6. INSALIVACIÓN DEGLUCIÓN
• SALIVA MASTIGACIÓN • PROCESODE
•FUNCIÓNS DEGLUCIÓN.
• DENTES •MOVEMENTO
da SALIVA •TIPOS DE DENTES PERISTÁLTICO
• FUNCIÓNS dos
DENTES
7.
8.
9. O Estómago é un órgano en forma de “gaita”,
que ten dúas válvulas, unha de entrada, a
CARDIA; e unha de saída o PÍLORO. A Cardia
está sempre aberta.
A Cardía comunica o estómago co esófago e o
Píloro co Intestino Delgado.
A parede está formada por tres capas
musculares, que facilitan o amasado do
alimento; a máis interna, a MUCOSA, segrega o
zume gástrico por contacto coa comida.
O proceso de dixestión estomacal, comeza cando o bolo alimenticio entra
no estómago a través do Cardias. No interior do estómago o bolo
alimenticio é atacado polos zumes gástricos que conteñen:
• Pepsina: un encima que comeza a dixestión das proteinas.
• Ácido Clorhídrico: Que axuda á acción da pepsina e destrue
bacterias do alimento.
Este proceso remata cando a masa resultante, o QUIMO, ten unha acidez
alta. Nese momento ábrese o píloro e o Quimo pasa ao Intestino Delgado.
10. O proceso no Intestino Delgado é
lavado acabo por:
• CARACTERÍTICAS.
•BILE.
• VESÍCULA BILIAR.
• SALES BILIARES
• PRODUCE HORMONAS. • OUTRAS FUNCIÓNS.
• SEGREGA ZUME
PANCREÁTICO.
11. BOLO
ALIMENTO ALIMENTARIO QUIMO QUILO
SALIVA ZUME ZUME PANCREÁTICO,
GÁSTRICO INTESTINAL e BILE
13. No Intestino Delgado é onde se producen a maior parte
da absorción dos nutrientes polo noso organismo.
Destacar a enorme capacidade de absorción do Int.
Delgado, debido a sua anatomia. A AUGA non é
absorvida nel.
O resultado da dixestión das graxas incorpórase aos
17. Vías altas:
Boca, farinxe
•A continuación das fosas
nasais encontramonos coa
farinxe, que ten a característica
de ser un segmento común o
sistema respiratorio e o sistema
dixestivo.
• Se extende dende a base do
cráneo ata a sexta vértebra
cervical.
•De 13 centímetros de longo, se
divide en tres partes: porción
nasal ou rinofarinxe; porción
bucal u orofarinxe; e porción
larínxea o larinxofarinxe.
O aire se inhala polo nariz, onde se quenta e humedece.
Logo, pasa á farinxe. 3
18. A Larinxe A larinxe é un órgano móbil, xa
que se move coa fonación, aa
voz e a deglución.
Durante a deglución adquire
maior movilidade.
A epiglote, o deixar de respirar
por uns segundos, evita a
penetración dos alimentos na
tráquea.
A larinxe é o órgano onde se produce a voz, conten as cordas vocais e unha
especie de tapón chamado epiglote para que os alimentos non pasen polas
vías respiratorias. 4
19. A tráquea
A tráquea é un tubo formado por uns vinte aneis
cartilaxinosos que a mantienen sempre aberta, se divide en
duas ramas: os bronquios.
20. Os Bronquios e os bronquiolos
Os bronquios e os bronquiolos son as diversas ramificacions do interior do
pulmón, terminan nuns sacos chamados alvéolos pulmonares que teñen a sua
vez unhas bolsas máis pequenas ou vesículas pulmonares, están rodeadas dunha
multitude de capilares por onde pasa o sangue ó realizarse o intercambio gasoso
cárgase de osíxeno e se libérase de CO2. 10
21. Os pulmóns son duss masas esponxosas de cor vermello, situadas no tórax a
ambos lados do corazón, o dereito ten tres partes ou lóbulos; o esquerdo ten
duas partes.
A pleura é unha membrana de dobre parede que rodea ós pulmóns. 12
22. Os alvéolos
O dióxido de carbono que traía o
sangue pasa ó aire, así o sangue
venosa se converte en sangue
arterial; esta operación se
denomina hematosis.
Cando o aire chega ós alvéolos,
parte do osíxeno que leva atravesa
as finísimas paredes e pasa ós
glóbulos vermellos da sangue.
Transporte dos gases
O osíxeno tomado nos alvéolos pulmonares é levado polos glóbulos vermellos do
sangue ata o corazón e despois distribuido polas arterias a todas as células do
corpo.
O dióxido de carbono é recollido en parte polos glóbulos vermellos e parte polo
plasma e transportado polas veas cavas ata o corazón e de alí é levado ós
pulmons para ser expulsado ao exterior. 15
23. Movementos respiratorios
Inspiración
•O inspirar e espirar realizamos lixeiros movementos
que fan cos pulmons se expandan e o aire entre
neles mediante o tracto respiratorio.
•O diafragma, que tamén intervien neste proceso, fai
que o tórax aumente o seu tamaño, e é ahí cando os
pulmons se inflan realmente.
•Neste momento, as costelas se levantan e se
separan entre sí. Isto é a inspiración
Espiración
•Polo contrario, na espiración, o diafragma sobe,
presionando os pulmons e facéndolles expulsar
o aire polas vías respiratorias.
•As costelas descenden e quedan menos
separadas entre sí e o volume do tórax diminue.
29
