" ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΒΕΝΕΤΙΑ. Η ΒΕΝΕΤΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ 1ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ - ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ
κα Χατζή Ευαγγελία
At the beginning of the 16th century, in the abandoned countryside of the island of Lefkada which was under Ottoman Administration based in the castle of Agia Mavra, a significant number of Sephardic refugees originally from the Iberian Peninsula settled. The settlement and stay of these people in Lefkada was made by the decision of the Ottoman Sultan Bayazid II (1481-1512) and their presence on the Island lasted at least a century as there are 17th-century travellers who mention their existence in the area.
The exact location of their installation is not known today. The author argues that the "city inhabited mainly by Jews" as described by the English traveller George Sandys (1578 – 1644), is the city mentioned in the Ottoman chronicles as "Kondryada" (Greek: Χοντριάδα) and has been recorded in them since the year 1530. Today this point is a rural area of the modern settlement called "Exanthia". However, there are additional indications of the existence of a ruined fortress, a few kilometres further east, in the mountainous location of "Kastania" where it seems that the inhabitants of the city fled, in the event of an attack (such as a raid by pirates, etc.)
The fate of these refugees after the middle of the 17th century also remains unknown today. There are indications that the relatively prosperous - at the beginning of the century - Jewish community of Lefkada, collapsed under the repeated earthquake vibrations that hit their region, in the years 1612 and 1613. The few surviving descendants of the Sephardim, dispersed in the countryside of the Island to finally integrate into the Christian mountain communities founded by the Venetians - the new rulers of the island of Lefkada - after 1684.
H ιστορία της Πάρου από την Τουρκοκρατία μέχρι το 1821
Μια σύντομη αναφορά στους παριανούς αγωνιστές που συμμετείχαν στον αγώνα των Ελλήνων για την απελευθέρωσή τους από τους Οθωμανούς
4. Η τουρκική κυριαρχία στις Κυκλάδες
φαίνεται από μια επιστολή του 1537, ένα
σύμφωνο ειρήνης του 1540, από μια
περιγραφή τουρκικών εκστρατειών στις
Κυκλάδες το 1537-1538 , από μια
εξιστόρηση τουρκικής κατάκτησης το
1605 και από άλλες του 1728 και τέλος
του 17ου αι. Από όλες τις αφηγήσεις
πιο λεπτομερής και ακριβέστερη είναι
του Κορνάρου.
.
5. Το νησί της Νάξου κατακτήθηκε δύσκολα.
Ο Τούρκος ναύαρχος Βαρβαρόσσα
λεηλάτησε την πρωτεύουσα του νησιού
και ανάγκασε το δούκα να παραδοθεί, να
αναγνωρίζει το σουλτάνο αντί της
Βενετίας και να πληρώνει ετήσιο φόρο, ο
οποίος αργότερα με επέμβαση των
Ελλήνων υπηκόων του δούκα μειώθηκε.
6.
7. Στη Νάξο το 1595 είχε γίνει μια τολμηρή
συνωμοτική κίνηση 15 νησιών που απέβλεπε
στην κατάλυση της τουρκικής
αυτοκρατορίας. Κατά τον 17ο αι. είχαν
εγκατασταθεί στη Νάξο 70 Τούρκοι με
γυναίκες χριστιανές ενώ άλλοι είχαν
αποκτήσει τεράστιες περιουσίες. Στο νησί
συνέβησαν πολλές επιδρομές από
κουρσάρους αλλά σιγά-σιγά λιγόστεψαν οι
Τούρκοι και πριν από την επανάσταση του
1821 δεν είχε μείνει πια κανείς.
8.
9.
10. Μετά την προτροπή του Υψηλάντη για
επανάσταση των Ελλήνων, κηρύχθηκε στη
Νάξο στις 6 Μαΐου 1821 ενώ αμέσως μετά
συνείχθηκε η πρώτη επαναστατική διακήρυξη
υπογεγραμμένη από το μητροπολίτη
Παροναξίας Ιερόθεο και άλλους. Αργότερα ο
μητροπολίτης εξορίστηκε αλλά μετά
ανακαλέστηκε η εξορία του ενώ τον Απρίλιο
1824 τελικά "καθερέθη" μετά από διχόνοια των
κατοίκων. Μετά από αυτή τη διετία η ναυτιλία
του νησιού ενισχύεται και αρχίζει μια οικονομική
ανάπτυξη της Απειράνθου και της Κορώνου
ενώ ενισχύεται ο κλήρος.
11.
12.
13. Οι Τούρκοι δεν εγκαταστάθηκαν στη Νάξο
σε μεγάλους αριθμούς. Τον έλεγχο είχαν
κυρίως οι Βενετοί. Στη Νάξο υπήρχαν
τρεις διαφορετικές συνοικίες. Μέσα στη
Χώρα υπήρχε έντονη δραστηριότητα και
περισσότερες ευκαιρίες για μόρφωση.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22. Οι Ιησουήτες
μοναχοί ίδρυσαν
στη Χώρα της
Νάξου σχολεία
μεταξύ των ετών
1627-1630. Είναι η
Γαλλική εμπορική
σχολή, η γαλλική
σχολή
Ουρσουλινών και
τα καθολικά
σχολεία.
25. Μονή Αγίου Γεωργίου
στη Γρόττα
Βρισκόταν σε γραφικό
περιβάλλον κοντά στο
δημοτικό σχολείο και
ήταν σχολή της Νάξου
κατά τα έτη της
Τουρκοκρατίας.
26. Μοναστήρι Αγίου
Ελευθερίου
Είναι ένα αξιόλογο
μοναστήρι με αίθουσες
που χρησίμευαν για
σχολείο. Βρέθηκαν
πολύτιμα έγγραφα,
κώδικες, βιβλία,
περγαμηνές.