Ο Χριστιανισμός και η σύγκρισή του με τον Ζωροαστρισμό, Τα θαύματα του Ιησού και οι μύθοι για παρόμοια θαύματα του παρελόντος. Ο Διόνυσος, τα σύμβολα του Χριστιανισμού και οι εορτές του με ρίζες στις αρχαίες θρησκείες.
Ο Μέγας Βασίλειος. Η ζωή και το έργο Του. Το έθιμο της Βασιλόπιταςvickyschina
Ο Μέγας Βασίλειος γιορτάζει την 1η Ιανουαρίου. Γεννήθηκε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το 330 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς. Η ζωή και το έργο Του αποτελούν έμπνευση για εμάς τους χριστιανούς .
Το έθιμο της Βασιλόπιτας κρύβει ένα μεγάλο θαύμα του Θεού , που συντελέστηκε όσο ο Μέγας Βασίλειος ήταν Επίσκοπος στην Καισάρεια.
Ο Χριστιανισμός και η σύγκρισή του με τον Ζωροαστρισμό, Τα θαύματα του Ιησού και οι μύθοι για παρόμοια θαύματα του παρελόντος. Ο Διόνυσος, τα σύμβολα του Χριστιανισμού και οι εορτές του με ρίζες στις αρχαίες θρησκείες.
Ο Μέγας Βασίλειος. Η ζωή και το έργο Του. Το έθιμο της Βασιλόπιταςvickyschina
Ο Μέγας Βασίλειος γιορτάζει την 1η Ιανουαρίου. Γεννήθηκε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το 330 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς. Η ζωή και το έργο Του αποτελούν έμπνευση για εμάς τους χριστιανούς .
Το έθιμο της Βασιλόπιτας κρύβει ένα μεγάλο θαύμα του Θεού , που συντελέστηκε όσο ο Μέγας Βασίλειος ήταν Επίσκοπος στην Καισάρεια.
1. ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ:
Στη Ρωμαϊκή Αίγυπτο, τον 4ο αιώνα μ.Χ., η αστρολόγος-φιλόσοφος
Υπατία της Αλεξάνδρειας μάχεται για να σώσει τη συγκεντρωμένη
σοφία του αρχαίου κόσμου. Η μειοψηφία του χριστιανικού πλυθυσμού
υποκινεί τη βία στους δρόμους της Αλεξάνδρειας, με αποτέλεσμα το
ξέσπασμα ενός εμφυλίου πολέμου τεραστίων διαστάσεων. Ο σκλάβος
της Υπατίας, Ντάβους, είναι διχασμένος ανάμεσα στην αγάπη για την
αφέντρα του και στην πιθανότητα να αποκτήσει την ελευθερία του, με
την έλευση του Χριστιανισμού. Πλέον, η μοίρα της Υπατίας είναι στα
χέρια των Χριστιανών που επικρατούν.
Σκηνοθέτης-Πρωταγωνιστές:
Σκηνοθέτης: Αλεχάντρο Αμενάμπαρ
Ηθοποιοί: Ρέιτσελ Βάις, Μαξ Μινγκέλα, Όσκαρ Άιζακ
Έτος κυκλοφορίας: 2009
ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:
Την περίοδο όπου η Αλεξάνδρεια είναι μέρος της Ρωμαϊκής
Αυτοκρατορίας, η Ελληνίδα φιλόσοφος Υπατία είναι καθηγήτρια στην
πλατωνική σχολή, στην οποία φοιτούν μελλοντικοί ηγέτες. Διδάσκει τις
θεωρίες του Ευκλείδη και προσπαθεί να εμβαθύνει το γεωκεντρικό
μοντέλο του Πτολεμαίου για να καθορίσει τους ακριβείς νόμους που
διέπουν το σύμπαν. Η Υπατία είναι η κόρη του Θέωνα, του υπευθύνου
του Μουσείου της Αλεξάνδρειας. Η Υπατία, ο σκλάβος του πατέρα της,
Ντέιβους, και δύο άλλοι σύντροφοί της, ο Ορέστης και ο Συνέσιος,
εμπλέκονται στις θρησκευτικές και κοινωνικές διαταραχές. Εκείνη
απορρίπτει τον έρωτα του Ορέστη, καθώς επιθυμεί να αφιερώσει τον
εαυτό της στις επιστήμες. Ο Ντέιβους ενδιαφέρεται αρκετά για την
επιστήμη και είναι, επίσης, κρυφά ερωτευμένος με την Υπατία. Εν τω
μεταξύ, η κοινωνική αναταραχή ξεκινά αμφισβητώντας την ρωμαϊκή
κυριαρχία της πόλης, καθώς οι ειδωλολάτρες καιοι Χριστιανοί έρχονται
σε σύγκρουση. Όταν οι Χριστιανοί ξεκινούν τη βεβήλωση των
αγαλμάτων των παγανιστικών θεών, οι ειδωλολάτρες, όπως ο Ορέστης
2. καιο πατέρας της Υπατίας, στήνουν ενέδρα στους χριστιανούς, ώστε να
περιορίσουν την αυξανόμενη επιρροή τους. Ωστόσο, στη μάχη που
ακολουθεί, οι ειδωλολάτρες απροσδόκητα βρίσκονται σε μειονεκτική
θέση, όντας λιγότεροι μπροστά σε ένα μεγάλο χριστιανικό όχλο. Ο
πατέρας της Υπατίας τραυματίζεται σοβαρά, ενώ η Υπατία και οι
ειδωλολάτρες έχουν καταφύγει στη Βιβλιοθήκη του Σεραπείου. Η
χριστιανική πολιορκία της βιβλιοθήκης τελειώνει, όταν ένας
απεσταλμένος τουΡωμαίου αυτοκράτορα δηλώνει ότι οι ειδωλολάτρες
μπορούν να φύγουν, όμως θα πρέπει να επιτραπεί στους χριστιανούς η
είσοδος στη βιβλιοθήκη προκειμένου να κάνουν ό, τι τους αρέσει. Η
Υπατία και οι ειδωλολάτρες διαφεύγουν προσπαθώντας να σώσουν τα
πιο σημαντικά έγγραφα και παπύρους, πριν οι Χριστιανοί εισβάλουν
στη βιβλιοθήκη και καταστρέψουν το περιεχόμενό της. Ο Ντέιβους,
όμως, επιλέγει να ενωθεί με τις χριστιανικές δυνάμεις. Αργότερα,
επιστρέφει και επιτίθεται σεξουαλικά στην Υπατία, αλλά γρήγορα
προσφέρει το σπαθί του σε αυτήν για να τον τιμωρήσει. Ωστόσο, αυτή
του αφαιρεί τον χαρακτηριστικό περιδέραιο των δούλων και του λέει
ότι είναι ελεύθερος. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Ορέστης, αφού στο
μεταξύ έχει ασπασθεί τον χριστιανισμό, είναι ο έπαρχος της
Αλεξάνδρειας. Η Υπατία συνεχίζει να διερευνά τις κινήσεις του Ήλιου,
της Σελήνης, τους πέντε γνωστούς «περιηγητές» (πλανήτες), και τα
αστέρια. Μερικοί χριστιανοί χλευάζουν τη σκέψη ότι η Γη είναι
σφαιρική, με το επιχείρημα ότι οι άνθρωποιμακριά από την κορυφή θα
πέσουν από τη Γη. Όταν ρωτούν τον Ντέιβους τη γνώμη του, αποφεύγει
τη σύγκρουση, λέγοντας ότι μόνο ο Θεός ξέρει αυτά τα πράγματα. Η
Υπατία ερευνά επίσης το ηλιοκεντρικό μοντέλο του ηλιακού
συστήματος που προτείνεται από τον Αρίσταρχο της Σάμου. Από ένα
αντικείμενο που έχει πέσει από το ιστίο ενός κινούμενου πλοίου,
αποδεικνύει στον Ορέστη ότι μια πιθανή κίνηση της Γης δεν θα
επηρέαζε την κίνηση, σε σχέση με τη Γη, ενός αντικειμένου που πέφτει
στη Γη. Ωστόσο, λόγω θρησκευτικών αντιρρήσεων κατά του
ηλιοκεντρισμού, οι Χριστιανοί έχουν πλέον απαγορεύσει στην Υπατία
να διδάξει στη σχολή της. Έπειτα, οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι έρχονται
σε σύγκρουση, διαπράττοντας πράξεις βίας ο ένας εναντίον του άλλου.
Ο ηγέτης των Χριστιανών, ο Κύριλλος, θεωρεί ότι η Υπατία έχει πολύ
μεγάλη επιρροή πάνω στον Ορέστη με απώτερο σκοπό της να
αναγκάσει τον Ορέστη να υποταχθεί σε εκείνη. Ένας πρώην μαθητής
3. της Υπατίας, ο Συνέσιος, έχοντας λάβει το αξίωμα του Επισκόπου
Κυρήνης, έρχεται για τη διάσωσή της ως αντίβαρο θρησκευτικής αρχής,
αλλά δηλώνειότι δεν μπορείνα την βοηθήσειαν αρνείταινα αποδεχθεί
τον Χριστιανισμό. Παράλληλα η Υπατία κάνει μια προσωπική
ανακάλυψη, θεωρώντας ότι η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο
ελλειπτικά και όχι κυκλικά. Τελικά, ο Κύριλλος πείθει έναν όχλο
χριστιανών ότι η Υπατία είναι μια μάγισσα και ορκίζονται να την
σκοτώσουν. Ο Ορέστης, ο οποίος αρνείται να την προδώσει, αλλά δεν
μπορεί να αντιταχθεί πολιτικά στη σύλληψή της χωρίς να χάσει το λίγο
από τη νομιμότητα που του έμεινε, τρέπεται σε φυγή. Ο Ντέιβους
προσπαθεί να τρέξει μπροστά για να προειδοποιήσει την Υπατία, αλλά
αυτή συλλαμβάνεται από τον όχλο. Εκείνοι την μεταφέρουν στη
Σεράπειο, την απογυμνώνουν καιείναιέτοιμοι να την γδάρουν ζωντανή
μέχρι που ο Ντέιβους τους πείθει να την σκοτώσουν με άλλο τρόπο και
αποφασίζουν να την λιθοβολήσουν. Όταν όλοι βγαίνουν έξω για να
συλλέξουν πέτρες, ο Ντέιβους, κρυφά, αποφασίζει να της δώσει ένα
λιγότερο επώδυνο θάνατο (πνίγοντάς την), πριν επιστρέψουν. Όταν
αυτοί επιστρέφουν ανακοινώνει στον όχλο ότι λιποθύμησε. Ο Ντέιβους
κατόπιν φεύγει, καθώς αρχίζουν να λιθοβολούν το άψυχο κορμί της.
Το έργο ήταν αρκετά κατανοητό. Είχε αρκετό ενδιαφέρον, διότι
απεικόνιζε τις αντιλήψεις των αρχαίων ανθρώπων σε θέματα όπως η
θρησκεία και τα μαθηματικά.