2. Почетоците на романтизмот во Франција со
сигурност се лоцираат во делата на Мадам де
Стал и Франсоа Рабле де Шатобријан

3.  Политичар со напредни идеи, писателка и теоретичарка
 Интересна и невообичаено либерална и конфликтна личност
 Надоврзување на нејзините романи со романите на ставот и
ужасот и сентименталните романи (клише љубовни заплети)
 Во делото „За книжевноста“ ја споредува литературата на
источните народи.
 Става крај на класицистичката теорија

4.  Романи: Делфина и Корина
( застапува први
феминистички гледишта,
критика кон „машкото
општество“
 Ја воведува омилената тема
на романтичарите –
правото на страст како и
темата на несреќна и
невозвратена љубов
 Голем дел од животот е во
прогонство ( сметана е за
непријател на Наполи )

6. Белег на предромантичарските романи- не
постои стога граница меѓу прозата и поезијата
„заматени“,„магливи“ претстави на светот

7.  Неговото дело (според критичарите)
иако е во прозна форма, изобилува со
многу поезија
 Се интересира за политика, религија и
интензивното, романтичарско
доживување и соживување со природата
(особено со новите, неоткриени светови)
 Прозни дела: Атала и Рене
(автобиографска димензија)
 Политичко прогонство
 Разгорување на неговата фантазија по
нови и непознати светови и предели

8.  Рене- средбата на писателот со Новиот
свет (Америка); бегство од Европа,
далеку од своето детство и
инцестуозната љубов кон неговата
сестра
 Славење на единството со природата и
нејзино величење како извор на
непознатото, тајното, мистичното.
 Природата- мелем за напатената
душа на поетот-скитник, но и
извор на нови сознанија

9. По Шатобријан романтичарскиот лик е вечен
патник без дом, аналитичар на душата,
записничар на страстите на срцето, човек на
природата и противник на општеството и
неговата студена немилосрдност кон сите
слободи што срцето ги посакува, а разумот ги
забранува.