Conto popular adaptado ao magosto

1. Os biosbardos
MonDaporta OS NENOS DA RATA LUÍSA

2. Hoxe foron facer outra vez magosto ,
os mesmos de sempre e un ratiño novo.

3. Todo foi moi ben, os xogos e as laradas,
riron a afartar e ata sobraron castañas.

4. E nestas xuntanzas, xa se sabe, é obrigado
gastarlle unha broma ao recén chegado.

5. E, como de repente, xurdeu unha idea
que foi ben acollida pola patulea.

6. -O que iría moi ben para completar a festa
sería asar uns biosbardos para aproveitar a fogueira.

7. -Ou sí! Están moi bos!
-Sí, saben moi ben.
-O malo é atopar quen os poida coller.

8. -A nós xa nos coñecen porque teñen boa memoria.
Ten que ser alguén novo ou que veña de fóra.

9. -Sí, e de entre nós non pode ninguén.
Só está o novo… se quixera el.

10. Contáronlle a cousa con todo o engado
e o novo aceptou. Coáranlle o engano!

11. O de estar moi quedo e cos ollos pechados
na beira do río agarrando dun saco.

12. -E para os que somos cantos hei de coller?
-Cunha media ducia xa estaría ben.

13. E alá o levaron á beira do río

14. co saquete aberto a decir baixiño.

15. -Biosbardo, biosbardo…
salta do río e entra no fardo.

16. E ao pouco metéronlle unha pedra no saco
para darlle azos e que seguira contando.

17. Despois da terceira deixárono alí
e volveron á fogueira para poderse rir.

18. Cando pasou o tempo e o pescador non deu sinal
acordaron que tiñan que ilo buscar

19. E ao chegaren alí vaia susto levaron.
Non había ninguén no sitio onde o deixaron!

20. Correron o río arriba e abaixo,

21. e o monte todo sen dar nin co rastro.

22. Dandoo por perdido, ao xuntarse, acordaron
iren á súa casa e alí contalo.

23. Tardaron o seu, pois ningún quería

24. ser o que tivera que dar a noticia.

25. E cando, por fin, petaron á porta
abréulles o amigo coma se tal cousa.

26. E contoulles logo, escachando coa risa,
que a historia era vella e que el xa a sabía.

27. que seguira o xogo, non por outra cousa,
máis que aproveitar para volvérllela broma.

28. Que cando eles marcharon, para ir rir, ao outro lado
aproveitou e enganounos marchando ao calado

29. Volveron á casa bastante amolados,
Ben aprendidos e escaramentados.

30. Luísa, Roxelio
e máis os ratiños
agardan que vos
gusten estes seus
contiños.
Abur!