2. Είναι γεγονός ότι τα σημερινά παιδιά βυθίζονται όλο και
περισσότερο στους υπολογιστές, σε παιχνίδια που τα
παρασύρουν μέσα σε πλασματικούς κόσμους. Έτσι
αποφασίσαμε όλοι μαζί να παίξουμε ομαδικά και μη
παιχνίδια στην αυλή του σχολείου μας και εντός της
τάξης… Παιχνίδια από το χθες και το σήμερα. Ενας
άλλος σκοπός του προγράμματος ήταν η ανάπτυξη
συνεργατικού πνεύματος, αλληλοαποδοχής,
αυτοελέγχου, αυτοεκτίμησης και κοινωνικοποίησης.
3. 1) Κατηγορίες παιχνιδιών
2) Παιχνίδια που χάθηκαν στον χρόνο.
3) Σύνδεση των παιχνιδιών με την αρχαία Ελλάδα
4) Παιχνίδια ξένων χωρών
5) Δημιουργώ παιχνίδια – μαθαίνω να παίζω με απλά
καθημερινά υλικά.
6) Προβληματισμός για την εδραίωση των ηλεκτρονικών
παιχνιδιών και την εκτόπιση των παραδοσιακών
7) Τα οφέλη του παιχνιδιού
4. Να γνωρίσουν διάφορες κατηγορίες παιχνιδιών και τον τρόπο με τον οποίο
αυτά παίζονται.
Να γνωρίσουν παιχνίδια που έπαιζαν οι συνομίλικοί τους στα παλιότερα χρόνια
και τα υλικά με τα οποία κατασκευάζονταν τα παιχνίδια.
Να εξοικειωθούν με τη δημιουργία παιχνιδιών με απλά καθημερινά υλικά.
Να προβληματιστούν σχετικά με την εδραίωση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών
και την εκτόπιση των παραδοσιακών παιχνιδιών.
Να συνειδητοποιήσουν ότι το παιχνίδι, ατομικό ή ομαδικό, είναι διαχρονικό.
Να αναπτύξουν την ικανότητα να συνδεθούν συναισθηματικά μεταξύ τους και
να λειτουργήσουν ως ομάδα.
Να διακρίνουν τη σχέση των παλιότερων ομαδικών παιχνιδιών με τα σημερινά.
Να αποκτήσουν δεξιότητες και να γνωρίσουν το σώμα τους, μέσα από τη
διαδικασία τέλεσης τέτοιων παιχνιδιών.
Να ανταλλάξουν και να διευρύνουν τις δεξιότητες τους, μέσα από την τέλεση
παραδοσιακών παιχνιδιών άλλων χωρών.
5. Συμπλήρωση ερωτηματολογίου – Διαχείριση αποτελεσμάτων
Συλλογή φωτογραφιών από παιχνίδια που παίζονταν παλιότερα
Σχεδιασμος παιχνιδιών από ανακυκλώσιμα υλικά
Κατασκευή-ζωγραφική παιχνιδιών στον προαύλιο χώρο του σχολείου
Χρήση Η/Υ-προβολή βίντεο-παρουσιάσεων
Διάφορα παιχνίδια στην αυλή
Ομαδοσυνεργατική μέθοδος, διαθεματική
Εικαστική προσέγγιση
6. Τα παιδιά έμαθαν να παίζουν και παιχνίδια από άλλες χώρες και
συνειδητοποίησαν ότι όσο διαφέρει η μία χώρα από την άλλη,
τόσο μοιάζουν τα παιχνίδια τους και οι κανόνες τους. Γνώρισαν
ξεχασμένα παιχνίδια, τον τρόπο με τον οποίο παίζονται και
κατάλαβαν ότι δεν έχει σημασία η ηλικία ή η προέλευση ενός
παιχνιδιού, αλλά το ίδιο το παιχνίδι. Μέσα από το παιχνίδι
συνδέθηκαν μεταξύ τους και έγιναν πιο συνεργάσιμα.
Εξοικειώθηκαν με την κατασκευή διάφορων παιχνιδιών με
καθημερινά απλά υλικά και μειώθηκε η επαφή τους με τα
ηλεκτρονικά παιχνίδια, αφού όλοι ήταν περισσότερο πρόθυμοι να
παίξουν παιχνίδια στην αυλή.
7. 1) Συμπλήρωση ερωτηματολογίου
2) Παιχνίδια του χθες στην αυλή
3) Παιχνίδια άλλων χωρών στην αυλή
4) Άλλα παιχνίδια
5) Προβολή βίντεο «παλιά παιχνίδια» και κολάζ
6) Παρουσίαση παιχνιδιών από την αρχαιότητα
7) Ζωγραφιές αγαπημένων παιχνιδιών
8) Δημιουργία παιχνιδιών από ανακυκλώσιμα και μη υλικά
9. 2) Παιχνίδια «του χθες» στην
αλάνα Μαντιλάκι
Οι δυο ομάδες παρατάσσονταν η μια
απέναντι στην άλλη και έπαιρναν οι
παίκτες της καθεμιάς τα νούμερά
τους. Στο μέσο της απόστασής τους
υπήρχε κάποιος που κρατούσε ένα
μαντιλάκι και σε κάποια στιγμή
φώναζε ένα νούμερο. Τότε ο παίκτης
της κάθε ομάδας που είχε αυτό το
νούμερο πήγαινε στο κέντρο για να
πάρει το μαντιλάκι. Έπρεπε να
προσέχει όμως. Το μαντιλάκι έπρεπε
να το πάρει και να επιστρέψει στην
ομάδα του, χωρίς να τον πιάσει ο
παίκτης της άλλη ς ομάδας που είχε
το ίδιο νούμερο και βγήκε κι αυτός
να διεκδικήσει το μαντιλάκι.
Διαφορετικά το μαντιλάκι το
έπαιρνε αυτός. Είναι ένα παιχνίδι
που παίζεται με κάποιες
παραλλαγές μέχρι σήμερα.
10. Μπανάνα – ξεμπανάνα
Ορίζουμε αρχικά δύο
"κυνηγούς". Με το σχετικό
έναυσμα, οι κυνηγοί
προσπαθούν να πιάσουν τους
υπόλοιπους, απλά
ακουμπώντας τους. Οι
υπόλοιποι για να αποφύγουν
να τους πιάσουν, πρέπει να
πουν δυνατά το όνομα από
κάποιο φρούτο οποιοδήποτε
άλλο, εκτός
από"μπανάνα" και να
μείνουν ακίνητοι. Για να
ελευθερωθεί κάποιος, πρέπει
να τον αγγίξει ένας άλλος
ελεύθερος παίκτης, λέγοντας
τη λέξη "ξεμπανάνα". Αν πει
"μπανάνα", χάνει και βγαίνει
έξω.
11. Τυφλόμυγα
Επιλέγεται με κλήρο ένα
από τα παιδιά και του
κλείνουν τα μάτια με ένα
πανί για να μη βλέπει και
το παιχνίδι αρχίζει. Τα
υπόλοιπα παιδιά που
συμμετέχουν, γυρίζουν
γύρω - γύρω από το παιδί
που κάνει την τυφλόμυγα
και το πειράζουν. Εκείνο
προσπαθεί να πιάσει κάποιο
από τα παιδιά και κερδίζει
μόνο, αν καταλάβει ποιο
είναι το παιδί που έπιασε.
Το παιδί που πιάστηκε και
αναγνωρίστηκε γίνεται η
επόμενη τυφλόμυγα.
12. Αμπάριζα
Τα παιδιά που συμμετέχουν χωρίζονται σε 2
ομάδες και κάθε ομάδα ετοιμάζει την
αμπάριζά της και δίπλα τη φυλακή της,
δηλαδή το χώρο που θα βάλουν τους παίχτες
της αντίπαλης ομάδας που θα φυλακίσουν.
Όταν αρχίζει το παιχνίδι, ένας τυχαίος
παίχτης της πρώτης ομάδας βγαίνει
τρέχοντας στο χώρο ανάμεσα στις 2
αμπάριζες. Ένας παίχτης της αντίπαλης
ομάδας, τρέχει να τον πιάσει για να
τον σκλαβώσει. Ο πρώτος υποχωρεί, γιατί
σκλαβώνεται, αν τον πιάσει ο άλλος που
έφυγε μετά από αυτόν από την αμπάριζα της
ομάδας του, όμως τότε άλλος παίχτης της
πρώτης ομάδας βγαίνει να καλύψει τον
πρώτο. Έτσι βγαίνει ο ένας μετά τον άλλο κα
προσπαθούν να πιάσουν αυτούς που έχουν
απομείνει, ενώ πολλοί ξαναγυρίζουν να
ανανεώσουν τη φωλιά τους.
Νικήτρια είναι η ομάδα που θα φυλακίσει
όλους τους αντίπαλους παίχτες.
13. Κρυφτό
Στο κρυφτό ένα παιδί μετράει με κλειστά
τα μάτια και τα άλλα κρύβονται. Μόλις
το παιδί τελειώσει το μέτρημα ανοίγει τα
μάτια του και αρχίζει να ψάχνει πού
έχουν κρυφτεί τα άλλα παιδιά. Ο
αριθμός που θα του τύχει θα είναι και οι
φορές που θα μετρήσει το παιδί έως το
εκατό. Το παιδί που φυλάει πρέπει μόλις
δει ένα από τα παιδιά που κρύβονται να
τρέξει στο μέρος όπου μετρούσε και να
πει μια συγκεκριμένη φράση, πριν
προλάβει να έρθει το παιδί που κρύβεται
και πει αυτό την άλλη συγκεκριμένη
φράση. Το παιδί το οποίο θα το βρει
πρώτο το παιδί που φυλάει θα πάρει τη
θέση του στον επόμενο γύρο. Από αυτό
όμως μπορεί να τον απαλλάξει το
τελευταίο παιδί που έχει μείνει χωρίς να
το φτύσουν λέγοντας και αυτό μια
συγκεκριμένη φράση.
14. Μήλα
Η ομάδα που είναι έξω πετάει
την μπάλα με σκοπό να «κάψει»
τα παιδιά που είναι μέσα. Τα
παιδιά που είναι μέσα πρέπει να
τρέχουν εδώ κι εκεί για να μην
τους ακουμπήσει η μπάλα. Αν
καείς βγαίνεις έξω, αν όμως
πιάσεις την κερδίζεις ένα μήλο.
Ο σκοπός αυτού του παιχνιδιού
είναι να πιάσεις όσο
περισσότερα μήλα μπορείς. Με
κάθε μήλο έχεις μια ζωή
παραπάνω, δηλαδή αν καείς
παίζεις δεύτερη φορά, γιατί
είχες πιάσει μήλο. Ο τελευταίος
που θα μείνει πρέπει να δεχθεί
δώδεκα συνεχή χτυπήματα
χωρίς να τον κάψουν. Έτσι
κερδίζει η ομάδα του, αλλιώς
κερδίζει η έξω ομάδα.
15. Αγαλματάκια ακούνητα
Τα αγαλματάκια παίζονται από
τρία παιδιά και πάνω. Ένα παιδί
τα «φυλάει» και κλείνει τα
μάτια με την πλάτη γυρισμένη
στα άλλα παιδιά. Κρατά
κλειστά τα μάτια του και λέει τη
φράση: «Αγαλματάκια ακούνητ
α, αγέλαστα, μέρα ή
νύχτα;» Όσο λέει τη φράση και
κρατά κλειστά τα μάτια τα άλλα
παιδιά κινούνται. Φωνάζουν
«νύχτα», όταν δεν είναι έτοιμα
και «μέρα», όταν πάρουν μια
συγκεκριμένη πόζα.
Τότε ανοίγει τα μάτια του το
παιδί που τα φυλάει και όλοι
πρέπει να μείνουν ακίνητοι. Αν
κάποιο παιδί εκείνη τη
στιγμή κινηθεί,
τα φυλάει εκείνο.
16. Πέτρα-ψαλίδι-μολύβι-χαρτί Όλοι κρύβουν το ένα χέρι τους
πίσω από την πλάτη. Καθώς
λένε "πέτρα, μολύβι, ψαλίδι,
χαρτί", εμφανίζουν το
κρυμμένο χέρι έχοντας
σχηματίσει ένα από τα
παρακάτω:
Πέτρα: σφιγμένη γροθιά
Μολύβι: όλα τα δάχτυλα
κλειστά εκτός από το δείκτη
Ψαλίδι: όλα τα δάχτυλα
κλειστά εκτός από το μέσο και
τον αντίχειρα
Χαρτί: ανοιχτή παλάμη με
ενωμένα τα δάχτυλα
Η πέτρα νικάει το ψαλίδι και
το μολύβι!
Το μολύβι νικάει το χαρτί
Το ψαλίδι νικάει το χαρτί!
Το χαρτί νικάει την πέτρα!
17. Κλέφτες και αστυνόμoι
Παίζεται με πολλούς παίχτες σε ένα πλάτωμα. Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο
ομάδες. Η μία, η μικρότερη, είναι οι αστυνόμοι. Τα υπόλοιπα παιδιά
αποτελούν τους κλέφτες. Το παιχνίδι εξελίσσεται σαν ένα κοινό κυνηγητό
ανάμεσα στις δύο ομάδες. Οι κλέφτες, όταν θέλουν να ξεκουραστούν,
πάνε σ' ένα συγκεκριμένο σημείο το οποίο ονομάζεται σπίτι ή λημέρι. Εκεί
οι αστυνόμοι δεν μπορούν να τους πιάσουν. 'Οταν όμως ο αστυνόμος
πιάσει τον κλέφτη τον οδηγεί στη φυλακή, η οποία βρίσκεται συνήθως όσο
πιο μακριά γίνεται από το σπίτι. 'Ενας φυλακισμένος παίχτης
ελευθερώνεται όταν ένας σύντροφός του του ακουμπήσει το χέρι και
φωνάξει "ξελέ". Σε περίπτωση που οι φυλακισμένοι κλέφτες είναι πολλοί,
κάνουν το εξής κόλπο: πιάνουν τα χέρια τους στη σειρά και απλώνονται
όσο πιο έξω μπορούν (ένας βρίσκεται "μέσα" στη φυλακή και οι άλλοι,
κρατώντας χέρι χέρι, προχωρούν προς το σπίτι). Ο ελεύθερος παίχτης,
αγγίζοντας το χέρι ενός φυλακισμένου, ελευθερώνει όλους όσους
συμμετέχουν στην αλυσίδα. Φυσικά, απαγορεύεται αυστηρά στους
αστυνομικούς να φρουρούν τους φυλακισμένους παίχτες, κανόνας που
όποιος παραβεί αποβάλλεται αυτομάτως από το παιχνίδι. Το παιχνίδι
τελειώνει όταν όλοι οι κλέφτες φυλακιστούν, και πολλές φορές αυτό δε
συμβαίνει ποτέ!
18. 3) Παιχνίδια από ξένες χώρες στην
αλάνα
Η γάτα και το ποντίκι
(παιχνίδι από το Πουέρτο
Ρίκο)
Τα παιδιά σχηματίζουν κύκλο πιασμένα
απ΄ τα χέρια. Ένα παιδί κάνει το ποντίκι
κι άλλο τη γάτα. Ο ποντικός στέκεται
στο κέντρο του κύκλου, ενώ η γάτα
περιμένει απ΄ έξω. Το ποντίκι έχει το
δικαίωμα να μπαινοβγαίνει απ΄ όπου
θέλει. Η γάτα, όμως, μπορεί να
μπαινοβγαίνει απ΄ ορισμένα μόνο
σημεία, που θα καθορίσουν. Αν η γάτα,
στην προσπάθειά της να πιάσει το
ποντίκι, κάνει λάθος και μπει ή βγει απ΄
αλλού, τότε «χάνει», και τη θέση της
παίρνει το παιδί που στεκόταν στη θέση
απ΄ όπου πέρασε. Αν όμως καταφέρει να
πιάσει το ποντίκι, τότε αλλάζουν οι
ρόλοι.
19. Μικρό-μεγάλο φανάρι (παιχνίδι από την
Ιαπωνία)
Τα παιδιά στέκονται όρθια στον κύκλο.
Ορίζεται ένα παιδί που θα ξεκινήσει το
παιχνίδι. Αυτό πρέπει να πεί «μικρό
φανάρι» και να τεντώσει τα χέρια του
μπροστά. Το επόμενο παιδί πρέπει να πε
«μικρό φανάρι» και να μαζέψει τα χέρια
του στο στήθος. Το παιχνίδι συνεχίζεται
γύρω-γύρω στον κύκλο και τα παιδιά
λένε εναλλάξ «μικρό φανάρι» και
«μεγάλο φανάρι» και κάνουν την
αντίστοιχη κίνηση. Ο ρυθμός του
παιχνιδιού πρέπει να είναι γρήγορος
ώστε τα παιδιά να μπερδεύονται μη
μπορώντας να συντονίσουν τα λόγια με
τη σωστή κίνηση. Όποιος κάνει λάθος
βγαίνει από το παιχνίδι.
20. Ο βόας και το φίδι (παιχνίδι από την
Γκάνα)
Ορίζεται ένα παιδί το οποίο θα
πάρει τον ρόλο του φιδιού, ο
διαθέσιμος χώρος για παιχνίδι
και η φωλιά του φιδιού. Το φίδι
βγαίνει από την φωλιά του και
κυνηγά τα παιδιά. Κάθε παιδί
που πιάνεται ενώνεται με το φίδι
με λαβή από τα χέρια. Με αυτό
τον τρόπο το «φίδι» μεγαλώνει
συνέχεια. Το «φίδι» προσπαθεί
να πιάσει τα παιδιά με το ένα του
ελεύθερο χέρι ή με το ένα
ελεύθερο χέρι του τελευταίου
παιδιού. Αν η λαβή των παιδιών
που είναι στο φίδι λυθεί, οι
υπόλοιποι το καταδιώκουν μέχρι
να φτάσει στην φωλιά του. Εκεί
ξαναπιάνονται και το παιχνίδι
συνεχίζεται!