέβαλαν στη Γαλλία και
αποκατέστησαν στον θρόνο της τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΗ΄. Ο
Ναπολέων παραιτήθηκε, παραδόθηκε στους Βρετανούς και
εξορίστηκε στην Αγία Ελένη, όπου και πέθανε το 1821.
