3. 1. TAUHAN
●Castor-Kasamahan ni Kulas sa
pagsasabong, tuso at madaya.
● Sioning-matalik na kaibigan ni Celing
● Kulas-Ang pangunahing tauhan na
sabungero
● Celing-Isang maintindihan at matiising
maybahay ni Kulas.
● Teban -Isang masunurin na kasambahay
5. 3. PANIMULA
-Nagsimula ang kwento sa paglalahad
kung paano susolusyunan ni Castor ang
problema ni Kulas .Ito ay paglalagay ng
karayom sa litid ng alagang manok ni
Kulas na tinuro ni Castor upang manalo
si Kulas sa sabong.
6. 4. SAGLIT NA KASIGLAHAN
-Ang paghingi muli ni Kulas ng pera upang
ipamusta sa sabong sabay pangako nitong
papatayin lahat ng kanyang tinali kapag
muling natalo.
-Ang pagbibigay ni Celing 20 peso kay
Teban upang tumaya sa manok na kalaban
ni Kulas
9. 7. KASUKDULAN
-Ang pagkatalo ni Teban ay kinalungkot ni
Celing sapagkat ibig sabihin nitoy nanalo si
Kulas at itoy hindi titigil sa pagsasabong.
Ngunit nalulumbay na pumasok si Kulas at
sinabing siya ay natalo din sa
sabong.Naguluhan si Celing sapagkat
paano matatalo ang si Kulas kung natalo si
Teban.
10. 8. KAKALASAN
- Dito nabatid ni Kulas na ang
kanyang asawang si Celing ay
sabungerang pailalim. Dito inamin
ni Kulas na siya ay natalo din
sapagkat siya ay pumusta sa manok
ng kalaban.
11. 9. WAKAS
-Sa kabilang banda kahit naubos ang
pera nina Kulas ay tuwang tuwa si
Celing . Sapagkat ipagdiriwang nila ang
pamamaalam sa sabungan ni Kulas
bilang pangako nitong papatayin ang
lahat nitong tinali.
12. 10. SIMBOLISMO
●Manok-Sumisimbolo sa kagustuhan ni
Kulas na mapadali ang pagkamit sa mga
bagay na nais niyang makuha. Ito ang nag-
udyok sa kaniya na magsugal at kumapit sa
swerte.
●Tinola- Sumisimbolo sa Tuluyang
pagbabago at pagtalikod ni Kulas sa
pagsusugal
44. Kwento ng Katutubong Kulay
Binibigyang din dito ang
kapaligiran at mga pananamit ng
mga tauhan, ang uri ng kanilang
pamumuhay, at hanapbuhay ng
mga tao sa nasabing lugar.
45. Basahin ang ilang bahagi ng
kuwento. Tukuyin ang nais
bigyang pansin sa sumusunod
na bahagi ng kwento, Isulat sa
papel ang inyong sagot.
46. A. Tauhan B. Lugar C.Pangyayari
____1. Unti- unti, sa paningin ko’y nagkakahugis ang isang
mapanglaw at dahop na kapaligiran. Ang mga bahay na
malalayo ang agwat, nagliliitan, ang iba’y nakagiray na,
pulos na yari sa kugon at kawayan, ay waring
nagsisipagbantang lumupasay sa anumang sandali. Sa
malayang hangin ay nagsasanib-sanib ang kahol ng mga aso,
kakak ng mga manok at itik, unga ng mga kalabaw,
langitngit ng nagtatayugang kawayan at pagaspas ng dahon.
(mula sa Lugmok Na Ang Nayon ni Edgardo Reyes)
47. A. Tauhan B. Lugar C.Pangyayari
_____2. Dinalaw siya mula noon ng pag-aagam-agam sa
kaniyang pag-aanluwage. Hinahanap-hanap niya mula
noon ang bagay na dapat niyang malikha; at sa palagay
niya’y waring nagkukulang at hindi tumpak ang bawat
gawin at likhain niya. Dumaan ang mga taon at siya’y
nakaramdam ng panghihina. Mabilis ang pagtanda niya,
ngunit ang kanyang alalahanin ay hindi nababawasan.
(mula sa Anluwage ni Hilario L. Coronel)
48. A. Tauhan B. Lugar C.Pangyayari
_____3. May luha siya sa mata ngunit may galak
siyang nadama. Luwalhati. Hinagud-hagod niya ang
mga kamao. Nadama niya ang bagong tuklas na
lakas niyon. Ang tibay. Ang tatag. Ang
kapangyarihan. Muli niyang tiningnan ang
nakabulagtang si Ogor. Pagkaraa’y nakapikit at
buka ang labing nag-angat siya ng mukha. (mula sa
Impeng Negro ni Rogelio Sikat)
49. A. Tauhan B. Lugar C.Pangyayari
_____4. Tunay ngang isang malaking pangyayari ang nakaakit sa
pansin ng San Joaquin. Hindi sila magkasundo sa pagtinging
ibibigay nila kay Lea. Sa isang banda, siya ang anak ni Aling
Clara na magpapaahon sa kanya pamilya mula sa kahirapan;
kaiinggitan, kamumuhian, masarap siraan. Subalit siya rin ang
anak ng San Joaquin na kapupulutan ng pag-asa; pupurihin,
tatangkilin, gagawing pangunahing tauhan sa kwentong
isasalaysay sa ilang henerasyon ng kabataan .(mula sa Bagong
Bayani ni Joseph Salazar)
50. A. Tauhan B. Lugar C.Pangyayari
_____5. Kung takipsilim ay isinusuot na lahat ni Marcos ang
pulinas, ang gora, at ang suwiter, saka dala ang latigong
katulad ng pamalo ni Don Teong . Pagdating niya sa pook na
kinapupugalan ay saka aasbaran ng palo ang kalabaw
hanggang ito’y umungol na ang alingawngaw ay ano’t
hanggang sa kalagitnaan ng bayan. Kung di niya makita na
halos apoy na ang lumalabas sa dalawang mata ng hayop ay
hindi pa niya ito titigilan. Sa gayon ay matulin siyang
nagtatago upang umuwi nasiya sa bayan. (mula sa Walang
Panginoon ni Deogracias Rosario).
