οι πολιτισμοί του αιγαίου ...βορειοανατολικού αιγαίου, κυκλαδικός, μινωικός, ως εισαγωγική γνώση στους μαθητές μου της α΄ λυκείου πριν την διδασκαλία του μυκηναϊκού πολιτισμού
Μια παρουσίαση-εργασία που πραγματοποίησε το Α1 του 2ου Γυμνασίου Αλεξανδρούπολης στο μάθημα της Οδύσσειας, στα πλαίσια του Διαδυκτιακού etwinning για το πρόγραμμα
"Το ταξίδι του Οδυσσέα"
οι πολιτισμοί του αιγαίου ...βορειοανατολικού αιγαίου, κυκλαδικός, μινωικός, ως εισαγωγική γνώση στους μαθητές μου της α΄ λυκείου πριν την διδασκαλία του μυκηναϊκού πολιτισμού
Μια παρουσίαση-εργασία που πραγματοποίησε το Α1 του 2ου Γυμνασίου Αλεξανδρούπολης στο μάθημα της Οδύσσειας, στα πλαίσια του Διαδυκτιακού etwinning για το πρόγραμμα
"Το ταξίδι του Οδυσσέα"
3. Η ιστορία της πόλης
Το 62 μ.Χ., ζνασ Όλεσ αυτζσ οι πόλεισ
τρομερόσ ςειςμόσ δεν είχαν καλά καλά
προξζνθςε μεγάλεσ ςυνζλκει από τισ
καταςτροφζσ τόςο ςυνζπειεσ του
ςτθν Πομπθία, όςο ςειςμοφ, όταν 17
και ςτισ δορυφόρουσ χρόνια αργότερα,
πόλεισ τθσ· το ιλκε θ τελικι
Ηράκλειο καταςτροφι τουσ με
(Ερκουλάνουμ), τθν τθν ζκρθξθ του
Οπλοντίδα και τισ θφαιςτείου του
Σταβίεσ. Βεηοφβιου.β
4. Πομπηία - Βεζούβιος
Η Πομπηία καταστράφηκε
πλήρως στις 24 Αυγούστου
του 79 μ.Χ., μαζί με τις
γειτονικές πόλεις Ηράκλειο,
Οπλοντίς και Σταβίες. Στην
ιστορική γραμματεία
διασώζεται δραματική
περιγραφή του γεγονότος
αυτού από τον αυτόπτη
μάρτυρα Πλίνιο τον
Νεότερο, σε δυο επιστολές
του προς τον Τάκιτο:
5. «Λίγεσ ςτιγμζσ αργότερα, αυτό το ςφννεφο ζπεςε απότομα πάνω
ςτθν γι και κάλυψε τθν κάλαςςα…
Διάλογος
Έγινε απότομα νφχτα γφρω μασ, θ αίςκθςθ που είχεσ ιταν ότι
βριςκόςουν ςε ζνα ερμθτικά κλειςτό δωμάτιο και ξαφνικά
ζςβθςε το φωσ των λυχναριϊν.
Μποροφςεσ να ακοφσ τισ κραυγζσ των γυναικϊν γεμάτεσ λυγμοφσ
απελπιςίασ, τα κλάματα των παιδιϊν και τισ κραυγζσ των
ανδρϊν.
Υπιρχαν πολλοί άνκρωποι που ο φόβοσ τουσ ζκανε να
προςεφχονται επιηθτϊντασ τον κάνατο».
6. Όςοι από τουσ κατοίκουσ
δεν ζφυγαν -οι
αρχαιολόγοι τουσ
υπολογίηουν ςε 2.000
άτομα- πζκαναν από
αςφυξία και τα πτώματά
τουσ τυλίχτθκαν μζςα ςτθν
αιώνια ςιωπι τθσ τζφρασ.
Οι άριςτεσ ςυνκικεσ
διατιρθςθσ, λόγω τθσ
θφαιςτειακισ τζφρασ,
κακιςτοφν τα ερείπια των
πόλεων αυτών μοναδικά
τεκμιρια τθσ κακθμερινισ
ηωισ κατά τουσ
ελλθνορωμαϊκοφσ χρόνουσ.
7. Πλίνιος ο Νεότερος
[Πλίνιοσ ο Νεότεροσ, «Γράμματα
προσ τον Τάκιτο» (VΙ 20)].
Αμζςωσ μετά την ζκρηξη του
ηφαιςτείου η Πομπηία και οι
άλλεσ πόλεισ δζχτηκαν ζνα
καταιγιςτικό κφμα
ηφαιςτειογενϊν υλικϊν.
Κάποιοι εγκατζλειψαν αμζςωσ
την πόλη, άλλοι όχι.
Όςοι δεν εγκατζλειψαν αμζςωσ
τισ πόλεισ, ςτην ςυνζχεια είχαν
μεγάλο πρόβλημα εξαιτίασ τησ
δφςπνοιασ που δημιοφργηςε η
τζφρα και τησ ςυνεχοφσ πτϊςησ
ηφαιςτειογενϊν υλικϊν.
8. Η διαφυγή
Η διαφυγή προς την
θάλασσα ήταν αδύνατη
λόγω της λάβας, ενώ όσοι
έμειναν στα σπίτια τους
εγκλωβίστηκαν σ’ αυτά και
πέθαναν είτε από ασφυξία,
είτε από το θερμικό σόκ ή
από την κατάρρευση των
οικιών τους. Δυο ημέρες
μετά, η Πομπηία και οι
άλλες τρεις γειτονικές
πόλεις είχαν καλυφθεί από
τέφρα πάχους 6 μέτρων.
9. Ίχνη αρχαίας πόλης ανακαλύφθηκαν
για πρώτη φορά τυχαίως στα τέλη του
16ου αιώνα, όταν ο αρχιτέκτονας D.
fontana προσπαθούσε να διανοίξει μια
σήραγγα στον λόφο Λά Τσιβιτά,
προκειμένου να υδροδοτήσει, από τα
νερά του ποταμού Σάρνου, την
κωμόπολη Torre Annunziata (αρχαία
Οπλοντίς). Οι πρώτες ανασκαφές των
θαμμένων στην στάχτη του Βεζούβιου
πόλεων άρχισαν από το Ηράκλειο το
1709, ενώ για την Πομπηία άρχισαν το
1748 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
10. Kαταστροφή
Οι αναςκαφζσ ςυςτθματοποιικθκαν από τον
αρχαιολόγο G. fiorelli και φυςικά διακόπθκαν κατά τον
Βϋ Παγκόςμιο Πόλεμο.
Από το 1951 ςυνεχίςτθκαν ςε μεγάλθ κλίμακα υπό τον
αρχαιολόγο ∞m. Maiuri, ο οποίοσ εργάςτθκε ςτθν
αρχαία νεκρόπολθ ζωσ το 1961.
Η Πομπθία είναι εντυπωςιακι. Μια πανοραμικι
άποψι τθσ δείχνει μια ολόκλθρθ πόλθ με το
αμφικζατρό τθσ, το κζατρό τθσ, τθν παλαίςτρα τθσ και
τισ οικίεσ τθσ.
Μόνο αν τθν παρατθριςεισ προςεκτικά,
καταλαβαίνεισ ότι είναι μια νεκρόπολθ.