10ο Δημοτικό Χαιδαριου Δ1 project για την κλασική Αθήνα του Περικλή
1. P R O J E C T Γ Ι Α Τ Α Κ Λ Α Σ Σ Ι Κ Α Χ Ρ Ο Ν Ι Α Τ Η Σ Α Θ Η Ν Α Σ Τ Ο Υ
Π Ε Ρ Ι Κ Λ Η
Οι εργασίες μας Δ΄1
2. Οι μαθητές εργάστηκαν ομαδικά στο μάθημα
της πληροφορικής και συνέλεξαν αυτές τις
πολύτιμες πληροφορίες για τα κλασσικά χρόνια.
Αφόρμηση στάθηκε το κεφάλαιο της Ιστορίας
που διδάχθηκαν. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια
για την προθυμία και τη συμμετοχή τους, όπως
και στην κα Ροδόπη Καζαντζίδου, τη δασκάλα
της πληροφορικής που τους ενθάρρυνε να
εργαστούν για αυτό το αποτέλεσμα!!!!
3. Χρυσός αιώνας
Δεν παραξενεύει κανέναν μας ότι
2.500 χρόνια μετά δεν έχει βρεθεί
κανένας τρόπος διακυβέρνησης,
κανένα πολίτευμα καλύτερο από
αυτό της αθηναϊκής δημοκρατίας;
Διοικούσε, αποφάσιζε, δίκαζε ο
Αθηναίος πολίτης και το
σημαντικότερο απ’ όλα: ο
άρχοντας ελεγχόταν από τους
πολίτες, δεν είχε εξουσία
προσωπική.
Ως αποτέλεσμα της δημοκρατίας
ήταν ο πολιτισμός να φτάσει στη
μεγαλύτερη ακμή του και η
περίοδος αυτή της ελληνικής
ιστορίας να ονομαστεί «χρυσός
αιώνας.
4. Η Θεμελίωση της Δημοκρατίας
Η πολιτική ενασχόληση του
Περικλή φαίνεται να ξεκινά το 463
π.Χ., όταν τον συναντάμε στους
κατήγορους του Κίμωνα, γιου του
στρατηγού Μιλτιάδη και ηγέτη της
συντηρητικής παράταξης. Ο
Περικλής είχε ήδη ενταχθεί στον
δημοκρατικό σχηματισμό του
Εφιάλτη (επιλέγοντας «αντί των
πλουσίων και ολίγων τους
φτωχούς και πολλούς», όπως μας
λέει ο Πλούταρχος) και συνέβαλε
καθοριστικά στην προώθηση του
ψηφίσματος της Εκκλησίας του
Δήμου το 461 π.Χ. που έψαχνε να
αφαιρέσει τα προνόμια των
ευγενών και να θέσει έτσι τέλος
στο παλιό αριστοκρατικό
πολίτευμα της Αθήνας, βάζοντας
τα θεμέλια για τη σπουδαία
αθηναϊκή δημοκρατία που ήταν
προ των πυλών.
5. Η Θεμελίωση της Δημοκρατίας
Ο Εφιάλτης δολοφονείται
από ολιγαρχικούς κύκλους,
που δεν του συγχώρεσαν
ποτέ την καθιέρωση της
λαϊκής ψήφου, ο Κίμωνας
εξοστρακίζεται και η
Κλασική Εποχή
αχνοχαράζει. Η εμφατική
νίκη του δημοκρατικού
Περικλή κατά του ηγέτη
των συντηρητικών θα
σημάνει τις πρώτες στιγμές
του νέου πολιτεύματος.
6. Η Θεμελίωση της Δημοκρατίας
Ήδη από την αρχή, ο Περικλής
προχώρησε σε εκτεταμένες
μεταρρυθμίσεις για την
εγκαθίδρυση της δημοκρατίας του
και συντάχθηκε με τον Δήμο,
παίρνοντας τόσο φιλολαϊκά μέτρα
που οι πολιτικοί του αντίπαλοι θα
τον κατηγορήσουν για
«λαϊκισμό». Ο Περικλής, μέσα
από τη φωτισμένη διακυβέρνησή
του, πέτυχε να επιβάλει την πλήρη
εκδημοκρατικοποίηση της
αθηναϊκής πολιτείας καταργώντας
παραδοσιακά προνόμια της
άρχουσας τάξης και κάνοντας
όλους ίσους ενώπιον του νόμου.
7. Ο Παρθενώνας
Ο Παρθενώνας είναι ναός,
χτισμένος προς τιμήν
της θεάς Αθηνάς, προστάτιδας
της πόλης της Αθήνας. Υπήρξε
το αποτέλεσμα της συνεργασίας
σημαντικών αρχιτεκτόνων και
γλυπτών στα μέσα του 5ου π.Χ.
αιώνα. Η εποχή της κατασκευής
του συνταυτίζεται με τα
φιλόδοξα επεκτατικά σχέδια της
Αθήνας και της πολιτικής
κύρους που ακολούθησε έναντι
των συμμάχων της κατά την
περίοδο της αθηναϊκής
ηγεμονίας στην Αρχαία Ελλάδα.
8. Ο Παρθενώνας
Ο Παρθενώνας αποτελεί το
λαμπρότερο μνημείο της
Αθηναϊκής πολιτείας και τον
κολοφώνα του δωρικού ρυθμού.
Η κατασκευή του ξεκίνησε το
448/7 π.Χ. και τα εγκαίνια
έγιναν το 438 π.Χ. στα
Μεγάλα Παναθήναια, ενώ ο
γλυπτός διάκοσμος περατώθηκε
το 433/2 π.Χ. Σύμφωνα με τις
πηγές, οι αρχιτέκτονες που
εργάστηκαν ήταν ο Ικτίνος,
ο Καλλικράτης και πιθανόν
ο Φειδίας, που είχε και την
ευθύνη του γλυπτού διάκοσμου.
9. Ο Παρθενώνας
Είναι ένας από τους λίγους
ολομάρμαρους ελληνικούς
ναούς και ο μόνος δωρικός με
ανάγλυφες όλες του τις
μετόπες. Πολλά τμήματα του
γλυπτού διακόσμου, του
επιστυλίου και των
φατνωμάτων της οροφής
έφεραν γραπτό διάκοσμο με
κόκκινο, μπλε και χρυσό
χρώμα.
Χρησιμοποιήθηκε πεντελικό
μάρμαρο, εκτός από το
στυλοβάτη, ο οποίος
κατασκευάστηκε από
ασβεστόλιθο.
10. Η Ακρόπολη
Η Ακρόπολη πιστεύεται ότι
κατοικήθηκε τουλάχιστον από
την 7η χιλιετία π.Χ.. Κατά τη
διάρκεια του μυκηναϊκού
πολιτισμού υπήρχαν τείχη
χτισμένα γύρω από την
Ακρόπολη και υπάρχουν
στοιχεία ότι υπήρχε ένα
μυκηναϊκό ανάκτορο εδώ. Ο
τάφος του Κέκροπα επίσης
βρισκόταν εδώ, και οι
Αθηναίοι διατηρούσαν ένα
φίδι εδώ - συμβολίζοντας τον
πρώτο τους βασιλιά.
11. Το 421 π.Χ., και ενώ ο
φοβερός Πελοποννησιακός
πόλεμος μαινόταν, χτίστηκε το
Ερεχθείο , ένας κομψός ναός
ιωνικού ρυθμού. Θεωρείται ως
η λεπτή λεπτομέρεια που
φέρνει μια ισορροπία στον
ηρωικό δωρικό ρυθμό
Παρθενώνα. Το Ερεχθείο είχε
ένα πολύ ιδιόμορφο σχήμα.
Είχε δύο ιερούς χώρους, ο ένας
με το άγαλμα της Αθηνάς και ο
άλλος με το άγαλμα του
Ποσειδώνα, ως ένδειξη της
συμφιλίωσης μεταξύ των δύο
Θεών.
Ακρόπολη
12. Η Ακρόπολη Το άγαλμα της Αθηνάς ήταν
φτιαγμένο από ξύλο ελιάς, η οποία
θεωρείτο ιερή και το άγαλμα
πιστευόταν ότι είχαν πέσει από τον
ουρανό. Στην κεφαλή του αγάλματος
υπήρχε το ιερό πέπλο που το έφερναν
μία φορά κάθε χρόνο κατά τη γιορτή
των Παναθηναίων. Στα νότια του ναού
υπάρχει ένας εξώστης του οποίου οι
κίονες είναι κόρες που στηρίζουν την
οροφή στο κεφάλι τους. Αυτές οι
κόρες είναι οι διάσημες Καρυάτιδες. Ο
επισκέπτης σήμερα μπορεί να τις δει
στο Μουσείο της Ακρόπολης όπου
μεταφέρθηκαν για πρόσθετη
προστασία εκτός από μία που
βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο μαζί
με το μεγαλύτερο μέρος της
διακόσμησης του Παρθενώνα που
κυριολεκτικά εκλάπησαν από τον
Λόρδο Έλγιν, την εποχή της
τουρκοκρατίας .
13. Η Ακρόπολη
Το 427 - 24 π.Χ. ο Καλλικράτης κτίζει
το μικρό ναό της θεάς Νίκης (ναός
Απτέρου Νίκης). Μέσα στον ναό
υπήρχε ένα άγαλμα της θεάς με μια
ιδιαιτερότητα, παρά το γεγονός ότι
συνήθως η θεά εκπροσωπήθηκε
φέροντας τα φτερά (δεδομένου ότι η
νίκη είναι κάτι που μπορεί εύκολα να
πετάξει μακριά) το συγκεκριμένο
άγαλμα δεν είχε φτερά, μια
προσπάθεια του καλλιτέχνη να
κρατήσει τη Νίκη πάντα στην Αθήνα.
Το 437 π.Χ. ο Περικλής έχτισε τα
Προπύλαια, τη μεγάλη είσοδο του
ιερού βράχου, σε σχέδια του
Μνησικλή.
14. Ο Φειδίας συνεργάστηκε στενά με
τον Περικλή στην διαμόρφωση του Παρθενώνα.
Τα αγάλματα κατασκευάστηκαν από τους
μαθητές του, ενώ ο ίδιος κατασκεύασε το
χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς. Η μεγάλη
ποσότητα χρυσού που κατανάλωσε έδωσε
αφορμή στους εχθρούς του να τον κατηγορήσουν
για κατάχρηση. Ο Φειδίας απόδειξε την
αθωότητά του, επειδή ο Περικλής τον είχε
συμβουλέψει να κάνει το χρυσό ένδυμα της
Αθηνάς συναρμολογούμενο. Έτσι μπόρεσε να το
αποσυναρμολογήσει και να το ζυγίσει. Το βάρος
του χρυσού βρέθηκε ακέραιο. Ο Φειδίας τότε
κατηγορήθηκε για αλαζονεία, επειδή είχε
απαθανατίσει τον εαυτό του και τον Περικλή
δίνοντας την μορφή τους σε δύο αντίστοιχους
χαρακτήρες στην πολεμική σκηνή που
διακοσμούσε την ασπίδα της Αθηνάς. Ο Φειδίας
συνελήφθη και καταδικάστηκε. Μια εκδοχή του
θανάτου του είναι ότι πέθανε στην φυλακή.
Σύμφωνα με μια άλλη εξοστρακίστηκε. Ο Φειδίας
κατέφυγε στην Ολυμπία, όπου και κατασκεύασε
το περίφημο Άγαλμα του Ολυμπίου Διός, ένα από
τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
15. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των
αρχαίων η Αθηνά Παρθένος έστεκε
όρθια. Ήταν ντυμένη με μακρύ χιτώνα
ως τα πόδια. Φορούσε πέδιλα, τα
οποία ήταν διακοσμημένα με
ανάγλυφες παραστάσεις που εικόνιζαν
την μάχη των Λαπιθών και των
Κενταύρων. Στο κεφάλι φορούσε
κράνος διακοσμημένο με σφίγγα και
δύο γρύπες. Κρατούσε στο ένα χέρι
μια φτερωτή Νίκη, και ακουμπούσε το
άλλο στην ασπίδα της, κρατώντας
δόρυ που ήταν διακοσμημένο με
δράκο. Στην ασπίδα υπήρχαν
ανάγλυφες παραστάσεις που εικόνιζαν
την Αμαζονομαχία από έξω και
την Γιγαντομαχία από μέσα. Στη βάση
υπήρχε ανάγλυφο που εικόνιζε την
γέννηση της Πανδώρας.
16. Η ΖΩΦΟΡΟΣ
Η ζωφόρος του Παρθενώνα
περιβάλλει το επάνω μέρος
των τοίχων του ναού, πίσω
από τους εξωτερικούς
κίονες. Έχει 1μ. ύψος και
συνολικό μήκος 160μ. Θέμα
της ανάγλυφης παράστασης
είναι η πομπή των
Παναθηναίων.
17. Η ΖΩΦΟΡΟΣ
Η παράσταση αρχίζει από
τη ΝΔ γωνία του ναού και
ακολουθεί δύο
κατευθύνσεις, μία από τη
βόρεια και μία από τη νότια
πλευρά, ξεδιπλώνοντας όλο
το θέμα. Και οι δύο
συναντιόνται στο
ανατολικό τμήμα της
ζωφόρου που βρίσκεται
πάνω από την επίσημη
είσοδο του Παρθενώνα.
18. Η ΖΩΦΟΡΟΣ
Στις τρεις πλευρές της
ζωφόρου (δυτική, νότια και
βόρεια) έχουν απεικονιστεί
σκηνές από την πομπή των
Παναθηναίων. Στην
τέταρτη, την ανατολική
πλευρά, με την παρουσία
των θεών του Ολύμπου,
παριστάνεται το τέρμα της
πομπής και η παράδοση του
ιερού πέπλου της Αθηνάς
από τις Αρρηφόρες στον
Αρχιερέα
19. Η ΖΩΦΟΡΟΣ
Συνολικά 360 ανθρώπινες
μορφές σε ομάδες και μεμονωμένα
άτομα και πλήθος από ζώα
συνθέτουν τη ζωφόρο με την
πομπή των Παναθηναίων. Στην
παράσταση υπάρχουν θεοί, ιερείς,
άρχοντες, μουσικοί, ιππείς,
άρματα, παρθένες με υδρίες και
κάνιστρα, γέροντες με κλαδιά,
πολίτες, άντρες και γυναίκες
έφηβοι και ακόμα άλογα, βόδια
και κριάρια. Όλες οι μορφές
ενεργούν και κινούνται με
κατεύθυνση και ροή προς τα
ανατολικά όπου θα τερματίσει η
μεγαλόπρεπη πομπή.
20. Η ΖΩΦΟΡΟΣ
Το θέμα της ζωφόρου ήταν
έμπνευση και σχέδιο του
γλύπτη Φειδία. Για την
εκτέλεσή του εργάστηκε μαζί
με τους μαθητές του. Δεν
υπάρχει αμφιβολία ότι ο Δίας,
η Ήρα και κάποιοι θεοί έγιναν
από το ίδιο το χέρι του
μεγάλου καλλιτέχνη.
Η ζωφόρος του Παρθενώνα
είναι έργο με ασύγκριτη
δύναμη, τελειότητα και
ομορφιά.
21. Η ΖΩΦΟΡΟΣ
Πολλά κομμάτια της
ζωφόρου καταστράφηκαν από
την έκρηξη του Μοροζίνη.
Αρχικά υπήρχαν 115 πλάκες.
Απ' αυτές, 94 σώζονται ακόμη,
είτε ολόκληρες, είτε σε
κομμάτια. 36 βρίσκονται στην
Αθήνα, 56 στο Βρετανικό
Μουσείο (Λονδίνο)
αρπαγμένες από τον Έλγιν, μία
πλάκα από την ανατολική
πλευρά στο Λούβρο (Παρίσι)
και ένα μέρος από μια άλλη
πλάκα στη Βιέννη.
22. ΗΡΩΔΕΙΟ
Χτίστηκε με ταχύτατο ρυθμό με
δαπάνες του Ηρώδη του Αττικού
κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., προς
τιμήν της συζύγου του Ασπασίας
Αννίας Ρηγίλλης, η οποία πέθανε
το 160 μ.Χ.. Ο προορισμός του
οικοδομήματος ήταν κατά κύριο
λόγο οι μουσικές εκδηλώσεις και
για τον λόγο αυτό ονομάστηκε
Ωδείο. Η ανάγκη της ανέγερσής
του προέκυψε μετά την
κατάρρευση του Ωδείου που είχε
κτιστεί στο κέντρο της αρχαίας
αγοράς της Αθήνας από τον
στρατηγό του Αυγούστου, τον
Αγρίππα, περί το 15 π.Χ., και
εκείνο σε αντικατάσταση του
ακόμα παλαιότερου Ωδείου του
Περικλή, που είχε πυρπολήσει ο
Σύλλας το 85 π.Χ..
23. ΗΡΩΔΕΙΟ Από διάφορες ενδείξεις προκύπτει ότι το εν
λόγω Ωδείο λειτούργησε μόνο 105 χρόνια,
δεδομένου ότι τον 3ο αιώνα, δηλαδή το 267
μ.Χ., πολλά οικοδομήματα της Αθήνας,
όπως και αυτό, καταστράφηκαν από τους
Έρουλους επιδρομείς. Φαίνεται όμως πως
και οι τοίχοι του οικοδομήματος
χρησιμοποιήθηκαν αργότερα ως
οχυρωματικό έργο, εντασσόμενο στο τείχος
που περιέβαλλε τη βάση του λόφου της
Ακρόπολης. Εκτός από τα ερείπια οικίσκων
που βρέθηκαν μέσα στο Ωδείο βρέθηκαν
και ερείπια μικρής εκκλησίας. Στο μέσον
της σκηνής και ακριβώς αντίκρυ της
λεγόμενης "Βασιλείου Πύλης"
ανακαλύφθηκε υπόγειο που εκτείνεται σε
όλο το μήκος της έκτασης της σκηνής.
24. ΗΡΩΔΕΙΟ
Ο χώρος που προοριζόταν για
το κοινό είχε 32 σειρές από
μαρμάρινες κερκίδες και η
χωρητικότητά του ήταν της
τάξης των 5000 περίπου
θεατών. Όπως και στα θέατρα
της ρωμαϊκής εποχής, η
ορχήστρα είχε ημικυκλικό
σχήμα. Το σκηνικό
οικοδόμημα βρισκόταν
υπερυψωμένο στο βάθος της
σκηνής και είχε τρεις
ορόφους, δύο εκ των οποίων
διατηρούνται μέχρι σήμερα
σε ύψος 28 μέτρων. Το ωδείο
ήταν στεγασμένο με ξύλινη
οροφή από ξύλο κέδρου.
25. Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο
Το αρχαίο Ελληνικό θέατρο
ως αρχιτεκτόνημα είναι μια
υπαίθρια αμφιθεατρική
κατασκευή ημικυκλικής
κάτοψης γύρω από μια
κυκλική πλατεία. Τέτοιες
κατασκευές δύσκολα μπορούν
να εντοπιστούν από την
αρχαιολογική έρευνα.
Ορχήστρα γύρω από την
οποία στήνονταν ξύλινα
καθίσματα έχει εντοπιστεί
ωστόσο στο κέντρο της
αρχαίας αγοράς της Αθήνας.
26. Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο
Με τον όρο Αμφιθέατρο
χαρακτηρίζεται το κυκλικό
ή ελλειψοειδές θέατρο που
ονομάζεται έτσι από την
επικλινή και κυκλοτερή
διάταξη των καθισμάτων
των θεατών.
27. Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο
Ιστορικά το αμφιθέατρο
είναι Ρωμαϊκό
κατασκεύασμα. Το πρώτο
αμφιθέατρο
κατασκευάσθηκε το 59 π.Χ.
στη Ρώμη από τον Sribonius
Curio που ήταν ξύλινο με
μεγάλη παλαίστρα
προερχόμενη από την
ένωση δύο ορχηστρών.
28. Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο
Το αρχαίο Ελληνικό θέατρο, ως θεσμός
της αρχαιοελληνικής πόλης-κράτους,
είναι η διδασκαλία και τέλεση θεατρικών
παραστάσεων, επ' ευκαιρία των
εορτασμών του Διονύσου, αναπτύχθηκε
στα τέλη της αρχαϊκής περιόδου και
διαμορφώθηκε πλήρως κατά την κλασική
περίοδο -κυρίως στην Αθήνα.
29. Ο Άρειος πάγος
Ο Άρειος Πάγος ιδρύθηκε στις 16
Οκτωβρίου 1834 με βασιλικό
διάταγμα και λειτούργησε ως το
ανώτατο δικαστήριο του κράτους.
Το όνομα προήλθε από το
ομώνυμο δικαστήριο στην Αρχαία
Αθήνα. Η πρώτη απόφαση του
Αρείου Πάγου (1/1835) κρίθηκε
και αποφασίσθηκε στις 30
Απριλίου 1835 και δημοσιεύθηκε
την 1η Μαΐου 1835. Μέχρι το
1981 ο Άρειος Πάγος στεγαζόταν
στο «Ιλίου Μέλαθρον» επί της
Πανεπιστημίου, (όπου σήμερα
στεγάζεται το νομισματικό
μουσείο) ενώ μέχρι σήμερα
στεγάζεται στο δικαστικό μέγαρο
της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
30. Τα μέλη του Αρείου Πάγου έχουν ισόβια
θητεία, αποχωρούν δηλαδή μετά τα 67. Στον
Άρειο Πάγο σήμερα υπηρετούν ο Πρόεδρος,
ο Εισαγγελέας, δέκα Αντιπρόεδροι, εξήντα
Αρεοπαγίτες και δεκαοχτώ Αντεισαγγελείς
του Αρείου Πάγου. Τα μέλη του εξετάζουν
την ορθότητα της κάθε δικαστικής απόφασης
εξασφαλίζοντας με τις αποφάσεις του την
ενότητα της νομολογίας. Σε περίπτωση μη
σχηματισμού κυβέρνησης, κατά το σύνταγμα
ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει τη
διακριτική ευχέρεια να επιλέξει ανάμεσα
στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της
Επικρατείας ή του Αρείου Πάγου ή του
Ελεγκτικού Συνεδρίου για την ανάθεση
σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης.
Ο Άρειος πάγος
31. Ο Άρειος πάγος
Στην αρχαιότητα ο βράχος αυτός
ήταν αφενός, τόπος λειτουργίας
δικαστικού σώματος και
συγκεκριμένα της Βουλής του
Αρείου Πάγου οι αρμοδιότητες
του οποίου μετά το 462 π.Χ. ήταν
η εκδίκαση υποθέσεων φόνων εκ
προμελέτης, εμπρησμών και
ιεροσυλιών, και αφετέρου
θρησκευτικός με αρκετά ιερά
σπουδαιότερο των οποίων ήταν το
των Σεμνών θεαινών ή Ευμενίδων
η πιθανή θέση του οποίου
προσδιορίζεται σε βορειοδυτική
κοιλότητα του βράχου.
32. Ο Άρειος πάγος
Επίσης στη βόρεια πλαγιά του
λόφου εντοπίστηκε νεκροταφείο
με θολωτούς και λαξευμένους
τάφους που ανάγεται στη
μυκηναϊκή και γεωμετρική
περίοδο (1600 - 700 π.Χ.).
Εικάζεται πως αυτό ήταν και το
αρχαιότερο νεκροταφείο της
αρχαίας Αθήνας. Από τον 6ο
αιώνα π.Χ. φαίνεται πως στο λόφο
αυτόν αναπτύχθηκε οικισμός που
αποτελούσε μέρος του
αριστοκρατικού δήμου της
Μελίτης στον οποίο και ανήκουν
τα διάφορα θεμέλια οικιών,
δαπέδων φρεάτων και αγωγών που
έχουν αποκαλυφθεί κατά την
αρχαιολογική έρευνα.
33. Ο Άρειος πάγος
Περίπου το 51 μ.Χ. ο
Απόστολος Παύλος
οδηγήθηκε στον Άρειο Πάγο,
όπου και κήρυξε για πρώτη
φορά το Χριστιανισμό στους
Αθηναίους. Από το κήρυγμά
του εκείνο φαίνεται να
προσηλύτισε μόνο δύο
ακροατές,τον επιφανή
Διονύσιο Αρεοπαγίτη τον
σημερινό προστάτη Άγιο της
Αθήνας, που κατά την
παράδοση ήταν και ο πρώτος
επίσκοπος της πόλης, και μία
γυναίκα, τη Δάμαρι.
34. Ο Άρειος πάγος
Στα μέσα του 16ου αιώνα στη
κορυφή του λόφου ανεγέρθηκε
χριστιανικός ναός προς τιμή του
Διονυσίου του Αρεοπαγίτη που
ήταν τρίκλιτος σε ρυθμό βασιλικής
με νάρθηκα κεντρική αψίδα και
πρόθεση ο οποίος καταστράφηκε
από σεισμό πιθανόν το 1601. Στα
ΒΔ. του ναού αυτού υπήρχε
Μητροπολιτικό καθίδρυμα που
διατηρήθηκε μέχρι τον 17ο αιώνα.
Αυτό ήταν ένα διώροφο οίκημα με
πολλά δωμάτια στο περίβολο του
οποίου υπήρχαν αποθήκες μέχρι
και σταφυλοπιεστήρια. Τα ερείπια
αυτών απομακρύνθηκαν επί
εποχής του Βασιλέως Όθωνα.
35. Θησείο ναός Θησέα
Το Θησείο είναι μια
περιορισμένη μικρή συνοικία
– περιοχή της Αθήνας που
βρίσκεται βορειοδυτικά της
Ακρόπολης, μεταξύ της
συνοικίας του
Αστεροσκοπείου (νότια), των
Πετραλώνων (νοτιοδυτικά),
του Κεραμεικού (δυτικά), του
Ψυρρή (βόρεια) και δυτικά
από το Μοναστηράκι. Έχει
χαρακτηριστεί παραδοσιακός
οικισμός.
36. Θησείο ναός Θησέα
Στον ίδιο χώρο βρίσκεται κι ένα
υπόλοιπο τμήμα της άλλοτε
μικρής συνοικίας της Στοάς
Αττάλου. Πήρε το όνομά του
από τον παρακείμενο Ναό του
Ηφαίστου, που ονομάζονταν
παλαιότερα Θησείο,
λανθασμένα, από τις ανάγλυφες
παραστάσεις των άθλων
του Θησέα, που φέρονται στις
μετώπες του.
Αναφορές για την περιοχή
υπάρχουν από την αρχαιότητα
καθώς ανήκε πάντα στο κέντρο
της αρχαίας πόλης των Αθηνών.
37. Θησείο ναός Θησέα
Την 1η Δεκεμβρίου 1834 έγινε
στη περιοχή του Κεραμεικού
(συμβολή Ερμού και
Πειραιώς) η επίσημη
υποδοχή–άφιξη του
ΒασιλέωςΌθωνα στην Αθήνα,
με πομπή που κατέληξε στον
ναό του Αγίου Γεωργίου
προκειμένου να παραστεί ο
νέος Βασιλεύς στη γενόμενη
δοξολογία επί «τη αφίξει»
του.
38. Το ωδείο της αρχαίας αγοράς
Το Ωδείο του Αγρίππα ήταν
ένα ογκώδες ορθογώνιο
κτήριο που βρισκόταν στη
μέση της Αγοράς. Χτίστηκε
από τον Μάρκο Βιψάνιο
Αγρίππα, γαμπρό και
στρατηγό του Οκταβιανού
Αυγούστου το 15 π.Χ.. Ήταν
το σημείο όπου διεξάγονταν
μουσικοί αγώνες. Επίσης όσοι
ξένοι φιλόσοφοι
επισκέπτονταν
την Αθήνα συνήθιζαν να
διδάσκουν σε αυτό.
39. Το ωδείο της αρχαίας αγοράς
Ήταν Κορινθιακού ρυθμού και
συνδεόταν στα νότια με τη Μέση
Στοά απ' όπου ήταν και η
είσοδος για το κοινό. Στη βόρεια
πλευρά υπήρχε ένα κορινθιακό
πρόπυλο που οδηγούσε στη
σκηνή. Περιμετρικά στο κτήριο
υπήρχε στοά
με Δωρικούς πεσσούς. Η
εσωτερική αίθουσα μπορούσε να
φιλοξενήσει μέχρι και 1.000
άτομα ενώ είχε μήκος 25
περίπου μέτρα. Καθόλη αυτή την
απόσταση, η οροφή δεν
στηριζόταν σε κολώνες. Λόγω
αυτής της ιδιαιτερότητάς της,
κατέρρευσε γύρω στο150μ.Χ
40. Το ωδείο της αρχαίας αγοράς
Ξαναχτίστηκε αρκετά
γρήγορα αλλά για λόγους
ασφαλείας κατασκευάστηκε
εσωτερικός τοίχος που μείωσε
τον αριθμό των θεατών σε
500. Κατά τη διάρκεια αυτής
της επισκευής, έγιναν ριζικές
αλλαγές και στη βόρεια
πλευρά του. Το κορινθιακό
πρόπυλο αφαιρέθηκε δίνοντας
τη θέση του σε μία στοά που
στηριζόταν σε πεσσούς με τις
μορφές Γιγάντων και Τριτώνω
ν κάποιοι από τους οποίους
είναι ορατοί και σήμερα.