3. Árbore común en toda Europa
Central e Septentrional.
De crecemento rápido, prefire
as zonas húmidas de media e
grande altitude.
COPA cónica e estreita nos
exemplares novos e máis
redondeada e coas ponlas
colgantes nos vellos.
Pode acadar os 20 m de altura.
4. TALO
O toro está cuberto por unha tona lisa
de cor branca prateada con liñas
horizontais grises. As ponlas novas
teñen a tona de cor púrpura.
5. FOLLAS
Simples, caedizas, de forma romboidal
ou ovo-triangular coa beira dobremente
dentada. Miden de 2 a 6 cm de lonxitude
e son de cor verde escura.
O peciolo é cilíndrico e longo.
6. FLORES
As femininas son acios
de 5 ou 6 amentos de cor
verde pálida.
As masculinas son
amentos de cor amarela
pálida de 2 a 3 cm de
lonxitude.
Aparecen no verán antes
da caída das follas e
abren en febreiro-marzo.
7. FROITOS
Aquenios de pequeno tamaño, de forma
oval-aplanada e con dúas ás, agrupados
nunha falsa piña que se desfai no
outono ao madurar.
8.
9. Os bidueirais ou biduídos son bosques de bidueiras, formacións asociadas
ás zonas húmidas de altitude media. As masas dunha certa entidade
atópanse por riba dos 400 m. Adoitan estar acompañados de capudres,
abelairas, teixos, pradairos, acivros, cerdeiras bravas e olmos de montaña.
Nas zonas máis baixas atópanse mesturados con carballos. As mellores
formacións de bidueiros atópanse na Serra de San Mamede (Bidueiral de
Montederramo), Serra do Eixe, Os Ancares e Macizo Central.
10. BIDUEIRAL DE
MONTEDERRAMO, espazo
declarado Zona de Especial
Protección dos Valores
Naturais, incluído na Rede
Natura 2000. Bosque de
bidueiros con gran cantidade
de exemplares centenarios,
situado entre os 1.000 e 1.619
m de altitude.
11. Bidueiral de Xares
(Xares, A Veiga; Ourense)
No interior do Coto de Xares
(A Morteira).
Varios exemplares de gran
porte.
Protexido como Formación
Senlleira
19. USOS
Á madeira de bidueiro é branda e lixeira.
Emprégase en ebanistería, para facer zocas,
culleres, aparellos, contrachapados cestos...
A tona usouse para conducións de auga e
recubremento de chozos e as follas e gomos
en infusión como diurético, antirreumático e
depurativo.
20. ¡Que branca é a abidueira!
¡Cara ó ceo anda a soñar!
¡Feita zoca, anque non queira,
moita lama ha de tripar!.
Manuel María. “Terra Chá”
MONTAXE: Adela Leiro
FOTOS: Adela Leiro
Mon Daporta
