παιχνίδι ενότητας

1. UBUNTU
Παιχνίδι και μάθημα αγάπης…
Ελάτε μαζί μας Ε΄ Τάξη

4. ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
Σε ένα ελληνικό σχολείο , του δυτικού πολιτισμού, η δασκάλα
έπαιξε με τα παιδιά της Ε΄ Τάξης το ίδιο παιχνίδι. Η μόνη διαφορά
ήταν ότι το καλάθι δεν περιείχε φρούτα, αλλά λαχταριστά
γλυκίσματα. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι τα
γλυκίσματα αποτελούν για τα περισσότερα παιδιά των ευρωπαϊκών
σχολείων ένα μέσο απόλαυσης, μια δευτερεύουσα δηλαδή ανάγκη.
Τα φρούτα όμως για τα παιδιά της αφρικανικής φυλής που με τόση
ευκολία μοιράστηκαν ήταν είδος βασικής ανάγκης με τα οποία
μπορεί να περνούσαν ακόμα και μέρες!
Τα παιδιά της Ε΄τάξης, ενθουσιάστηκαν με την ιδέα ότι μέσα
σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να κέρδιζαν αυτό το λαχταριστό
καλάθι! Με το σφύριγμα της δασκάλας όλα έβαλαν τα δυνατά τους
να βγουν πρώτοι. Νικητής αναδείχθηκε ο Αντώνης μας, ο οποίος
όπως ήταν φυσικό έλαμπε από χαρά , ενώ οι υπόλοιποι έδωσαν
«συγχαρητήρια» με μια μικρή απογοήτευση ζωγραφισμένη στα
πρόσωπά τους…

5. Και τότε ακολούθησε η αφήγηση από τη δασκάλα του διδακτικού
περιστατικού των παιδιών της Αφρικής… Και επειδή η παιδική
ψυχή είναι τόσο καθαρή, ευαίσθητη και εύπλαστη , είναι εύκολο
νομίζω ο καθένας να μαντέψει το τέλος της ιστορίας μας, το οποίο
ήταν συγχρόνως και η αρχή της μεγάλης υπόσχεσης και διαδρομής
μας…
Ο Αντώνης μας μοιράστηκε το βραβείο του με όλους τους
συμμαθητές τους οι οποίοι παραλαμβάνοντας το κέρασμα, έδιναν
και την υπόσχεση ότι θα κάνουν το ίδιο, όταν έρθει η δική τους
σειρά να θυσιάσουν κάτι δικό τους, κάτι από τον εαυτό τους, για
να είναι χαρούμενοι οι συμμαθητές τους! UBUNTU λοιπόν ο
στόχος και το σύνθημά μας γι’ αυτή τη χρονιά! «Υπάρχω επειδή
όλοι μαζί υπάρχουμε»!
Σας καλούμε να γίνουμε πολλοί σ΄αυτή τη φιλοσοφία αγάπης που
μας δίδαξε μια μικρή ομάδα παιδιών από την Ήπειρο της Αφρικής.
Οι μαθητές και η δασκάλα της Ε΄τάξης