2. Ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές όλων των εποχών, ο ποιητής
του «Ερωτοκρίτου» δηλώνει στον επίλογο του ποιήματος ότι
γεννήθηκε και έγραψε στη Σητεία χωρίς να διευκρινίζει σε ποια
από τις δύο Σητείες.
Ο Βιτσέντζος ήταν ο μικρότερος γιος του Ιακώβου Κορνάρου και της
Ζαμπέτας Ντεμέτζο. . Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου 1553, στο
χωριό Τραπεζόντα Σητείας, πατρογονικό φέουδο της οικογένειας
του και βαφτίστηκε το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου.
Έμεινε στην περιοχή της Σητείας, κυρίως στα χωριά Τραπεζόντα
και Πισκοκέφαλο, ως το 1587-1590, δηλαδή ως τα τριανταπέντε
του χρόνια περίπου ζώντας τη ζωή του φεουδάρχη γαιοκτήμονα,
μέσα σ΄ έναν πολυπρόσωπο κόσμο υπηρετών και
δουλοπαροίκων, που ήταν όλοι τους Ελληνορθόδοξοι.
.
3. Μετά τις 20 Μαρτίου 1585 ο Βιτσέντζος Κορνάρος εγκαταστάθηκε στο
Ηράκλειο (τότε Κάστρο, Μεγάλο Κάστρο ή Χάνδακα), κοντά στους δύο
αδελφούς του, τον Ιωάννη Φραγκίσκο και τον Ανδρέα, όπου απέκτησε, από
προίκα ή με αγορές, μεγάλη περιουσία. Είχε μεγάλα φιλολογικά
ενδιαφέροντα και ήταν ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της Ακαδημίας των
Παράξενων του Χάνδακα, που είχε ιδρύσει ο αδελφός του Ανδρέας. Στις 8
Σεπτεμβρίου 1590 παντρεύτηκε, στο ναό της μονής της Αγίας Αικατερίνης
των καλογραίων, τη Μαριέττα Zeno , ήταν από παλιά οικογένεια με μεγάλη
κτηματική περιουσία με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Κατερίνα και
την Ελένη. Ήταν μέλος του Συμβουλίου των Ευγενών του Χάνδακα. Κατά
την διάρκεια της πανούκλας (1591-1593) ανέλαβε καθήκοντα υγειονομικού
επόπτη.
Ο Βιτσέντζος μετά τη μόνιμη εγκατάστασή του στο Χάνδακα επισκέπτεται
τακτικά και ως το θάνατό του την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Σητεία. Μάλιστα
για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, από το τέλος του 1598 ως το τέλος του
1600, βρίσκεται κυρίως στην περιοχή της Σητείας, όπου εξακολουθούσε να
διατηρεί σημαντική περιουσία.
Πέθανε στο Χάνδακα σε ηλικία 58-60 ετών μετά τις 12 Αυγούστου 1613 και
πριν από τις 24 Απριλίου 1614 και θάφτηκε στο μοναστήρι του Αγίου
Φραγκίσκου.
4.
5. O Βιτσέντζος Κορνάρος (29 Μαρτίου 1553 – 1613 ή 1614) ήταν
Κρητικός ποιητής. Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους
της κρητικής λογοτεχνίας, συγγραφέας του αφηγηματικού
ποίηματος Ερωτόκριτος και πιθανώς του θρησκευτικού δράματος Η Θυσία
του Αβράαμ. Στα δύο ποιήματα αυτά ο Κορνάρος, όπως λέγεται από τους
κριτικούς της λογοτεχνίας, με μια σπάνια δύναμη κατόρθωσε να
μετουσιώσει τα πρότυπα τους σε δραματικά έργα με μία άψογη τεχνική, μία
ανώτερη ποιητική πνοή και με τέλεια ψυχογραφημένους χαρακτήρες.
6. Ο Ερωτόκριτος είναι χωρίς αμφιβολία έμμετρο μυθιστόρημα και μάλιστα
ερωτικό , όπως το χαρακτήρισε ο πρώτος εκδότης του και όχι έπος,
όπως χαρακτηρίζεται από τους νεώτερους μελετητές. Διαιρείται σε
πέντε μέρη και η διαίρεση αυτή δεν είναι άσχετη με τις πέντε πράξεις
του ιταλικού αναγεννησιακού δράματος. Η υπόθεσή του συνοπτικά
περιστρέφεται γύρω από τον έρωτα και την παλικαριά και τοποθετείται
σε μία υποθετική και συμβατική αρχαιότητα. Ο Κορνάρος διηγείται σε
περισσότερους από 10.000 δεκαπεντασύλλαβους στίχους την ερωτική
ιστορία του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας , τις δυσκολίες και τα
βάσανά τους ως το τελικό αίσιο τέλος.Το συγκεκριμένο έργο έχει
μελοποιηθεί.
Η θυσία του Αβραάμ έχει υπόθεση όπως και αυτή της γνωστότερης
ιστορίας της Παλαιάς Διαθήκης με τη θυσία του γιου του Ισαάκ με
τελικό αίσιο τέλος. Η Θυσία του Αβραάμ, είναι ένα από τα πιο
αντιπροσωπευτικά και δημοφιλή έργα της Κρητικής λογοτεχνίας του
16ου αιώνα. Πρόκειται για ένα θρησκευτικό δράμα που αποτελείται
από 1144 ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους .