ภาษาคอมพิวเตอร์ หมายถึง สัญลักษณ์ที่ผู้คิดพัฒนาภาษากำหนดขึ้นมา เพื่อใช้แทนการสื่อสาร / สั่งงาน ระหว่างมนุษย์กับเครื่องคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ต่อพ่วงอื่นๆ การพัฒนาภาษาคอมพิวเตอร์เริ่มต้นจากการเขียนคำสั่งด้วยรูปแบบเลขฐานสอง และปัจจุบันพัฒนามาใช้คำสั่งที่เป็นข้อความภาษาอังกฤษ
ภาษาคอมพิวเตอร์ มี 5 ประเภท ได้แก่
1. ภาษาเครื่อง
- เป็นภาษาเดียวที่เครื่องสามารถปฏิบัติงานตามคำสั่งได้ทันที โดยไม่ต้องมีตัวแปลภาษาอื่นใดเข้ามาช่วย ซึ่งเป็นภาษาระดับต่ำที่สุด
- คำสั่งของภาษาเครื่องจะใช้เลขฐานสอง คือ 0 กับ 1
-โปรแกรมที่เขียนด้วยภาษาเครื่อง จะใช้ได้กับเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ใช้พัฒนาโปรแกรมเท่านั้น
2. ภาษาแอสเซมบลี
- เรียกอีกอย่างว่า “ภาษาสัญลักษณ์” เป็นภาษาระดับต่ำ
- ใช้ตัวอักษรย่อหรือสัญลักษณ์ต่างๆ มาใช้เขียนแทนคำสั่ง ซึ่งทำให้สามารถจำ และเขียนคำสั่งต่างๆ ได้ง่ายขึ้นกว่าภาษาเครื่อง เช่น A แทน การบวก
C แทน การเปรียบเทียบ
3. ภาษาระดับสูง
- ใช้คำภาษาอังกฤษแทนคำสั่งต่างๆ และสามารถใช้นิพจน์ทางคณิตศาสตร์ได้
- เป็นภาษาแบบโพรซีเยอร์ คือ ขั้นตอนที่ผู้ใช้จะต้องทำตาม เพื่อให้ได้งานเฉพาะอย่างจากคอมพิวเตอร์
- โปรแกรมที่เขียนด้วยภาษาระดับสูง สามารถทำงานบนเครื่องคอมพิวเตอร์ต่างชนิดกันได้
- ตัวอย่างภาษาระดับสูงเช่น ภาษาเบสิก ภาษาปาสคาล ภาษาซี ภาษาโคบอล ภาษาฟอร์แทรน เป็นต้น
4. ภาษาระดับสูงมาก
- ใช้คำภาษาอังกฤษแทนคำสั่งงาน เช่นเดียวกับ ภาษาระดับสูง
- เป็นภาษาแบบไม่เป็นโพรซีเยอร์
- เขียนง่ายและสะดวกกว่าภาษาระดับสูง
- ตัวอย่างภาษาเช่น ภาษา SQL ที่ใช้ในฐานข้อมูล เป็นต้น
5. ภาษาธรรมชาติ
- ไม่สนใจรูปแบบคำสั่ง หรือลำดับที่เ
