The Philippines is a linguistically diverse country with over 100 indigenous languages spoken throughout its various regions. The most widely spoken language is Tagalog, which is also the basis for the official language of the country, Filipino. Other major languages include Cebuano, Ilocano, Hiligaynon, Waray, and Kapampangan.
The diversity of Philippine languages reflects the rich cultural heritage of the country and the unique histories of its different regions. Many of these languages have their own unique writing systems, literary traditions, and cultural practices. Despite the linguistic diversity, there is a strong sense of national identity that unites the people of the Philippines.
In recent years, there has been a renewed interest in the preservation and promotion of Philippine languages, as well as the recognition of their importance in the country's cultural and national identity. Efforts are being made to document and revitalize endangered languages, as well as to integrate the teaching of these languages into formal education.
The Philippines is a linguistically diverse country with over 100 indigenous languages spoken throughout its various regions. The most widely spoken language is Tagalog, which is also the basis for the official language of the country, Filipino. Other major languages include Cebuano, Ilocano, Hiligaynon, Waray, and Kapampangan.
The diversity of Philippine languages reflects the rich cultural heritage of the country and the unique histories of its different regions. Many of these languages have their own unique writing systems, literary traditions, and cultural practices. Despite the linguistic diversity, there is a strong sense of national identity that unites the people of the Philippines.
In recent years, there has been a renewed interest in the preservation and promotion of Philippine languages, as well as the recognition of their importance in the country's cultural and national identity. Efforts are being made to document and revitalize endangered languages, as well as to integrate the teaching of these languages into formal education.
4. Ang wikang pambansa at gagamiting wikang
panturo upang…
Matamo ang mataas na antas ng edukasyon
Makaagapay sa akademikong pag- unlad ng mag- aaral
Maging makahulugan ang pagkatuto
5. Artikulo XIV Seksyon 6 ng Saligang Batas 1987
Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino. Samantalang nililinang, ito ay dapat
payabungin pa salig sa mga umiiral na wika sa Pilipinas at iba pang wika. Dapat
magsagawa ng mga hakbangin ang pamahalaan upang ilunsad
at puspusang itaguyod ang Filipino bilang midyum ng opisyal na
komunikasyon at bilang wika ng pagtuturo sa sistemang pang-
edukasyon.
7. Artikulo XIV Seksyon 7 ng Saligang Batas 1987
“ukol sa mga layunin ng komunikasyon at pagtuturo, ang mga
wikang opisyal sa Pilipinas ay Filipino at hangga’t walang
itinatadhana ang batas, Ingles.
8. PANONOOD
GUIDE QUESTIONS: 1 whole
1. Ano ang buong pangalan ng tagapagsalita?
2. Ano ang mother tongue?
3. Ano ang MTB-MLE?
4. Ano ang pangalawang wika?
5. Ano ang bilinggwalismo/ bilinggwal policy?
9. MONOLINGGWALISMO
• ay isang kaparaanan at pagbabagong penomenang pangwika na
puspusang tinatalakay ng mga sosyolinggwistiks, sa madaling sabi
layunin ng monolinggwalismo na ipatupad ang iisang wika sa isang
bansa katulad ng mahigpit na paggamit ng Pransya ng Wikang French.
10. • Mga Bansang Nangunguna sa paggamit ng Monolinggwal
•
• Kapansin-pansin ang mabilis na pag-unlad ng mga bansang Hapon, South
Korea at Pransya na mahigpit na ipinag-uutos ang sistemang monolinggwal
sa kani-kanilang bansa. Ang iisang wika ay gagamiting panturo sa anumang
larang (field) o asignatura dahilan upang mas lalong magkaunawaan ang
bawat isa at makagagawa ng mas produktibong ani. Kung susuriin,
mahigpit ang patakarang Monolinggwal kaya naman isang malaking hamon
ito sa Pilipinas kung magkaganun. Kung ekonomiya ang pagbabatayan ng
mga bansang Monolinggwal ay walang dudang mauunlad at mayayaman
ang mga ito. Tumatagos kasi sa kanilang kurikulum ang mga patakarang-
pangwika
11. •…Bilingual education is defined operationally as
the separate uses of Pilipino and English as media
of instruction in definite subject areas, provided
that additionally, Arabic shall be used in the areas
where it is necessary..Pilipino shall be used as
medium in the following subject areas: social
studies/social sciences, character education, music
and arts; English for sciences, mathematics and
technology.
12. •…English and Pilipino shall be
taught as language subjects in all
grades in the elementary and
secondary schools to achieve the
goal of bilingualism…
13. • Multilinggwalismo ang tawag sa patakarang pangwika kung saan nakasalig
ito sa paggamit ng wikang pambansa at katutubong wika bilang
pangunahing medyum sa pakikipagtalastasan at pagtuturo, bagamat hindi
kinakalimutan ang wikang global bilang isang mahalagang wikang panlahat.
Layunin ng Multilinggwalismo sa makatuwid ang unang pakinisin at gamitin
ang mga wikang katutubo o dialekto o wika ng tahanan bilang pangunahing
wika ng pagkatuto at pagtuturo mula sa unang baitang hanggang ikaapat,
susundan ito ng Filipino o ng wikang pambansa bago ibababad sa Wikang
Ingles. Kailangang matamo muna na ang isang mag-aaral ay bihasa na sa
unang wika na susundan ng pangalawa at pangatlo. Kaiba ito sa patakarang
sinusunod ng mga Pilipino ngayon nasa unang baitang pa lamang ay sabay
nang itinuturo ang Ingles (70%) at Filipino (30%) bukod pa sa kanilang
wikang ginagamit sa tahanan.
14. • Katunayan, noong ika-16 ng Mayo 2007 ay pinagtibay ng Pangkalahatang Asembliya ng United Nations ang isang resolusyong
nagsusulong sa multilinggwalismobilang paraan ng pagtataguyod, pangangalaga at pagpapanatili sa dibersidad ng kulturaat wika sa
buong mundo kasabay ng pagpapahayag sa taong 2008 bilang “Pandaigdigna Taon ng Mga Wika.” Nauna pa rito’y naglabas ng
opisyal na paninidigan ang United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) pabor sa multilinggwalismo
(2003). Ayon sa nasabing dokumento,
• “Studies have shown that, in many cases, instruction in the mother tongue is beneficial to language competencies in the
first language, achievement in other subject areas, and second language learning.”
• Ibinatay ng UNESCO ang ganitong paninindigan sa pananaliksik nina N. Dutcher at G.R. Tucker (1997) at S. Mehrotra (1998) na
pawang pinondohan ng World Bank, isang entidad na pangunahing nagsusulong ng globalisasyon sa ekonomiya. Pinakamahalagang
konklusyon ng pananaliksik nina Dutcher at Tucker ang napatunayang bisa ng unangwika ng bata bilang wikang panturo sa
maagang bahagi ng pag-aaal. Ipinaliwanagnilang mahalaga ang unang wika sa panimulang pagtuturo ng pagbasa, sa pag-unawang
paksang-aralin at bilang matibay na pundasyon sa pagkatuto ng pangalawang wika.Sa antas lokal, napatunayang balido ang
konklusyon nina Dutcher at Tucker kung susuriin ang matagumpay na paggamit ng unang wika bilang pangunahing wikang panturo
sa Lubuagan, Kalinga. Sa pagsusulit sa kakayahan sa pagbasa ng mga nasa ikatlong baitang ng elementarya na saklaw ng 2006
National Achievement Test (NAT), nanguna ang Lubuagan – sa 10 distrito sa dibisyon ng Kalinga – sa English (76.5%) at Filipino
(76.44%) dahil “...ang unang wika ay siyang ginamit na medyum ng pagtuturo sa naturang eskuwelahan, kahit sa science at
math ” (Nolasco 2007).
•
15. • Mga Bansang Multilinggwal
•
• Ang Morroco ay bansang may apat na opisyal na wikang ginagamit ang Arabic, French, Spanish at
Amazigh. Ang Bolivia ay mayroong 36 na minoridad na wika na ginagamit sa anumang antas ng
pakikipagtalastasan. Ang India na may 23 na opisyal na wika na pangunahin ang Hindi na may
40%, Malayalam, Tamil, Kannada at Telugu bilang mga pangunahing wika. Ang Belgium na may
tatlong opisyal na wika: Dutch 59%, French 31% at German 10% habang sa Switzerland ay may
apat na pangunahing pambansang wika ang german, French, Italian at Romansh. Kaiba naman
ang kalagayan ng Luxembourg na isang halimbawa ng trilinggwal na sosyedad na may tatlong
wikang opiasyal, ang Luxembourgish, French at German na ginagamit din sa kanilang patakarang
pangkurikulum, sa unang apat na taon ng pagkatuto ng bata ay kailangang maging bihasa muna
siya sa wikang Luxembourgish, susundan ito ng dalawang taong ganap na pagtuturo ng French at
ang huling taon ay ilalabi sa German. Ibig sabihin kailangan munang maging bihasa sa unang wika
bago ipasok ang isa pang wika hanggang sa ito’y ganap na maisakatuparan.
•
16. •Hindi matatamo ang tunay
na kaunlaran at kasarinlan
hangga’t hindi nakakalaya
sa kamangmangan at
karalitaan ang masa.