2. William Saroyan:american(armenian) writer-
Վիլյամ Սարոյան:Ամերիկահայ գրող,
ծնվել է 1908 թ - ին Ֆրեզնոյում, Կալիֆորնիա,
գաղթականների աղքատ ընտանիքում: Նա սկսել է
որպես փոստարար, եւ ոչ նա, ոչ էլ իր ծնողները չէին
կարող պատկերացնել, որ մի օր Վիլյամ Սարոյան
անունը հավասարաբար կնշվի այնպիսի ամերիկյան
գրողների անունների հետ,ինչպիսիք են, Hemingway,
Steinbeck, Faulkner, and Caldwell…

3. And we, Armenians, did not even supect, that somewhere across the
ocean there is a man who will later become an integral part and the
pride of our nation. Since his first short story published in 1933 in
the Armenian-American weekly Hairenik (“Motherland”) of Boston and
until his last breath he stayed strongly attached to Armenia and the
Armenian theme. William Saroyan wrote more than 1,500 short stories,
12 plays, and 10 novels. One of his best works, the novel “The Human
Comedy,” is partially autobiographical, and titles of his works
speak for themselves: “My Heart's in the Highlands” “Andranik From
Armenia,” “Bitlis,” “Armenia and Charents,” “The Armenian and
the Armenian.”
Իսկ մենք, հայերս, նույնիսկ չէինք կասկածում, որ ինչ - որ տեղ
օվկիանոսից այն կողմ կա մի մարդ, ով հետագայում կդառնա մեր ժողովրդի
անբաժանելի մասն ու հպարտությունը: Սկսած նրա առաջին
կարճ պատմությունից,որը տպագրվել է(1933 թ.) Բոստոնի հայ -
ամերիկյան <<Հայրենիք>> շաբաթաթերթում,մինչև նրա վերջին շունչը, նա
մնացել է խստորեն կցված Հայաստանին եւ հայամետ թեմաներին:Վիլյամ
Սարոյանը գրել է ավելի քան 1500 պատմվածքն, 12 խաղ/պիես, եւ մոտ 10
վեպ: Նրա լավագույն աշխատանքներից է` " Մարդկային
կատակերգություն»վեպը,որը մասամբ ինքնակենսագրական է, եւ նրա
աշխատանքների վերնագրերն արդեն խոսում են իրենց պարունակության
մասին: «Իմ սիրտը լեռներում է», «Անդրանիկը Հայաստանից», «Բիթլիս»,
«Հայաստան և Չարենց" " Հայերեն եւ հայերեն»:

4. Սարոյանը Հայաստան է այցելել չորս
անգամ, 1935, 1960, 1976 եւ 1978
թվականներին, եւ նույնիսկ տեսել իր
«Իմ սիրտը լեռներում է» պիեսը Երեւանի
Գ.Սունդուկյանի թատրոնում ` Վարդան
Ադջեմյանի բեմադրությամբ: Գրողը
խորապես գոհ և զգացված մնաց
եմադրությունից, որի երաժշտությունը,
գրվել է Առնո Բաբաջանյանի կողմից:

5. Although I write in English, and despite
the fact that I’m from America, I consider
myself an Armenian writer. The words I
use are in English, the surroundings I
write about are American, but the soul,
which makes me write, is Armenian. This
means I am an Armenian writer and deeply
love the honor of being a part of the family
of Armenian wrtiters,” said Saroyan of
himself, and there are no better words to
describe him, but his own.
<<Չնայած ես գրում եմ անգլերեն, եւ չնայած այն
հանգամանքին, որ ես Ամերիկայից եմ, ես համարում եմ,
որ ես հայ գրող եմ:Խոսքերը,որոնք ես կիրառում եմ
անգլերեն են, միջավայրը,որի մասին ես գրում եմ
ամերիկյան է,բայց հոգին, որը ստիպում ինձ գրել`
հայկական է: Սա նշանակում է, որ ես հայ գրող եմ և
խորապես սիրում ու պատվով ինձ դասում եմ <<Հայ
գրողների ընտանիքին », - ասում է Սարոյանն իր մասին,
սրանից ավելի հստակ բնութագիր Սարոյանին չի կարելի
տալ:

6. When Saroyan died in 1981 he was
buried in Fresno – his native town; but
according to his will, a part of his heart
was buried in far-away Armenia, at the
feet of Ararat, not far from lake Van and
town of Bitlis – the homeland of his
parents.
Now a part of Willam Saroyan’s heart
rests in peace among other notable
Armenians in the Pantheon of Greats in
Yerevan.
Երբ Սարոյանը մահացավ 1981 թ.-ին
նրան թաղեցին Ֆրեզնոյում, -նրա
ծննդավայրում, սակայն, նրա կամքով,
նրա սրտի մի մասը, թաղվեց
Հայաստանում`Արարատի ստորոտում,
Վանա լճից և Բիթլիսից ոչ հեռու,որն ի
դեպ նրա ծնողների ծննդավայրն է: Հիմա
Սարոյանի սրտի մի մասը խաղաղ
հանգչում է այլ նշանավոր հայերի
հետ`Երևանի պանթեոնում:

7. Some Quotes Of William Saroyan
“The greatest happiness you can have is knowing that
you do not necessarily require happiness.”
“The writer who is a real writer is a rebel who never stops.”