Revitalization of Zalew Zemborzycki

1. Podstawowe zasady gospodarki
rybackiej w zbiornikach
zaporowych
Polski związek Wędkarski
Zarząd Okręgu w Lublinie

2. Zbiorniki zaporowe
Rodzaje i charakterystyka:
• górskie
• przejściowe
• nizinne
• płytkie bez wykształconej stratyfikacji termicznej
• głębokie ze stratyfikacją
• przepływowe (reolimnoiczne)
• mało przepływowe (limniczne)

3. • chłodne
• umiarkowanie chłodne
• umiarkowanie ciepłe
• ciepłe
• małe (20 – 300 ha)
• średnie (300 -1000ha)
• duże (>1000ha)

4. Kształtowanie się ichtiofauny
zbiorników zaporowych
Po utworzeniu zbiornika zaporowego ryby reofilne
(prądolubne) gatunki rzeczne (łososiowate,
brzana, świnka, kleń,jelec, jaź, boleń i inne
ustępują, a ich miejsce zajmują typowe gatunki
ryb dla wód wolno płynących i stojących
• Do 3-4 lat po utworzeniu zbiornika dominacja
ryb drapieżnych
• do 7-8 lat wzrost liczby ryb karpiowatych
• 8-12 lat dominacja leszcza ok. 70% biomasy

5. Czynniki wpływające na
gospodarkę rybacką
Proces eutrofizacji w zbiornikach zaporowych
przebiega znacznie szybciej - duży wpływ
zasilającej rzeki, duża niestabilność warunków
środowiskowych tych ekosystemów
Wraz ze wzrostem eutrofizacji wód zbiornika
pogłębia się monotonia gatunkowa zespołu
ichtiofauny (leszcz, płoć, krąp, karaś srebrzysty)
Wahania poziomu wody, wielkość, termika
zbiornika, oddziaływanie szeroko pojętej
rekreacji, kłusownictwo, szkodniki naturalne
głownie kormorany, zanieczyszczenia
(biologiczne i chemiczne)

6. Rodzaje gospodarki rybackiej
• Klasyczna gospodarka rybacka polegająca na
odłowach ryb różnego rodzaju narzędziami
połowowymi (stawne, pułapkowe, ciągnione,
elektryczne), oraz zarybieniach.
• Gospodarka rybacko – wędkarska oparta na
odłowach ryb przez rybaków i wędkarzy, oraz
zarybieniach,
• lub oparta na połowach ryb wyłącznie przez
wędkarzy oraz zarybieniach

7. Racjonalna gospodarka rybacka
• Ze względu na szczególne narażenie
zbiorników zaporowych na eutrofizację
wywołaną stałym dopływem biogennych
związków, co sprzyja niekontrolowanemu
wzrostowi biomasy ryb karpiowatych
(leszcz, płoć, krąp i inne) i naturalnemu
ustępowaniu ryb drapieżnych, gospodarka
rybacka od samego początku powstania
zbiornika musi ingerować w procesy
formowania się w nim zespołu ichtiofauny

8. • Proces ten poprzez prmowanie ryb
drapieżnych oraz ograniczenie
nadmiernego wzrostu pogłowia ryb
karpiowatych sprzyjających pogłębieniu
procesu eutrofizacji, powinien wpływać na
naturalną sukcesję gatunków i ostateczną
strukturę zespołu ichtiofauny zbiornika.
• Działania gospodarki rybackiej
realizowane być muszą drogą zarybiania,
eksploatacji połowowej, oraz ochrony wód

9. • Prowadzenie eksploatacji połowowej różnymi
systemami (odłowy sieciowej i wędkarskie),
posiada podstawowe znaczenie dla możliwości
skutecznego regulowania składu gatunkowego i
biomasy ryb,
• Eksploatacja połowowa musi współdziałać z
gospodarką zarybieniową oraz ochroną
promowanych gatunków. Jest to warunek
uformowania i utrzymania silnego zespołu ryb
drapieżnych. Dążyć się powinno do ich udziału
na poziomie 20-30% co w warunkach zbiorników
zaporowych jest bardzo trudne do spełnienia.

10. • Racjonalna gospodarka rybacka jest
bardzo ważnym i skutecznym
instrumentem ochrony, ingerującym
poprzez zespoły ryb na jakość środowiska
wodnego zbiorników zaporowych. Pełni
jednak rolę pomocniczą, wspierającą
efektywność podejmowanych działań,
których priorytetem musi być eliminacja
dopływu do zbiornika biogennych
związków

11. Dziękuje za uwagę