Paglalarawan

1. Paglalarawan

2. Ano ang paglalarawan
• Paglalarawan ang tawag sa isang paraan upang maliwanag ang
pakikipagtalastasan.
• Nilalayon ng pagpapahayag na ito naluminaw sa guniguni ng mambabasa o
tagapakinig ang pagiging katangi-tanging isang tao, bagay, pook, pangyayari,
konsepto at isyu sa iba pang kauri nito

3. • Dahil ang paglalarawan ay kinakailangang maging malinaw at buhay na buhay
upang maging mabisa, makatutulong na pag-isipanang mga tiyak na pang-
uring gagamitin.
• Ang pang-uri ay mga salitang angkop nagamitin sa paglalarawan. Ito ay mga
salitang naglalarawan sa tao, bagay, pook o pangyayari.

4. • Isang mabisang paraan ng paglalahad ng mga pangyayari at mensahe sa isang
akda ay ang paglalarawan ng mga tauhan, tagpuan at pangyayari.
• Pinalulutang ang mga katangian ng mga tauhan at maging ang kabuoang
daloy ng kuwento, hindi lamang ang pisikal na katangian nito kundi maging
ang mga pag-uugali at kanilang pakikitungo sa kapwa.

5. Ang mga dapat
isaalang-alang upang
mabisa ang
paglalarawan

6. 1. Maingat na pagpili ng paksa.
Ang pagpili ng paksa at lalong mainam kung ibabatay sa paksang may sapat o
lubos na kaalaman ang mga mag aaral at hindi bago sa kanilang paningin Ang
mga bagay na nakikita sa araw-araw tulad ng punong-kahoy, gusali, kagamitan at
makina sa paggawa ay maaring maging paksa sa mabisang paglalarawan.

7. 2. Pagbuo ng isang pangunahing larawan.
ang unang kakintalan ng bagay, pook, tao, o pangyayaring inilalarawan sa
nakikinig o bumabasa. May kani-kaniyang katangian
ang bawat bagay, tao, pook, o anumang namamasid ng mga tao. Kung
magmamasid ka sa isang silid, ang unang kakintalang nabubuo’y ang kaayusan,
karangyaan, kaguluhan, katahimikan o kalinisan. Ito ang pangunahin o batayang
larawan.

8. 3. Pagpili ng sariling pananaw o punto de bista
Nakikita ang pangunahing larawan dahil sa sariling pananaw. May sariling
pananaw ang bawat naglalarawan mula sa kanyang kinaroroonan na iba kaysa
taong nasa ibang panig naman. Dapat pumili ang sumulat ng sariling pananaw,
at mula lamang doon niya ilalarawan ang mga bagay, pook, tao, o mga
pangyayaring kanyang tinatalakay. Subalit maaaring magdagdag nais ng pananaw
ang sinumang maglarawan.

9. 4. Kaisahan
Natatamo ang kaisahan ng paglalarawan so pagpili ng maliit na bahaging
maaaring makita lamang mula sa pananaw na napili ng naglalarawan.

10. 5. Pagpili ng mga bahaging isasama
Hindi lamang ang mga bahaging bumubuo sa pangunahing larawan ang dapat
isama. Dapat din isama ang mga bahaging ikinaiba ng mga bagay, tao, pook, o
pangyayaring inilalarawan sa iba pang kauri nito.

11. Mga Uri ng Paglalarawan

12. Tekniko / karaniwan
Ito’y nagbibigay kabatiran hinggil sa inilalarawan
ayon sa anyo at ayos ng bagay na inilalarawan at ayon
pa rin sa pangkalahatang pangmalas.
Hindi ito naglalamarn ng damdamin at kuro-kuro
ng naglalarawan. Payak na pananalita ang karaniwang
ginagamit sa uring ito ng paglalarawan.

13. Halimbawa:
Si Nicoline ay kayumanggi na may mga matang mapupungay, mapipilantik ang mga
pilikmata, matangos ang ilong at siya’y palangiting bata. Mahaba at sing-itim ng gabi ang
kulay ng buhok niyang hanggang balikat ang haba. Nakatutuwang pagmasdan kapag siya
ay tumatawa sapagkat siya ay walang ngipin sa harapan gawa nang kasalukuyang
tumutubo pa lang na kapalit ng ngipin niyang natanggal.

14. 2. Masining
Nangyayari ang ganitong uri ng paglalarawan sapamamagitan ng pagninilay-
nilay ng bumabasa onakikinig upang mabuo sa isip ang isang buhay nalarawan
ayon sa nakita o nadama.

15. Halimbawa:
Habang binabasa ko ang text ng aking bunso ay iba'tibang larawan ang sumisiksik sa aking
isipan. Tilabaga'y nababanaag ko ang kanyang kalungkutan,hinagpis, dala ng pagod sa
kanyang paghihirap sa barkoat pananabik na kam'y makapiling, makasalamuha ang mga
kapatid at mga pamangkin.
Pagtatasa:
Pangalan:
Kurso/Seksiyon:
Petsa/lskor: