2. O Autor
Aristófanes, nacido cara ao ano
445 a.C. en Atenas é o máximo
representante da Comedia Antiga.
A cidade de Atenas estaba
inmersa nun conflicto bélico que
lle ía acarrear o seu declive
político, económico e cultural: a
guerra do Peloponeso. Neste
contexto histórico temos que
situar a ideoloxía política e as
obras do autor. Corren tempos
axitados e o autor na súa sátira
non se limita só á política, senón
que trata todos os asuntos que
afectaban á polis, á educación , a
filosofía, a poesía, a arte…
3. Representación
As nubes foi representada por primeira vez no
ano 423 a.C. nas Dionisias. Alcanzou só o terceiro
lugar no concurso de
comedias.Aristófanes, incomodado por non
obter o primeiro lugar, reescribiu a obra e así
nesta nova versión o coro reprocha ao público
non terlle dado o seu favor na primeira
representación. Nunca consegiu volver a
representala. Esta segunda versión foi a que se
conservou.
4. Un pai desesperado
Estrepsiades, un anciá campesiño máis ou
menos acomodado, arruinouse polas veleidades
da súa muller, de maior rango social, e a afección
aos cabalos do seu fillo Fidípides. Aquel,
aguilloado polos seus acredores, decide que o
seu fillo ingrese no “Pensadoiro”, escola chea de
charlatáns, ateos e farsantes, onde lle ensinarían
a habilidade de manexar á perfección o Discurso
Xusto e o Discurso Inxusto en función dos
propios intereses. Así conseguiría liberarse dos
seus acredores. Alí, no “Pensadoiro”, está
Sócrates, convertido en sofísta.
5. Visita ao “Pensadoiro”
Despois de vencer a resistencia do seu fillo Fidípides
para convertirse en discípulo do
“Pensadoiro”, encamíñanse a entrevistarse con
Sócrates, ao que atopan suspendido no aire nunha
cesta para escapar da vulgaridade terrenal. Dende alí
fai chufa das crencias relixiosas tradicionais de
Estrepsíades e declárase devoto dunhas vaporosas
divinidades, as Nubes.
6. Un fillo maltratador
Fidípides acaba sendo apadriñado polo Discurso
Inxusto, despois dunha enconada polémica entre o
a Discurso Xusto e o Inxusto pola titoría do mozo.
Aquel non só aprende axiña a utilizar argumentos
sólidos para rebater a obriga de saldar as débedas,
senón que tamén aprende a demostrar que é xusto
maltratar aos pais. No banquete que o seu pai
organiza para celebrar a victoria sobre os acredores,
propínalle unha malleira que o deixa malparado e
ademais Fidípides, ben aleccionado no “Pensadoiro”,
xustifica esta actitude como xusta devolución do
que recibiu do pai sendo neno.
7. O “Pensadoiro” en chamas
Estrepsiades, indignado,
prende lume á escola
onde ensina Sócrates,
pois dase conta de que as
súas ensinanzas non lle
conveñen. A aprendizaxe
de Fidípides do Argumento
Inxusto volveuse na súa
contra.
8. Comedia fracasada?
Por que fracasou no seu A comedia que levou
tempo esta comedia? o primeiro premio , A
Quizais a xente estaba botella de Cratino, e que
máis preocupada pola competía con As Nubes
supervivencia en tempos seguramente divertiu
de crise e quería máis máis ao público. Tratábase
evasión que debates dunha parodia da súa
sobre valores? afección pola bebida.
9. Pero…
A pesar de todas as críticas que se lle fan, de
escritor reaccionario, conservador e enemigo
de todo o novo (de Sócrates, da ilustración,
de Eurípides), Aristófanes foi un gran
retratista da sociedade ateniense do
momento.Só que probablemente reflexaba o
sentir dun espectador medio que non
entendía o que estaba a suceder na súa
Cidade : época dunha gran actividade intelectual
pero inicio dunha decadencia.
