2. Teatr lalek – rodzaj teatru,
w którym zamiast aktorów w
spektaklach grają lalki.
Najwcześniejsze jego ślady
znajdujemy w starożytnym
Egipcie, później w Azji,
Europie
3.
4.
5.
6.
7.
8. Teatr Lalek "Pleciuga" – teatr lalek w
Szczecinie, miejska instytucja kultury,
działająca od 1958 roku. Jego repertuar
zawiera zarówno przedstawienia dla
dzieci, jak i adaptacje literatury
światowej dla dorosłych. Przeciętnie w
ciągu sezonu teatr przygotowuje 4
premiery przedstawień.
Siedziba teatru ma ok. 3 tys. m²
powierzchni użytkowej. Sala główna
teatru posiada 298 miejsc, z czego 274 dla
głównej widowni.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18. Głównym środkiem wyrazu
jest lalka teatralna
animowana przez aktora-
lalkarza, najczęściej
ukrytego za parawanem,
czasem występującego
razem z lalką na scenie.
19. • Lalki mogą też być poruszane
przez mechanizm
(mechaniczny teatr lalek .
• Według legend z czasów
starożytnych Indii
pierwszego lalkarza i lalkę
stworzył Brahma jako
rozrywkę dla swej żony
Saraswati.
21. Pacynki- rodzaj lalki
teatralnej nakładanej na dłoń
jak rękawiczka i poruszanej
palcami aktora-animatora. W
przypadku lalek o większych
rozmiarach animator umieszcza
dłoń w głowie pacynki,
kontrolując jej mimikę.
22.
23. Ciało pacynki jest wtedy
zawieszone na jego
przedramieniu.
Najprostsza pacynka to
skarpetka naciągnięta na
rękę.
24. • To lalka wkładana na rękę. Palec
wskazujący porusza głową , a
kciuk i palec środkowy
poruszają rękami kukiełki.
• Gra pacynką odbywa się za
parawanem lub w zapadni
• ( otwór w podłodze sceny).
• Ruchy pacynki wymagają dużej
sprawności ręki i palców.
29. Jest to lalka na sztywnym kiju
zwanym gabitem. Porusza nią
aktor, ukryty za parawanem lub
w zapadni. Nowoczesne kukły
bywają nawet zmechanizowane.
Ciężar kukły szybko męczy
mięśnie rąk.
30. Regulując długość kija na
którym osadzona jest lalka
można uniknąć zbyt szybkiego
zmęczenia .
Kukiełki najczęściej zrobione
są na drewnianym stelażu i
uformowane materiałem.
31.
32.
33.
34. Jawajki- to rodzaj lalki teatralnej z
głową osadzoną na kiju,
animowanej nad parawanem; z
ruchomymi rączkami
prowadzonymi za pomocą
czempurytów (drutów). Pochodzi
z azjatyckiego teatru lalkowego,
zwłaszcza jawajskiego wayang.
35.
36.
37. Głowa jawajki osadzona jest na
krótkim kiju odciętym na wysokości talii
lalki. Lalka ta ma ruchome ręce,
poruszane od dołu przy pomocy dwóch
sztywnych linek tzw. czempur.
Jedną ręką aktor trzyma kij i palcami
reguluje ruchy głowy / ręka ukryta pod
kostiumem lalki /, a drugą porusza
linkami wprowadzając w ruch ręce lalki.
Jawajkę można zrobić z drewna lub
pianki poliuretanowej i oczywiście z
materiału.
38.
39. • Marionetki- jest lalką teatralną
poruszaną od góry za pomocą nitek
lub drucików zawieszonych na tzw.
krzyżaku. Każda linka jest
przymocowana do innej, oddzielnej
części ciała marionetki i przy ruchu
krzyżaka są one poruszane.
• W przeciwieństwie do lalek
zakładanych na ręce, marionetka
może przedstawiać całą postać.
40. •
Aby animować marionetką niezbędny
jest specjalny do niego przymocowane są
linki poruszające głowę, korpus, nogi i
ręce. Aktor trzyma krzyżak w jednej ręce,
a drugą pociąga odpowiednie linki.
• Zazwyczaj aktor nie chowa się za
parawanem lecz jest partnerem lalki na
scenie.
• Ruchy marionetki są niezwykle plastyczne
dzięki specjalnej budowie lalki.
Marionetka najczęściej wykonana jest z
drewna.
41.
42.
43.
44. • Do zabawy niewiele nam potrzeba -
wystarczy źródło światła, gładka
ściana, pacynki i zabawa gotowa.
Pacynki możemy stworzyć samemu – np.
ze starej tektury i patyczków po lodach.
• No i zawsze, jeśli tylko zabraknie nam
rekwizytów, mamy przecież dłonie – jak
mniemam robienie zajączków na ścianie
nie stanowiło dla nas problemu w
dzieciństwie, prawda?
