2. • Η καταςτροφι και θ εριμωςθ, τθν οποία
προείπαν οι προφιτεσ που ζδραςαν και ςτα
δυό βαςίλεια – Βόρειο και Νότιο -, δεν άργθςε
να ζρκει:
• 722 π.Χ Πτϊςθ τθσ Σαμάρειασ ςτουσ
Αςςφριουσ/αιχμαλωςία
• 597 π.Χ Πολιορκία και πτϊςθ τθσ Ιερουςαλιμ
• 587 π.Χ Κατάλθψθ Ιερουςαλιμ/Καταςτροφι
του Ναοφ βαβυλϊνια αιχμαλωςία
3.
4. δ. Η ηωι των εξόριςτων Ιςραθλιτϊν ςτθ Βαβυλϊνα
Οι Βαβυλϊνιοι εγκατζςτθςαν τουσ Ιςραθλίτεσ ςτθν περιοχι
του κάτω Ευφράτθ και του Τίγρθ. Οι εξόριςτοι
υποχρεϊνονταν ςε καταναγκαςτικζσ εργαςίεσ. Ωςτόςο είχαν
το δικαίωμα να καλλιεργοφν δικά τουσ χωράφια, να
κατζχουν κατοικίεσ, να μετακινοφνται και να αςκοφν
επαγγζλματα. Το ςπουδαιότερο όμωσ ιταν ότι τουσ
επιτρεπόταν να ηουν ςφμφωνα με τθ κρθςκεία τουσ. Επειδι
βρίςκονταν
μακριά από τθν Ιερουςαλιμ και το Ναό, χρειάηονταν ζναν
τόπο για να λατρεφουν το Θεό. Δθμιοφργθςαν, λοιπόν, τθ
Συναγωγι ωσ τόπο λατρείασ και προςευχισ. Σ’ αυτά τα
χρόνια τθσ αιχμαλωςίασ κακιζρωςαν επίςθμα και το Σάββατο
ωσ μζρα αφιερωμζνθ ςτο Θεό.
5. • Εγκατάςταςθ ςτθν περιοχι του κάτω Ευφράτθ και
Τίγρθ
Στθν αρχι θ ηωι ιταν δφςκολθ (καταναγκαςτικά ζργα)
• Με τον καιρό τα πράγματα βελτιϊκθκαν (ελεφκερθ
μετακίνθςθ, άςκθςθ επαγγελμάτων, δικαίωμα
περιουςίασ, δικαίωμα να ηουν ςφμφωνα με τθ
κρθςκεία τουσ, ανάλθψθ κυβερνθτικϊν κζςεων:
Δανιιλ, Ανανίασ, Μιςαιλ, Αηαρίασ).
• Πόκοσ για ελευκερία και επιςτροφι ςτθν πατρίδα.
6.
7. δ. Η ηωι των εξόριςτων Ιςραθλιτϊν ςτθ Βαβυλϊνα
Οι Ιςραθλίτεσ γριγορα προςαρμόςτθκαν και εντάχκθκαν ςτο
ξζνο περιβάλλον. Πολλοί απζκτθςαν οικονομικι άνεςθ.
Κάποιοι μάλιςτα ζφταςαν ςτο ςθμείο να καταλάβουν και
κυβερνθτικζσ κζςεισ ςτθ Βαβυλϊνα. Χαρακτθριςτικό είναι το
παράδειγμα του Δανιιλ και των τριϊν φίλων
του, Ανανία, Μιςαιλ και Αηαρία, τουσ οποίουσ οι
Βαβυλϊνιοι επζλεξαν από μικροφσ και τουσ προετοίμαηαν για
να αναλάβουν αξιϊματα ςτθ βαςιλικι αυλι.
Παρά τισ ςχετικά καλζσ ςυνκικεσ ηωισ ςτθ Βαβυλϊνα οι
Ιςραθλίτεσ ζνιωκαν πάντα εξόριςτοι.
Οφτε μια ςτιγμι δεν ξζχαςαν τθν πατρίδα τουσ και δεν
ζπαυαν να νοςταλγοφν τθν επιςτροφι τουσ ςτθ Γθ τθσ
Επαγγελίασ. Διαβάηουμε ς’ ζναν πολφ γνωςτό ψαλμό:
8. Στθσ Βαβυλϊνασ τα ποτάμια, εκεί κακόμαςταν και κλαίγαμε,
κακϊσ κυμόμαςταν τθ Σιϊν.
Στθσ όχκθσ τισ ιτιζσ είχαμε τισ κικάρεσ μασ κρεμάςει,
γιατί εκείνοι που μασ αιχμαλϊτιςαν μασ γφρευαν τραγοφδια
να τουσ ποφμε…
Μα πϊσ να τραγουδιςουμε ςε ξζνθ γθ τα τραγοφδια του
Κυρίου!
Αν ςε ξεχάςω Ιερουςαλιμ,
να παραλφςει το δεξί μου χζρι.
Η γλϊςςα μου ασ κολλιςει ςτο λαρφγγι μου,
αν πάψω να ςε κυμάμαι…
Ψαλμ 136
9. Οι τρεισ παίδεσ εν καμίνω
Οι τρεισ φίλοι του Δανιιλ, όπωσ
διαβάηουμε ςτθν Παλαιά Διακικθ, αν
και ανατράφθκαν ςτθ βαςιλικι αυλι
παρζμεναν πιςτοί ςτο Θεό των
πατζρων τουσ και δεν παραςφρκθκαν
ςτθν ειδωλολατρία.
Όταν κάποτε ο βαςιλιάσ
Ναβουχοδονόςορ τουσ ηιτθςε να
προςκυνιςουν το χρυςό άγαλμά του,
αρνικθκαν με τόλμθ να το κάνουν.
10. Οι τρεισ παίδεσ εν καμίνω
Αγριεμζνοσ τότε ο βαςιλιάσ διζταξε να τουσ
ρίξουν δεμζνουσ ςε πυρακτωμζνο καμίνι. Όμωσ
μζςα από τισ φλόγεσ αντί για κραυγζσ και
κρινουσ, ζκπλθκτοι τουσ άκουςαν να δοξολογοφν
το Θεό:
«Ευλογθτόσ ει, Κφριε, ο Θεόσ των πατζρων θμων
... ευλογειτε, παςαι αι δυνάμεισ Κυρίου, τον
Κφριον…».
Ο βαςιλιάσ καφμαςε το ςυμβάν κι ο κυμόσ του
διαλφκθκε. Διζταξε, λοιπόν, να τουσ βγάλουν απ’
το καμίνι και ποτζ κανείσ από τουσ υπθκόουσ του
να μθν ξεςτομίςει κακό για το Θεό των τριϊν
νζων.
Η Εκκλθςία ςυχνά αναφζρεται ς’ αυτό το γεγονόσ
ςτθν υμνολογία τθσ, επειδι κεωρεί ότι προεικονίηει
το Πάκοσ και τθν Ανάςταςθ του Ιθςοφ Χριςτοφ.
11. ε. ζνασ προφιτθσ παρθγορεί το λαό :ο Ιεηεκιιλ
Σ’ όλθ τθ διάρκεια τθσ αιχμαλωςίασ οι Ιουδαίοι βαςανίηονταν από ερωτιματα: Γιατί
τουσ ςυνζβθςαν όλα αυτά; Πότε κα τελείωναν; Θα τουσ βοθκοφςε ο Θεόσ για μια ακόμθ
φορά να γυρίςουν ςτθν πατρίδα τουσ; Ή μιπωσ τουσ εγκατζλειψε; Η γενιά μάλιςτα των
Ιςραθλιτϊν που γεννικθκε ςτα ξζνα, πίςτευε ότι πλιρωνε, χωρίσ να φταίει, τα
ςφάλματα των πατζρων τουσ. Ζλεγαν χαρακτθριςτικά: «Οι πατζρεσ ζφαγαν άγουρα
ςταφφλια και τα δόντια των παιδιϊν μοφδιαςαν».
Στθ Βαβυλϊνα, αυτά τα χρόνια, ηοφςε και ο προφιτθσ Ιεηεκιιλ. Πριν ςυρκεί ςτθν
εξορία ιταν ιερζασ ςτο Ναό του Σολομϊντα. Στα χρόνια τθσ αιχμαλωςίασ δζχτθκε τθν
κλιςθ του Θεοφ και ανζλαβε το βαρφ ζργο να εξθγιςει ςτουσ ςυμπατριϊτεσ του τισ
αιτίεσ τθσ ςυμφοράσ που τουσ είχε βρει και να τουσ παρθγοριςει. Ο προφιτθσ
ςυναιςκανόταν το παράπονο των νεότερων Ιςραθλιτϊν.
Προςπακοφςε να τουσ εξθγιςει ότι, όταν θ ηωι μιασ κοινότθτασ χαλάει, όλοι ηουν τισ
κακζσ ςυνζπειεσ. Όμωσ κι όλοι είναι υπεφκυνοι, αφοφ μποροφν να αγωνιςτοφν για να
επανορκϊςουν. Ταυτόχρονα, τουσ ενζπνεε πίςτθ για το μζλλον του λαοφ. Τουσ
περιζγραφε ςυγκλονιςτικά οράματα που ζβλεπε και που «μιλοφςαν» για τθν
αποκατάςταςθ* του Ιςραιλ και τθσ άγιασ πόλθσ του, τθσ Ιερουςαλιμ.
Ο Κφριοσ είπε:… «Θα ςασ ςυνάξω* μζςα απ’ όλεσ τισ ξζνεσ χϊρεσ και κα ςασ φζρω ςτθ
χϊρα ςασ… Θα μπορείτε να κατοικείτε ςτθ χϊρα που ζδωςα ςτουσ προγόνουσ ςασ...».
12.
13. Ο Κφριοσ είπε:… «Θα ςασ
ςυνάξω* μζςα απ’ όλεσ τισ
ξζνεσ χϊρεσ και κα ςασ φζρω
ςτθ χϊρα ςασ… Θα μπορείτε να
κατοικείτε ςτθ χϊρα που
ζδωςα ςτουσ προγόνουσ
ςασ...».
14. • Όταν οι Βαβυλϊνιοι
κατζςτρεψαν τθν
Ιερουςαλιμ οι Ιουδαίοι
διαςκορπίςτθκαν παντοφ.
Κάποιεσ ομάδεσ
κατζφυγαν ςτθν Αίγυπτο.
• Ανάμεςά τουσ βριςκόταν
και ο προφιτθσ Ιερεμίασ.
Εκεί ο Ιερεμίασ όχι μόνο
ςυνζχιςε τθ δράςθ
του, αλλά ζςτελνε και
επιςτολζσ ςτουσ
εξόριςτουσ ςυμπατριϊτεσ
του ςτθ Βαβυλϊνα, για να
τουσ ςτθρίξει.
15. Στ) για άλλθ μια φορά θ ελπίδα παραμζνει ηωντανι :
θ Καινι Διακικθ
Ταυτόχρονα είναι ο προφιτθσ που ανιγγειλε ςτουσ Ιςραθλίτεσ τθν πιο όμορφθ
υπόςχεςθ του Θεοφ:
«Ζρχονται μζρεσ, λζει ο Κφριοσ, που κα κάνω καινοφρια Διακικθ με το λαό
του Ιςραιλ και του Ιοφδα. Δε κα ζχει καμιά ςχζςθ με τθ Διακικθ που είχα
κάνει με τουσ προγόνουσ τουσ τθν θμζρα που τουσ πιρα από το χζρι και τουσ
οδιγθςα ζξω από τθν Αίγυπτο… Να ποια κα είναι: ... Θα βάλω το Νόμο μου
μζςα ςτθ ςυνείδθςι τουσ και κα τον γράψω ςτισ καρδιζσ τουσ. Θα είμαι Θεόσ
τουσ κι αυτοί κα είναι λαόσ μου … όλοι τουσ κα με γνωρίηουν, απ’ τον πιο
άςθμο ωσ τον πιο ςπουδαίο. Θα ςυγχωριςω τθν ανομία τουσ και δε κα
ξανακυμθκϊ τθν αμαρτία τουσ. Εγϊ το λζω, ο Κφριοσ».
17. Σφγχρονα πάκθ των Εβραίων
Στα μζςα του 20οφ αιϊνα εξαπολφκθκε εναντίον
των Εβραίων ζνασ ςκλθρόσ διωγμόσ. Ο Χίτλερ και
οι Ναηί, κινοφμενοι από ρατςιςτικζσ
αντιςθμιτικζσ* αντιλιψεισ, ζβαλαν ςτόχο από τισ
αρχζσ του 1930 να εξολοκρεφςουν
τον Ιουδαϊςμό.
Σε όλθ τθ διάρκεια του Βϋ παγκοςμίου
πολζμου, που οι Ναηί κυριάρχθςαν ςτθν
Ευρϊπθ, οι Εβραίοι
ςυκοφαντικθκαν και καταδιϊχτθκαν ανελζθτα.
Όλοι οι Εβραίοι τθσ Ευρϊπθσ εκτοπίςτθκαν ςε
ςτρατόπεδα ςυγκζντρωςθσ.
εκεί εκατομμφρια βρικαν μαρτυρικό κάνατο.
Ανάμεςά τουσ και πολλά παιδιά κάτω των
δεκατεςςάρων ετϊν.
Στισ διπλανζσ φωτογραφίεσ βλζπουμε
παιδιά/κρατοφμενουσ ςε ςτρατόπεδο
ςυγκζντρωςθσ και Εβραίουσ που εκτοπίηονται με
τθ βία από τθν πατρίδα τουσ.
Στθν Ελλάδα τισ παραμονζσ του Βϋ
Παγκοςμίου Πολζμου ηοφςαν περίπου
78.000 Εβραίοι. Στο τζλοσ του πολζμου υπιρχαν
μόνο 10.000. Οι υπόλοιποι εξολοκρεφτθκαν.
