ตามรอยสมเด็จพระสังฆราช
•
1 like•1,437 views
คำสอนสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
Recommended
More Related Content
More from MI
More from MI (20)
ตามรอยสมเด็จพระสังฆราช
- 2. แลิตนี้น้อยนัก แต่ชีวิตนี้สาค ัญนัก ชีว ั เป็ นหวเลียวหวต่อ เป็ นทางแยก ั ้ ่ จะไปสู งไปตา จะไปดีไปร้าย ้ เลือกได้ในชีวิตนี ้ เท่านัน พึงสานึ กข้อนี ้ ให้จงดี แล้วจงเลือกเถิด เลือกให้ดีเถิด
- 3. ผู ้ที่มุ่งแต่จะได้ในชาตินี้ โดยไม่คานึ งถึงความถูกต ้องชอบธรรม เป็ นการทากรรมไม่ดีเป็ นส่วนใหญ่ เท่ากับใหโอกาสกรรมไม่ดีในอดีตชาติ ้ ่ ที่ได ้สังสมไว ้ ้ ให้ตามมาส่งผลทันในชาตินีง่ายเข ้า และส่งผลไดแรงเต็มที่ง่ายเข ้า ้ โดยไม่มีกรรมดีเพียงพอจะช่วยเหลือ ้ ยับยังหรือผ่อนคลายให้เบาลง ผู ้ที่ไดรบอะไรๆร ้ายแรงต่างๆ ้ั ่ เช่นเสียสติบ ้าคลังอย่างไม่ทนที่จะรู ้ตัว ั ้ ้ ประสบความหายนะถึงสินเนื อประดาตัว ตองเศร ้าโศกเสียใจจนขาด ้ สติสมปช ัญญะเป็ นต ้น ั ้ ผลของกรรมไม่ดีเช่นนี แม้จะติดตาม ทุกคนผูทาเหตุแห่งกรรมไม่ดีน้ันอยู่ ้ แต่ก็อาจไม่สามารถตามทัน แม้ผู ้นั้นจะพยายามวิ่งหนี อยู่เต็ม สติปญญาความสามารถ
- 4. เมื่อใดมีความคิดว่าเราทาดีไม่ได้ดี ้ หรือเขาทาดีไม่ได้ดี ก็พึงรู ว่าเมื่อนัน ้ กาลังหลงคิดผิดจากความจริง กาลังเข้าใจผิดจากความจริง ทาดีตองได้ดีเสมอ ้ ้ ้ ไม่มียกเว้นด้วยเหตุผลใดทังสิน
- 5. กรรมอ ันเป็ นเหตุนาให้เกิด คือชนกกรรม เป็ นกรรมสุดท้ายก่อนชีวิตจะขาดจากภพภู มินี้ กรรมสุดท้ายหรือเรื่องสุดท้าย ที่จิตผู กพันคิดถึงอยู ่ คือชนกกรรมอ ันนาไปเกิด นึ กถึงความดีที่เป็ นบุญ เป็ นกุศลในขณะก่อนจะด ับจิต จิตก็จะไปสู ่สุคติ นากายไปสุคติดวย ้ นึ กถึงความไม่ดีที่เป็ นบาป เป็ นอกุศลในขณะก่อนจะด ับจิต จิตก็จะไปสู ่ทุคติ นากายไปทุคติดวย ้
- 6. ้ จิตที่ใกล้จะแตกด ับนัน ปกติเป็ นจิตที่อ่อนมาก ้ ้ ไม่มีกาลังที่จะต้านทานใดๆทังนัน คุนเคยกับความรู สึกใด ้ ้ เกี่ยวกับเรื่องใด ้ ้ ความรู สึกนันเกี่ยวกับเรื่องนัน ้ ก็จะเข้าครอบงาจิต มีอานาจเหนื อจิต ทาให้จิตเมื่อใกล้ด ับ ้ ผู กพันอยู ่ก ับความรู สึกนัน ้ ้ เกี่ยวกับเรื่องนัน เมื่อจิตด ับ คือจากร่าง ้ ก็จากไปพร้อมกับความรู สึกนัน ้ ้ เกี่ยวกับเรื่องนัน นาไปก่อเกิดกายที่ควรแก่สภาพจิต ทุกประการ
- 7. ด้วยผูใหญ่ผมีสมมาทิฐสัมมาปัญญา ้ ู้ ั ิ แต่ไหนแต่ไรมา ท่านเชื่อในเรืองอานาจความยึดมันของจิต ่ ่ ท่านจึงสอนลูกหลานไว้วา ่ ก่อนจะหลับไปให้ภาวนาพุทโธ นึกถึงพระพุทธเจ้า และให้ตั้งใจปรารถนาว่า เมื่อจากโลกนีไปเมือใดก็ตาม ้ ่ ขอให้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ทนที ั ให้ได้พบพระพุทธศาสนา ท่านสอนกันให้ตงใจเช่นนีกอนจะหลับไป ั้ ้ ่ และท่านสอนว่าถ้าการหลับครังนัน ้ ้ จะไม่ได้กลับตื่นขึนมาอีก ก็จะไปได้ดี ้ เป็นไปดังแรงปรารถนา การได้เกิดเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนานัน ้ เป็นมงคลสูงสุดของชีวต ิ ผู้มีสัมมาทิฐจงตั้งจิตปรารถนาอย่างจริงจัง ิ ึ
- 8. …ผลที่เกิดแต่กรรมใด ้ ย่อมตรงกัยกรรมที่เป็ นเหตุแห่งผลนันเสมอ ้ ไม่เป็ นอื่น เช่นความขีโรค ย่อมเกิดแต่ความเบียดเบียน ้ ความขีโรคเป็ นผลอ ันตรงกับกรรม ที่เป็ นเหตุคือความเบียดเบียน ความเบียดเบียนเป็ นการทาให้เกิด ความไม่เป็ นสุข ้ ความขีโรคก็เป็ นความไม่เป็ นสุข ผู ทาเหตุคือความเบียดเบียน ้ ก็ย่อมได้รบผลเป็ นผู ขีโรค ั ้ ้ ผลย่อมตรงต่อเหตุด ังนี ้ …
- 9. ความมีอายุยืน มีสุขภาพพลานามัยสมบู รณ์แข็งแรง ย่อมเกิดแต่ความไม่เบียดเบียน ความมีอายุยืน มีสุขภาพพลานามัย สมบู รณ์แข็งแรง เป็ นผลที่ตรงกับกรรมที่เป็ นเหตุ คือความไม่เบียดเบียน ความไม่เบียดเบียนเป็ นการทาให้ มีความสุขความเจริญอายุ ความมีอายุยืน มีสุขภาพพลานามัย สมบู รณ์แข็งแรง เป็ นความสุขความเจริญอายุ ผู ทาเหตุคือความไม่เบียดเบียน ้ ก็ย่อมได้รบผลเป็ นผู มีอายุยืน ั ้ มีสุขภาพพลานามัย สมบู รณ์แข็งแรง ผลย่อมตรงต่อเหตุด ังนี ้
- 10. ความได้เกิดในชาติตระกู ลสู ง ย่อมเกิดแต่ความอ่อนน้อม ต่อผู ควรได้รบการอ่อนน้อม ้ ั ความได้เกิดในชาติตระกู ลสู ง เป็ นผลที่ตรงกับกรรมที่เป็ นเหตุ คือความอ่อนน้อมต่อผู ที่ควรได้รบ ้ ั ความอ่อนน้อม ความอ่อนน้อมต่อผู ควรได้รบความ ้ ั อ่อนน้อม ย่อมทาให้ได้เกิดในชาติตระกู ลสู ง ความได้เกิดในชาติตระกู ลสู ง จักทาให้ได้รบความอ่อนน้อม ั ่ แตกต่างกับความเกิดในชาติตระกู ลตา ผลย่อมตรงต่อเหตุด ังนี ้
- 11. ที่ชอบกล่าวกันพร่าเพรื่อ ในยุคนี ้ สมัยนี ้ ว่าทาดีไม่ได้ดี ้ั ทาไม่ดีกลับได้ดีนน แม้จะให้ถูกต้องควรต้องขยายความ ให้ยาวออกไปด้วย เช่นว่า ทาดีไม่ได้ดีเพราะมีกรรมเก่า ที่ไม่ดีกาลังส่งผล ทาไม่ดีกลับได้ดี เพราะมีกรรมเก่า ที่ดีกาลังส่งผล ้ แม้กล่าวขยายให้สมบู รณ์ด ังนัน ก็จะได้ความเข้าใจในเรื่องผลของ ้ กรรมช ัดเจนถู กต้องขึน
- 12. ้ กรรมนันแม้ทาแล้ววันหนึ่ งต้องให้ผลจนสามารถทาให้กรรมปั จจุบ ัน ต้องส่งผลล่าช้าไปได้ คือกรรมดีในปั จจุบนไม่อาจส่งผลดีได้ทนที ั ั เมื่อมีผลของกรรมไม่ดีในอดีตแรงกว่า หรื อกรรมไม่ดีในปั จจุบ ันไม่อาจ ส่งผลไม่ดีได้ทนทีเมื่อมีผลของกรรมดีในอดีตแรงกว่า นี ้ เป็ นผลที่เป็ นรู ปธรรม ั
- 13. ชีวิตนี ้น้อยนัก คือชีวิตในภพภู มินี้ในชาตินี้ น้อยกว่าชีวิตที่ผ่านมาแล้ว ในอดีตชาติมากมาย อย่างไม่อาจประมาณได้ถูกถ้วน ผู มีปัญญาเมื่อมานึ กถึงความจริ งนี ้ ้ ย่อมไม่ประมาท ย่อมเห็นภัยที่จะตามมา ้ เป็ นภัยที่จ ักเกิดแต่กรรมทังหลาย ที่ได้ประกอบกระทาไว้ดวยตนเอง ้ ในอดีตชาติที่มากมายพ้นประมาณ ผู มีปัญญาย่อมพยายามหนี ให้พน ้ ้ หนี ให้กรรมไม่ดีตามไม่ทน ั หรือไม่ก็พยายามสร้างกาลัง ที่จะเอาชนะความแรงของกรรม ไม่ดีให้ได้ เพื่อไม่ตองรับผลของกรรมไม่ดี ้ ้ ที่อาจร้ายแรงทาความชอกชา ให้แก่ชีวิตได้เป็ นอ ันมาก
- 14. ้ ้ ้ เมื่อกรรมไม่ดีจะส่งผล ก็ไม่มีอะไรหรื อผู ใดจะกีดกันยับยังได้ กรรมดีที่แรงกว่าเท่านัน ้ ้ ที่จะกีดกันข ัดขวางได้ ไม่ให้กรรมไม่ดีอาจส่งผล แต่ถากรรมไม่ดีแรงกว่ากรรมดี ้ กรรมไม่ดีก็ตองส่งผลจนได้ กรรมดีหาอาจข ัดขวางได้ไม่ อะไรๆก็หาอาจข ัดขวางได้ไม่ ้
- 15. พลังสาค ัญประการหนึ่ งที่จะช่วยให้สามารถหนี พนมือแห่งกรรมไม่ดีที่ติดตาม ้ ้ ตะครุบอยู ่ได้ และเป็ นพลังที่จะสามารถทาให้เกิดขึนได้ไม่ยาก คือการนึ กถึงพระพุทธเจ้า นึ กถึงพุทโธ นึ กไว้ให้คนเคยเป็ นอ ันหนึ่ งอ ันเดียวกับใจ ุ้ ั ั สิ่งใดที่เป็ นอนหนึ่ งอนเดียวกัน ก็หมายถึงความจะไม่อาจแยกจากกันได้เลย ไม่ว่าเวลาใดก็ตาม จะสุขจะทุกข ์ จะเป็ นจะตาย ใจก็จะมีพุทโธ พุทโธจะมีอยู ่ในใจ
- 16. ..กาลังทากรรมดีอยู ่มากมาย นึ กไม่ได้เลยว่าในชีวิตนี ้ ได้ทากรรมไม่ดี แต่กาลังต้องเดือดร้อนแสนสาหัส ก็อย่าหลงคิดว่าทาดีไม่ได้ดี แต่ตอง ้ เข้าใจให้ถูกต้องว่า ผลของกรรมไม่ดีที่ได้กระทาไว้ส่งผลแล้ว ตามมาทันแล้ว ผลของกรรมดีที่กาลังทาอยู ่ในชีวิตนี ้ แรงไม่พอ จึงต้องรออยู ่ เปรี ยบเช่น ้ ของหนักต้องตกถึงพืนก่อนของเบา..
- 17. ่ ้ ..คาแนะนาสังสอนต ักเตือนแม้ที่ประเสริ ฐเลิศลาเพียงไรก็ตาม หาอาจเป็ นคุณประโยชน์แก่ผูใดได้ไม่หากผู นนไม่ปฏิบติตาม.. ้ ้ ้ั ั
- 18. ผู ้มีสมมาทิฐความเห็นชอบ ั ิ ประกอบด ้วยสัมมาปัญญา แม ้จะไม่เห็นหน้าตา ของเจ ้ากรรมนายเวร แต่ย่อมไม่ประมาท ไม่ว่าเป็ นสิ่งไม่มี และย่อมไม่เห็นเป็ นความเหลวไหล ไม่มีเหตุผล ที่ท่านสอนให ้ทาบุญอุทิศท่าน ผู ้เป็ นเจ ้ากรรมนายเวร เช่นเดียวกับท่านผู ้เป็ นมารดาบิดา ้ บุพการีผู ้มีพระคุณทังปวง อะไรที่ไม่มีทางเสียหาย มีแต่เป็ นทางได ้หรือเสมอตัว ผูมีปัญญาย่อมทา ย่อมไม่ปฏิเสธ ้
- 19. มีพระพุทธเจ ้าอยู่ในใจ มีพุทโธอยู่ในใจ ถ ้าไม่หมดอายุ โรคภัยไข ้เจ็บหรืออุบติเหตุ ั แม ้ร ้ายแรงเพียงไรก็จะไม่สามารถ ทาลายชีวิตได ้ ถ ้าหมดอายุก็จะได ้ไปสู่สุคติ จึงควรนึ กถึงพระพุทธเจ ้า ภาวนาพุทโธไว ้เสมอ
- 20. ้ ตังจิตขออโหสิกรรมและให ้อโหสิกรรม ต่อผู ้เป็ นเจ ้าเวรนายกรรม ้ ้ ้ ผูท่ีได ้ล่วงลากาเกินกันทังน้อยใหญ่ ้ แล ้วภาวนาพุทโธไว ้เถิด ให ้เป็ นอันหนึ่ งอันเดียวกับใจ ไม่หมดอายุก็จะสวัสดี หมดอายุก็จะไปดี ไปสบาย ไม่ลาบาก