Αρχές Οικονομικής Θεωρίας - Το γραπτό των πανελλαδικών εξετάσεωνPanagiotis Prentzas
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας (ΑΟΘ): Τι πρέπει να προσέξουν οι υποψήφιοι κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων στη δομή των απαντήσεών τους, αλλά και στην εμφάνιση του γραπτού τους.
Μπορείτε να δείτε και τη διαδραστική παρουσίαση στο www.study4economy.edu.gr.
9. Το σπήλαιο έχει μήκος 240 μέτρα περίπου.
Τα τοιχώματα καλύπτονται με έγχρωμες
εικόνες και χαρακτικά ζώων.
Υπάρχουν περίπου 2.000 εικόνες, από τις
οποίες 900 απεικονίζουν ζώα
Το έδαφος του σπηλαίου πριν από 17.000 χρόνια πιθανόν είχε διαφορετική
διαμόρφωση και έτσι ο προϊστορικός καλλιτέχνης μπορούσε να φθάνει τα
τοιχώματα. Το έδαφος του σπηλαίου βαθμιαία καταβυθιζόταν, με συνέπεια
σήμερα να είναι δυσπρόσιτα.
10. Ο αριθμός των μορφών και το μέγεθός τους
Οι μορφές των ζώων είναι τόσο λεπτομερείς και
φυσικές που είναι πολύ εύκολο να αναγνωρίσει
κανείς τα είδη των ζώων.
11. Το 1/3 των ζώων είναι άλογα που
απεικονίζονται σε κίνηση, να τρέχουν ή να
περπατούν, ευδιάκριτα σε χρώμα και
διαστάσεις.
12.
13. Η ψευδαίσθηση της κίνησης
Σε σύγχρονες ακίνητες εικόνες υπάρχουν
διάφοροι τρόποι για να απεικονίσουμε την
κίνηση:
θολές περιοχές
επαναλαμβανόμενες γραμμές που ακολουθούν
κάποιο σχήμα
ή κάθετες προς την κατεύθυνση της κίνησης
14.
15. Η τεχνική των προϊστορικών
καλλιτεχνών ήταν η επανάληψη
ολόκληρων των μορφών.
Στο απόλυτο σκοτάδι του σπηλαίου περπατώντας κατά
μήκος του τοίχου μόνο με ένα κερί θα έβλεπες αυτές τις
μορφές σαν να κινούνται στον τοίχο και να χάνονται στο
βάθος.
16.
17. Τα χρώματα
Οι χρωστικές ουσίες προέρχονται από φυσικά
μεταλλεύματα και ορυκτά που εύρισκαν στην
περιοχή.
Έτσι η παλέτα χρωμάτων είναι περιορισμένη.
Αποχρώσεις του μαύρου, κόκκινου και
κίτρινου.
18.
19. Πιθανόν να ανακάτευαν το ορυκτό με κάποιο
υγρό και να χρησιμοποιούσαν ένα είδος
πινέλου ή να το ράντιζαν πάνω στο τοίχωμα
του σπηλαίου.
Μετά, ίσως με το χέρι, δημιουργούσαν το
περίγραμμα όπου ήθελαν.
Τρόπος παρασκευής
& εφαρμογής
20. Ή έκαναν πρώτα το περίγραμμα των μορφών που
ήθελαν να αναπαραστήσουν και μετά το γέμιζαν.
21. Οι ενδιάμεσες αποχρώσεις γίνονταν με
ανάμειξη. Έτσι τα ζώα ξεχωρίζουν ή δένουν
μεταξύ τους με διάφορους τρόπους σε όλο το
μήκος του σπηλαίου.
26. Η απουσία της έννοιας του φόντου για τους
ζωγράφους των σπηλαίων επιβεβαιώνεται και από τη
συνήθεια που είχαν να επικαλύπτουν μια παράσταση
με μια άλλη σαν να ήταν αόρατη η προϋπάρχουσα.
Αυτό ενδεχομένως οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο
σχεδιασμός του ζώου είχε τελετουργική ή μαγική
σημασία και γι' αυτό επαναλαμβάνονταν κάθε χρόνο
στο ίδιο σημείο («συμπαθητική μαγεία» κατά Frazer
με σκοπό να φέρει καλή τύχη στον κυνηγό ή να
εξευμενίσει το πνεύμα του νεκρού ζώου).