Στη σκέψη του Ιουδαϊκού και αργότερα Χριστιανικού κόσμου, η Ολότητα του Σύμπαντος Κόσμου αναδύεται από το Μηδέν, εξαιτίας της Δημιουργικής παρέμβασης του κατ’ εξοχήν Όντος, του άπειρου Θεού που τον διατηρεί στην ύπαρξη με μια πράξη θέλησης. Η αρχαιοελληνική σκέψη που στοχάζεται τον Αιώνιο Κόσμο της Φύσης και την ένθεη Φύση του Λόγου μεταμορφώνεται σε Δημιουργία του Αιώνιου Θεϊκού Πνεύματος που προορίζεται τελεολογικά, διαμέσου του σχεδίου της Θείας Πρόνοιας Του, να γνωρίσει την Αποκάλυψη σ’ ένα επέκεινα του Φυσικού Κόσμου, ο οποίος χαρακτηρίζεται εφήμερος.
(Η Χριστιανική Θεολογία στο Μεσαίωνα • Η Υποταγή του Λόγου στην Πίστη • Αυγουστίνος • Οι τάσεις αυτονόμησης του Λόγου • Ακινάτης • Ο Μυστικισμός και η Αποφατική Θεολογία • Ο Θεός ως “Άκτιστο” Φως • Οι πολύπλοκες σχέσεις οικονομίας, πολιτικής και δικαίου)
2. Ο Θεός είναι Ένας, άναρχος, άπειρος και αΐδιος
στην ουσία και τη φύση του. Όμως αυτός ο Ένας
στην ουσία Θεός είναι τριαδικός, διακρίνεται σε
τρεις υποστάσεις, σε τρία πρόσωπα: τον Πατέρα,
τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα.
3. Στο πρώτο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως, το οποίο
λέει:
«Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα,
ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και
αοράτων». Ο Θεός της χριστιανικής πίστεως είναι
Ένας, Πατέρας, Παντοδύναμος και Δημιουργός τόσο
του ορατού όσο και του αόρατου κόσμου. Σύμφωνα με
τη χριστιανική πίστη, ο Θεός είναι ο δημιουργός και
θεμελιωτής του κόσμου ολοκλήρου, είναι η αρχή και η
αιτία του σύμπαντος, καθώς επίσης αυτός που προνοεί
και φροντίζει τον κόσμο και δίνει νόημα και σκοπό σε
καθετί που υπάρχει στον κόσμο αυτό.
4. Κυριότερο όμως γνώρισμα του χριστιανικού Θεού είναι
η αγάπη. «Ο Θεός αγάπη εστί», γράφει ο ευαγγελιστής
Ιωάννης (Ιω. 4, 16), θέλοντας μ' αυτό να τονίσει ότι το
Θεό της χριστιανικής πίστεως τον χαρακτηρίζει η
άπειρη στοργή, η αγαθότητα και η καλοσύνη. Όλη η
δημιουργία πορεύεται μέσα στον ωκεανό της αγάπης
του. Η αγάπη είναι το κίνητρό της, το ελατήριο και η
αρχή της. Η ευτυχία και η μακαριότητα των λογικών
δημιουργημάτων (αγγέλων και ανθρώπων) είναι ο
σκοπός και το τέλος της.
Περισσότερο από όλα όμως ο Θεός εκδηλώνει την
αγάπη του προς τον άνθρωπο.